Gereden: Opel Vivaro 1.6 CDTI 145 pk Innovation

Zo dik als deze Innovation 2.0, een tijdelijk leverbaar model, reden we nog geen enkele variatie op het vierdelige thema Trafic-Talento-Vivaro-NV 300. In deze vorm, dat wil zeggen met de 1.6 CDTI BiTurbo van 145 pk, de lange wielbasis en de dubbele cabine, kost de Vivaro vanaf € 27.619; het betreft dan het uitrustingsniveau Edition. De als een kerstboom opgetuigde Innovation moet op één euro na 31 mille opbrengen (alle prijzen exclusief btw en bpm) en staat daarmee bovenaan in de pikorde. Er is ook een versie met enkele cabine en korte wielbasis, die € 28.539 kost. De Innovation wordt altijd geleverd in het zilvergrijs met zwarte wielen, sidebars en een dakspoiler die als een soort afdakje boven de achterruiten is geplaatst. De striping op de motorkap en over de flanken is erg smaakgevoelig en zal de dealer op verzoek heus wel achterwege willen laten. Vanbinnen is er leren bekleding, stoelverwarming, klimaatregeling, een achteruitrijcamera en navigatie. De laadruimte is keurig netjes betimmerd afgewerkt.

Extra slok

Het is duidelijk dat Opel juist met deze Innovation (net zoals Fiat met de eerder gereden Talento Squadra) mikt op ondernemers die zichzelf een mooie bus cadeau willen doen. En in dit geval ook hun gezin, want in het riante interieur kunnen zich vijf mensen comfortabel ophouden. Niet zes, want voorin is er geen tweezits bankje naast de bestuurder, maar altijd een enkele stoel. Dat zit fijn, maar onthoudt de bestuurder ook van de handige gebruiksmogelijkheden van dat bankje, zoals het opklapbare schrijftafeltje en de opbergruimte eronder. Voor lading blijft er bij deze L2-versie nog altijd vier kuub over, terwijl het laadvermogen ruim boven de ton zit. Kortom, een bestelauto waar je temidden van alle luxe ook echt wel wat mee kunt. Zoals het comfortabel en vlot afleggen van lange afstanden, vanwege de stille en beresterke motor in deze versie. De gedachten gaan nog even uit naar eerder genoemde Fiat, die we in de versie met enkele turbo en 120 pk reden. Op zich een prima blok, maar deze 145 pk-versie maakt de lijvige bestelauto pas echt vlot. De rechtervoet laten zakken, betekent stevig accelereren, vanuit vrijwel elk starttoerental (maximum trekkracht 340 Nm bij 1.750 toeren). Hij verbruikt wel een slok meer dan de 120 pk-versie; 8,7 tegen 7,3 l/100 km gemiddeld.

Resonantie

Alles oké dus bij deze topversie van de Vivaro? Nou nee, we noteerden namelijk een behoorlijk hinderlijke resonantie in het stuur bij snelheden van rond de 100 km/h. De motor draait dan 1.900 toeren en voelt zich daar kennelijk niet helemaal prettig bij. De trilling is ook echt uit de aandrijflijn afkomstig; even de koppeling intrappen haalt de resonantie subiet weg. Ook iets sneller rijden zorgt ervoor dat de trilling verdwijnt. En in de spaarzame gevallen dat het start-stopsysteem de motor bij een verkeerslicht niet uitzet, moet je je een behoorlijk gedreun laten welgevallen. Een kleine smet op een verder nagenoeg kreukvrij blazoen. De Vivaro laat, net als zijn drie broeders uiteraard, op geen enkele manier blijken dat hij alweer een kleine vier jaar geleden is geïntroduceerd. Hij is nog zo fris als een hoentje. Anders gezegd: op het moment dat het harde getik van de richtingaanwijzer je gaat storen, valt er verder kennelijk weinig te zeuren…