Daewoo Kalos 1.2 Spirit (2004)

Toen de Kalos het levenslicht zag, had 'ie een 1,4-litermotor onder de kap. Inmiddels is het gamma aangevuld met een 1,2-litervariant. Wij voelen de Spirit aan de tand, die bijna 12.000 euro kost. Het prijsverschil tussen de 1.2 en de 1.4 bedraagt – als beide in Spirit-trim zijn uitgevoerd – driehonderd euro. Welke variant je ook neemt, je krijgt in ieder geval een goed ogende 'compact'.

Giugiaro's Italdesign heeft een fris en jeugdig model neergezet, dat met z'n looks de concurrentie aankan. De korte overhang van de carrosserie, de hoge daklijn en de uitgeklopte wielkasten verlenen de Kalos een dynamisch uiterlijk.

Broodtrommels
De binnenzijde van de Kalos oogt minstens zo guitig als het exterieur. Vooral het dashboard bekoort ons qua vormgeving. Het speelse design kan echter niet voorkomen dat het materiaal doet denken aan het plastic van broodtrommels. De enigszins goedkope uitstraling doet afbreuk aan de vormgeving. Ook de hendels voor richtingaanwijzers en ruitenwissers voelen iel en goedkoop aan. Maar ja, alle waar naar z'n geld, zullen we maar zeggen. De uitrusting is echter oké. Twee airbags zijn standaard in de Kalos Spirit, net als een in hoogte verstelbaar stuurwiel en elektrisch bedienbare portierramen voorin. Naar een airco zoeken we tevergeefs; daarvoor moet je uitwijken naar de Class-versie van het model. De zit achter het stuur is niet optimaal. Dat is te wijten aan de versnellingspookknop, die te ver naar achteren is geplaatst. Bovendien zit de middenconsole in de weg voor de rechterknie.

Daewoo geeft hoog op van de binnenruimte van de Kalos. Voorin vinden we het voor de onderste ledematen een beetje behelpen. Achterin is het beter gesteld met de ruimte. Zowel hoofd als armen en benen genieten een hoge mate van bewegingsvrijheid. De kofferruimte valt met een inhoud van 175 liter weer tegen.

Rechtdoor
Rijden in een Kalos 1.2 is een gemengd genoegen. In de rechte lijn en rustig toerend valt vooral het comfort van de Daewoo op. Wie zonder drama van A naar B wil, kan goed leven met de Kalos 1.2. Maar wie het gaspedaal met wat meer enthousiasme beroert, wordt in rappe bochten geconfronteerd met een tamelijk ver overhellende koets. De Kalos heeft bovendien de neiging nogal nadrukkelijk de buitenkant van de bocht op te zoeken. Het liefst zou de Daewoo rechtdoor gaan. Maar het onderstuurde karakter zorgt er ook voor dat je niet op zoek gaat naar de grenzen van z'n kunnen en dat is misschien wel zo veilig.
Dat de Kalos niet gebouwd is om de grenzen van de adhesie met het wegdek op te zoeken, maken ook de motor en bak je vanaf het eerste moment duidelijk. De versnellingspook voelt sponzig aan, geeft weinig gevoel en vertoont bovendien te veel speling. Kraakvrij schakelen gaat overigens prima, je stuurt de pook de goede kant op en hop de bak staat in het volgende of vorige verzet, maar het gevoel is gewoon niet fijn. Met de twaalfhonderdmotor hebben we te doen. Hij heeft het zwaar in de Kalos en daarbij stottert de krachtbron regelmatig bij het optrekken. Voor driehonderd euro extra zouden wij de Kalos 1.2 links laten liggen en de 1.4 bij z'n kladden grijpen. Je moet niet altijd het onderste uit de kan willen hebben.