Test: Honda Civic 1.6 i-DTEC (2018)

Dat is een opvallende zet, want dat diesel na alle commotie omtrent uitstootschandalen ook bij ons aan populariteit heeft ingeboet, is geen nieuws. Honda verklaart: "De vraag naar diesel zakt inderdaad in, maar toch heeft 30 procent van de nieuwe auto's in Europa in 2021 nog een dieselmotor onder de kap." Die voorspelling is genoeg om flink te investeren in de 1,6-liter grote dieselmotor, die ook in z'n oude gedaante al de handen op elkaar kreeg. Het prettige blok, bekend uit onder meer de vorige Civic, is stevig tegen het licht gehouden en zou door het gebruik van andere materialen, het verminderen van de cilinderwrijving en een nieuwe turbo nu nog efficiënter moeten zijn. De herziening resulteert niet in meer vermogen of koppel, want de 1.6 levert nog altijd 120 pk en 300 Nm. De winst zit vooral in de uitstoot, die mede door de aanpassingen in theorie op iets meer dan 90 g/km uitkomt. Ook de NOx-uitstoot is volgens Honda verminderd en de Civic diesel zou z'n spaarzaamheid vergezeld doen gaan van een fraaiere, rustiger loop.

SEDAN

Honda levert de vernieuwde dieselmotor van de Civic niet alleen in de vijfdeurs hatchback, maar ook in de meer ingetogen sedanversie. Die carrosserievorm is vrijwel uitgestorven in ons land, maar de Japanners bieden hem toch bij ons aan. Met 120 pk is de diesel-Civic de minst krachtige variant in het gamma, want het benzineaanbod begint bij de 129 pk van de 1.0 VTEC Turbo. Gelukkig weten diesels dit 'gebrek' doorgaans vaardig te camoufleren met een overdaad aan koppel; deze Civic is daarop geen uitzondering. De dieselmotor past uitstekend bij de Civic. Wie ver doorhaalt in de versnellingen, wordt wellicht toch wat teleurgesteld, maar bij normaal gebruik valt de zelfontbrander in positieve zin op door z'n soepele karakter. De Honda pakt ook vanaf een (te) laag toerental vlot op en doet zijn werk met een aangenaam laag geluidsniveau. Wie wil, kan heus nog altijd horen dat hier een diesel aan het werk is, maar storend is dat eigenlijk nooit.

De handgeschakelde zesbak schakelt net zo strak en eenvoudig als in de benzine-Civics en vormt een mooi duo met de motor. Een noviteit voor Honda is dat de dieselmotor in de Civic binnenkort ook is te combineren met een automaat. Deze versie konden we tijdens de introductie nog niet uitproberen, maar met negen verzetten heeft de bak wel de juiste papieren om een mooie en prettige oplossing te zijn voor veelrijders die hun linkerbeen in de file liever ontzien. Die veelrijders hebben sowieso een fijne auto aan de Civic, want het buitengewoon goed uitgebalanceerde onderstel is natuurlijk ook bij de dieselversie aanwezig. De auto weet een grote hoeveelheid veercomfort en rust aan boord te combineren met veel stabiliteit in snelle bochten. Ook de lekker directe en communicatieve besturing geeft daarbij veel vertrouwen, terwijl de rechtuitstabiliteit er niet onder lijdt. Het maakt de Civic tot een fijne gooi- en smijtauto voor wie dat wil, terwijl rustiger aangelegde bestuurders net zo goed aan hun trekken komen.

COCKPIT

Dat het accent bij de huidige Civic is verschoven van 'ruimte en gebruiksgemak' naar 'rijden' is aan het interieur te zien. De 'magische' achterbank met opklapbare zittingen moest het veld ruimen, maar dat betekent ook dat de brandstoftank niet meer onder de voorstoelen huist, waardoor die zetels veel lager kunnen worden ingesteld dan voorheen. Samen met de hoge middentunnel en een uitgebreid verstelbaar stuur zorgt dat voor een lekker geborgen 'cockpitgevoel'. Die middentunnel biedt ook praktische voordelen, dankzij een forse hoeveelheid opbergruimte voor losse spullen. Niet alleen onder de armsteun, maar ook verder naar voren onder de 'brug' die de overgang naar de middenconsole vormt, kunnen kleine en minder kleine spullen een plekje vinden. Handig is bovendien de doorvoer voor kabels, zodat een telefoon onder de console kan worden ingeplugd zonder dat die kabels overal rondzwerven.

Het dashboard is met creativiteit vormgegeven, maar oogt ook wat rommelig omdat de talloze vouwen, accenten en panelen zijn opgebouwd uit vrij veel verschillende materialen. Zo bevindt zich recht voor de passagier bijvoorbeeld een fraai afgewerkt paneel met heuse stiksels, maar direct daarnaast is gekozen voor hard plastic. Het infotainmentscherm is vrij hoog op het dashboard gemonteerd en zit daardoor mooi onder handbereik. Toch vormt het systeem een van de minder sterke punten van de Civic. Het is weliswaar behoorlijk
uitgebreid en geeft z'n gebruiker talloze instelmogelijkheden, maar het is niet al te logisch ingedeeld. Daarom kost het vinden van die functies al snel veel tijd. Ook het instrumentarium bestaat voor een groot gedeelte uit scherm, dat zich ditmaal met knoppen op de linkerspaak van het stuurwiel laat bedienen. Ook hier is de gewenningstijd langer dan hij zou moeten zijn.

Op ruimtegebied is de Civic niet meer zo imponerend als voorheen, maar hij doet nog altijd lekker mee met de concurrentie. Volwassenen vinden eenvoudig een prima plek op de achterbank en de kofferbak van de hatchback is met minimaal 420 liter bovengemiddeld groot. De sedan doet er met 519 liter nog een flinke schep bovenop, al is de opening hier uiteraard wel kleiner. De Civic met dieselmotor is er vanaf € 27.390 (zie kader) en loopt daarmee in de pas met de voornaamste concurrenten. De tijden waarin Honda's steevast tot de duurdere auto's in een segment behoorden, liggen kennelijk achter ons.