Ford Mondeo (2007) - Test

Autofabrikanten verzinnen de gekste dingen om nieuwe modellen onder de aandacht te brengen. Zo ook Ford. James Bond mag dan een hoop privileges genieten, nieuwe automodellen als eerste rijden is iets dat normaliter is voorbehouden aan autojournalisten. Zo niet met de nieuwe Mondeo, waarmee 007 ons links en rechts voorbij stak in zijn 21e film Casino Royale. Voor wie zich afvraagt hoe de Britse ladykiller en de 'doodmodale' Ford tot elkaar zijn gekomen, brengen we nog even in herinnering dat Bonds huismerk, Aston Martin, eigendom is van Ford. Maar wie de filmproducers en de autofabrikant vervolgens van nepotisme beticht, gaat te kort door de bocht, zo ontdekken wij tijdens onze eerste ritten met de derde generatie van deze wereldauto.

Laten we beginnen met te stellen dat Ford alle zeilen bij moet zetten met zijn nieuwe troef in de ruime middenklasse. Want de Volkswagen Passat is nog vers en erg succesvol, en later dit jaar heeft Renault een splinternieuwe Laguna op de rol staan. Gemakkelijk scoren op de leasemarkt omdat jíj toevallig het nieuwste model in de aanbieding hebt, zit er ditmaal dus niet in. Presteren zul je!

We hebben twee dagen de tijd om met de nieuwe Mondeo te rijden. Ford zegt veel aandacht te hebben besteed aan het onderstel en de besturing en heeft alle vertrouwen in het resultaat, zo blijkt uit de locatiekeuze. Sardinië is immers niet zomaar een prachtig mediterraan eiland, het is ook een paradijs voor lekker autorijden. Mits de auto 'klopt', want de plotseling opduikende scherpe bochten, steile hellingen en onverwachte oneffenheden kunnen voor de verkeerde auto dit eiland in een hel veranderen. De Mondeo wordt leverbaar met vier benzine- en drie dieselmotoren, bovendien is er weer keuze uit drie verschillende koetsvormen. Wij rijden de eerste dag in een sedan in Ghia-trim met de sterkste benzinemotor in het vooronder, de 2,5-literturbo met 220 pk, die we ook kennen uit de Focus ST (alleen heeft-ie daarin 225 pk) en de Volvo C30 T5. Ford wil met de nieuwe Mondeo tegen de bovenkant van deze klasse aan gaan schurken, wat er in gebakken-lucht-taal op neerkomt dat je aan boord van de auto een 'premiumgevoel' moet krijgen. En het moet gezegd: het interieur is opgebouwd uit mooie materialen. Veel zachte kunststoffen, keurig aansluitende naden maar – hou je vast – in de Ghia-uitvoering weerzinwekkende hout-imitaties. Van dat diarreebruine glimmende spul dat je vroeger wel eens tegenkwam in Koreaanse BMW-killers. En daar dan héél veel van, waardoor je meteen al snakt naar een Titanium of een Trend.

Maar goed, over smaak valt niet te twisten en er zullen vast volksstammen zijn die lyrisch worden van geplastificeerd triplex. En ben je eenmaal over de schrik heen, dan wachten je alleen nog maar aangename verrassingen. Want de stoel laat zich gemakkelijk instellen in de juiste positie, en het stuur is weliswaar nogal fors uitgevallen, maar laat zich wel heel ver naar de bestuurder toe trekken, zodat je al met al een erg fijne zit krijgt. Het feest kan beginnen!

Hoge verwachtingen

We stipten het al even aan: deze motor ligt in een iets aangepaste versie ook in de Focus ST. Dat schept verwachtingen, maar natuurlijk is zo'n Focus een stuk lichter dan deze Mondeo en het spektakel van die hot hatch blijft dan ook uit. Niettemin komt de Mondeo lekker vlot van zijn plek voor een zakensedan. Maar echt verrassend wordt de auto wanneer de motor op temperatuur is en we met duivels genoegen de verraderlijke bochten van het Italiaanse eiland te lijf gaan. Je moet erg ver gaan om noemenswaardig onderstuur op te wekken, de auto blijft steeds goed beheersbaar. En als op een gegeven moment een bocht wat scherper is dan we dachten, en er bovendien nog een vrachtwagen van de andere kant komt, vrezen we een probleem te hebben. Niets daarvan: een corrigerende manoeuvre die menig prima auto onbestuurbaar zou hebben gemaakt, wordt door de Mondeo zonder veel gemor uitgevoerd. Het enige wat bij dit soort grappen hinderlijk kan zijn, is de fors uitgevallen A-stijl. De dode hoek is, met name in bochten naar links, ronduit hinderlijk. Iets wat ook nog eens wordt versterkt door de gigantische buitenspiegel. En wat ook kan irriteren, is de sleutel. Want met de nieuwe Mondeo heeft Ford ingehaakt op de trend van het moment: geen contactslot meer dus, maar een startknop. Net als bijvoorbeeld Volkswagen en BMW, met dat verschil dat die merken een uitsparing hebben waar je de sleutel kwijt kunt. In de Mondeo schuift het ding bij elke bocht op en neer. Tenzij je hem in je zak stopt, natuurlijk.

De besturing is heerlijk scherp en je voelt dankzij een niet te overijverige bekrachtiging steeds goed wat zich onder de voorwielen afspeelt. Deze auto is duidelijk toegespitst op de sportief ingestelde berijder, maar tegelijkertijd weet hij een comfortabel gevoel te geven. Een ronduit indrukwekkende prestatie.

Hightech

Het enige moment waarop deze motor wat aan de magere kant blijkt, is bij optrekken op hellingen. Dan verlang je naar een diesel, en die staat de volgende dag dan ook voor ons klaar. In de vijfdeurs koets ditmaal, maar we moeten meerdere rondjes om de auto lopen om verschillen te zien met de sednaversie. En toch zijn die er wel degelijk. Om te beginnen is de sedan 6,6 cm langer, bij gelijke wielbasis, en die extra centimeters komen volledig op rekening van de achteroverhang. Hierrdoor is de kofferruimte bij de sedan iets, of beter, nóg groter is. Jammer is dat de vijfdeurs net boven de achterruit een forse naad heeft voor de achterklep. Terwijl Ford juist zo zijn best heeft gedaan door met een nieuwe techniek (lasersolderen) de naden tussen dak en zijpanelen volledig onzichtbaar te maken. Dat Ford de sedan en de hatchback naast elkaar voert, heeft voornamelijk te maken met andere landen waar de sedan nog steeds de ultieme carrosserievorm is in deze klasse.

Deze auto is uitgevoerd als Titanium en dat is meteen een wereld van verschil. Waar de Ghia het accent legt op klassieke luxe, moet de Titanium vooral een hightechsfeertje ademen. Het kitscherige hout is vervangen door aluminium-look en dat ziet er wat ons betreft een stuk beter uit. Het enige probleem is dat het materiaal in de felle zon bij een bepaalde lichtinval nogal schittert. Ook het klokkencluster zier er anders uit. Heeft de Ghia klassieke metertjes in het midden, bij de Titanium prijkt tussen de snelheidsmeter en de toerenteller een groot, multifunctioneel kleurendisplay. En ook aan de buitenkant zijn er verschillen. Zo is de grille anders, en heeft de Titanium blauw getint glas.

Verfijnder

De diesel heeft zoals verwacht minder moeite met het klimwerk. Wij rijden de 2.0 TDCi met handbediende zesbak en 140 pk en die gaat zoals verwacht met groot gemak bergopwaarts. Alleen tussen de tweede en derde versnelling heeft hij het even zwaar, want het gat tussen die beide verzetten is wat aan de grote kant. Ook is de diesel bovengemiddeld rumoerig, maar dat blijkt later alleen bij piekbelastingen het geval te zijn. Want wanneer we over één van de schaarse stukken snelweg op dit eiland zoeven, blijft het motorgeluid keurig op de achtergrond. Opvallend is ook dat deze auto in de bochten nog net iets verfijnder in balans lijkt te zijn dat die van de vorige dag. Ligt het aan de korte achterkant, of heeft het te maken met een betere gewichtsverdeling door die andere motor? De kennismaking is te kort om daar een zinnig antwoord op de geven.

Ook de derde generatie Mondeo maakt zijn naam waar, zo kunnen we na twee dagen concluderen. Deze auto rijdt en stuurt scherper dan we hadden durven hopen, zonder concessies te doen aan het comfort. Dit is een wereldauto, waar de concurrentie de borst nat voor mag maken. Hij wordt in het Belgische Genk gebouwd voor de Europese markt en (jawel) Nieuw Zeeland. In augustus gaat in China de productie van start voor de Chinese markt, terwijl een fabriek in Taiwan de Mondeo gaat bouwen voor de rest van Azië. Deze Verre-Oosten-Mondeo's wijken uiterlijk slechts in details af van de onze.

Terug naar ons eigen land: de Mondeo wordt hier leverbaar met vier verschillende benzinemotoren en drie diesels. De 2,3-literbenzine is gloednieuw en wordt in september leverbaar, de rest staat al vanaf midden juni in de showroom. Volgens de Nederlandse importeur zal zo'n tachtig procent van de kopers kiezen voor de Wagon, die E 1.400 meer kost dan de sedan of vijfdeurs. De Mondeo is leverbaar vanaf E 26.925 (vier- of vijfdeurs Trend, 1.6 16V). Een Ghia of Titanium kost E 1.400 meer en wie daar nog eens E 2.215 extra bij neertelt, krijgt het X-Pack met onder meer luxere 17-inchwielen en elektrisch verstelbare en verwarmbare leren stoelen met geheugen. Standaard op alle Mondeo's is onder meer Easy Fuel (een nieuw, gepatenteerd mechanisch systeem waarmee het onmogelijk wordt de verkeerde brandstof te tanken), ESP, gescheiden klimaatregeling, zeven airbags (inclusief knie-airbag voor de bestuurder), radio-cd-speler met stuurbediening, cruisecontrol, elektrisch in hoogte verstelbare bestuurdersstoel, mistlampen voor en een gekoeld dashboardkastje. Een noemenswaardige optie die op alle uitvoeringen besteld kan worden, is CCD (continuously controlled damping), dat de schokdemperwerking steeds aanpast aan de omstandigheden. Bovendien kan de bestuurder met drie knoppen kiezen tussen 'comfort', 'normal' en 'sport'. En voor wie moeite heeft met de hellingproef: met deze optie houdt de Mondeo na het loslaten van de rem in stilstand op een helling de remdruk nog enkele seconden vast, waardoor terugrollen onmogelijk is. CCD kost E 1.100 extra. Ten slotte is op de nieuwe Mondeo ook adaptieve cruisecontrol leverbaar, wat onafhankelijk van de uitvoering E 1.350 kost.