Eerste rijtest Alpine A110 S - Zo rijdt de gefacelifte pretmachine

Het is bijna een wonder dat het merk nog bestaat. Kleine sportcoupés worden over de hele wereld bruut afgeslacht tot er alleen onbetaalbare supercars en elektrische auto’s over zijn. De tijd van de Peugeot RCZ, Opel Tigra en Nissan 370Z lijkt echt verdwenen. Dan beginnen we nog niet eens over knallers als de Honda S2000 en Opel Speedster. Sportwagens zijn er nog, maar zelfs een kale Porsche Boxster kost je al een vermogen.

Dappere strijders

Er zijn gelukkig nog een paar dappere strijders over. Mazda levert nog altijd zijn uitmuntende MX-5, Toyota durfde de analoge GR86 op de markt te brengen en Alpine heeft zijn A110 een update gegeven. Stiekem is het alweer zes jaar geleden dat Alpine in Monaco zijn herlan­cering beleefde. Carlos Ghosn, inmiddels meer bekend van muziekkoffertransport, reed de A110-concept de dure haven in.

Licht en puur

Het duurde nog krap twee jaar voor we daadwerkelijk konden rijden, maar het bleek het wachten waard. De auto was licht en puur en de strategie om meer te mikken op de openbare weg dan op het circuit bleek de juiste. Ondanks lovende kritieken – van onder meer ondergetekende – bleef groot succes uit. Te weinig naamsbekendheid en een prijskaartje dat toch al richting de €70.000 ging, bleken geen goede combinatie. Gelukkig ging de fabrikant niet bij de pakken neerzitten en werd er een nieuwe marketingstrategie ingezet. Het Alpine Formule 1-team kwam en de link met Renault Sport werd duidelijker gemaakt. En dat heeft geholpen! Zeker in het thuisland van Alpine wisten meer en meer liefhebbers de auto te vinden.

Update

Dat nieuwe succes was genoeg reden om de auto van een update te voorzien. De ingrepen zijn niet groot, wat altijd een goed teken is. Zo is het design aan de binnen- én buitenkant zo goed als gelijk gebleven. Een goede keus als we zien hoe goed de auto oud wordt. Het multimediasysteem kreeg een update, zodat koppelen met je Apple- of Android-smartphone gemakkelijker is.

1.8 turbo

De 1.8-turbomotor van de basisversie bleef gelijk en heeft dus nog steeds 254 pk. De GT- en de S-variant kregen er vermogen bij en zitten nu op 300 pk. Het turboblok werkt nog altijd samen met een zeventraps automaat met dubbele koppeling. De S heeft daarbij wat extra updates gekregen om hem geschikter te maken voor hogere snelheden. Zo zorgen de nieuwe achterspoiler en lip bij de neus voor flink wat extra downforce, zodat je niet van de weg waait als je richting de toch wel forse top van 275 km/h gaat. Mooie details als de oranje gordels, stiksels en remklauwen geven hem dat beetje extra. Uiteraard is het onderstel ook aangepast. Ten opzichte van de GT heeft de S vijftig procent stijvere veren en aangepaste dempers en steviger anti-roll-stangen. Ook is de auto vier millimeter lager, kreeg hij een aangepast Brembo-remsysteem en een sportuitlaat.

Thuiskomen

Het rijden voelt als thuiskomen in een prettig verleden. Niet alleen elektrische auto’s hebben overgewicht, ook een BMW 2-serie Coupé gaat in dikke vorm over de 1.650 kilo. De Alpine A110 S waarin we plaatsnemen, haalt de 1.200 kilo niet eens. En dat is een openbaring. Hij is zo extreem licht dat hij als een ballerina danst op zijn geweldige onderstel. Door de double wishbone-ophanging voor én achter plakken de wielen aan de weg, terwijl de auto totaal niet hard is afgeveerd. Oneffenheden of kerbstones worden feilloos geïncasseerd, terwijl de rust in de koets blijft. Je voeten zitten zo’n beetje tussen de voorwielen en de cockpit is zo gemaakt dat het minder krap aanvoelt dan het lijkt.

Hoog in de toeren

Het toch wel forse vermogen van de S zit hoog in de toeren verstopt, waardoor hij bij normaal rijgedrag nooit agressief aanvoelt. Als je echter besluit hem uit te wringen, zit er ineens een diepere laag in die je leuk verrast. Ga zelf flipperen en blijf boven de 5.000 tpm. Het hitsige turboblok komt tot leven en sleurt er flink aan. De bak met dubbele koppeling is wellicht wat braaf naast alle supercars waarmee we om de oren worden geslagen, maar weigert nooit een commando en raakt bij snel terugschakelen ook niet in de war. De hele auto klopt gewoon. Geen aandrijflijn-ergernissen zoals in de laatste Clio RS, geen onnatuurlijk hard onderstel zoals in de recentste Mégane RS Cup.

Bespaar 30.000 euro

Dit soort puristisch en ongeforceerd rijplezier is normaal voorbehouden aan iets als de dikste MX-5. Onze enige klacht is dat de prijs van de A110 S inmiddels wel aan de forse kant is. Onze demo met aeropack kost € 100.000 en dat is toch weer te veel Porsche-terrein. De basis-A110 klopt daarom wellicht het meest. Bespaar € 30.000 en neem de A110 zoals hij ooit was bedoeld. Puur en goudeerlijk, net als die kleine Gallische held uit de strips.