Test: Citroën C4 1.2 e-THP 130 Puretech (2014)

De C4 heeft 't niet gemakkelijk. Sinds dag één moet de tweede generatie opboksen tegen de hippere DS4, die de Franse traditie van vorm boven functie wél eer aandoet. Maar de huidige C4 steekt ook fors af tegen de vorige generatie, die leverbaar was als CRX-achtige coupé. Het huidige ontwerp is nogal behoudend, scoort vooral op ruimte en kan buiten Frankrijk op weinig bijval rekenen. Behalve bij wie een comfortabele hatchback zoekt voor een interessante prijs.

Vier jaar en een half miljoen exemplaren later verwacht je een facelift, maar die is (nog) niet aan de orde. In plaats daarvan krijgt de C4 de primeur van de turboversie van de 1,2-liter driecilinder die debuteerde onder de kap van de Peugeot 208. Daarin levert de benzinemotor 82 pk, in de C4 zijn dat er 130. Dat impliceert een specifiek vermogen van meer dan 100 pk/liter, wat de ingenieurs gemotiveerd heeft om elk onderdeel tegen het licht te houden. Zo onderging de nieuwe cilinderkop een speciale hittebehandeling, kreeg het carter een aluminium coating en werd de krukas uit staal vervaardigd in plaats van uit gietijzer. Citroëns testbanken in Parijs zouden overuren gedraaid hebben om 1,6 miljoen kilometer te klokken op de nieuwste telg van de Pure-Tech-motorenfamilie.

Schakellui rijden

Dat PSA zeker geen half werk geleverd heeft, merk je vanaf de eerste krukasomwenteling. De driecilinder start kwiek, de gasrespons is goed en de motor heeft geen overdosis toeren nodig om vlot uit de startblokken te schieten. De 1,2-liter pakt goed op: 75 procent van het koppel is beschikbaar vanaf 1.500 toeren per minuut, 250 tpm later zijn alle 230 newtonmeters van de partij.

Je kunt deze C4 dus schakellui rijden. In tegenstelling tot andere Citroëns met een lage uitstoot wordt de 1.2 E-THP (voorlopig) niet gekoppeld aan de slome semi-automaat. Wel aan een manuele zesbak, die misschien niet het toppunt van verfijning is (daarvoor zijn de slagen te lang en is de bediening wat te stroef), maar die nog altijd meer rijplezier biedt dan de eigenwijze ETG-bak.

Gedempte roffel

Een eigenschap waar moderne driecilinders vaak mee scoren, is het licht sportieve, roffelende motorgeluid. Ook op dat gebied stelt de nieuwe Pure-Tech niet teleur. De driepits lijnmotor vergelijken met een halve zescilinderboxer is een brug te ver, maar de gedempte roffel kan zeker als aangenaam worden omschreven. Ook is het geluid iets meer aanwezig dan bij de Ford Focus 1.0 125, waarvan de motorrruimte naar onze smaak iets té goed geïsoleerd is.

In deze uitvoering van de C4 is toeren draaien absoluut geen straf. Integendeel, de kleine 1,2-liter zet je aan om de verzetten langer aan te houden dan strikt noodzakelijk is. Daarbij geeft hij nergens blijk van een zwakke plek en is de begrenzer aantikken een eitje. Bij zulk rijgedrag stijgt de verbruiksmeter overigens wel naar 10 l/100 km of meer, terwijl een wat gezapiger rijstijl wordt beloond met een verbruik van 6,5 liter per 100 km. Tenminste, op de 18-inchwielen van de Exclusive-uitvoering. Op dat schoeisel zou de C4 volgens de fabriek gemiddeld 4,9 liter per 100 km halen, op de standaard 16-inchwielen is dat 4,8 liter per 100 kilometer.

Eenvoudige achteras

De auto klinkt dan wel goed, hij zet niet aan tot een dynamische rijstijl. Technische wijzigingen zijn er niet, waardoor de C4 het nog altijd met een eenvoudige achteras moet doen. Die filtert de meeste oneffenheden netjes weg, maar reageert bij gemene dwarsrichels minder goed. Zeker als het tempo hoog ligt en de grotere wielen eronder zitten. In sportmodus mis je trouwens ook wat gevoel in het stuur, dat eerder uitblinkt in het aantal knoppen dan in bruikbare feedback. De remmen doen hun taak naar behoren, maar hebben meer servowerking dan nodig is, net als het stuur, dat trouwens wel precies is. De laatste kritische noot gaat naar de stoelen, die zelfs in de topuitvoering wat te weinig zijdelingse steun bieden.

De C4 is – welke motor er ook onder de kap ligt – vooral een hatchback die veel kofferruimte biedt voor een scherpe prijs. Moderne concurrenten als de Peugeot 308 en Volkswagen Golf combineren die basiskwaliteiten echter met modernere veiligheidsfeatures én een beter weggedrag, al is de prijs van die auto's ook hoger.

Vier jaar zonder update is met de huidige modelcycli best lang, en dat voel je aan de C4. Behalve aan de motor dus, want die heeft ons aangenaam verrast. Het staat dan ook vast dat de 1.2 E-THP gaat schitteren in nieuwe modellen als de C4 Cactus. Maar ja, dan krijgt de reguliere C4 het misschien nog wel moeilijker dan nu.