Mercedes-Benz E 500 Estate - Blits Bezit

Als autoliefhebber heb je het soms maar zwaar. Want hoe geef je je zuurverdiende geld het beste uit? Aan een pk-beul waarmee je schaterlachend door het leven scheurt? Of aan het beste op het gebied van comfort, zodat je liever in je auto dan in je woonkamer zit? Een klassemerk als Mercedes-Benz neemt je die zorg uit handen. De E-klasse is een allemansvriend. Dat wil zeggen: hij is bevriend met iedereen die een dikker dan gemiddelde portemonnee heeft. Hoor je bij die groep, dan vervult hij al je wensen. Is je portemonnee gewoon dik, dan voorziet hij je van een bescheiden benzineof dieselmotor, zodat je je in alle rust en luxe tegen acceptabele kosten kunt voortbewegen. Is je portemonnee ongehoord dik, dan staat hij klaar met pk-beulen van beide brandstofsoorten, die je in alle luxe en met ongehoorde snelheden naar je volgende bestemming lanceren. Dat kost uiteraard wel wat, maar wat kan jou dat schelen?

De E-klasse kent een lange geschiedenis, die teruggaat tot 1993. De Mercedes-Benz W124, de legendarische baureihe die tot op de dag van vandaag tranen in liefhebbersogen brengt vanwege zijn ongeëvenaarde bouwkwaliteit, kreeg dat jaar een facelift én een nieuwe naam: E-klasse. Die moest duidelijkheid brengen in wat was verworden tot een soep van naar motorinhoud verwijzende getallen, gevolgd door een E voor benzine (-injectie) of een D voor diesel.

Over die W124 gesproken, de topvariant van die lijn was de 500 E. Met een moddervette, 326 pk sterke 5.0 V8 onder de kap en een chassis dat was opgepoetst door Porsche, dat de auto ook bouwde. Met dit verder weinig opvallende model maakte Mercedes de ultieme sleeper.

NEIN!

We spoelen door naar 2010. Met de W212 heeft Mercedes-Benz, na de teleurstellende opvolgers van de W124, de bouwkwaliteit weer onder controle. Bovendien is deze reeks, na jaren van ronde koplampen en glooiende vormen, weer lekker hoekig. De W212 lijkt een moderne W124. Zeker het T-model, de stationwagon, is één blok praktische bruikbaarheid. Combineer dat met een V8, en je hebt echt iets bijzonders.

De E 500 Estate was niet eens het topmodel van de reeks; anno 2010 bevond hij zich nog altijd 137 pk achter de E 63 AMG, die 0,8 seconde sneller naar 100 km/h snelde en ook veel eerder op zijn begrensde top van 250 km/h zat. Die E 63, die een halve ton meer kostte dan de E 500, was niet bang om zijn spierballen aan de buitenwereld te tonen. Is een E 500 dan behelpen? Het antwoord: een klinkend nein! De E 500 is niet minder dan de E 63 AMG, hij is alleen anders.

In stemmig zwart is de E 500 als elke andere E-klasse Estate. Pas als het licht goed valt en je heel goed kijkt, kun je zien dat de wielkasten van de E 500 breder zijn. In dezelfde oogopslag zie je misschien dat de remschijven geperforeerd zijn. Het zijn de enige hints, maar de boodschap die ze overbrengen, is duidelijk. Verder valt vooral op dat dit een grote auto is, de laadruimte van 695 liter liegt er niet om.

Dan: instappen en wegrijden. In de E500 kom je terecht in een haast hallucinante oase van opties. Alles zit op deze auto, óók opties waarvan je nog nooit hebt gehoord en die je waarschijnlijk nooit nodig zult hebben. Het loont de moeite om alles eens goed in je op te nemen. Het grote panoramadak valt meteen op en brengt een mooie lichtval in het leren interieur. De zetels zijn niet zomaar zetels: de E 500 heeft dynamische stoelen met verwarming, koeling, een memoryfunctie én een massageoptie. De audio-installatie van Harman Kardon is zo’n beetje het beste dat er destijds te koop was. En je hoeft het niet bij muziek te houden: de achterpassagiers kunnen onderweg een dvd bekijken op kristalheldere lcd-schermen, die aan de hoofdsteunen gemonteerd zijn. Temperatuur en ventilatie kunnen zij zelf instellen. De achterbank is haast een apart vertrek. Natuurlijk heeft deze auto ook een Webasto-standkachel, zodat je lekker in de keuken van je kopje thee kunt genieten, terwijl je Benz zichzelf ontdooit. Een feilloos navigatiesysteem spreekt voor zich en voor de parkeersensoren, de achteruitrijcamera en zelfs night vision geldt: het is er allemaal en er is nog veel meer. Zou je alles wat optioneel is, gaan beschrijven, dan is de enorme bagageruimte van de auto zelfs te klein.

DIEP EN DONKER

De mooiste optie zit simpelweg onder de motorkap. Daar ligt een V8 met een inhoud van 5,5 liter, die zijn maximum vermogen van 388 pk naar de achterwielen stuurt. Op vol vermogen klinkt de E 500 als een supercar waarvan de mute-knop is ingedrukt. De brul is diep en donker, het vermogen druipt eraf, maar de achtcilinder blijft aangenaam voor je trommelvliezen.

Ondanks het grote aantal pk’s en de indrukwekkende acceleratietijden staan bij het rijden met de E 500 vermogen of snelheid niet centraal; comfort en rust voeren altijd de boventoon. Het geluidsniveau in het interieur blijft aangenaam, hoe hard je ook gaat. Goed, vanaf pakweg 200 km/h is er wat meer windgeruis rond de spiegels en verdwijnen de Golfjes en Astraatjes wel erg snel uit je binnenspiegel, maar daar blijft het bij. De zeventraps automaat wisselt feilloos van verzet en een hele reeks veiligheidssystemen – van een batterij airbags tot adaptieve cruisecontrol en van een dodehoekassistent tot een rijbaanassistent – houdt een oogje in het zeil. Je hoeft eigenlijk niets anders te doen dan je stuur vasthouden. Goed vasthouden, dat wel. In snelle bochten rolt de Benz een beetje en moet de adaptieve luchtvering z’n best doen om de koets op niveau te houden. Dat lukt trouwens prima, maar op dit punt zou je als bestuurder een belangrijke les over de E500 Estate kunnen leren: dit is nadrukkelijk géén sportwagen. Wie wil racen, raggen en driften moet de E 500 links laten liggen en voor de E 63 AMG gaan. De E 500 houdt van rust en comfort. Je moet hem zien als een butler die op je wenken bedient, maar die ook heel hard kan lopen. Als de drang naar je luxe hotel te groot wordt en er een lege snelweg voor je ligt, dan zorgt hij dat je er onwaarschijnlijk snel bent. Maar wel in alle rust. Op die manier biedt de E 500 Estate het beste van twee werelden.

ICONISCH

Zo iconisch als de oude 500 E was, zal deze E 500 niet worden, maar hij is op de meeste fronten wel beter. En nog betaalbaarder ook. Vergis je niet: de nieuwprijs van deze Benz (ruim een ton) kan een gewone sterveling alleen ophoesten met behulp van een hypotheek. Wie een paar uur doorbrengt in het met luxe doordrenkte interieur van deze auto, gaat zich evengoed vanzelf afvragen waarvoor je ook alweer een woning nodig hebt. De W212 E 500 Estate is op en top een Mercedes-Benz, maar voor wie het wil zien, is het ook een enorm vette bak die zich voor geen enkele concurrent hoeft te verstoppen. Zijn surplus aan vermogen komt het beste tot zijn recht op de lange afstand, dat zeker. Dat neemt echter niet weg dat je als bestuurder jezelf af en toe de lol moet gunnen om breed grijnzend een stoplichtsprintje te winnen. Of dat nu wel of niet jouw cup of tea is, telt niet. Een koekje bij de thee sla je gewoon niet af.

BLITSE BEZITTER

Vraag Marcel Goes (63) waarom hij zijn Mercedes-Benz E 500 Estate aanschafte en het antwoord is ontwapenend simpel: “Ik wilde hem gewoon hebben.” Twintig jaar lang reed Marcel in Ford Mondeo’s, maar het begon te kriebelen. “Vanwege de ruimte heb ik een stationwagon nodig, die bovendien een flinke caravan moet kunnen trekken. Ik wilde gewoon wat aparts, geen opgevoerd achttienhonderdje. Vorig jaar reed ik een keer met een Audi S6 en dat was verschrikkelijk heftig. Maar omdat je best veel hoort over motorproblemen bij Audi’s, durfde ik de aanschaf niet aan. En een BMW 5-serie viel af omdat de bagageruimte me tegenviel. Het idee van een ster op de neus sprak me erg aan. Op internet vond ik twee kandidaten, een E 350 en deze. Die 350 was het net niet, maar deze auto was fantastisch.

Het is een voormalige Duitse persauto, die helemaal is nagelopen en die in Nederland altijd door de dealer is onderhouden. Hij was om door een ringetje te halen! Er was bovendien een goede klik met de verkoper. Als je veel spaargeld uitgeeft, wil je iets kopen dat helemaal naar je zin is. Deze auto klopte helemaal. Spijt heb ik nog geen seconde gehad.

Het gemak waarmee deze auto versnelt en vertraagt, is fenomenaal. De zit is fantastisch en de massagefunctie in de stoelen verveelt nooit; had mijn bankstel thuis dat maar! Deze Mercedes-Benz heeft het perfecte voorkomen: hij is bescheiden, maar aan de velgen, de geperforeerde remschijven en de donkergetinte ramen ziet de kenner dat er iets bijzonders mee is. Je voelt je de ‘king of the road’ met zoveel vermogen onder je rechtervoet. En inderdaad, het aantal opties op deze auto is ongelooflijk. Nodig heb je ze allemaal niet, maar ik wilde het gewoon hebben. Zo simpel is het. En nu ik het heb, hou ik het nog jaren!”