Menu
Ik ben er geen voorstander van om de mogelijkheden die mijn werk mij biedt te gebruiken voor het ventileren van persoonlijke frustraties. Er is echter één geval waar ik graag een uitzondering voor maak: ritsen.
We moeten het namelijk hoognodig hebben over ritsen, of eigenlijk iedere situatie waarbij een rijstrook verdwijnt in een andere rijstrook. Ik weet zeker dat alle bezoekers aan deze site exact weten hoe je met deze situatie moet omgaan, maar dan is het aan ons als feilloze chauffeurs om die methode wereldkundig te maken. Het lijkt er namelijk steeds meer op dat heel de rest van Nederland inmiddels vergeten is hoe deze dagelijks voorkomende manoeuvre op een efficiënte manier tot een goed einde kan worden gebracht. Daarom, als herinnering aan hen:
Er is ook een regel voor wie op de strook rijdt naast het te verdwijnen exemplaar:
Dat is het! Simpel zat. Toch maak ik dagelijks een heleboel mensen boos op de van N-wegen vergeven route van mijn huis naar de redactie in Hoofddorp, juist omdat ik me aan deze regels probeer te houden. Mensen gaan op het midden rijden om me de doorgang te belemmeren, toeteren, wijzen naar hun hoofd, worden creatief met handgebaren en rijden krampachtig het gat dicht zodat ik er toch maar mooi niet tussen kan.
Het lijkt ook nogal asociaal om als enige door te rijden tot (nee, niet tot en met) het begin van het verdrijvingsvlak, maar in feite is het knap asociaal om dat niet te doen. Zeker na een drukke kruising of turborotonde is het gigantisch inefficiënt om tientallen meters asfalt onbenut te laten en zorgt juist dit beschaafd ogende gedrag ervoor dat kruispunt of rotonde veel sneller vaststaat dan noodzakelijk.
In België hebben ze dit veelvoorkomende probleem al jaren door en zijn er zelfs complete campagnes omheen gebouwd. Bijgevoegde afbeeldingen heb ik geleend van ritsendoejezo.be, waarop haarfijn staat uitgelegd hoe ritsen ook alweer in z’n werk gaat. ‘Rits vooraan, file zo gedaan’, staat er. En zo is het.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
