De AutoWeek-lustvijver

16 oktober 2009 om 08:37

Ja hoor, daar zit hij weer. De aalscholver droogt ook vandaag weer zijn veren op de kant van de AutoWeek-lustvijver. Da's hard nodig, want zo'n 'waterraaf' heeft niet de vette beschermlaag op het verendek die bij andere watervogels water afstoot, lees de informatie op VogelWeek er maar op na.

Zwanen, nijlganzen, wilde eenden, tamme eenden, waterkippetjes, meerkoeten, het fladdert en zwemt er lustig op los in de AutoWeek-lustvijver, waarop we vanaf onze redactie op twee hoog in het Sanoma-pand in Hoofddorp prima zicht hebben.

We zitten hier nu drie weken sinds de verhuizing vanuit Amsterdam-Zuidoost, en krijgen het steeds beter naar de zin.

Even last van een writers block? Dan turen we gewoon weer even naar de fauna die zich zo te zien prima vermaakt in het water bij dit saaie kantorenpark. Niet alleen voor de redactie van Grasduinen werkt zoiets inspirerend.

Vanwaar de naam lustvijver? Dat wordt duidelijk in het vroege voorjaar. Vroeger zat AutoWeek ook al in het pand van Sanoma Uitgevers in Hoofddorp en uit die periode herinner ik me nog de wellustige vrijpartijen die plaatshebben in het watertje, taferelen met brute woerden die nietsontziend te keer gaan in hun pogingen nageslacht te verwekken.

Of we op de AutoWeek-redactie ook nog wel eens over auto's praten? Ben je gek, daar komen we niet eens aan toe. Zeker niet als je bedenkt dat 67 procent van de 1.300 mensen die in dit gigantische pand werken, vrouw is!

Na 20 jaar bij AutoWeek zo’n beetje alles wel gedaan en meegemaakt. Sinds 2012 chef redactie maar streeft er nog altijd naar om tien procent van zijn werk te laten bestaan uit bezigheden met auto’s zelf. Da’s tenslotte toch de reden dat -ie dit werk is gaan doen. Passie voor auto’s van kleins af aan, spelde op zijn twaalfde testjaarboeken, kocht de eerste AutoWeek een paar dagen voor zijn dertiende verjaardag van zijn zakgeld. Jawel, dat ene nummer dat in januari 1990 voor een gulden in de winkel lag. De oorzaak van dat velen nog denken dat AutoWeek de eerste jaren altijd een gulden kostte, maar op de tweede stond toch echt een prijs van Hfl. 1,95! Dat hij twaalf jaar later zelf in dienst zou treden bij het autoblad had hij nooit gedacht. Na de middelbare school bracht de opleiding HEAO-economisch linguistisch, zeg maar een soort CE met extra aandacht voor vreemde talen, hem bij de BMW-importeur, en later die van Opel. Een carrière in de autobranche was het beoogde pad, maar het liep anders. Eind 1999 zocht een journalistiek bureau een autoredacteur, en zo kwam hij terecht in de autojournalistiek. Iets meer dan twee jaar later was daar de overstap naar AutoWeek. Tests, nieuws, bijdrages aan de occasionrubriek en een jaar later ook in bezit van een racelicentie. Twintig jaar bij een werkgever, het is iets dat niet meer van deze tijd lijkt maar sowieso is het werk door de jaren heen zo vaak veranderd dat je bijna geen jaar hetzelfde doet qua werk. En de veranderingen in autoland gaan momenteel sneller dan ooit, dus ook dat maakt de werkzaamheden anders. Sinds 2021 naast chef redactie ook coordinator online.

11 Bekijk reacties