Volvo V70 T4 Limited Edition (2012) #2
autoreview
Signalement
Uitvoering | V70 T4 Limited Edition |
---|---|
Versnellingen | 6, Sequentiële Automaat |
Bouwjaar | 2012 |
Jaar van aanschaf | 2012 |
KM-stand laatst | 100.000 km |
V70 T4 - value for money
- 500 km
Jaren geleden ben ik verliefd geworden op de romige sound van de Volvo 850-serie. Toen dit type auto’s binnen mijn bereik kwam, had Volvo in verband met zwaardere emissie-eisen voor een andere motorenlijn gekozen. De nieuwe motoren kenmerkten zich door een rauwere loopcultuur en een dito uitlaatgeluid. Daar liep ik niet direct voor warm maar aangezien Volvo nog meer USP’s had, zoals veiligheid en een voor iedereen aanvaardbare uitstraling, besloot ik in de vroege jaren 2000 voor een V70 D5 geartronic. Hierover had Autovisie had geschreven: “De wereld is een super diesel rijker!” Toen de auto in mijn bezit kwam, bleek ik de mening van Autovisie niet te delen; de D5 was weliswaar snel, betrouwbaar en degelijk, maar het nadrukkelijke motorgeluid kon mij niet bekoren. Daarom ben ik na ruim een jaar - met vriendelijke medewerking van mijn Volvo-dealer annex leasegever Verkerk in Utrecht- naar een 2.4 benzine-versie overgestapt, ook weer een geartronic. Daar heb ik drie jaar lang en 100.000 km probleemloos mee gereden. De opvolger was wederom een V70 geartronic, een 2.5T, en ook daar heb ik een kleine drie jaar en 100.000 km zonder storingen mee gereden. Toen het afscheid van laatstgenoemde auto aanstaande was, bleek de 5-cilinder uit het programma te zijn geschrapt en de volgende V70-keuze te gaan tussen een 2.0T of een ongeblazen 3.2. Aangezien de laatste ongeveer even duur was als de auto waarvan het afscheid aanstaande was, koos ik voor de 3.2. Dat bleek een ongelukkige beslissing te zijn geweest omdat de nieuwe auto zich als een regelrechte dramaqueen liet kennen: het optrekken ging met veel theater gepaard en bij het rijdend gas geven schakelde de automaat met veel bombarie een of twee verzetten terug om vervolgens met het nodige kabaal te versnellen. Dat ging weliswaar vlot, maar de manier waarop de acceleratie plaatsvond, wekte veel ergernis. Ik was dan ook blij dat ik na ruim een jaar - opnieuw - een deal met mijn Volvo-dealer kon sluiten. Inmiddels kan ik melden dat ik de trotse bezitter ben van nieuwe V70 T4 met sport shift. De overgang van een 3.2 6-pitter naar de 1.6 4-cilinder was nog wel even spannend, maar de combinatie van een V70 met een lichte 1.6 turbomotor bleek wonderwel te passen. Bij het gas geven accelereert de auto mooi van onder uit en met een beheerst motorgeluid naar de hier toegestane snelheden. Daarbij kom je aan vermogen niets tekort. Ik durf wel te zeggen dat dit mijn fijnste V70 is die ik tot nu toe heb gehad. De huidige versie is een Limited Edition, met tal van aantrekkelijke opties zoals pedestrian safety, leren bekleding, een navigatiesysteem (waarvan de bediening sterk is verbeterd), streaming audio, een elektrische achterklep, enz. Dit alles tegen ¾ van de prijs van de vorige auto - en dus ook tegen ¾ van de bijtelling. De uitdrukking ‘value for money’ is hier zeker op zijn plaats. Er staan nog maar een paar honderd kilometers op de teller en ik zal u graag verslag doen van de stand van zaken als de ervaring met tienduizend kilometers is toegenomen.
Update
- 10.000 km
Inmiddels 10.000 km achter de rug en ik kan melden dat het rijden in deze V70 een dagelijks genoegen is. De auto is behalve vlot en stil ook zuinig: uit de laatste tankbeurt bleek een gemiddelde van 1 op 13. In andere reviews wordt wel gemopperd over de motorkarakteristiek van de T4. Wat mij betreft, is die karakteristiek echter beter voor elkaar dan bij mijn vorige D5, 2.4, 2.5T of 3.2, de 5- en 6-pitters. Het T4-blok is met zijn 4 cilinders en 1600 cc relatief klein maar erg fijn, zou ik zeggen.
Update II
- 20.000 km
Per januari 2013 staat de teller op ruim 20.000 km. Net zoals al zijn voorgangers, heeft de auto geen slag verkeerd gegeven. Het verbruik heeft zich gestabiliseerd rond een nette 1:12,4. Het enige minpuntje was de update van het navigatiesysteem, die ik halverwege een lange rit startte. Op dat moment bleek dat de navigatie gedurende het draaien van de update - een klusje dat verschillende uren in beslag neemt - niet werkte. Dat is best lastig als je geen routekaarten hebt en je geografisch een nul bent. De Volvo-dealer, waar ik tijdens de rit navraag bij deed, leidde mij telefonisch naar mijn tussenstop en vanaf die plek wist ik de weg naar huis wel weer te vinden. ’s Avonds haalde de dealer mijn auto thuis op en kreeg ik een vervangende auto. De volgende dag volgde een weerzien met mijn eigen auto inclusief een navigatiesysteem dat weer helemaal bij de tijd is. Hulde aan de dealer voor deze red carpet-treatment.
Update III
- 100.000 km
Na 2,5 jaar staat de teller op 100.000 probleemloze kilometers. Tijdens de rit is de motor gechipt, niet omdat het nodig was maar omdat het (inmiddels) kon. Deze aanpassing bracht het vermogen van 180 naar 200 pk waardoor de motor wat duidelijker aan het gas is gaan hangen en de auto, die eerder vlot was, erg vlot is geworden. Een tweede aanpassing was het monteren van een achteruitrijcamera. Achteraf een redelijk onzinnige uitgave omdat je met gewoon om je heen kijken veel veiliger met je auto manoeuvreert. De kinderen vinden de camera wel cool maar ik zou 'm niet meer aanvinken. Na deze verwende praat rest niet anders dan de conclusie dat de V70 T4 powershift een heerlijke auto is waar ik nog enige tijd van hoop te genieten.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.