Daihatsu Applause 16 Xi (1995)

Ten opzichte van het toch niet geringe aanbod aan de onderkant van de middenklasse is de Daihatsu Applause moeilijk te plaatsen. Om te beginnen is hij met zijn prijs van zo'n 34 mille best goedkoop, hoewel hij gezien zijn prestaties de vloer aanveegt met de meeste van zijn duurdere collega's. Wanneer we vervolgens afgaan op het bescheiden, nogal onopvallende uiterlijk maken we toch een foutje, want de Applause is bij nadere
kennismaking heel wat volwassener dan je op het eerste gezicht zou vermoeden. En als we tenslotte het uitrustingsniveau van de geteste 1.6i Xi kritisch bekijken, is het raadsel compleet. Want ook in dat opzicht hoeft het klapstuk van Daihatsu zich ten opzichte van de concurrentie niet te schamen. Wat betreft afmetingen, ruimte, uitrusting en prestaties behoort hij echter wel tot het middenklasse-segment, maar met zijn prijs zit hij een beduidend stuk lager. Vergelijk dat eens met een Opel Astra. Die moet in een vergelijkende uitvoering ongeveer hetzelfde kosten, is een tikje kleiner van afmetingen, loopt op topsnelheid een stuk langzamer en blijft bij het accelereren naar de 100 km vele seconden bij de Japanner achter. Daihatsu bereikt dat met een soepele zestienklepper, die goed is voor zo'n 105 pk en ook een fors koppel van 134 Nm ter beschikking stelt.
De grote Daihatsu biedt dus erg veel auto voor een relatief bescheiden prijs. Betekent dat misschien dat het bij de Applause misschien aan kwaliteit zou schorten? Zeker niet, de auto maakt een solide indruk, is mooi kraak- en rammelvrij en demonstreert vooral in zijn details het Japanse talent voor een onberispelijke afwerking. Zo beschouwd is de naam Applause nog erg bescheiden gekozen; met enige overdrijving had het ook een staande ovatie mogen zijn...
Afgezien van de moeilijk te betwisten cijfermatige gegevens zijn er uiteraard ook minder objectief meetbare zaken, zoals de inrichting van de auto, het comfort, de rij-eigenschappen, de besturing en bijvoorbeeld het remgedrag. Heel in het algemeen kunnen we daarvan zeggen, dat de Applause op geen van deze onderdelen teleurstelt, maar dat er ongetwijfeld auto's zijn die op sommige onderdelen beter scoren.

Uiterlijk wat saai
Zo is het grootste manco van de Daihatsu zijn onopvallendheid, zijn bijna saaie uiterlijk. Kennelijk is de fabriek overdreven voorzichtig geweest bij het ontwerp van zijn grootste model. Het lijkt wel of de Applause van al zijn concurrenten iets heeft afgekeken en dat resulteert jammer genoeg in een wat karakterloos uiterlijk. Iets dergelijks kan ook worden gezegd van het interieur; alles zit keurig en functioneel op zijn plaats en op de werking is weinig aan te merken. Maar veel oorspronkelijks is er niet aan te bekennen; het is allemaal nogal gewoontjes en onpersoonlijk. Toch is er zoals gezegd weinig mis mee; het dashboard is sober maar overzichtelijk, de stoelen zijn behoorlijk verstelbaar en zitten goed. Het uitzicht rondom is prima en tijdens het rijden dringen er weinig geluiden tot het interieur door. En aangezien ook de vering en demping adequaat zijn verzorgd, kunnen de bestuurder en zijn passagiers het tijdens lange ritten heel goed met de behoorlijk ruime Applause vinden.
Een heel sterk punt van de Applause is ten slotte zijn techniek, die uitstekende prestaties mogelijk maakt en de beurs met een minimum aan brandstofkosten belast. Ook de rijkwaliteiten van de Applause kunnen positief worden beoordeeld. Weliswaar stuurt hij wat zwaar en vertoont het bochtgedrag geen hoog-sportieve trekken, maar als het nodig is, kan de Applause erg hard een hoek om. Daarbij toont hij zich een stabiele voorwielaandrijver die rustig op gaspedaalcorrecties reageert en in geval van nood heel braaf de binnenkant van de bocht opzoekt.
Conclusie: de Applause is een sterk onderschatte auto, die door zijn formaat en prijsstelling eigenlijk niet goed past in onze streng gescheiden marktsegmenten. Dat is overigens eerder een pluspunt dan een gebrek, want daardoor heeft hij eigenlijk geen serieuze concurrenten. Het is daarom extra spijtig dat hij er niet wat uitdagender, wat opvallender uitziet, want dan zouden we hem ongetwijfeld vaker op onze wegen zien.