BMW M440i xDrive Gran Coupe - Test

Volgens de digitale toerenteller is de 3,0-liter zes-in-lijn van de BMW M440i zojuist aangeslagen. Nog even vraag ik me af of ik het wat wonderlijk vormgegeven instrumentarium wel goed begrijp, maar aangezien de BMW daad­werkelijk begint te versnellen, moet het wel kloppen. Mijn eigen zintuigen hebben het aanslaan van de zescilinder in elk geval niet geregistreerd. Sterker nog, zelfs Spiderman zou het starten en stoppen van de de motor niet waarnemen. Alleen daarmee heeft de M440i al meerwaarde ten opzichte van de viercilindermodellen.

Natuurlijk: die brengen je ook sneller dan strikt noodzakelijk waar je heen wilt, maar doen dat met veel minder gevoel van overdaad en rust. Het is namelijk niet alleen het starten en afslaan van de motor dat indruk maakt, de algehele werkwijze van de mildhybrid-aandrijflijn is minstens zo indrukwekkend. De achttraps automaat houdt de toeren laag en dankzij de hele TwinPower Turbo-trukendoos van BMW heeft de drieliter zelfs dan al bizar veel vermogen.

Bovendien kan de 11 pk sterke startmotor een beetje helpen bij het aandrijven, waardoor de toch al amper aanwezige turbo­ vertraging nog verder de kop wordt ingedrukt. Het voelt als surfen op een eindeloze golf van koppel. Dat de motor ondertussen zo vaak en zo lang als mogelijk is het zwijgen wordt opgelegd, gaat echt ongemerkt. Geef gas, wacht een fractie van een moment en daar ga je. Als vanzelfsprekend. Zelfs als er maar een fractie van het totale vermogen wordt gevraagd, betovert de zescilinder al meer dan de viercilinders ooit zullen doen.

ONGELOOFLIJK

Nog waanzinniger wordt het als het staande gaspedaal een keer tegen het schutbord gaat en de volle 374 pk eruit komen. In 4,5 tellen zit de M440i Gran Coupe dan al op de 100, begeleid door een fraaie, zij het ietwat kunstmatige brul van de zescilinder. Maar ook daarboven blijft de BMW versnellen alsof hij in een vacuüm opereert. Wat in zekere zin ook zo is, want van de A5 Sportback is wel een S-variant, maar die loopt op diesel en Mercedes heeft geen vierdeurscoupé in dit segment. Eigenlijk levert alleen Kia met de Stinger GT iets soort­ gelijks, al is dat echt van een ander niveau. Wellicht is het uit gegronde angst, want tegen het beheerste geweld van de M Performance 4-serie wil je het liever niet opnemen, alleen al vanwege die magistrale aandrijflijn. In werkelijk elk gedeelte van de toerenband overtuigt het blok. Soepel, enorm krachtig en nog relatief efficiënt. Of liever: niet rampzalig inefficiënt. Weersta de neiging om bij elk stoplicht te genieten van het vermogen en het geluid en de voorlopig snelste versie van de 4-serie Gran Coupe scoort makkelijk 1 op 10,3.

Uiteraard kan het ook anders. Wie zich wel laat meevoeren door de aandrijflijn mag er zo twee of drie kilometer per liter van aftrekken. De achttraps ZF-automaat past zich in elk geval moeiteloos aan beide rijstijlen aan. In Comfort gaat alles vloeiend, in Sport Plus en de bak in Manual krijg je daadwerkelijk volledige controle.

Hoe lyrisch we ook zijn over de aandrijflijn, het onderstel verdient wellicht nog wel meer lof. BMW heeft zich bij de nieuwste generatie van zijn middenklassers weer vol op sportiviteit gestort en dat betaalt zich bij de M Performance-modellen in elk geval uit. De 4-serie voelt messcherp aan en laat zich ondanks zijn aanzienlijke massa met speels gemak en op hoge snelheid over klaverbladen of bochtige wegen sturen.

Geef bewust een veel te grote hoeveelheid gas en de achterzijde doet op commando een stapje opzij, waarbij je het elektronisch aangestuurde sperdifferentieel voelt werken en je zelfs met het ESP half uit al een flinke sliphoek mag bereiken voordat de elektronica ingrijpt. Er zijn momenten dat je moet vechten tegen de neiging om onder de auto te kijken of er inderdaad wel een aandrijfas naar de vooras loopt, want van de vermeende vierwielaandrijving voel je in eerste instantie bar weinig. Pas als het écht, écht niet anders kan, gaan de voorwielen meedoen in de sportieve modi, waardoor de speelsheid er amper onder lijdt. Zet de optionele adaptieve dempers in Comfort en de 4-serie wordt rustiger, meer beheerst en het deel van de krachten dat naar de voorste as gaat neemt voelbaar toe. Nooit wordt de 4 zo comfortabel als een C-klasse, het is echter wel genoeg dat het angstzweet je niet uitbreekt bij het zien van een klinkerweg.

ALLES HEEFT EEN PRIJS

Als rijmachine slaagt de M440i dus erg goed, de praktische inzetbaarheid van de vierdeurs coupé is logischerwijs wat minder enthousiasmerend. De toegang tot de kofferbak is door de grote klep beter dan bij een 3-serie, maar met 470 liter wint de inhoud geen prijzen en op de achterbank zit zelfs een gemiddelde Nederlander al snel met zijn kruin tegen het dak. Door de korte zittingen houdt de ondersteuning van de bovenbenen bovendien niet echt over. Voor de voorste inzittenden gaat dat allemaal niet op; die zitten vorstelijk op goed ondersteunende sportstoelen met alle instelmogelijkheden die een mens zich kan wensen. Opmerkelijk genoeg heeft BMW er, in tegenstelling tot in de elektrische i4, voor gekozen om vast te houden aan het 3-serie-dashboard met relatief veel fysieke knoppen. Dat is goed nieuws voor de gebruiksvriendelijkheid, want deze variant van het iDrive-concept werkt nog altijd het beste. Alles wat je snel zou willen bedienen heeft een eigen knop en daarnaast is er een rij sneltoetsen om eigen voorkeurszenders, maar ook menu’s in op te slaan. Het werkt erg prettig en ziet er ook nog eens fraai uit.

Kortom, eigenlijk zouden we iedereen die niet dagelijks volwassenen op de achterbank hoeft mee te nemen een BMW M440i Gran Coupe aanraden. Behalve dat bijna niemand hem nog kan betalen. Voordat de fiscus zich ermee gaat bemoeien, verlangt BMW al een niet onaanzienlijke € 58.000 voor de topversie van de reeks. Vervolgens doet onze overheid er vrolijk nog 30 mille aan belastingen bovenop, zodat de M440i pas voor minimaal € 88.778 op kenteken gaat. En dan begint de optielijst pas. Echt kaal is een M440i nooit, maar voor leuke snuisterijen als een head-up display, 19-inch wielen of een High Executivepakket betaal je rustig minimaal € 1.000 bij. Zo stopt de teller voor de hier geteste uitvoering pas bij € 109.102, want alles heeft in letterlijke zin een prijs bij BMW.

Jammer voor de liefhebber, maar bekijk het van de positieve kant: je hoeft dan in elk geval nooit naar die grille te kijken.