Test: Hyundai i30 (2007)

Eerder dit jaar maakten we kennis met de Cee'd van Hyundai-dochter Kia. We stonden er versteld van hoe volwassen deze nieuwste Koreaanse middenklasser is geworden. Wetend dat de Cee'd zijn techniek deelt met die van de i30 kunnen we alleen maar met hoge verwachtingen aan deze rit in en rond Wenen beginnen. De auto's mogen dan technisch bijna identiek zijn, het blijft baas boven baas; de Hyundai is dan ook net iets vlotter vormgegeven dan zijn stalgenoot. Met name de scherper gelijnde koplampen en het smalle, puntige grilletje dragen daar aan bij. Aan de achterkant onderscheidt de i30 zich met verticale, scherp getekende achterlichtunits die sterk doen denken aan die van de vorige Fiat Punto. Van opzij tenminste, want als je wat meer achter de auto gaat staan, zijn sterke associaties met de BMW 1-serie onvermijdelijk. En dat komt dan weer door de contouren van de achterklep en de twee scherpe horizontale vouwen daarin. Al met al is de i30 net wat Europeser vormgegeven dan de Cee'd.

Vanbinnen is de sfeer vooral Japans. Hyundai heeft mooie materialen gebruikt voor de bekleding, maar hier en daar treffen we wat panelen aan van een wat goedkoop aandoend, hard glimmend plastic. Dat neemt niet weg dat de afwerking in zijn totaliteit keurig is en dat de stoelen een goede zitpositie bieden. Standaard heeft de i30 vanaf de eenvoudigste uitvoering al een in hoogte én diepte verstelbaar stuur en ook de bestuurdersstoel is in elke i30 in hoogte verstelbaar. We zijn aanzienlijk duurdere auto's tegengekomen waar dergelijke geneugten niet voorhanden zijn. Ook heel handig is dat de i30 voorin maar liefst drie 12-volt-aansluitingen heeft; twee op de middenconsole en nog één in het dashboardkastje. Zeker bij zakelijk gebruik, met telefoon, laptop, navigatie en noem maar op, meer dan welkom. We komen links en rechts nog wat kleine onvolkomenheden tegen, zoals een richtingaanwijzer die niet vanzelf terug slaat en een rammelende bestuurdersstoel, maar na de wisseling van auto blijken die exemplarisch te zijn.

Trefzeker

Voor de Nederlandse markt zijn in totaal zes motoren beschikbaar. Wij rijden de eerste dag met de 1.6 diesel met 115 pk, want dat is volgens de importeur de diesel die in ons land het meest verkocht zal gaan worden. En terecht, zo concluderen we al snel. De dag is te kort om alle motoriseringen te kunnen rijden, maar de tweeliter diesel reden we eerder in de Cee'd en bovendien verlang je in de 115 pk eigenlijk geen moment naar meer. Met zijn 225 Nm is de motor krachtig genoeg om de 1.266 kg soepel en vlot over de wegen te trekken. Dat de vijf versnellingen de goede overbrengingsverhoudingen hebben, werkt daar ook aan mee. De bak voelt bovendien erg goed aan; direct en trefzeker. Ook de besturing is erg prettig; je hebt voldoende gevoel met de weg, zonder dat het vermoeiend wordt. Te vaak komen we overenthousiaste stuurbekrachtigingen tegen, zo niet hier. Wel grijpen de remmen erg abrupt aan, wat een goede dosering wat lastig maakt. De motor begint bij een kleine tweeduizend omwentelingen stevig te trekken en blijft daarbij aardig stil. Een zesbak is op deze diesel niet leverbaar, dan moet je voor de tweeliter-versie gaan. Maar missen doen we dat zesde verzet niet echt bij deze motor.

Iets wat we de volgende dag wel doen wanneer we de tweeliter-benzinemotor bij de lurven hebben. Dat is met zijn 143 pk een redelijk potente motor voor deze Hyundai, maar los van het feit dat het vermogen gevoelsmatig niet helemaal tot zijn recht komt, liggen de versnellingen wat dicht op elkaar, waardoor je na de vijf door wilt. En dat kan dus niet. Een zesbak is er niet, ook niet tegen meerprijs. Dat doet overigens niets af aan het feit dat het onderstel, net als dat van de diesel, erg goed in balans is. Voor wie de Pony nog niet vergeten was; de i30 is een uitstekend paard geworden.

Tsjechië

Hyundai biedt de i30 aan in een viertal uitrustingsniveaus. De Active Version heeft al zaken zoals hoogteverstelling op de bestuurdersstoel, centrale, op afstand bediende vergrendeling, elektrische bediening op de voorste zijruiten en spiegels en een alarmsysteem. Voor achthonderd euro extra komt daar airconditioning met gekoeld handschoenenkastje bij. Deze versie is alleen leverbaar in combinatie met de 1.4 benzine of een van de twee 1.6 diesels. De Dynamic Version is opgewaardeerd met wat leren en chromen accenten vanbinnen, lendensteun en mistlampen voor. Daar weer boven staat de Style Version, verrijkt met lichtmetalen 16-inchwielen, cruisecontrol, klimaatbeheersing, parkeer-, licht- en regensensoren en een leer-stofcombinatie in de bekleding. De i-Catcher ten slotte heeft volledig leren bekleding, verwarmbare voorstoelen, lichtmetalen 17-inchwielen en elektrisch inklapbare buitenspiegels. Sinds afgelopen maandag staat de i30 bij de Nederlandse dealers. De eerste jaargangen worden nog in Korea gebouwd, maar vanaf 2009 gebeurt dat in de nieuwe fabriek in Tsjechië. Begin volgend jaar komt er een stationcar. De Nederlandse importeur verwacht per jaar zo'n vijfduizend aan de man te kunnen brengen.