Menu
Gebaseerd op de S moet de GTS het gat tussen de S en de Turbo opvullen. Vermogen is ten opzichte van de S met twintig pk toegenomen naar 420, koppel steeg van 500 naar 515 Nm. Dat zijn geen waarden waar je de wereld mee gaat choqueren, maar veel meer winst zit hem in de afstelling van het onderstel. De koets ligt maar liefs 24 mm lager en is veel harder afgeveerd. We jagen de ruim twee ton zware auto met onfatsoenlijk hoge snelheden door bochten, maar de auto blijft onnatuurlijk lang vlijmscherp op koers. Overhellen doet hij dankzij de luchtvering nagenoeg niet en het is verbijsterend hoe mooi de auto zich bij een lastwissel in de tegenovergestelde richting zet. Het is een merkwaardige sensatie; je voelt aan de bewegingen van de auto wel dat hij zwaar is, maar de reacties op stuur, aandrijf- en remkrachten zijn daar amper naar. Op het rechte stuk denderen we op hoge snelheid naar de bocht en je kunt echt heel laat de rem op. In het begin doe je dat veel te vroeg, maar de instructeur in de auto voor ons remt veel later en zegt ons via de portofoon dat ook te doen. Heel even is dat eng, want je bent er van overtuigd dat je de bocht bij lange na niet gaat halen. Maar dat doe je wel, waarbij het gevoel met de wielen heel mooi naar het stuur aan je handen over wordt gebracht. Geen hond zal met een Cayenne GTS naar een trackday gaan, maar het is een prettig gevoel dat je auto tot dit soort dingen in staat is.
De volledige rij-impressie van de Porsche Cayenne GTS staat in AutoWeek 27, die woensdag 4 juli verschijnt.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
