Ruim 30 jaar geleden was er wél al een elektrische Renault Clio

De nieuwe zesde generatie Renault Clio borduurt voort op het platform van zijn voorganger, maar is zowel vanbinnen als vanbuiten volledig nieuw. Net als de vorige generatie Clio mist ook het nieuwe model de elektrificatieboot niet. Naast reguliere benzine- en lpg-versies komt er ook weer een volledig hybride E-Tech aan. Een volledig elektrische Clio komt er niet. De elektrische Renault 5 fungeert immers als elektrisch alternatief. Logisch, maar toch ook enigszins opmerkelijk, want ruim dertig jaar geleden bestond er wél een elektrische Clio. Nota bene een op basis van de eerste generatie van het Franse succesnummer. Terug naar de jaren 90.

Dichte grille

Op dezelfde autobeurs als waar de fonkelnieuwe Renault Clio schittert, toverden de Fransen 33 jaar geleden De Renault Clio Elektro uit de hoge hoed. Die elektrische Clio verkeerde nog in het ontwikkelingsstadium, maar het was geen hol project. Renault gaf aan dat 1993 het jaar zou zijn waarin het de wereld zou verblijden met zijn elektrische kleintje. Om de prestaties van het ontwikkelingsmodel lacht de huidige EV-rijder zich krom. De Clio Elektro was niet vooruit te geselen en had op papier een topsnelheid van 90 km/h. Leuk weetje: ook de benzine- en dieselversies van de oer-Clio hadden al een 'dichte grille' zoals je die tegenwoordig op veel EV's ziet. De ribbels in het front waren dicht, lucht en koeling vonden hun weg via de voorbumper naar de motorruimte.

Renault Clio Electrique (Phase 3!).

Terug naar de elektrische variant van de eerste Renault Clio. Die werd in 1995 gepresenteerd. In 1995 was de Clio bij zijn Phase 2 aanbeland, een ietwat opgefriste variant met iets grotere zijspiegels en een licht gewijzigde grille en vernieuwde verlichting achter.  In 1998 trad de Clio Phase 3 aan, een opnieuw opgefriste variant met een grondiger gewijzigd front. We hebben beelden van elektrische Renaults Clio van alle drie de Phases. Jawel: de elektrische Clio werd meegenomen in de updates. De laadklep bevond zich aan de rechterzijde in het voorscherm.

300 kilo aan accu's

Hoe dan ook: de elektrische Clio die midden jaren 90 klaar was voor productie, was naar huidige maatstaven niet denderend. De elektrische Clio had voor 300 kilo aan nikkel-cadmium accu's (19 stuks) aan boord, samen goed voor 11 kWh aan energieopslag. Het gevolg: een wagengewicht van 1.215 kilo en een elektrisch bereik van op papier 80 tot 100 kilometer. Laden ging gewoon thuis via het stopcontact. Wie acht uur geduld had, werd beloond met een volle accu. Over geduld gesproken: de 30 pk sterke Clio Electrique was in staat om vanuit stilstand in 8,5 seconden naar een snelheid van 50 km/h te 'sprinten'. De topsnelheid: 95 km/h. De Fransen schatten in dat de accu's goed waren voor zo'n 1.500 laadcycli. Bij een actieradius van 80 kilometer betekent dat dat het na zo'n 120.000 kilometer over en uit was voor het stekker-Cliootje.

Overigens was Renault in 1995 al pienter genoeg om de Clio bij het afremmen energie terug te laten winnen. Ook had Renault door dat het verwarmen van het interieur van de elektrische Clio wel heel snel kostbare energie uit de accu's zou opzuigen. De oplossing werd gevonden in de vorm van een kleine brandstoftank in de bagageruimte waar de aanjager op draaide.

Hoeveel exemplaren er exact zijn verkocht, is niet helemaal helder. De geschiedschrijving zegt dat er 253 stuks zijn geleverd. Of dat inclusief of exclusief de ongeveer 50 exemplaren is die Renault kortstondig inzette in een autodeelprogramma in Saint-Quentin-en-Yvelines, is niet helder.

Van latere generaties Renault Clio zouden geen volledig elektrische versies meer komen. Met de Renault Fluence Z.E. en Kangoo Z.E. startte Renault jaren later op grotere schaal met de verkoop van elektrische auto's.