Alfa Romeo 156 Sportwagon GTA 3.2 V6 24V (2002)

De eerste dagen zijn een kwelling. We gebruiken de Alfa 156 Wagon GTA voor woon-werkverkeer. In de woonwijk zien we elke drempel met argusogen aan: oppassen voor de spoilers. Voor je het weet, kus je het wegdek. Met 50 km/h sukkelen we in z'n drie door de stad bij 2.000 toeren. De toerenteller wijst als maximum 7.000 aan. Om gek van te worden. Op de snelweg komen we niet boven de 100 km/h uit. Onthouding is ook een vak, maar blij worden we er niet van...
We vinden de GTA een prachtige verschijning. Onze helblauwe testauto oogt sensationeel. Je ziet: hier staat een vette auto, maar 't ligt er niet te dik bovenop. De GTA ziet er net even agressiever uit dan de gewone Wagon. Verlaagd, met dikke vijfspaaks wielen van 17 inch, waar de rode Brembo-klauwen doorheen schijnen, niet al te grof uitgebouwde wielkasten, grote koelopeningen voor en onder de achterbumper een diffuser, die voor optimale luchtgeleiding onder de auto zorgt. De Xenon-lampen liggen in een matzwart kastje. Mooi hoor. Bij Alfa weten ze wel wat vormgeving is. Italiaanse klasse.
Binnenin kijken we tegen de met zwart leer beklede, geribbelde retro-kuipjes aan. Aanvankelijk lijkt het kuipje wat stug, maar als je er uren in hebt gezeten, stap je er nog net zo fris uit als je instapte. En, ook belangrijk, het biedt goede steun als je bij behoorlijke snelheden de bochtenridder uithangt. We melden nog even voor de volledigheid dat we in de GTA tegen het vernieuwde dashboard van de 156 aankijken. Naast grotere ventilatie-roosters en aluminium randjes rond de klokken zien we een groot multifunctioneel display, waar je info over verbruik, buitentemperatuur, gemiddelde snelheid en dergelijke van kunt aflezen. Prettig vinden we de bediening van de geluidsinstallatie vanaf het stuur. Simpel en veilig.
Oké, we gaan! We drukken het aluminium racepedaaltje in, duwen 'm in z'n één, grommen nog even voor de omstanders en rijden weg. Na twee dagen zijn we het zat. Het is zondag en we besluiten, hoe kan het ook anders in zo'n monster, de Oosterburen te bezoeken. We moeten en zullen dit apparaat eens voluit laten gaan. Na de grensovergang op de A12 lacht een redelijk lege weg ons tegemoet: hier gaat het gebeuren. De adrenaline begint te stromen, de rechtervoet gaat omlaag. Bij 2000 toeren pakt 'ie al lekker op, maar boven de 4000 tpm gaat je bloed echt koken. Geweldig hè, roepen we voortdurend tegen elkaar. De GTA schakelt soepel en trefzeker als 'ie eenmaal warm is. Daar gaan we dan, van zÕn vier naar z'n vijf: het voelt als laagvliegen. We trekken Õm nog eens goed door. Nu rijden we ruim boven de 200 kilometer per uur. Pas dan schakelen we door naar de zesde versnelling. En nog gaat 'ie als de brandweer. Er lijkt geen eind aan te komen. Maar die is er wel. Bij 240, 245 kilometer op de teller voelen we dat we het maximum bijna hebben bereikt. Hij trekt nog even verder, maar bij 250 houdt het écht op. Hebben we vrede mee. Als we enigszins tot bedaren zijn gekomen, evenals de auto, en met een gangetje van 180 kilometer (voelt als stilstaan) terug naar Nederland hobbelen, roemen we de geweldige wegligging. Boven de 220 plak je nog steeds strak aan het asfalt. De besturing voelt precies aan en als je dan, laagvliegend, in de verte een medeweggebruiker ziet opduiken, kom je met die dikke Brembo's prima omlaag. Geen gezwabber, geen gesjor en getrek aan het stuur. Dat zit 'm natuurlijk in de ABS, EBD (elektronische remkrachtverdeling) en niet te vergeten de tractiecontrole, die bij Alfa ASR heet. Kortom, de GTA houdt zich fantastich bij hoge snelheden daar koop je zo'n monster natuurlijk ook voor.

Slokjes
Dat die GTA wel een slokje en doe-nog-maar een slokje lust, zal u niet verbazen. De tweehonderd kilometer die we bij de Oosterburen over het asfalt raceten, kostte maar liefst driekwart van de 70-litertank. Gemiddeld reden we ook niet te zuinig: 1 op 6,3 ofwel 15,9 liter op 100 kilometer. We zullen maar denken: snelheid en rijplezier hebben hun prijs.
Deze auto geeft het ultieme rijgenot. En dat voor slechts € 49.475. Met opzet schrijven we 'slechts', want bedenk wel: daar heb je dan maar mooi een zes-cilinder voor met 250 pk onder de kap. Ga met dat geld maar eens bij de concurrentie shoppen. Voor een vergelijkbare straatracer als de BMW M3 ben je dik 77.380 euro kwijt. Dus mocht je je onverhoopt met een dikke portemonnee lopen te vervelen, dan weet je nu wat je te doen staat.