Test: Mercedes-Benz A-klasse (2008)

Bij de eerste kennismaking met de A- klasse, inmiddels 21 jaar geleden, was dit – zeker voor Mercedes-Benz – een nogal vreemde eend in de bijt. Hoog, compact en zelfs voorzien van een sandwichbodem waar ooit een accupakket tussen had moeten komen. De derde generatie (2012) was plotseling helemaal anders: gewoon een hatchback in de compacte middenklasse, gericht op een jonger publiek. Hierop voortbordurend presenteert Mercedes nu generatie vier, net als de vorige editie een reguliere hatchback, alleen iets volwassener. Dat laatste komt deels doordat de nieuwe A veel systemen meekrijgt die eerder alleen voorbehouden waren aan z'n grote broers, en ook doordat hij iets groter is. De auto is in alle richtingen gegroeid. De wielbasis is met 3 centimeter toegenomen, op ellebooghoogte is er maar liefst 3,5 centimeter bijgekomen en er is ook meer hoofdruimte. Voorin kun je met een groter postuur vorstelijk zitten zonder dat je ook maar enigszins het gevoel krijgt dat je klem komt te zitten. Door de grotere wielbasis is de instap via de achterportieren verbeterd, al is de beenruimte achterin nog niet meteen maatgevend voor de rest van het segment. De kofferruimte is vergroot met 27 liter tot een alleszins keurige 370 liter en het inladen van bagage is gemakkelijker doordat de opening van de achterklep 20 centimeter is verbreed.

VOORSPELLENDE GAVE

De ruimtebeleving wordt verder vergoot door de ruimtelijke vormgeving van het dashboard. Om te beginnen ontbreekt een middenconsole die dashboard en middentunnel verbindt. Daarnaast is de traditionele opzet met een instrumentarium onder een afdak verlaten ten faveure van een grote vlakke glasplaat die tegen het dashboard lijkt geplakt. Het doet een beetje denken aan het interieurontwerp van de Rover SD1 van 40 jaar geleden – destijds nogal vooruitstrevend. Die had op het dashboard ook een losse unit met daarin alle meters en klokken. Opvallend is dat we, hoewel een overkapping ontbreekt, geen last hebben gehad van hinderlijke spiegelingen of reflecties. Hoewel het op het oog één groot scherm lijkt, zijn het er in de praktijk eigenlijk twee. Recht voor de bestuurder een display met het instrumentarium, rechts het touchscreen van het multimediasysteem. Standaard gaan achter de glasplaat twee schermen met een formaat van 7-inch schuil, optioneel zijn er ook 10,25-inch grote exemplaren beschikbaar. Het systeem laat zich overigens niet alleen bedienen via het touchscreen, maar ook via een touchpad op de middenconsole of via de minitouchpads op het stuurwiel. Een grote centrale draaiknop voor een iets stabielere bediening – zoals de grotere Mercedessen die hebben – is er helaas niet bij. Het systeem reageert snel en werkt met logische menustructuren. Wie geen zin heeft iets aan te raken, komt ook nog een heel eind met een prima werkend spraakbesturingssysteem. Dat hebben we wel eens slechter meegemaakt.

Om het gemak verder te vergroten, heeft Mercedes predictive functies ontwikkeld, wat inhoudt dat het systeem zich aanpast aan jouw gewoontes. Luister je bijvoorbeeld 's avonds onderweg naar huis altijd een andere radiozender dan 's ochtends op weg naar je werk, dan leert het systeem dat gedrag na verloop van tijd te herkennen en zorgt het dat voortaan de juiste zender al op staat wanneer je instapt. Leuk, al was onze kennismaking helaas te kort om de auto onze gewoontes te laten voorspellen. Verder is het mogelijk de sfeerverlichting helemaal naar eigen welbevinden in te stellen en af te stemmen op de gebruikte materialen in het interieur. In ons geval was dat donkerbruin openporig walnoothout met enigszins besmettelijk licht leer. De afwerking en de materiaalkeuze zijn van hoog niveau en alles wat je beetpakt, voelt goed en solide aan.

TOPNAVIGATOR

Mercedes-Benz geeft de nieuwe A-klasse zoals gezegd een keur aan veiligheids- en assistentiesystemen mee. Afhankelijk van de uitvoering zijn die standaard of moet je ervoor bijbetalen. Zo kan de auto net als z'n grote broers semi-autonoom rijden, regelt hij de afstand tot de auto voor je, reageert hij op verkeersborden, houdt hij zichzelf tussen de lijnen en wanneer je de hendel van de richtingaanwijzer beweegt, wisselt hij feilloos van rijbaan (als het veilig kan). We kennen het kunstje, maar in het C-segment is dit nog vrij uniek. Verder is er een geavanceerdere versie van de dodehoekassistent beschikbaar. Die waarschuwt niet alleen wanneer er iemand in de dode hoek rijdt, maar kan ook actief een zij-aanrijding voorkomen door (enigszins bruusk, dat wel) in te grijpen. Verder waarschuwt de auto je – wanneer je geparkeerd staat en wilt uitstappen – ook om vooral je portier niet te openen wanneer er bijvoorbeeld een fietser komt aanrijden.

Indrukwekkend is verder het augmented navigatiesysteem. Dat werkt met een camera aan de voorkant van de auto waarvan het beeld op het multimediascherm geprojecteerd wordt. In realtime worden aan dat beeld duidelijke (in werkelijkheid niet bestaande) pijlen en verkeersborden toegevoegd die je op het juiste moment de juiste kant op loodsen. Nooit meer de verkeerde afslag op een rotonde!

SOEPELE AANDRIJFLIJN

Aan het eind van de herfst staat de Mercedes-Benz A 160 (met een 107 pk sterke benzinemotor) in de showroom vanaf € 30.695. Voor AMG-geweld moeten we ook nog even geduld hebben. Tot dan is de nieuwe A leverbaar met keuze uit drie motoriseringen: één diesel en twee benzinemotoren. De diesel is de A 180 d, die met z'n 1.461 cc goed is voor 116 pk en standaard een zeventraps DCT krijgt. Voorlopige topper is de A 250, voorzien van een 224 pk leverende 2,0-liter viercilinder met eveneens die zeventrapsautomaat. Verder is er de A 200, de auto waarmee wij op pad zijn geweest. Deze beschikt over een bij 163 pk piekende, uit aluminium opgetrokken 1.332 cc-motor die erg soepel zijn werk doet. En dat niet alleen, hij doet dat zonder hinderlijke trillingen of vibraties. Enige wanklank (letterlijk) is dat de motor z'n werk niet altijd in stilte doet. Wanneer we het gaspedaal wat dieper intrappen, lijkt het even alsof er een nagelende diesel aan het werk is; niet storend, wel hoorbaar. Mercedes-Benz zegt dat er bij bepaalde belasting en toerentallen twee cilinders worden uitgeschakeld. We moeten het voor waarheid aannemen, want gemerkt hebben we het niet, zo soepel gaat dat.

Standaard wordt de A 200 geleverd met een handgeschakelde zesbak, wij reden de auto met de tegen een meerprijs van € 2.172 leverbare zeventraps DCT. Deze motor en transmissie vormen een prima tandem, de bak weet heel goed wanneer hij wel en niet moet schakelen. En als hij iets moet doen, gebeurt het heel erg snel en soepel.

MULTI-LINK

Alle A's hebben vóór McPherson-poten, een beproefd concept. Achter zijn er twee varianten. De A 200 en de A 180 d hebben een torsie-as, terwijl de A 250 (net als de geplande 4Matic-vierwielaandrijvers) wordt voorzien van een multi-linkconstructie. Over hoe de torsie-as zich in de praktijk gedraagt, kunnen we niets zeggen. 'Onze' A 200 was er namelijk één met verstelbare schokdempers en dan krijgt hij automatisch de multi-linkophanging. Dat geldt overigens ook voor versies met grotere wielen, eveneens een optie. De auto ligt mooi stabiel en koersvast op de weg. Met de schokdempers in de comfortabele modus is de A ook echt comfortabel, zonder te week of te deinerig te worden. In de sportstand wordt het onderstel merkbaar stugger en komen hobbels en kuilen iets duidelijker door. De besturing is mooi precies, maar maakt wel een enigszins afstandelijke indruk, een beetje synthetisch. Wellicht is dat het gevolg van de elektrische actuatoren in de stuurinrichting die het mogelijk maken dat de auto zelf kan sturen.

Bestellen kun je de nieuwe A-klasse nu al en in de loop van volgende mei staat hij bij de dealers. De prijslijst begint (tot de herfst dus) met de A 200 voor een vanafprijs van € 36.724. Relatief gezien is de A 180 d net iets goedkoper. Die staat weliswaar voor € 36.818 in de catalogus, maar krijgt standaard de DCT-transmissie. De prijzen liggen al met al beduidend hoger dan die van een gelijkwaardig gemotoriseerde Volkswagen Golf; ze lopen feitelijk meer in de pas met die van bijvoorbeeld de BMW 1-serie. In de koopjeshoek hoef je de A-klasse daarom niet te zoeken. Maar goed, je krijgt voor je geld wel een in alle opzichten heel volwassen compacte middenklasser.