Doorzaag-zaterdag: Volkswagen 1303 Cabrio

Of hij bedoeld is om partijbonzen te paaien dan wel bestemd is voor het eigen genot van de familie Porsche, is niet duidelijk, maar al bij de eerste serie Kever-prototypes die Porsche in 1935 bouwt, is er een cabriolet van de partij. En ook bij de volgende generaties prototypes (die steeds meer op de uiteindelijke Kever gaan lijken) wordt er stelselmatig een cabrio in elkaar gezet. Overigens zijn er ook versies met een open dak dat vergelijkbaar is met dat van de Citroën 2CV, maar dit terzijde. Tijdens de oorlog worden er tussen de bedrijven door 17 cabrio's gebouwd, voornamelijk voor hoogwaardigheidsbekleders. Een paar maanden na de oorlog wordt er een tweezitscabrio gebouwd voor de Engelse kolonel Radclyffe, die dan voor de fabriek verantwoordelijk is. En in 1946 - de fabriek is nog steeds onder Engelse controle - worden er nog eens twee vierzitscabrio's gebouwd voor de Engelse bedrijfsleiding. Het gaat steeds om unieke, grotendeels handmatig gebouwde exemplaren. Pas in 1948 acht de Volkswagen-bedrijfsleiding de tijd rijp voor serieproductie. Het is de periode van economisch optimisme, mede aangejaagd door de 'Währungsreform' (valutahervorming van de vrijwel waardeloze Reichsmark naar de D-mark). Eind 1948 meldt carrosseriebouwer Hebmüller zich bij Volkswagen met een prototype van een 2+2-zits Kever-cabriolet, geïnspireerd op de tweezitter uit 1945 voor kolonel Radclyffe. De Volkswagen-directie (inmiddels Duits) is gecharmeerd van de Hebmüller-cabrio en bestelt 2.000 exemplaren. In april 1949 loopt het eerste exemplaar van de band. Op 23 juli 1949 legt een brand de Hebmüller-fabriek in as, maar al na een week of vier wordt de productie provisorisch hervat. De brand heeft echter een grote financiële impact op het bedrijf en in april 1950 valt het doek. Wel worden er tussen augustus 1951 en februari 1953 nog 15 Hebmüller-cabrio's gebouwd bij carrosseriebouwer Karmann in Osnabrück. Bij elkaar zijn er dan 696 tweezitters gebouwd.

Dat die laatste exemplaren bij Karmann in elkaar worden gezet, is niet helemaal toevallig. In 1946 is er naar aanleiding van de twee in dat jaar gebouwde vierzitters al contact tussen Karmann (dat veel van z'n vooroorlogse werk kwijt is) en Volkswagen. Eind 1946 wordt bij Karmann begonnen met de ontwikkeling van twee Kever-cabriovarianten. Eerst een exemplaar met twee zijruiten (aan elke kant één, net als bij de Hebmüller) dat in Wolfsburg weinig applaus krijgt en daarna één met vier zijruiten. Uiteindelijk is het die laatste die in september 1949 bij Karmann in Osnabrück in productie gaat. Aanvankelijk bestelt Volkswagen 1.000 exemplaren, met een optie voor meer. Van die optie zal ruimschoots gebruikgemaakt worden. Qua uitrusting is de Kever-cabrio van begin af aan altijd vergelijkbaar met de luxere versies en loopt hij voor wat betreft de technische en cosmetische aanpassingen in de pas met de dichte Kevers. Zo krijgt hij in 1970 net als de dichte 1302 aan de voorkant schijfremmen en McPherson-veerpoten in plaats van torsievering. Door de gewijzigde wielophanging en het verlengen van de neus neemt de bagageruimte toe. En wanneer in 1972 de 1303 verschijnt met de bolle voorruit en het nieuwe driedimensionale dashboard, zien we dat terug bij de cabrio, evenals de grote ronde achterlichten. Vanaf 1973 is de cabrio alleen nog leverbaar met de 50 pk sterke 1,6-liter-versie van de vertrouwde luchtgekoelde boxermotor. Wanneer op 10 januari 1980 het laatste exemplaar van de band loopt, staat de teller op 330.281 Kever Cabriolets en daarmee is hij lange tijd de meest gebouwde cabrio ter wereld geweest.

Mocht je nog een leuke aanvulling hebben op het Kever-cabrio-verhaal, aarzel niet.