Gereden: Kia Sportage

De Kia Sportage staat deze maand bij de Nederlandse dealers. We reden ermee op Mallorca. Technisch is de Sportage identiek aan de Hyundai Tucson. Maar het uiterlijk van de Kia oogt wat robuuster. De Sportage heeft bumpers in een andere kleur, 'beschermplaten' die 'm breder doen lijken en twee dikke vierkante uitlaten voor de CRDi en de V6. Qua rij-eigenschappen merken we weinig verschil met de Tucson en da's natuurlijk logisch, beide merken graaien in dezelfde onderdelenschappen.
We hebben de indruk dat de 2.0 CRDi die we tijdens de kennismaking reden, iets zwaarder stuurt dan onze duurtest-Tucson maar dat kan te maken hebben de brede 235-serie banden. De besturing voelt vaag aan rond de middenstand. Met sportiviteit heeft het rijden weinig te maken en uiteraard helt de carrosserie over. Maar vergeleken bij zijn grote broer de Sorento blijft het waggelen en deinen binnen de perken. Maar die maakt nog gebruik van het klassieke ladderchassis. De carrosserie van de Sportage voelt stijf aan. Hij heeft een onafhankelijke wielophanging rondom. Als we de Sportage een met stenen en modder bezaaid pad opsturen schraapt bij het minst geringste de bodem van de Kia over de ondergrond. Het geluid komt van de plastic beschermkap die onder het carter zit. Maar in ruig terrein zul je de Sportage dan ook nooit tegenkomen, zoals dat eigenlijk met alle SUV's het geval is. Daarom levert Kia 'm ook met alleen voorwielaandrijving. Wie een 2.7 V6 bestelt, krijgt altijd integrale aandrijving. Op toeren
Het is zaak de 2.0 CRDi in de bergen op toeren te houden, wanneer de common rail turbodiesel onder de 2.000 tpm komt valt hij dood. Maar bedenk wel dat ondanks het vermogen van 112 pk en een koppel van 245 Nm er ruim 1.500 kilo naar boven moet. We konden alleen met de 2.0 CRDi en de 2.7 V6 rijden, dus hoe de 2.0 CVVT benzinemotor zich onder deze omstandigheden houdt viel niet te beoordelen. Uiteraard sleurt de zespitter er geweldig aan, maar wie het onderste uit de kan wil moet de gasvoet zo ver mogelijk intrappen. De automaat schakelt erg laat terug. De Sportshift-automaat laat zich eveneens handmatig bedienen.
Het stuur staat schuin en mede door de korte zittingen van de stoelen vinden we geen ideale zitpositie. Meer steun aan de onderbenen zou al een hele verbetering met zich meebrengen. De beenruimte achterin is voor personen van gemiddelde lengte net voldoende. Bagage kan er volop mee. De grote achterklep biedt toegang tot een 667 liter grote bagageruimte. En wie kleine spullen in wil laden hoeft alleen maar de achterruit te openen. Kia monteert een systeem waarmee je de in twee delen neerklapbare achterbank makkelijk plat krijgt. Door een knop in de leuning te bewegen, zakt de zitting waardoor de leuning zo naar voren klapt. In Kia-terminologie: een Fold&Dive-systeem. Mede door het hoge gebruiksgemak denkt Kia dat de Sportage ook door mensen die nu een compacte stationwagon rijden, zoals bijvoorbeeld een Opel Astra, best eens de overstap naar een compacte SUV willen maken. De prijs vanaf 22.495 euro hoeft geen belemmering te zijn maar bedenk wel dat de Sportage niet dezelfde dynamische rij-eigenschappen biedt. Een uitgebreide rij-impressie vindt u in AutoWeek 46 die aanstaande woensdag uit komt.