Chrysler PT Cruiser

Twee weken geleden werd het ons door de Chef Design van Alfa Romeo, Andreas Zapatinas, nog verzekerd: de dagen van de retro-auto zijn geteld. Een accentje hier en daar, vooruit, maar dat ongebreideld teruggegrijp naar de "good old days" had z"n beste tijd méér dan gehad. Nu zullen we de laatsten zijn om te beweren dat Amerikanen het modernste volk ter wereld zijn, maar in de Verenigde Staten kan meneer Zapatinas dat praatje voorlopig maar beter even voor zich houden. Want zelden hebben we enthousiastere reacties van "gewone mensen" meegemaakt dan de afgelopen dagen, toen we rond San Diego voor het eerst met de Chrysler PT Cruiser rondreden. Jong of oud, Mustang-, Bentley- of Grand Cherokee-rijdend, het maakte niet uit: iedereen werd opmerkelijk vrolijk van de PT Cruiser.

Onalledaags

En ach, zo gek is dat in Amerika ook niet, evenmin als die opmerking over VW. De PT Cruiser is voor Chrysler namelijk wat de New Beetle voor Volkswagen is: een totaal moderne versie van iets wat in het verleden zo ongeveer aanbeden werd. Bij VW is dat de goede oude Kever, waar iedereen wel een leuke herinnering aan heeft; bij Chrysler is het de hot rod. Voor degenen die het niet weten: een hot rod is een (erg) oude Amerikaanse auto, liefst uit de jaren "30 of "40, die weer helemaal opgekalefaterd is. Als het even kan in zo fel mogelijke kleuren, verlaagd, een paar enorme wielen eronder en een dikke V8 erin. U kent die auto wel die altijd figureert in de clips van overharige rockers ZZ Top? Dát is een hot rod. En dát is dus de stamvader van de PT Cruiser, die onbeschaamd terugverwijst naar die onversneden pret-auto"s. Dat maakt hem al meteen een allesbehalve alledaagse verschijning. Z"n diep, door de bumper heen lopende grille en - in tegenstelling tot de Europese mode - een op- in plaats van een aflopende daklijn, de enorme achterdeur en ver uitgeklopte wielkasten; het is anders dan we gewend zijn en zal niet ieders goedkeuring kunnen wegdragen. Sterker: Chrysler zegt het zelf al en is er nog trots op ook: je vindt hem prachtig of je verafschuwt hem, een tussenweg is er niet.

Lekker flexibel

Chrysler heeft niet dezelfde fout gemaakt als VW met de New Beetle – de PT Cruiser is uiterst functioneel. De achterbank is niet alleen in ongelijke (65-35) delen neerklapbaar, maar ook de zittingen zijn opklapbaar, zodat een vlakke laadvloer ontstaat. Wie daar niet genoeg aan heeft, kan de boel ook makkelijk verwijderen – beide delen zijn zelfs van wieltjes voorzien om dat te vereenvoudigen. De passagiersstoel is ook naar voren te klappen en/of te verwijderen. Lekker flexibel, dat interieur. Daarnaast zijn er in alle portieren grote kaartenvakken en bevinden zich onder de stoelen opbergvakken. Nog een grappig detail: de hoedenplank is in vijf posities te verstellen. Zo kan hij dienstdoen als eh… hoedenplank, lage zitplank voor bijvoorbeeld de hond (wordt de bagageruimte niet vies) en zelfs, door een ingebouwde standaard, als picknicktafel.

Beetje bedacht

De PT Cruiser zit uitstekend. De zittingen zijn wat aan de korte kant, maar niet op een storende manier. Jammer is dat de leuningen niet traploos verstelbaar zijn: de ideale stand zit nét tussen twee standen in, dat zul je altijd zien. Het stuur is voor onze begrippen wat overmaats, maar ach, dat went. Het uitzicht op het interieur overtuigt alleszins. Rond de meters en op het dashboardkastje zit een stuk metaal in de kleur van de carrosserie. Vrolijk, al doet het net wat "bedachter" aan dan in bijvoorbeeld een Coupé Fiat. Verder verloopt de bediening logisch en zijn alle knoppen goed bereikbaar. Opvallend is de hoeveelheid ruimte, vooral achterin. Je hebt beenruimte te over en door die oplopende daklijn zitten ook de groteren onder ons niet met het hoofd tegen het dak. De voorruit is wel weer wat laag – niet té ver doorrijden bij stoplichten boven de weg, dus.

Ze kúnnen het wel!

Over rijden gesproken: hoe vaak hebben we het niet gehoord? "Het weggedrag is aangepast aan de wensen van de Europese klanten". En telkens weer werd je geconfronteerd met een zompig onderstel en een vage besturing – typisch Amerikaans dus. Zoniet de PT Cruiser. Dit is zo"n beetje de eerste Amerikaanse auto waarbij het wél gelukt is. De Cruiser is stevig, maar nooit oncomfortabel geveerd en ligt als een Nederlandse dijk op de weg. Ook de besturing is heerlijk strak, direct en gevoelvol. Zie je wel: ze kúnnen het wel! Dit is met enige afstand de best rijdende normale Amerikaanse auto die we gereden hebben. De handmatige vijfbak schakelt soepel en probleemloos. Ook al een compliment waard. De tegen meerprijs leverbare viertrapsautomaat schakelt indrukwekkend ongemerkt, al zijn de eindoverbrengingen wat aan de lange kant. Bij "vals plat" krijgt de motor het dan zwaar. Die motor is trouwens een 16-kleps tweeliter viercilinder, die 140 pk levert. Niet dat je ooit dat idee krijgt, want qua vermogen is de PT Cruiser eerder een "not rod" dan een hot rod. Alle pogingen om de PT solide over te doen komen (wat gelukt is) hebben hun tol geëist in het gewicht: hij weegt dik 1400 kilo. Op termijn komen er nog een diesel (een CDI van Mercedes) en een 1.6. Qua prestaties vrezen we voor die laatste het ergste. Met de 2.0 is het geen Are You Lonesome Tonight, maar ook zeker geen Jailhouse Rock. Een V6 schijnt niet te passen, maar een 2.4, eventueel met turbo, wel. Reken er maar op dat die er ook ooit komt. En dan wordt het écht leuk.

Zegetocht?

De eerste indruk van de PT Cruiser is een imposante. Hij rijdt en gedraagt zich als een Europese auto, en dan nog een heel goede ook, die verpakt is in een jas die je niet kunt missen. Aan de uitrusting (zie kader) zal het niet liggen – die is riant, met airco als pluspunt en het niet standaard zijn van ABS als minpunt. De prijs dan? De instapper kost f 45.990, en de Touring zit met f 49.990 exact op het niveau van een Scénic 2.0. Voor de topversie moet f 57.990 neergeteld worden. Al met al lijkt niets een zegetocht van de PT Cruiser in de weg te staan. Of het moet het feit zijn dat Chrysler Nederland er dit jaar maar 1.000 kan leveren...

Uitrustingsniveaus

Er komen drie uitvoeringen: Classic, Touring en Limited Edition. De eerste (f 45.990) is al voorzien is van ceevee met aabee, elektrische ramen (voor én achter) en spiegels, audiovoorbereiding met zes speakers, antidiefstalbeveiliging, airco, driepuntsgordels voor iedereen, drie hoofdsteunen achter, stuurbekrachtiging en een in hoogte verstelbaar stuur. De Touring (f 49.990) doet daar een met leer bekleed stuur, een "overhead console" met kompas, mistlampen en 16"-velgen bij. De Limited (f 57.990) gooit daar nog weer ABS en tractiecontrole, leren bekleding, een roofrack, cruise control en 16" verchroomde velgen bij in de strijd.