Honda Jazz Hybrid Elegance (2011)

Honda timmert al geruime tijd aan de weg met hybridetechniek en sinds begin 2011 is er dus ook een Jazz Hybrid leverbaar. De Honda Jazz is in deze gedaante al sinds 2007 in Japan leverbaar, maar de oversteek naar Europa liet tot 2008 op zich wachten. Qua vormgeving leverde dat geen verrassing op ten opzichte van z'n voorganger, maar de auto was toch totaal nieuw. Hij neigt een beetje naar een compacte MPV. Onlangs kreeg hij een facelift, met een iets scherper getekende neus als meest in het oog springend detail. Tegelijkertijd werd de hybrideversie aan het programma toegevoegd. De Jazz Hybrid is aan de buitenkant te herkennen aan de chroomstrip in de grille en op de achterklep.

De binnenkant van de auto ziet er goed uit. Voor het interieur gebruikt Honda weliswaar harde kunststoffen, maar de originele vormgeving maakt veel goed. Het dashboard oogt in eerste instantie wat chaotisch, al zal dat zeker ook een kwestie van wennen zijn. Natuurlijk koop je een hybride vooral vanwege het lage brandstofverbruik en op dit punt stelt de Honda zeker niet teleur. De 1 op 20 die we met de Jazz haalden, is zelfs ronduit indrukwekkend, zeker als je daarbij meetelt dat het een benzinemotor betreft. Die 1,4-liter krijgt echter assistentie van een elektromotor, die rechtstreeks op het vliegwiel is gemonteerd en ook dienstdoet als startmotor en dynamo. Op de momenten dat je van de motor een grote inspanning verlangt, zorgt de elektromotor voor ondersteuning, bijvoorbeeld tijdens het accelereren. Bij stilstand gaat de motor uit, dat scheelt ook weer een beetje. Het levert hem een A-label en 14 procent bijtelling op.

Gecultiveerde aandrijflijn

De traploze transmissie zorgt altijd voor een optimaal motortoerental. Het enige nadeel daarvan is de herrie die ontstaat tijdens snel optrekken. Overigens kun je met de flippers aan het stuur ook zelf door zeven voorgeprogrammeerde overbrengingen wandelen. Alles bij elkaar een gecultiveerde aandrijflijn, die aantoont dat je met vrij beperkte middelen een heel net verbruik kunt realiseren. De besturing van de Jazz werkt in bochten met wat weinig gevoel. Ook helt de koets flink over. Toch is de vering vrij hard, dus waarschijnlijk zijn de stabilisatorstangen niet al te stevig.

Wie op zoek is naar de maximale interieurruimte, kan niet om de Jazz heen. Doordat hij wat hoger is dan veel concurrenten, is er meer ruimte voor de inzittenden. Ook achterin, waar je zelfs een verstelbare rugleuning hebt. De zittingen van de achterbank laten zich heel gemakkelijk omhoog zetten, waardoor daar een ruime laadvloer ontstaat. Je kunt sowieso nog aardig wat spullen kwijt onder de achterbank. En leg je de rugleuning plat, dan zakt het zitgedeelte automatisch naar beneden en heb je een enorme laadruimte. Een handige auto, die Jazz.

Hoe zit het met de uitrusting van deze spaarzame auto? Zaken als ESP, airco en een stereo zijn bijna vanzelfsprekend. De Jazz Elegance is behoorlijk compleet en mist ten opzichte van de iets duurdere Exclusive alleen de leren bekleding. Een glazen panoramadak is standaard, dat had niet gehoeven.