Ford Explorer PHEV (2020) - Test

Omdat de Explorer voortaan als plug-in hybride leverbaar is, haalt Ford hem weer naar ons continent. Want met een elektrische actieradius van 42 kilometer, als het accupakket met een capaciteit van 13,6 kWh via een stekker helemaal is opgeladen, scoort hij fraaie verbruiksen dus CO2-cijfers. Met 71 gram drukt hij mooi het vlootgemiddelde van de fabrikant en in Nederland levert het hem nauwelijks bpm-straf op, waardoor Ford voor € 78.000 een SUV van het formaat BMW X5 kan aanbieden.

Deze zesde generatie Ford Explorer is namelijk héél lang. Meer dan vijf meter lengte, standaard voorzien van zeven zitplaatsen en dan heeft hij ook nog een gecombineerd vermogen van 457 pk en een nog indrukwekkender koppel: 825 Nm! Dat hij een aanhanger van 2.500 kilo kan en mag trekken, staat goed op zijn cv, want voor het sleuren van zware lasten zijn maar weinig PHEV’s geschikt. Zo mag de Ford Kuga Plug-In Hybrid 1.200 kilo voortsleuren, en dat is dan al veel voor dit type aandrijflijn. In de VS biedt Ford ook andere, niet geëlektrificeerde aandrijflijnen aan in de Explorer.

VOORUIT INPARKEREN

Met zijn neus die als een op drift geraakte container opdoemt, in combinatie met zijn hoekige, langgerekte carrosserie, speelt de Explorer vooral in op de Amerikaanse smaak. Daarbovenop is de Europese versie altijd voorzien van de ST-Line-aankleding. Met 20-inch wielen en vier uitlaten ziet de Explorer eruit alsof hij liever laadpalen platwalst dan dat hij zich eraan wil laven. De laadklep zit in het linker voorscherm en dat kan nog weleens een probleem worden bij openbare laadpalen. De parkeerplaatsen zijn er immers nogal krap. Je moet hem er dus vooruit insteken. Sensoren en camera’s rondom helpen je daar gelukkig bij.

Dat de Ford Explorer zeven zitplaatsen biedt heeft nog een voordeel voor de Europese tak van Ford. De S-Max en de Galaxy lopen op hun laatste benen, in Nederland zijn die twee MPV’s zelfs alweer een poosje geleden uit de prijslijst gehaald. Wel merk je dat de daklijn vrij laag is; een Galaxy biedt meer hoofdruimte. Voor personen van rond de 1,80 meter is zitten op welke zitrij dan ook geen probleem. Elke stoel van de tweede zitrij is afzonderlijk verschuifbaar, drie kinderzitjes naast elkaar plaatsen moet kunnen en voorin zijn de inzittenden helemaal goed af. Ze zitten op stoelen (leren bekleding) met verwarming en ventilatie en die stoelen zijn uitgebreid elektrisch te verstellen. De Explorer zit standaard al tot aan de nok toe vol met allerhande comfortvoorzieningen. Bovendien heeft hij het meest uitgebreide pakket aan veiligheidssystemen. De optielijst bestaat dan ook alleen maar uit lakkeuzes.

VERTICAAL

De zitpositie is hoog ten opzichte van het asfalt, maar laag ten opzichte van de wagenbodem. Het uitzicht verschilt niet veel van dat in de Kuga of andere Europese Fords, al valt wel op dat het touchscreen verticaal staat, terwijl dat in de Europese Fords horizontaal is. De belangrijke bedieningsfuncties zoals die voor de klimaat regeling en de stoelverwarming/ventilatie hebben een plek op het dashboard. Ford stopt gelukkig niet alles in de Sync3-interface. Op de middenconsole zien we een draaiknop voor de bediening van de automatische transmissie, een knop voor de EV-modus en in het topmodel ook nog een extra draaiknop, de zogenaamde Drive Mode. Eerst een korte uitleg over die eerste. Trek je de Explorer los van de laadpaal en wil je écht alleen elektrisch rijden, omdat je rit binnen de reikwijdte van de beloofde actieradius valt, kies dan voor EV.

En ga niet al te bruusk om met het gaspedaal, anders springt alsnog de dikke V6 bij. In de automatische stand regelt de aandrijflijn het zelf, je kunt het accupakket tijdens het rijden opladen en je kunt de acculading ook juist bewaren voor later. Met de Drive Mode pas je weer andere zaken aan: de gasresponse en het schakelkarakter van de tientraps automaat. Ook kun je kiezen uit modi als Eco, Normaal, Sport, maar bijvoorbeeld ook Slepen en Trekken of offroad rijden, dan wel het rijden op een gladde ondergrond.

EUROPESE SETUP

De 3.0 V6 turbo levert 350 pk, is in de lengterichting geplaatst en krijgt ondersteuning van een meer dan 100 pk opwekkende elektromotor. In eerste instantie drijven deze motoren de achterwielen aan, maar indien nodig springen de voorwielen bij. Hoe goed je op louter elektrische kracht al door het mulle zand kunt ploegen, stelden we in de zomer al vast tijdens een kennismaking met de Explorer op het testterrein bij Lommel in België. Dat ze daar de Explorer vooral een Europese afstelling hebben gegeven, blijkt nu. De besturing werkt verrassend direct en de demping is zelfs behoorlijk straf, afgesteld om de beweging zo snel mogelijk uit de auto te halen. Het hellen valt alleszins mee, wél merk je dat de enorme neus wat laat reageert op de stuurinput.

Toch komt het al met al weinig Amerikaans over. Er zit weinig verfijning in de aandrijflijn; je voelt de schakelmomenten, en geef je veel gas dan is het van dik hout zaagt men planken, hoewel het dan opeens wél een PHEV met karakter blijkt te zijn. De V6 gaat brullen en schiet de auto verrassend snel vooruit. Is dit dezelfde auto die daarnet nog geruisloos het parkeerterrein verliet? Het is daarmee echt een auto met twee gezichten, die als je stekkert dingen doet die je niet verwacht van een SUV van deze proporties en die qua weggedrag minder Amerikaans is dan je zou verwachten.

Naast die twee gezichten is er sprake van twee missies, want deze forse PHEV drukt niet alleen het CO2-gemiddelde van het Ford-aanbod, maar de zevenzitter vervangt op termijn ook de S-Max en de Galaxy. Moeten de premium merken zich nu zorgen maken over de Explorer? Welnu, daarvoor biedt hij te weinig verfijning in onderstel en aandrijflijn en qua materiaalgebruik ontstijgt hij niet het niveau van de Kuga. Maar goed, vergelijkbaar uitgeruste en van dezelfde techniek voorziene SUV’s van de gevestigde fabrikanten kosten dan ook zomaar € 30.000 meer.