Cupra Formentor vs. BMW X2 - Vergelijkende Test

Eigenlijk is het idee van de sportieve SUV natuurlijk het ultieme voorbeeld van een compromis. Massa die hoger in de auto zit laat zich immers lastiger controleren en dat doet de bochtprestaties meestal geen goed. En een SUV is nu eenmaal per definitie hoger dan een hatchback. Als je zo’n auto gaat verlagen, eindig je dus altijd met een compromis: niet zo scherp als een hatchback, niet zo comfortabel als een ‘normale’ SUV. Toch scoort dit type auto wel. Zo’n beetje elke SUV van BMW heeft daarom een M-Performance-variant en dat is vast niet omdat niemand er één wil hebben.

Het is voor het pas van Seat losgeweekte merk Cupra zelfs reden genoeg om het eerste echt eigen model, de Formentor, meteen maar als dikke 310 te introduceren, met 310 pk en vierwielaandrijving duidelijk gericht op de wat sportievere bestuurder. Beide auto’s proberen zichzelf zo te verkopen als Miss Universe. Ze kunnen alles, zijn overal goed in en zien er aantrekkelijk uit. Vooral bij de Formentor lukt dat laatste goed. De auto is negen centimeter langer dan de BMW bij nagenoeg dezelfde wagenhoogte en dat resulteert in een sportief silhouet.

Die enorme tribal op de grille moet je weliswaar vaak nog even uitleggen, over het uiterlijk zijn veruit de meeste mensen overduidelijk positief. En als je dan tussen neus en lippen door vertelt dat er 310 pk in die opmerkelijk gestileerde frontpartij ligt, is de interesse al helemaal gewekt. Dankzij die 310 pk en de vierwielaandrijving om het vermogen op de weg te krijgen, is de Formentor echt bizar snel. De fabrieksopgave staat al op een amper geloofwaardige 4,9 seconden; wij krijgen de Spanjaard op heel licht vochtig asfalt zelfs nog een tiende van een seconde sneller op de grenswaarde.

Met ingeschakelde launchcontrol voel je alle systemen in de Formentor werken om het uiterste te bereiken. Eerst even de voorwielen alles laten doen om de aandrijflijn te ontzien en dan bliksemsnel de koppeling van de vierwielaandrijving dicht om elke pk maximaal te laten renderen. Belangrijker is misschien dat de 2,0-liter TSI en de DSGautomaat, zeker in de sportievere modi, alert en snel reageren. Turbovertraging is er in de bovenste toerenhelft amper en hoewel de motor bovenin wat afvlakt, loont het wel om door te halen tot de toerenbegrenzer. Met de bak in manual reageert de transmissie bovendien snel en alert op input van de flippers. In D kan de bak wat te fanatiek zijn met opschakelen, maar dat verdwijnt in S als sneeuw voor de zon.

OP KOPPEL

Tegenover de hitsige TSI steekt de eveneens twee liter grote viercilinder van BMW een beetje tam af. De Twinpower Turbo doet het liever op koppel en stort bovenin echt een beetje in elkaar. Dat neemt niet weg dat ook de X2 waanzinnig snel uit de startblokken komt en de fabrieksopgave precies haalt. Het is dus niet zozeer wat de aandrijflijn kan als wel de manier waarop hij het doet waardoor we de X2 net wat minder overtuigend vinden. De gasrespons is minder scherp en ook de achttraps volautomaat werkt minder alert dan de bak met dubbele koppeling van Cupra. Normaal gesproken zijn die souplesse en het grote koppel onderin juist pluspunten, maar bij een sportief bedoeld model als de M35i komt dat niet helemaal uit de verf en missen we juist wat vergif. Vooral omdat het onderstel van de X2 wél op maximale sportiviteit richt. Sterker nog, misschien gaat het wel een beetje te ver.

Het testexemplaar beschikt niet over de optionele adaptieve dempers en dus is er maar één stand in de BMW: hard. Op allesbehalve perfect glad asfalt voelt het alsof een winkelwagentje comfortabeler zou zijn dan de X2. Goed om je bij de les te houden, niet echt fijn voor de rijbeleving. Nee, de X2 komt pas in zijn element als de bochten komen. Dan voorkomt het harde onder stel dat de auto gaat rollen en dankzij de combinatie van een sperdifferentieel tussen de voorwielen en het on demand vierwielaandrijvingsysteem voelt het alsof je een cheat code voor onbeperkte tractie hebt ingeschakeld. Algauw leer je de meest effectieve strategie: loeihard een bocht in, vlak bij de apex op je gas gaan staan zodat de neus onder invloed van het sperdifferentieel nog wat verder naar binnen komt en op maximale tractie de bocht uit. Dat een opgehoogd model zo hard de bocht om kan, tart het voorstellingsvermogen.

Toch mist de X2 de magie van BMW’s uit het verleden. De achterzijde is er alleen maar om het overschot aan vermogen bochtuit op te vangen, maar zal de auto nooit echt lekker omduwen als je er om vraagt. Speelsheid komt er niet aan te pas, de BMW maakt bochtenwerk tot een missie in efficiëntie en die missie wordt met militaire precisie uitgevoerd.

MINDER VERMOEIEND

Weer in de Cupra stappen voelt vervolgens bijna als een heilzaam bad van weldadig comfort. De Formentor 310 heeft standaard adaptieve dempers en zeker in de softere standen is het veel minder vermoeiend om met de Spanjaard onderweg te zijn. Wat niet wil zeggen dat de auto afhaakt bij sportiever bochtenwerk. Hoewel de koets meer rolt dan bij de BMW en de banden een minder sportief compound hebben, houdt ook de Formentor het lang vol. Het gaat allemaal wat gemoedelijker, de massa werkt wat meer door in de auto. Het werkt echter zelden tégen je. Door de neus een beetje de bocht in te remmen, draait de achterzijde gemakkelijk mee en hoewel echt overstuur zelden optreedt, voelt de Cupra daardoor wel gewillig en wendbaar.

Natuurlijk kan het meer hardcore en de BMW X2 gaat op een gegeven circuit bijna zeker sneller, alleen kun je je afvragen of dat bij een cross-over de doorslag geeft. Een Leon of M135i gaat immers nog sneller. In dat opzicht blijft een sportieve crossover altijd een compromis. Het compromis dat Cupra sluit, combineert echter een hoog bochtenpotentieel met acceptabel comfort voor dagelijks gebruik. Hoewel je zelden gillend van plezier achter het stuur zult zitten, is het een verrassend vermakelijke auto op klaverbladen.

Tenminste, als je niet achterin zit. Daar is het veel prettiger als de bestuurder zich wat inhoudt. Voor gemiddelde volwassenen biedt de Formentor ondanks de dalende daklijn meer dan voldoende hoofdruimte en de beenruimte mag dan gerust riant heten. De bagageruimte biedt minstens 420 liter, ook meer dan voldoende voor de dagelijkse boodschappen dus. Voorin kan de Cupra niet verhullen dat het merk nauw verwant is aan Seat. Sterker nog, wie overstapt vanuit een Seat Leon drukt regelmatig het ESP uit in plaats van de motor aan, omdat de startknop van de Leon op dezelfde plek zit als de ESP-knop van de Formentor. Die heeft zijn startknop namelijk aan het stuur en zo zijn er nog wel wat detailwijzigingen. In grote lijnen blijft het echter heel dicht bij de nieuwe Leon en dat betekent een verzorgd, bijna minimalistisch interieur met een te traag en ingewikkeld, maar wel heel mooi infotainmentsysteem. De sportstoelen krijgen dan wel weer een dikke pluim. Ze zitten fijn, ondersteunen goed en kunnen desgewenst ver naar beneden in de auto.

iDRIVE

Ook in de BMW vind je sportstoelen en die weten eveneens een fijne mix te vinden tussen comfort en ondersteuning bij stevig bochtenwerk. Helaas kunnen ze gevoelsmatig net niet ver genoeg naar beneden, waardoor de A-stijl voor langere personen angstvallig dicht bij de haargrens komt.

Achterin biedt de X2 eveneens minder bewegingsvrijheid dan de Formentor, al is de bagageruimte volgens de opgave wat ruimer. BMW slaat terug met zijn veelgeroemde iDrive-systeem dat in ergonomisch opzicht een verademing is ten opzichte van het multimediasysteem in de Cupra. Het blijft een voorbeeld voor andere fabrikanten in termen van gebruiksvriendelijkheid en ook de veiligheid is erbij gebaat dat je als bestuurder minder lang wordt afgeleid als er een instelling moet worden gewijzigd.

Er staat overigens wel een prijs tegenover, een heel forse zelfs. Voor minder dan € 73.709 gaat de X2 M35i niet op kenteken en dan moet er nog eens een kleine € 14.500 bovenop om tot het testexemplaar te komen, dat in totaal € 88.149 moet opbrengen. Een flinke investering en hoewel er dan weinig echt ontbreekt, is de X2 nog niet full options. Elektrische stoelverstelling, stuurverwarming, Apple CarPlay en een dodehoeksensor ontbreken bijvoorbeeld. Dat laatste staat zelfs niet op de optielijst, wat anno 2021 toch een wat vreemd gemis is.

Zeker omdat de Cupra het allemaal wel aan boord heeft en fors minder kost: € 75.600 inclusief opties. Natuurlijk nog steeds een tamelijk astronomisch bedrag, maar naast de X2 lijkt het opeens heel redelijk gezien de uitermate complete uitrusting die er tegenover staat. Dit blijven namelijk allebei weliswaar rijdende compromissen, maar het is wel fijn als ze ook een beetje inhoud hebben.