Mazda CX-30 - Volkswagen T-Roc - Vergelijkende Test
Positiespel op hoog niveau
150 reacties
Video
Helaas kunnen wij deze video niet weergeven, omdat je niet akkoord bent gegaan met de
cookie voorwaarden.
Onze video speler heeft rechten nodig voor de "Social Media".
Wijzig je cookie instellingen
De wildgroei aan cross-overs en suv’s leidde bij Mazda tot de komst van de CX-30. In een vergelijkende test tegen de Volkswagen T-Roc leggen we je haarfijn uit waar je de nieuwkomer precies moet plaatsen.
Kijk naar het gemiddelde gamma van een volumefabrikant van vijf jaar geleden en je ziet nu een wildgroei aan hoge modellen. Zo zette Volkswagen binnen twee jaar naast de Tiguan de T-Cross, de T-Roc en de Tiguan Allspace in de showroom, en niet omdat fabrikanten de consument SUV’s en cross-overs door de strot moeten duwen. De automobilist vraagt erom. Mazda doet dapper mee aan de invulling van de groeiende vraag naar die modellen en vond een niche tussen de CX-3, een compacte cross-over op basis van de Mazda 2, en de grote CX-5. Die laatste heeft de Mazda 3 als basis, maar is dermate groot dat er tussen de CX-3 en de CX-5 plek was voor nog een model. Dat werd dus de CX-30. Waarom die typeaanduiding en niet CX-4? Een Mazda met die naam bestaat, maar dat is een ander type cross-over, voor de Chinese markt. Om verwarring te vermijden, koos Mazda voor het getal 30, waarmee wordt afgeweken van de typeaanduidingen met één cijfer.
Omdat de CX-5 het mag uitvechten met modellen als de VW Tiguan, de Opel Grandland X of de Peugeot 3008 zoeken we het met CX-30 in de vijver van de T-Roc, de Toyota C-HR en de Kia XCeed. Die laatste was nog niet beschikbaar in de week dat we de CX-30 reden, de T-Roc wel. De C-HR was welkom, maar er komt een facelift van die auto, dus dat doen we later.
BRUTAAL
De CX-30 beschikt over een styling waarmee hij keurig binnen het Mazda-gamma past. De koplampen blikken een tikkeltje gemeen de wereld in, de grille gaapt als een enorme muil ertussenin en de neus heeft welvingen. Agressief kun je het niet noemen, wel brutaal. Aan de zijkant valt de riant aan de onderzijde van de portieren en langs de wielkasten aangebrachte kunststof beplating op. Het moet het onderscheid met de Mazda 3 vergroten en duidelijk maken dat de CX-30 een cross-over is met hoge instap en geen hatchback. De lengte en wielbasis van de Mazda zijn groter dan die van de VW T-Roc, de Duitse auto gaat meer de hoogte in en is breder. Qua binnenmaten ontlopen ze elkaar niet veel: in harde liters die onder de hoedenplank gaan, kan de Volkswagen iets meer meenemen, in totale capaciteit, dus met de achterbank plat, verslaat de Mazda de Volkswagen weer.
En ook de prijzen komen aardig overheen. Zo begint de T-Roc bij € 29.505, over een CX-30 valt met de dealer te praten vanaf een startbedrag van € 29.990. Bij Mazda zit er dan een 122 pk sterke benzinemotor onder de kap, een atmosferische tweeliter die is gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak. Zo veel versnellingen heeft de handbak van de Volkswagen ook. De benzinemotor moet het met één cilinder en 1.000 cc minder doen dan het Mazda-blok, maar beschikt wel over een turbo, zodat het vermogen toch nog uitkomt op 116 pk.
STANDAARD HEAD-UP
Dat de CX-30 nauw verwant is aan de 3 zie je voorin. Het dashboard lijkt één op één uit de eerder dit jaar gelanceerde nieuwste versie te komen, hetgeen betekent dat de cross-over een bijzonder hoogwaardig interieur kreeg. De Mazda-cockpits staan al jaren bekend om hun verfijning en mooie materialen, waarvoor het merk best de term premium mag gebruiken. Niet alleen de afwerking staat op een hoog plan, ook de bediening is een voorbeeld van hoe het in elke auto zou moeten. Opvallend genoeg gaat Mazda niet mee in de trend van steeds grotere schermen met aanraakfunctie. Waar de huidige Mazda’s 2, CX-3, CX-5 en 6 nog beschikken over een systeem dat alleen werkt als touchscreen wanneer de auto stilstaat, moeten de 3 en CX-30 het zelfs zonder die functie stellen. Het brede, half in het dashboard geïntegreerde beeldscherm bedien je met een centrale, op de middenconsole gepositioneerde draaiknop.
Het werkt goed en doet denken aan de manier waarop de interface in BMW’s werkt. Een head-updisplay behoort tot de standaarduitrusting van elke CX-30 en daarbij wordt de belangrijke informatie ook echt in de voorruit geprojecteerd en niet op een opklapschermpje tussen voorruit en instrumentarium, alles om de bestuurder maar zo veel mogelijk gefocust te houden op het rijden. Bedien tijdens het rijden maar eens een touchscreen; het werkt altijd minder prettig dan wanneer je stilstaat.
Geen eindeloos indeelbaar display in het instrumentarium, maar gewoon twee scherm-opties voor de info die je als bestuurder nodig hebt. Ook dat is Mazda. Grafisch ziet het er goed uit. Dat geldt ook voor de boordcomputer op het centrale scherm, die wel wat minder informatie geeft dan het systeem van Volkswagen, maar ook hier is er weer veel aandacht aan de weergavedetails besteed. Ook opmerkelijk: als de airco niet aanstaat, moet je de temperatuur in de auto echt veel lager zetten dan je gewend bent. 16 of 17 graden voelt aan als 19 tot 20 graden. Dat merkten we eerder al in tests met de nieuwe Mazda 3. De instap van de CX-30 mag dan wat hoger zijn, je zit toch laag ten opzichte van de autobodem om de bestuurder maar weer zo veel mogelijk te betrekken bij het rijden.
ZAKELIJKER
Door de opzet van het dashboard gaat het er in de Volkswagen T-Roc zakelijker en killer aan toe. In de Mazda voelt het meer alsof het dashboard om je heen is gevouwen. De kunststoffen zijn harder, niet alleen ten opzichte van de Mazda, maar ook ten opzichte van het materiaal dat Volks wagen in de Tiguan toepast. Zie de T-Roc daarom niet als een soort Tiguan met een schuin aflopende achterkant: hij staat gewoon een trede lager in de hiërarchie. Op praktisch gebied is er duidelijk geen sprake van achterstelling, zo heeft de Volkswagen veel opbergvakken in de portieren en tussen de stoelen. En de bediening blinkt uit in logica, waarbij het optionele, digitale instrumentarium ervoor zorgt dat er ook op het gebied van weergaves ontzettend veel mogelijkheden zijn. Keurig, overzichtelijk en ergonomisch, maar qua materiaalkeuze een wereld van verschil met de Mazda CX-30. En de zit? Door de opzet van het dashboard en de manier van zitten heb je veel meer het idee op pad te zijn met een hoge auto. Wel is er wat meer bewegingsvrijheid voor de bestuurder met lange benen, die in de Mazda bij een wat onderuitgezakte, relaxte reispositie eerder met de rechterknie de middenconsole zal raken.
De CX30 met SkyActiv-X benzinemotor was bij de eerste vergelijkende test nog niet voor de pers beschikbaar en daarom treedt de auto hier aan met de instapversie van de benzinemotor, de vertrouwde SkyActiv-G zonder de speciale compressie-ontbranding. Een machine die we door en door kennen en die heel netjes loopt, maar helemaal onderin niet uitblinkt in koppel. Zuinig rijden kan, maar dan moet je wel genoegen nemen met een erg tam karakter. Het lekkerst is de aandrijflijn als je tussen de 2.500 en 3.500 toeren opschakelt. Schakelen voelt heerlijk aan dankzij de exacte, korte slagen van de pook. Het verbruik van 1 op 15,4 mag er zijn. De 2,0-liter toont daarmee aan dat hij bijna net zo spaarzaam met benzine omgaat als de 1,0-liter driecilinder van zijn tegenstrever, die uitkomt op 1 op 15,7.
Toch voelt het neerzetten van dat verbruik met de T-Roc minder aan als op kousenvoeten rijden, doordat het VW-blok makkelijker van onderuit presteert. Je voelt de turbo zijn voortstuwende werk doen. Vanaf 65 km/h kun je de versnellingsbak, die gevoelloos, licht schakelt, in zes zetten, de auto pakt dan zonder morren op. Doe dat in de Mazda en je zult om vanaf die snelheid te versnellen één of twee gangen terug moeten. Qua loop kan de driecilinder niet op tegen de rust van de viercilinder-Mazda-motor. Ook dat is de verfijning die de Japanner biedt. Op de tussensprints moet hij zijn meerdere erkennen in de Volkswagen, maar vanuit stilstand tikt hij eerder de 100 aan.
EEN FEEST
Elke Mazda betrekt je bij het rijden, dus ook deze CX-30. De besturing biedt veel gevoel, de auto reageert direct op de bewegingen van het stuur, de neus zoekt snel de binnenkant van de bocht op en de achterzijde zet zich zo dat bochten nemen als een feest kan worden ervaren. Wat dat betreft heeft de Toyota C-HR, tot nu toe de meest dynamische in het segment, er een concurrent bij. Soms krijg je ook te veel mee van het rijden. Op bepaalde stukken asfalt komt er een lichte dribbel in de demping, en denk je als bestuurder over een witte streep te rijden, terwijl dat niet het geval is, want anders had de rijstrookhulp wel ingegrepen.
De standaard adaptieve cruisecontrol werkt fijner in combinatie met een handbak, wat op zich vreemd lijkt, want zelf afstand houden met een automaat is logischer, maar eerder dit jaar testten we een Mazda 3 met automaat en adaptieve cruisecontrol waarin we de indruk kregen dat de bak heftig kan schrikken van activatie van de snelheids regelaar. Gewoon een Mazda met handbak bestellen, luidt ons devies! Het trekgewicht van zowel de Mazda als de Volkswagen bedraagt 1.300 kilo. Voor de mensen die met zwaarder spul achter hun auto op pad willen, is het handiger naar een CX-5 of Tiguan te kijken.
MINPUNT?
Vergeleken met de Mazda voelt de Volkswagen aan als een goedmoedige, maar karakterloze lobbes. Als een typische VW dus, een allemansvriend die oneffenheden kordaat verwerkt. Alleen bij grote ellende in het wegdek voel je het onderstel werken. De besturing betrekt je niet heel erg bij het rijden. Is dat een minpunt? Niet als je gedachteloos van A naar B wilt, met voldoende comfort. Zoek je rijplezier (wat dat is ervaar je door in een recente Mazda te gaan rijden), dan kun je beter voor de CX-30 gaan of voor een Toyota C-HR.
BOVEN DE 30.000 EURO
Mazda vraagt minimaal € 30.000 voor de CX-30. Dat lijkt een fors bedrag, maar kijk je naar wat er allemaal op en aan zit, dan valt het mee. Standaard 16-inch lichtmetalen wielen, cruisecontrol, Apple CarPlay, Android Auto en parkeersensoren achter bijvoorbeeld. De testauto heeft het Comfort-pakket met 18-inch en leren bekleding, waarbij ook stoelverwarming en stuurverwarming aan boord zijn. Dan is de auto al bijzonder compleet, voor € 32.990.
Volkswagen werkt eveneens met pakketten. Als uitgangspunt werd voor de testauto de 1.0 TSI Style gekozen, die ook al op 16-inch lichtmetaal de fabriek verlaat, parkeersensoren voor en achter heeft en over adaptieve cruisecontrol beschikt. Verder kreeg de auto twee pakketten en nog wat losse opties. Het Executive pakket bevat voor een bedrag van € 1.383 het navigatie-, radioen multimediasysteem Discover Media, DAB+-radio, online diensten van Car-Net, diefstalalarm en verkeerstekenherkenning. Voor nog eens € 2.156 heb je het Advance-pakket met onder meer het enorme panoramadak met schuif-kantelfunctie, licht getinte achterruiten en ledkoplampen. Dan nog moet er extra worden aangevinkt voor 17of 18-inch wielen, klimaatregeling en de actieve info-display waarbij normale tellers worden vervangen door een uitgebreid instelbare digitale weergave van snelheid, toerental, boordcomputer en navigatie in het instrumentarium. Dat kost € 476. Zoals de auto erbij staat, kost hij meer dan € 35.000.
Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.
Oordeel
Mazda weet een enthousiast rijgedrag prima aan SUV’s en cross-overs te koppelen. De auto overtuigt ook met zijn mooie interieur met logische bediening, dat één op één uit de 3 is overgenomen. Een slimme positionering en een betere binnenruimte maken dit niet alleen een prima nieuwkomer binnen zijn segment, het is ook een prima alternatief voor wie de Mazda 3 te krap vindt. De Volkswagen T-Roc is een goede allrounder met een prima presterende driecilinder, hij legt het tegen de Mazda af op verfijning en interieur.
Lezersreacties (150) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.