Land Rover Defender 110 Td5 - 1999 – 514.154 km - Klokje Rond

Sjarif komt met een duidelijke missie naar de Klokje Rond-keuring. “Ik heb deze auto al zo lang en hij wordt natuurlijk een dagje ouder. Ik heb het idee dat ik op een kantelpunt zit en ben benieuwd of ik er nog veel verder mee kom. Mijn idee is om er nog eentje bij te kopen, als donorauto zodat ik van twee exemplaren weer één mooie kan maken. Ik ben vooral nieuwsgierig naar de staat van het chassis. Daaraan heb ik al een paar keer wat gelast en ik ben benieuwd hoe roestig die plek nu is. Om te zorgen dat we wat kunnen zien, heb ik er gisteravond drie emmers modder onder vandaan gespoeld.”

Want in tegenstelling tot vele andere Defenders in Nederland houdt dit exemplaar er een actief leven op na. Sjarif is werkzaam in de bossen van Almere, waar hij met deze Defender doorheen ploegt. Daarnaast geeft hij op diezelfde plek kinderfeestjes, waarbij zijn Land Rover een hoofdrol speelt. “Ik neem een groep mee met de auto de bossen in en leg ze uit wat er groeit en bloeit. Ook heb ik in het bos een aantal spellen uitgezet waar mee ze zich kunnen vermaken.” Maar de hoofdattractie is toch wel de zipline, die vanaf het dak van de Defender kan worden opgezet en waarmee de kinderen dan over een sloot of meertje kunnen vliegen, aldus Sjarif.

ENORM OVERHELLEN

Voordat Joep aan zijn proefrit begint, wil Sjarif even kwijt dat zijn auto géén stabilisatorstangen heeft. “Dat was destijds een optie. Zonder die onderdelen helt hij enorm over. Daar moet je wel op bedacht zijn.” Als Joep onderweg is, vervolgt Sjarif zijn verhaal: “Omdat ik de auto gebruik voor mijn werk, moet hij wel bedrijfszeker zijn. Tot op heden is het één keer gebeurd dat ik drie kwartier te laat kwam door een kapot startrelais. Maar als de mensen dan eenmaal zien om wat voor auto het gaat, komen er geen klachten. Hij wekt een heleboel sympathie op.” Sjarif doet het onderhoud aan zijn Land Rover zo veel mogelijk zelf. “Maar als het me op de oprit niet lukt, ga ik naar de garage.” Toch, als je Sjarif zo spreekt, wordt wel duidelijk dat zijn Defender van voortot achterbumper geen geheimen meer voor hem heeft.

Joep komt terug met goed nieuws. Hij heeft onderweg geen gebreken kunnen ontdekken. “Maar we zijn er nog niet.” Met satanisch genoegen gooit hij de motorkap open ... om direct weer in te binden: “Voor Land Roverbegrippen ziet het er hier goed uit hoor.” Het enige is dat er diep in de motorruimte een bout van het uitlaatspruitstuk is afgebroken. Het blijkt een standaardkwaal te zijn bij deze krachtbron. Joep: “Ik ken maar één andere motor waarbij dat ook gebeurt en dat is de 2.4 JTD van Alfa Romeo. Dat is ook een vijfcilinder diesel!”

Sjarif licht de aandoening toe: “Van die bouten is bekend dat je er gewoon vanaf moet blijven, anders gaat het mis. Voor een Defender geldt: ‘If it ain’t broke, don’t fix it’. Daar ben ik al een paar keer door schade en schade achter gekomen.”

ENDOSCOOP

Eenmaal onder de auto blijft Joep opnieuw stil. “De motor is schrikbarend droog voor een Engelse auto. Weet je wel zeker dat er olie in zit?” Verder zijn er veel oh’s en ah’s voor de aanpassingen die Sjarif in de loop van de jaren aan zijn auto heeft gedaan: er zijn heavy duty stuurstangen, verzwaarde achterveren en een speciale beschermkap voor het differentieel. Maar goed: hoe is de staat van het chassis? Want dat is dé vraag van vandaag.

Sjarif wijst ons op de stukken die hij erin heeft gelast. “Dat heb je heel netjes gedaan”, vindt Joep – en hoewel de nieuwe stukken er al een paar jaar in zitten, roest er nog steeds niets. En ook verder vinden we geen alarmerende roest. Als de endoscoop tevoorschijn komt om de binnenkant van de chassisbalken te bekijken, slaat Sjarif zijn handen voor zijn ogen: “Ik wil het eigenlijk helemaal niet weten.” Maar al gauw komt er goed nieuws; “Voor een twintig jaar oude Land Rover ziet dit er gewoon heel goed uit. Er zit wat roest, maar niets waarvan ik schrik”, concludeert Joep. “Ik zou niet weten waarom je er een andere auto bij zou moeten kopen om deze op de weg te houden. Ik denk dat je last hebt van psychische slijtage. In je hoofd zit het idee dat hij versleten raakt, maar dat is nog niet het geval.” Dan bekijkt Joep nog de ophanging.

Hij heeft bewondering voor de banden. Sjarif: “Ze zijn van BF Goodrich. Ik heb destijds speciaal op het nieuwe type gewacht omdat die ook profiel aan de zijkant hebben. Dat is makkelijk als je door de blubber moet.” Joep ziet een scheurtje in één van de banden. Maar na wat peuren met de schroevendraaier blijkt dat deze niet tot op het canvas gaat.

De eerst zo kritische houding van Joep is tijdens de keuring omgeslagen in bewondering. “Met een lief baasje houd je zelfs een Land Rover in orde”, zegt hij tot besluit. Die zetten we op een tegeltje.

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Toen ik de auto zag staan, dacht ik dat het nooit veel kon zijn, want hij ziet er wel heel erg gebruikt uit. Maar uit alles blijkt dat het een fijne auto is om mee te rijden. Bovendien heeft hij nauwelijks technische defecten. Twee duimen omhoog voor de auto en zijn eigenaar.”