Test: Mazda MX-5 RF (2017)

Net nu iedere fabrikant weer terugkomt van de cabriolet-met-stalenklapdak, verfijnt Mazda het concept en brengt de MX -5 RF op de markt. Het is een vervolg op de MX-5 Roadster Coupé van de vorige generatie. En waar je die met geopende kap niet kon onderscheiden van zijn softtop-broer, valt de nieuwe Retractable Fastback nooit te verwarren met zijn zachte soortgenoot. Open of dicht, de RF is een intrigerend ontwerp. Vanuit sommige hoeken werkt het prachtig, vanaf opzij en driekwart van voren verleent het ontwerp de MX-5 een stoere uitstraling die hij nooit eerder heeft gehad. Driekwart van achteren werkt het allemaal wat minder en oogt de RF een tikkeltje iel. Maar hij moest onderscheidend zijn, en dat is hij.

Missie geslaagd dus en behalve de uitstraling blijkt de uitvoering van het fastbackconcept erg intelligent gedaan. Het dak bestaat uit vier delen, die in dertien seconden achter de passagiers wegduiken. Anders dan bij de normale roadster gebeurt dat volledig elektrisch, er komt geen handwerk aan te pas. Bovendien kan het rijdend, al moet je je daar niet te veel van voorstellen, want de maximale snelheid waarbij dat kan, bedraagt 10 km/h. De hele constructie voegt zo'n 45 kilo toe aan het totaalgewicht van de MX-5. Niet overdreven veel, maar in een auto die scherper op z'n gewicht let dan een gemiddeld supermodel, is elke kilo er één. Bovendien zit dat extra gewicht relatief hoog in de auto. Het stalen dak maakt deze kleine Mazda stijver dan de softtop.

COMMUNICATIE

Om die reden hebben de engineers de stuurbekrachtiging, schokdempers, veren en stabilisatorstangen heel licht aangepast, zodat de RF wel echt rijdt als een MX-5. Dat lukt uitstekend, want de fastback heeft dezelfde wendbaarheid en speelse wegligging waarmee de roadster zichzelf populair heeft gemaakt. De verschillen zijn dermate klein dat je een softtop ernaast zou moeten hebben om ze echt op te merken. Gevoelsmatig zit er iets minder rol in de koets bij het insturen en werkt de stuurinrichting fractioneel directer. Daardoor zet de RF zich wat minder en voelt hij als geheel strakker en directer, zonder dat het comfort eronder lijdt. Wat blijft, is de geweldige manier waarop de auto met zijn bestuurder communiceert. Elke beweging van polsen of voeten sorteert onmiddellijk effect en omdat het nog altijd een lichte auto is, is het verkennen van de grenzen nooit intimiderend. Het blijft onverminderd een feest om in de MX-5 te sturen. Of je nu van haarspeldbocht naar haarspeldbocht stuift of lange afstanden rijdt, de Mazda laat je genieten van elke meter.

Motorisch verandert er niets, het aanbod bestaat uit een 1,5-liter viercilinder met 131 pk en 150 Nm of een 2.0 met 160 pk en 200 Nm. Die eerste moet het echt van de toeren hebben, de 2,0-liter biedt een stuk vermogensreserve dat het comfort ten goede komt. Daarnaast kan die laatste worden gekoppeld aan een zestraps automaat, al zouden we niet weten waarom je jezelf het genot zou ontzeggen van één van de fijnst schakelende zesversnellingsbakken ooit. Ook op dit vlak is het puristisch genieten. Telkens wanneer je een bocht in de juiste versnelling uitkomt, lijkt het harder te gaan dan de snelheidsmeter aangeeft. Want hoewel de 2.0 echt wel potentie heeft, vallen de prestaties naar moderne maatstaven heel erg mee. En dat is feitelijk een aanbeveling. Het genot lijdt er namelijk niet onder, terwijl het gevaar om je rijbewijs kwijt te raken veel kleiner is.

LUIDRUCHTIGER

Het rijplezier verandert dus niet, maar eenmaal onderweg valt wel op dat de targaachtige constructie niet uitsluitend voordelen biedt. Met gesloten dak is er meer rust aan boord dan in de softtop, terwijl de RF juist luidruchtiger blijkt met het dak open. Vooral boven de 100 km/h ontstaat er een werveling bij de opstaande dakdelen, die het onmogelijk maakt om een gesprek te voeren zonder daarbij je stem te verheffen. Bovendien gaat het lawaai op den duur irriteren. Behalve dat je minder wind door je haren voelt, is het interieur verder net zoals dat van de softtop. Dat wil zeggen: niet heel praktisch. In de bagageruimte passen net twee weekendtassen. Nog altijd is er geen ruimte voor langere bestuurders. Ook ontbreekt het nog steeds aan aflegruimte en diepteverstelling van het stuur. Weinig verandering op dat vlak.

Helaas geldt dat niet voor de prijs, de RF kost namelijk bij gelijke uitrusting € 2.600 meer dan de softtop. Dat betekent dat je voor een 1.5 met gemiddeld uitrustingsniveau al € 36.980 moet afrekenen. De 2.0 wordt alleen geleverd als GT-M en die kost € 43.180. Dan is hij helemaal compleet, maar je kunt vraagtekens zetten bij de meerwaarde, aangezien de verfijning alleen beter is met gesloten dak. Je moet dus echt voor het ontwerp vallen, van het rijden genieten en niet te lang stilstaan bij rationele overwegingen. In die zin is de RF tot in zijn vezels een MX-5. En dat heeft Mazda tot op heden bepaald geen windeieren gelegd.