Test: Fiat Punto 0.9 TwinAir Easy (2012)

Fiat gooit het over een andere boeg dan andere merken en durft het aan om een tweecilindermotor in de Punto te hangen. We kennen die al uit de Panda en de 500. Uit een bescheiden cilinderinhoud van 875 cc hebben de Italianen een vermogen van 85 pk weten te persen, mede dankzij de hulp van een turbo. Een compact en licht blokje, waarbij opvalt dat de twee zuigers gelijktijdig op en neer gaan. Fiat heeft wat fijnslijperij toegepast, waardoor de vibraties verder zijn teruggedrongen. Ook is de geluidsisolatie verbeterd, zodat je in het interieur weinig van het typische tweepitsgepruttel zou moeten horen.

De Punto komt rap van zijn plek met deze motor. Daardoor maakt hij al vrij snel veel toeren, mede door de vrij korte eerste en tweede versnelling. Om zuinig te zijn, zou je 'Het nieuwe rijden' moeten toepassen. Ofwel: overschakelen bij 2.500 tpm. Dan loop je wel het risico op geïrriteerde medeweggebruikers. Toch is het niet zo dat je heel veel toeren moet maken om gewoon met het verkeer mee te komen. Onderin is er ook nog wel wat trekkracht aanwezig. Een voorbeeld: in de bebouwde kom kun je een rotonde best in drie pakken, dan hebben we het over 1.500 tpm. Na de rotonde vlot door naar vier en bij zo'n 52 km/h adviseert de indicator al om over te schakelen naar vijf. Doen we. Vervolgens reutelt het motortje met iets meer dan 1.500 tpm door de stad. Daar moet je aan wennen. Bij fel optrekken hoor je een snerpend geluid.

Op constante snelheden, zeker tot ongeveer 130 km/h, heb je er geen erg in met zo'n kleine motor onderweg te zijn. Nou ja, totdat je gaat kijken naar het verbruik. De snelweg is niet zijn domein, zo blijkt, ondanks de aanwezigheid van een zesbak. We hebben een poging gedaan om alles uit een liter te persen. Het traject bestond uit stukjes bebouwde kom en 80 km/h-wegen. We hebben de airco uitgeschakeld, de naald van de toerenteller is niet boven de 3.000 geweest en de cruisecontrol is zo veel mogelijk gebruikt. Na 50 kilometer rijden gaf de (nauwkeurige) boordcomputer een waarde van 1 op 18,8 aan, waar we hadden gehoopt op 1 op 20 uit te komen. Berekenen we het gemiddeld verbruik over alle tankbeurten, dan noteren we een gemiddelde van 1 op 15,3.

De Fiat stuurt prettig – hoewel vrij licht – en ook heeft Fiat de vering en demping goed voor elkaar.

Mooi dashboard

De Punto draait alweer bijna zeven jaar mee, maar dat is hem niet aan te zien. Onlangs werd hij weer iets bijgepunt, klaar voor zijn laatste levensfase. Het dashboard is minstens zo fraai als de buitenkant, hoewel de gebruikte materialen hier en daar goedkoop aandoen. Maar de eerste indruk is goed, zonder meer. De stoelen zitten goed, zijn niet te hard en de verstelmogelijkheden zijn legio. Jammer dat de passagiersstoel niet omlaag kan. Het optionele navigatiesysteem (Tomtom) zit op de juiste plaats en hoogte en is daardoor gemakkelijk te bedienen. Ook de hendels voor de bediening van de richtingaanwijzers en de ruitenwissers zitten op de juiste positie. Het instrumentarium bestaat uit vier ronde klokken en de Punto heeft ook een meter voor de motortemperatuur. De beenruimte op de achterbank valt wat tegen.