Citroën Berlingo - Oud & Nieuw

WERKPLEK

Het dashboard is in de oude én nieuwe vorm van harder kunststof gemaakt dan je in reguliere personenauto’s aantreft. Beide Berlingo’s zijn voor hun tijd heel compleet uitgerust. Dat betekende in 2001 airconditioning, elektrisch bediende portier ruiten en een elektrisch verstelbare rechter buitenspiegel (inderdaad, alleen aan die kant). In de nieuwe Berlingo staat luxe voor klimaat regeling, een groot scherm voor het multimediasysteem met navigatie en knoppen op het stuur om alles dubbel te kunnen bedienen. De stoelen van de oer- Berlingo zijn bekleed met prettig aanvoelend velours en zitten na al die jaren nog prima. De nieuwe stoelen hebben weliswaar een kleurrijke stof en airbags, maar ze geven in bochten opmerkelijk weinig steun. De verstelbaarheid is met de jaren wel beter geworden.

Achter in beide auto’s tref je drie volwaardige zitplaatsen aan. Dat onze youngtimer Berlingo twee schuifdeuren heeft, is bijzonder; de allereerste Multispaces hadden helemaal geen schuifdeuren, zodat je moest inen uitstappen als bij een driedeurs hatchback). Pas later werd zo’n schuifdeur standaard, maar alleen aan de rechterkant. Er is binnenruimte genoeg in beide versies; daaraan is niet getornd. Dat geldt nadrukkelijk ook voor de bagageruimte. Wie ooit een Berlingo heeft gehad, zal in andere auto’s nooit meer kunnen wennen aan afgemeten kofferbakken. De Berlingo is gewoon ontzettend ruim en groeide bovendien in de loop der jaren. Generatie 1 heeft 615 liter onder het zeiltje, generatie 3 zelfs 775 liter. Bovendien kun je een XL-versie bestellen, die ruim 1.000 liter biedt.

VERPAKKING

Bij de Berlingo gaat het natuurlijk veel meer om de binnenkant dan om de buitenkant. De hoekige vorm is gedicteerd door de functionaliteit van de auto, daarover kan geen misverstand bestaan. De Berlingo is bedacht als bestelauto volgens een geheel nieuw recept. Eerder waren de bestellers van Citroën niet meer dan kleine auto’s, die achter de B-stijl waren afgezaagd, waarna er een praktisch hutje aan was vastgelast. De AK400 Besteleend was een 2CV van voren en een bedrijfsauto van achter. De C15 was half Visa, half tuinhuisje.

De Berlingo was daarentegen juist één geheel in plaats van een versmelting van twee auto’s. Hoewel hij op basis van de Citroën ZX is ontwikkeld, is daar uiterlijk niets van te zien. De eerste Berlingo had een Peugeot-broertje, met de toepasselijke naam Partner. De huidige Berlingo heeft twee broertjes: de Peugeot Rifter en de Opel Combo. Opvallend is dat de voorzijde van de personen-Berlingo anders is dan die van de besteller. De neus van onze testauto heeft opvallend platte lampunits net onder de motorkap, waarmee hij even naadloos bij het nieuwe Citroën-familiegezicht past als de C3 en de C5 Aircross. De Berlingo Van heeft een wat simpeler neus.

De auto die wij rijden, heeft een XTR-pakket, zodat hij stoer oogt met z’n luchtkussens op de zijkanten, duistere wielen en oranje accenten. De huidige Berlingo is trouwens een echt luxepaard waar werkelijk álles op en aan is geschroefd, zoals roofrails, een panoramadak en een parkeercamera. Bij dat panoramadak hoort de zogenaamde Modutop. Dat is een extra bagageruimte aan het dak in vliegtuigstijl – een opbergzolder in je auto. Boven de bagageruimte tref je bovendien een soort vliering met een grote klep aan, terwijl in het midden van het dak een langwerpige bak met vakjes en sfeerverlichting is gemonteerd. Een slimme vinding, want wat moet je anders met zo veel hoofdruimte? Aan opbergruimte is in het interieur sowieso geen gebrek; het wemelt er van de vakken. Sommige zijn zelfs groot genoeg om er een laptop in op te bergen. Maar vlak de oer-Berlingo op dit gebied zeker niet uit, want die was als Multispace al veel meer dan een bestelautomet-stoelen. Die Modutop was al uitgevonden bij de eerste generatie en kwam daar als optie beschikbaar. Onze youngtimer moet ze helaas missen, maar er zijn wel extra bagagenetten bovenin en ook een groot vak boven de voorstoelen. Genoeg plek om spullen kwijt te raken.

ONDERWEG

Op motorisch gebied zijn de twee Berlingo’s onvergelijkbaar. De youngtimer heeft een 1,6-liter benzinemotor, de nieuwe een 1.5 BlueHDi-diesel. Bij het rijden vallen als eerste de verschillende verhoudingen op. De oer-Berlingo heeft een lagere neus en je zit er vrij dicht op de voorruit. In de nieuwe zit je veel hoger, staat de voorruit verder bij je vandaan en voelt de auto aan alsof hij twee keer zo groot is. De eerste Berlingo is ook naar de huidige maatstaven nog best een vlotte auto. De 1.6-16V met 108 pk stamt nog uit de tijd voordat turbo’s en directe inspuiting gemeengoed werden; een ronduit prettige motor. Hij is alleen niet echt stil; op dit vlak is er veel vooruitgang geboekt. Schakelen is nooit het sterkste punt van de eerste Berlingo geweest, want de bak voelt wat slap en soms hakerig aan. Het onderstel is daarentegen soepel; de Berlingo vréét verkeersdrempels, maar helt behoorlijk over in bochten. Verder is hij vrij zijwindgevoelig.

De jongste Berlingo heeft misschien wel de fijnste compacte dieselmotor aan boord die momenteel verkrijgbaar is. De 1.5 BlueHDi met 130 pk/300 Nm heeft al bij heel lage toerentallen bákken koppel paraat, waardoor hij zich heerlijk rustig houdt. Onderstel en besturing blinken niet uit in scherpte of communicatie; we kunnen ons ook niet voorstellen dat daar ooit door een Berlingo-klant om is gevraagd. Zijn kopers willen juist veel ruimte en die is, zoals gezegd, met de jaren alleen maar toegenomen. Opvallend is dat het uiterlijk zich aan de tijd heeft aangepast. De eerste Berlingo speelde sterk in op de MPV-trend, de nieuwste generatie heeft overduidelijk SUV-trekjes. Dat doen ze toch slim, daar bij Citroën.