Highlights BMW 3-serie

Zelfde design als i3, maar andere auto

Technische doorontwikkeling van huidige 3

Traditionele proporties

BMW heeft de laatste jaren flink zijn best gedaan om de aandacht af te leiden, maar toch blijft de 3-serie gevoelsmatig het hart van het merk. De relatief compacte sportsedan vertegenwoordigt alles waar het traditioneel voor staat én is de laatste jaren niet vervangen, waardoor het polariserende design van het huidige BMW tot nu toe aan het model voorbij is gegaan. Goed, de M3 heeft een giga-grille, maar een 3-serie sedan of Touring is nog altijd een traditionele verschijning. Voor de liefhebbers van dat traditionele hebben we goed en slecht nieuws.

Om met het laatste te beginnen: het design van de 3-serie gaat radicaal op de schop. Het goede nieuws: BMW lanceert met (onder meer) deze auto een nieuwe designtaal, die sterk afwijkt van de modellen die in de afgelopen jaren zijn verschenen. Dat design gaat hand in hand met de lancering van de ‘Neue Klasse’-EV’s, de eerste elektrische BMW’s die op een puur voor dat doel ontwikkeld platform rusten. Een van die Neue Klasse-modellen is een elektrisch 3-serie-equivalent, wellicht i3 geheten, en de productieversie van de Vision Neue Klasse-concept uit 2023. De brandstofauto’s die naast die Neue Klasse-modellen in de showroom komen te staan, krijgen hetzelfde design. Voor de nieuwe X3 gold dat nog (net) niet, maar de nieuwe 3-serie zal op het eerste gezicht sterk op de i3 lijken. Typische kenmerken van de auto zijn de vooroverhellende ‘sharknose’, met een horizontale en aan de koplampen versmolten nierengrille. De achterlichten zijn ook breed uitgesmeerd en de auto als geheel is strak en opgeruimd.

BMW 3-serie (Illustratie: Larson).

Wezenlijk anders

Alle overeenkomsten ten spijt is de 3-serie straks wezenlijk anders dan de i3. Dat is ook te zien, maar je moet wel goed kijken. Het eerste wat opvalt, is de lengte van de neus. De afstand tussen vooras en voorportier, ook wel ‘dash-to-axle-ratio’ genoemd, is bij de 3-serie een stuk groter dan bij de gedrongen EV. Dat levert ruimte op voor in lengterichting geplaatste brandstofmotoren, maar bezorgt de auto ook lekker traditionele proporties. De rest van de koets is ook net even anders. De i3 is opvallend rechtlijnig en heeft bijvoorbeeld een vrijwel vlak dak, de 3-serie is net wat wulpser gelijnd en kent meer rondingen.

Beide auto’s hebben een voor een sedan opvallend sterk aflopende achterklep, vergelijkbaar met de huidige 5-serie/i5. Wie dat niet mooi vindt, kan op termijn weer een Touring bestellen. Nu die 5-serie toch is genoemd: dit grotere model is voorlopig de laatste BMW die elektrische aandrijflijnen en verbrandingsmotoren in één model combineert. Bij het duo i3/3-serie gaat onder een in grote lijnen identiek uiterlijk een totaal andere architectuur schuil. Bij de 3-serie is die naar alle waarschijnlijkheid de CLAR II-basis, een doorontwikkeling van het CLAR-platform van de huidige 3 en de basis die BMW tevens voor de nieuwe X3 gebruikt.

Met z'n tijd mee

Dat de 3-serie geen EV wordt, wil niet zeggen dat hij verstoken blijft van elektrificatie. Zeker in Nederland ligt de nadruk sterk op plug-in hybrides, die dankzij een accu van zo’n 20 kWh zomaar honderd kilometer op stroom kunnen rijden voordat de viercilinder benzinemotor bijspringt. Zescilinders zijn net als nu voorbehouden aan M-versies, te beginnen met een ‘subtopper’ die wellicht M350 (inderdaad, zonder ‘i’) gaat heten. In dat geval krijgt hij de 398 pk sterke drieliter van de X3 M50 mee, een klein stapje omhoog na de 374 pk sterke motor van de huidige M340i. Met de X3 als uitgangspunt zou de veel bescheidener BMW 320 een vermogen van 208 pk hebben, wat ruimte laat voor een 318 met ergens tussen de 150 en 180 pk. Met een plug-in, één of twee benzineversies en de M-modellen is het gamma compleet, zij het lang niet zo omvangrijk als een paar jaar geleden. Ook in dat opzicht gaat BMW noodgedwongen met zijn tijd mee.