BMW X2 vs. Volkswagen T-Roc - Vergelijkende Test

Oef, bijna € 73.000 voor deze BMW en net geen € 50.000 voor de T-Roc! Dat wil zeggen: voor de testauto’s. Die zijn voorzien van vrijwel alle verkrijgbare opties en dat drijft de prijs flink op. Daarbij tekenen we meteen aan dat BMW kort nadat wij de testauto hadden ingeleverd, liet weten de vierwielaangedreven X2 met benzinemotor niet meer te leveren in Nederland. Wil je xDrive, dan ben je aangewezen op een diesel. Hetzelfde geldt voor zijn grotere (en iets goedkopere) broertje X1. Volkswagen levert alleen de T-Roc 2.0 TSI in combinatie met 4Motion (vierwielaandrijving), alle andere versies hebben gewoon voorwielaandrijving. Maar er is meer dan alleen een prijsverschil, namelijk het merkimago. BMW wordt beschouwd als een zogeheten premiummerk, terwijl Volkswagen daar een beetje tegenaan schurkt.

Toch is het niet zo vreemd om bijvoorbeeld een Passat met een 3-serie te vergelijken of de nieuwste Touareg met een X5. Desalniettemin heeft dat merklogo veel waarde voor het koperspubliek. Want Volkswagen probeerde ooit met de Phaeton (feitelijk een fenomenaal fijne auto) door te dringen tot de absolute top, maar slaagde daar niet in. Nu heeft VW die ambities niet met een auto als de T-Roc, maar hij is wel een stuk duurder dan veel Europese en Aziatische concurrenten. Hoe dan ook, we hebben in dit geval twee prijzige Duitsers met beide een 2,0-liter motor met minstens 190 pk, vierwielaandrijving en automatische transmissie. En een heleboel extra’s aan boord!

STEEDS MEER MODELLEN

De X2 kwam in 2017 op de markt en is nauw verwant aan de X1. We hebben het dan over een platform met een dwarsgeplaatste motor en in principe voorwielaandrijving. Deze basis delen de twee BMW’s met bijvoorbeeld de Mini Countryman. De X2 is kleiner dan de X1 en is het sportievere alternatief voor die auto. De merklogo’s op de C-stijlen zijn een soort eerbetoon aan de coupés uit de jaren 60, die dit stijlkenmerk ook hadden. Onze testauto draagt de lakkleur Misano Blue; ook die is nieuw en voor het eerst toegepast op de X2. Hij valt er in ieder geval lekker door op, en we krijgen er uitsluitend positieve reacties op.

De X2 is maar liefst acht centimeter korter dan een X1 en zeven centimeter lager. Daarnaast hebben de ontwerpers er alles aan gedaan om de auto er vooral lager en breder uit te laten zien. Bijvoorbeeld door een hoge taillelijn en kleinere zijruiten. De omlijsting van de twee nieren in het front is wat hoekiger van vorm dan bij de andere modellen en ook de zwarte kunststof lijsten in de wielkasten zijn minder rond dan bij de X1, die eigenlijk meer een SUV is en de X2 meer een cross-over. Ja, sorry, wij hebben het ook niet bedacht. Het modellenpalet blijft maar uitdijen en dat is niet alleen bij BMW het geval. De basisversies beschikken over een driecilindermotor met een inhoud van 1,5 liter, als benzine of als diesel. Gezien de sportieve aspiraties van de X2 zou je verwachten dat er een soort M-versie komt en dat is dan ook het geval: de M35i, met een 306 pk sterke 2,0-liter, die komt volgend jaar op de markt.

STUURT SCHERP

Wij rijden met de iets tammere variant van die tweeliter motor, 192 pk sterk en gekoppeld aan een achttraps automaat (de voorwielaangedreven 2.0i heeft een zeventraps automaat met dubbele koppeling). De zitpositie is uiteraard uitstekend, al was het maar vanwege de (optionele) sportstoelen. Het dashboard ziet er fraai uit, zij het wel met behoorlijk veel verschillende panelen, waardoor het wat druk overkomt. Heel erg ruim is het interieur niet, vooral de achterpassagiers komen er qua hoofdruimte bekaaid vanaf. En hoe stuurt zo’n voorwielaangedreven BMW? Wel, de testauto is voorzien van het M Sport-pakket X en dat behelst onder meer een ander type besturing, 19-inch wielen en lagere veren. Kortom, nog harder geveerd dan de gewone X2 en dat is geen pretje. Aan de andere kant is hij wel een stukje scherper en stuurt hij echt heel strak. Dat voel je meteen.

Indien nodig gaat er wat aandrijving naar de achterwielen en heb je dus altijd volop tractie. De besturing is direct en je moet het wel heel bont maken om de controle te verliezen. Hij mist misschien dat laatste stukje raffinement van een BMW met achterwielaandrijving, maar heel groot is het verschil niet. De totale indruk is gewoon erg goed, afgezien van die te harde vering en demping. De viercilindermotor levert ruim voldoende vermogen en koppel en de achttraps automaat schakelt subliem, zoals we dat van het merk gewend zijn. Dat er van de beloofde 1 op 16,4 in de praktijk maar weinig terechtkomt, zal niemand verbazen. Een auto met zoveel vermogen en dit gewicht lust nu eenmaal een flinke slok, zelfs als je je best doet om rustig te rijden.

INSTAPPEN VOOR ‘WEINIG’

Ook de T-Roc is nog redelijk vers. Hij verscheen eind vorig jaar in de showroom en is niet direct te vergelijken met een ander model van VW. Hij staat misschien nog wel het dichtst bij de Golf. De maten komen vrijwel overeen, alleen is de T-Roc twaalf centimeter hoger. De Tiguan is echt flink groter en bovendien een stuk duurder. Voor wie de T-Roc te groot vindt, komt volgend jaar de T-Cross op de markt. Die is gebaseerd op de Polo, maar biedt misschien wel meer interieurruimte dan de T-Roc, zo merkten we tijdens een kennismaking eerder dit jaar. En waar bijvoorbeeld Hyundai met de Kona en Kia met de Stonic voor een behoorlijk uitgesproken design kiezen, houdt Volkswagen het allemaal wat rustiger voor de T-Roc.

Toch oogt bij best stoer, doordat hij wat hoger op zijn poten staat en is voorzien van veel zwart kunststof. Het is misschien niet zo spannend allemaal, maar wel behoorlijk houdbaar. De praktijk wijst uit dat de consument dit waardeert, zo blijkt uit de verkoopcijfers van VW. In tegenstelling tot de BMW kun je bij de T-Roc al voor relatief weinig geld instappen. Dat heeft alles te maken met het motorenaanbod, dat al begint met een driecilinder 1.0 TSI met 115 pk, die helaas niet met automatische transmissie leverbaar is. Vreemd, want in de Golf met dezelfde motor kan dat wel. Hoe dan ook, met die motor ben je goed bediend en de T-Roc is in dat geval ruim 200 kg lichter dan onze testauto.

GRETIGE MOTOR

De Volkswagen mag dan niet van die dure sportstoelen hebben als de BMW, ook hier zit je uitstekend. Ondanks de iets kortere koets valt de beenruimte achterin heel erg mee, terwijl de hoofdruimte zelfs beter is. Op dit onderdeel scoort de T-Roc goed. Dat geldt niet als het op de aankleding aankomt. Zo is het dashboard van hard kunststof en zou het materiaal van de deurpanelen niet misstaan in een Dacia. Ook de portiergrepen in het interieur zijn van bedenkelijke materiaalkwaliteit. Terwijl juist dit merk zelf de lat zo hoog heeft gelegd in veel segmenten, dus het kan niet raar opkijken van onze kritiek.

Overtuigen doet hij wel op motorisch vlak, want zijn motor, die slechts twee pk minder heeft dan die van de BMW, is prima bij de les. Dat doet VW erg goed met die TSI-machines. Er is meteen veel trekkracht en ook bij hogere toerentallen blijft hij gaan. In combinatie met het lagere voertuiggewicht maakt het de VW tot de snellere auto in deze vergelijking. De zeventraps DSG schakelt razendsnel en doet niet onder voor de achttraps automaat van de BMW. Kortom, een lekker levendige aandrijflijn. De besturing kan op minder enthousiasme rekenen. Die werkt licht en synthetisch. Op zich prima voor ieder die niet zo veel met autorijden heeft, maar een beetje meer contact had best gemogen. Ook op het vlak van comfort legt de T-Roc het af tegen de BMW, hoe vreemd dat ook mag klinken. De test-VW heeft een sportonderstel en dat is niet alleen heel stug, het maakt ook geen verfijnde indruk. Je merkt het meteen zodra je van de VW in de BMW overstapt. Die optie hoef je dus niet aan te vinken; de T-Roc is van huis uit al stevig genoeg geveerd.

VOLLE OPTIELIJSTEN

Met optielijsten waarop zo goed als alles is aangevinkt, blijft er weinig te wensen over. In de VW zou dat leren bekleding kunnen zijn, ware het niet dat die niet leverbaar is in combinatie met het R-Line-pakket van onze testauto. Zijn digitale instrumenten maken deel uit van het Sport-pakket, maar wat ons betreft hadden daar ook twee grote ronde klokken met twee kleine voor tankinhoud en motortemperatuur mogen zitten. De hoeveelheid informatie die je voor je neus krijgt geprojecteerd, is namelijk veel te groot en absoluut niet in één oogopslag afleesbaar. En wat wil je vooral weten als bestuurder? Gewoon, de snelheid, wat info uit de tripcomputer en misschien ook het toerental.

Maar hier zijn de meningen over verdeeld. Automatische cruisecontrol is standaard, evenals vrijwel alle beschikbare veiligheids- en assistentiesystemen. Gek genoeg heeft de BMW geen dodehoekwaarschuwing, uiteraard wel een systeem dat je waarschuwt als je buiten de lijntjes gaat. De T-Roc heeft dat wel, maar VW vraagt € 690 extra voor die voorziening, als onderdeel van een pakketje. En wil je die VW op nog grotere wielen, dan kan dat. Hij rolt in dat geval op 19 inch, ook bij BMW de grootste maat voor de X2. Alles bij elkaar resulteert het bij de ene auto in dik 15 mille aan opties en bij de andere in zo’n € 11.000. De beste optie is waarschijnlijk om demo’s als deze na een klein jaar op de kop te tikken, dan ben je spekkoper!