Menu
Als het gaat om SUV’s waren de Franse merken er niet bepaald snel bij. Tenminste, dat is zo als we naar het recente succes van deze carrosserievorm kijken. Met een beetje fantasie kun je deze Renault Colorale uit de jaren 50 echter ook als een SUV beschouwen, al bestond die term toen nog niet.
Omdat de term ‘SUV’ zelf al behoorlijk vaag en ondefinieerbaar is, is het absolute begin van deze carrosserievorm lastig vast te stellen. Wat we wel weten is wanneer deze koetswerkvorm aan populariteit begon te winnen. Dat was rond de eeuwisseling en werd in Japan en Zuid-Korea als eerste opgemerkt. Kia en Hyundai danken hun succes aan het begin van deze eeuw zelfs grotendeels aan modellen als de Sorento, Sportage, Santa Fe en Tucson en hebben vanaf het prille begin meegelift op de enorme SUV-golf die autoland zou gaan overspoelen.
In Frankrijk was men wat dat betreft heel wat minder alert. Peugeot kende een moeizame start met de eerste 3008, een vreemd cross-over-achtig voertuig dat (hoewel niet onsuccesvol) door het grote publiek vooral raar werd gevonden. Renault, het merk dat mede verantwoordelijk wordt gehouden voor het uitvinden van onder meer de MPV kwam pas in 2006 met een eerste SUV. Die in samenwerking met het Zuid-Koreaanse Samsung ontwikkelde Koleos bleek bovendien allerminst een succesnummer.
En toch staan we vandaag ineens oog in oog met een Renault uit de jaren 50 die een hoge, stationwagon-achtige koets combineert met een stoere neus en veel bodemvrijheid. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat deze auto zo is weggelopen uit de fantasiewereld van Ruben Ooms, die ons in de rubriek 'Zijn Tijd Vooruit' verblijdde met een alternatieve autohistorie vol imaginaire voorvaderen van moderne modellen.
Niets is echter minder waar, want deze Colorale is even echt als de roest die zijn carrosserie aanvreet. Hoewel de auto uiteraard hooguit toevallig wat overeenkomsten vertoont met de moderne SUV, zijn die overeenkomsten er ook als we kijken naar het doel dat Renault met dit model had. De naam Colorale is naar verluidt een samenvoeging van ‘Coloniale’ en ‘Rurale’. De grote, robuuste Renault moest dan juist in de meer achteraf gelegen gebieden, in het overzeese (‘coloniale’) en op het platteland (‘rurale’) goed tot zijn recht komen. Het tweede deel van de naam, ‘Prairie’, slaat op het feit dat dit een exemplaar met achterdeuren is. Dat de auto daarmee ook doet denken aan Nissans midi-MPV avant-la-lettre, is mooi meegenomen. De Colorale verscheen in 1950 en verdween weer in 1957. Populair werd hij nooit, zoals dat vaker geldt voor modellen die ogenschijnlijk in het verkeerde tijdperk worden geboren.
De Renault Colorale die hier schittert is gespot door onze huisfotograaf Willem Verstraten, die stond te kijken van het formaat. Met een lengte van 4,27, breedte van bijna twee meter en hoogte van 1,75 is deze Renault inderdaad een flinke jongen. De auto bood dan ook plaats aan niet minder dan zes personen. De aandrijving is in verhouding daarmee van zeer bescheiden aard: een tweeliter viercilinder met ongeveer 50 pk drijft de achteras aan. Deze Colorale Prairie verkeert in verre van nette staat, maar als een auto het al zo lang volhoudt is de kans groot dat de sloop ‘m bespaard zal blijven.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
