De Vluchtstrook: de Argentijnse fles
Bijzonder te koop
In deze editie van De Vluchtstrook bespreken we een onderwerp dat - hoewel zijdelings gerelateerd aan auto's - niet direct betrekking heeft op een specifiek merk of model. Nee, deze week staat een fles op de digitale planken.
Een fles? Jazeker, een niet eens een volle. Je kunt je te verkopen auto natuurlijk onder de aandacht brengen door een leuke video over je trouwe metgezel op te nemen in de hoop dat die vervolgens de wereld over gaat. Geen zin om er zo veel moeite in te steken? Dan kun je hem natuurlijk gewoon op een occasionsite zetten. Wie daar zelfs geen trek in heeft, zet z'n auto gewoon langs de stoep met een briefje achter de zijruit. In Argentinië heeft men voor dat laatste een andere oplossing bedacht.
AutoWeek-lezer Paul Vrancken stuurde ons twee foto's toe van een langs de stoep staande Ford Taunus, een auto waaraan we later in dit artikel ook nog wat aandacht schenken. De mosterdkleurige coupé staat vrolijk te verkleuren in de Argentijnse zon, tot zover niets aan het handje. Wie de foto langer dan enkele seconden op zich laat inwerken, valt ongetwijfeld op dat er een halfvolle fles met daarin een onbekende vloeistof op het dak staat. Wat blijkt? Hoewel er achter het achterste zijruitje ook een briefje is geplakt waar 'Vendo' (ik verkoop) op staat geschreven, dient de fles op het dak nagenoeg hetzelfde doel.
In reisgids 'CultureShock! Argentina: A Survival Guide to Customs and Etiquette' wordt inderdaad melding gemaakt van de opmerkelijke gewoonte om een fles op het dak van je auto te zetten om aan te geven dat er naarstig gezocht wordt naar een nieuw baasje. "Als je het gebruik kent, is het spotten van een te koop staande tweedehandsauto eenvoudig. De Argentijnen hebben een inventief alternatief voor het 'te koop'-bordje gevonden. Hoewel dat bordje er ook kan zijn, is het gebruikelijker om een lege fles op het dak van de aangeboden auto te zetten. Interesse? Loop dan naar de dichtstbijzijnde woning", zo luidt de omschrijving van de traditie.
Waar het gebruik exact vandaan komt en wat de symboliek van de fles exact is, is ons onbekend. Geeft de hoeveelheid vloeistof in de fles aan hoeveel benzine er nog in de tank zit? Betekent een halfvolle fles dat de auto in matige staat is, en een volle dat je op het punt staat een auto in showroomconditie aan te schaffen? Geeft de botella dan aan dat je wel, of juist niet geflest wordt? Of misschien is de fles wel gevuld met een plakkerige zoete substantie die vervelende steekinsecten het leven moeten ontnemen om zo het sluiten van een deal naast de auto tot een plezieriger proces te maken?
Je merkt het al: wij tasten volledig in het duister en klopten daarom onder meer aan bij de Ambassade van de Argentijnse Republiek in Den Haag, maar ook daar is het ontstaan en de achtergrond van het gebruik een mysterie. "Wij denken dat het puur dient om de aandacht van een potentiële koper te trekken. Voor zover wij weten, zitten er geen regels aan vast. Het lijkt slechts te dienen om de auto onder de aandacht te brengen", aldus een zegsman van de Argentijnse ambassade. Ook Remi Lehman, onder meer freelance journalist en correspondent in Argentinië, kan ons niet aan een antwoord op onze prangende flesvraag helpen. "Het klopt inderdaad dat het een gebruik is hier, maar de Argentijnen weten zelf eigenlijk ook niet waar de traditie vandaan komt, maar wél dat -ie werkt!" Lehman weet nog te vertellen dat er niet alleen flessen, maar soms ook complete jerrycans op het dak worden geplaatst. "Zeer herkenbaar voor mensen die op zoek zijn naar een auto, en beter zichtbaar dan alleen een briefje achter de ruit", aldus Lehman.
Staat jouw gebruikte auto ook maar eenzaam en alleen de winterdagen door te brengen langs de stoep? Strijk dan over je hart en trakteer je stof verzamelende vierwieler dan op een fles, jerrycan of misschien wel een kleine regenton voor op z'n dak. Het schijnt te werken.
Ford Taunus GT
Zoals beloofd werpen we ook een licht op de flesdrager in dit verhaal: de Taunus GT. Het betreft hier een exemplaar uit de periode 1974 tot 1984 (TC). In Europa verdween de Taunus in 1982 van de markt, maar in Argentinië (en Turkije) mocht de auto nog even mee en vanaf 1980 ook nog eens in aangepaste vorm. Zo is de Taunus in deze hoedanigheid, met deze 'moderne' achterlichten, dit front en in 2300 GT-configuratie, nooit in Europa verkocht. Andersom geldt dat de tweedeurs sedanversie en de stationversie van de Taunus niet in Argentinië werd gebouwd. Het chassis werd op diverse vlakken verstevigd om de auto te wapenen tegen het gammele Argtentijnse wegennet. Onder de kap ligt een 114 pk-versie van de 2.3 die in de GXL-versies 100 pk levert.
Tussen 1974 en 1984 zijn bijna 200.000 Fords Taunus in Argentinië geproduceerd.
