Volvo V70 T-5 (1997)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	V70 T-5
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1997
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand bij aanschaf	330.450 km
KM-stand laatst	448.508 km

De vijfde is de eerste

330.500 km
19 november 2009

Nadat de Matiz onvrijwillig bijna tot cabrio verworden was, voelde ik me niet zozeer onthand. Eerder 'ontmand'.

Door het leven zonder auto is oprecht straf. Al duurt het een enkele dag: pijnlijk. Ook al ben je trots eigenaar ben van een licht gemodificeerde Millennium Yamaha Thunderace, alsmede een van de eerste echte Ninja's, een '91 Kawa GPX600R.

Toch aangewezen op geleende voitures, wat toch bezwaart. De motor is leuk, maar om een Supersport te pakken voor 1000 kilometer woonwerk per week is ook niet echt een aanrader. Al zijn de files dan wel leuk. Scheelt me op de motor op een enkele reis bijna 40% (en dan reken ik de tijd voor omkleden mee).

Goed, dit is een autosite, dus een autoreview. U raadt het reeds: Er staat wat nieuws in de stal.

Na rijp beraad moest de auto om diverse redenen eentje worden met een forse inhoud. Ook "op gas" was met mijn jaarkilometrage een must. Enig zoekwerk en enkele zeer teleurstellende testritten en 'marktplaatsbezoekjes' later was het zover: een Volvo V70 T-5, zo luidde de officiële naam.

Ze is in 1997 in Italië aan een huisarts geleverd, voor een bedrag dat het equivalent moet zijn geweest van bijna een ton in Neerlandsche Gullies. De huisarts stopte met z'n huisbezoekjes: In 2006 is de T-5 van hem gekocht en naar Nederland geïmporteerd door een militair uit het zuiden des lands. Die beste man had het verstand (en de jaarkilometers) om er een kakelvers Vialle LPi-gassysteem in te bouwen. Kostte ruim 2500 euro, maar met een kilometerstand van 221000 destijds wel een blijk van vertrouwen in de Volveau. Dat vertrouwen werd niet beschaamd, zo heb ik begrepen. Na 3/4 ton verkocht aan een derde eigenaar. Deze reed er nog niet lang in toen de auto van zijn dromen binnen bereik kwam, en nu mag ik er dus in sturen.

Bij aanschaf staan er ruim 330.000 kilometers op de klok. Dat schrikt wel af bij de proefrit. Op het (gekraakte lederen) interieur na en het feit dat de stoelen niet (meer) even goed in hoogte verstelbaar zijn, is de rest van de auto tip top in orde. De proefrit doet mijn hartslag verdrievoudigen en het geluid van de soepele en jonge 5-cilinder is overstelpend mooi. Handbak (voor mij voorlopig nog geen automaat) die strak schakelt en koppelt, gescheiden klimaatregeling en een verder voortreffelijke zit. Helaas geen cruisecontrole, maar wie heeft dat in de dagelijkse spits nu nog nodig?

Ik vrees voor het verbruik, maar met twee kwartjes per liter is dat minder erg. Ik controleer mijn voorcalculatie van de kosten en reken vervolgens af. Voor ruim 10% van de nieuwprijs is de stoere Zweed nu van mij.

Autorijden is heerlijk. Ik rij het liefst zoveel mogelijk verschillende auto's wanneer de gelegenheid zich voordoet (leentjebuur spelen was tot nu toe voor mij leuker dan voor de ander) en de liefde voor alles met een verbrandingsmotor is mij met de paplepel ingegoten. Ik ben weliswaar niet zo technisch, maar het fascineert altijd weer. Ik hou van auto's. Ik hou van motoren. En nu heb ik eindelijk -voor het eerst in mijn leven, zo voelt het- een voertuig die dat weerspiegelt.

De lak ziet er nog top uit (op de spoiler na die de nodige krassen vertoont), de 16-inch schoepenvelgen staan 'm na bijna 3 jaar nog even goed en het donkerblauw is verder zelfs bijna krasvrij. Het leer is goed gebruikt (wat wil je na 330 dkm) en owja, het geluid van de radio "zuigt". Maar wie heeft dat nu nodig in een tunnel met de ramen open en de 5-pitter in de 4500 toeren: een concert dat begeleidt wordt door de opzwepende fluit van de turbo. Het is starten en lopen. En hoe!

Strak geveerd (zwaarste type brekers gemonteerd achter), muisstil als je wilt (130 cruisen op de snelweg met Michelin Energy in 205 breed) maar o zo lekker met een vol werkende turbo en powerspinnende voorwielen in 1, 2 en 3 (zonder spelen met de koppeling, gewoon gasgeven met een warm blok. Nat asfalt helpt een beetje).

Anyway: testrit, naar huis gereden, getankt, dag woon-werk geprobeerd om aan te voelen, de nodige hoeveelheid aaneengesloten blik ontmoet onderweg en bij thuiskomst het verbruik gemeten...

...slik...

In spanning uitgerekend (je vertrouwt de boordcomputer nooit helemaal) en het verbruik blijkt toch echt over 230 kilometers sinds tanken uit te komen op:

11,2 liter per 100 kilometer (ofwel 1 op 8,9). Dat is verbazingwekkend bij dergelijke files. Voor twee kwartjes per liter tanken is mij dat die 1150,- per jaar aan wegenbelasting meer dan waard.

Ik hou jullie onder voorbehoud van alle vormen van trots en wereldvreemdheid graag in de toekomst op de hoogte. Duidelijk was bij aanschaf al dat er de nodige dingetjes aan te doen staan. RVS uitlaat scheelt. 2 nieuwe banden, afstellen van de gasdruk/-hoeveelheid en preventief (gezien de km-stand) vervangen van de tweede distributieriem zitten eraan te komen. Als ik ergens een goed lederen interieur zie ben ik de eerste. Misschien bouw ik nog wel en universele cruisecontrol in. U leest het binnenkort.

Hier.

In dit theater.

PS: Boordcomputer blijkt verre van correct. Wanneer de LPG-indicator een rood lampje geeft (nog pakweg 60 km te gaan op dat punt) ga ik tanken. Netjes de computer en tellers op 0 gezet bij de vorige tankbeurt. Ik verwachtte überjoy, want de b.c. gaf over het geheel een gemiddeld verbruik van 8,9 liter per 100 km aan (1 op 11). Na aftanken blijkt dit dus 1 op 9 te zijn. Evenwel zeer netjes, maar toch jammer....

Kop eraf

334.107 km
21 december 2009

De kop is eraf, ik heb eindelijk ruim een procent aan de km-stand toegevoegd.
Wat een heerlijke rijdersauto. Alle ruimte van de wereld (handig met verhuizingen), zát vermogen om wat bruusk te forensen en een leuk smoeltje.
Goede zit, heerlijke stoelen en stuur is voldoende verstelbaar. Fijn audiosysteem er nu in, maar met de radio uit is de turbofluit chronisch verslavend. Dik 3,5 duizend kilometer in pak 'm beet een maandje tijd. Ik rij wat weinig deze maand, dat is duidelijk.

Gemiddeld op gas tekent ze momenteel een verbruik van 1 op 8,98 (11,1/100km) en dat is eigenlijk helemaal niet beroerd. Zeker gezien mijn gewillige rechtervoet en dito hartslag. Straks ben ik vast voldoende gewend en kan er zuiniger gereden worden. Aan de andere kant: eerst een periode van kou te gaan voordat de zomer komt.

Er lag al na 500 km een plas water in de voetenruimte voor de bijrijderszetel. Bleek zowel een half staatsbos in de kanalen van de kachelunit, als een airco die niet lekker afwaterde. Die laatste haalde het vocht perfect uit de lucht, maar spuugt het evenzo hard ook weer naar binnen. Voor een schappelijk bedrag het geheel los gehad, alles schoongemaakt, airco gecontroleerd en afwatering opnieuw geleid. Vocht eruit en de bekleding weer waar het hoort. Ondertussen (en zeker in de sneeuw) vermaak ik me er kostelijk mee. Deze gaat vóór het half miljoen km's niet weg!

Met een oude iPhone van de serie-voor-minder-modebewuste-mensen is het povere kiekjes schieten. In afwachting op een heerlijke zomerdag in de bergen en een goede camera toch eerst deze maar.

Kosten in de planning: olie en filters, even weer alles fris na het pekelseizoen straks, distributieriem en spanrollen incl. multiriem staan op de agenda. Verder geloof ik dat het allemaal wel prima gaat.

Met recht van spreken

342.019 km
4 maart 2010

Pas na enkele serieuze kilometers valt er meer te vertellen over de auto. Terwijl ik me afvraag waarom mensen een review lezen besluit ik ook gelijk dat het antwoord is: om dezelfde reden als ik. Vaak dan.

Je hebt iets op het oog, of je bent je aan het oriënteren, dus 'eens even kijken hoe groen het gras bij de buren is'. Ik zal me dan ook beperken tot de kosten, maar waag me hier nu niet weer aan het uiten van de angst voor de kilometerbeprijzing. Zie daarvoor, en voor alle andere belevenissen met en zonder de V70, ook eens mijn MyWeblogs op deze site.

De eerste 11.500 km zit er na ongeveer 3,5 maand op, en pas nu blijkt hoe slecht de vorige eigenaar (of eigenaren) met de veredelde Leopardtank zijn omgesprongen. De verkoper heeft een aantal niet geheel onbelangrijke zaken verzuimd te vermelden waar ik pas achter kwam door de auto meer te gebruiken. Daar zitten wat kosten en ergernissen aan, maar dat kun je de auto niet kwalijk nemen. Enige wat (hopelijk) niet aan de vorige gebruikers ligt: Na de heftige vorst is de lak van de achterspoiler aan het bladderen en kijk ik recht op het kunststof. Wanneer ik weer wat gespaard heb hoop ik die nog eens te kunnen laten spuiten, want dit ziet er echt niet uit.

De stand: € 1116,- voor een jaar MRB. Da's niet misselijk. Herstellen van de afvoer van de airco en het 'ontruimen van het staatsbos aan troep en bladeren' in het ventilatiekanaal (waardoor de vloer blank kwam te staan): € 175,-. Preventief de distributieriem (apart aantal tanden tov reguliere modellen dus langere bestelperiode), inclusief spanrollen en dan ook de multiriem maar: € 330,-. In de 11.500 km op gas nu ongeveer 40-42 liter benzine verbruikt maar dat moet, nu de ergste kou aan het verdwijnen is en de koude startbeurten dus minder heftig worden, nog wel lager kunnen.
Gemiddeld verbruik op LPG (LPi inbouw): 1:9,0 overall. Maar ik rij soms redelijk pittig en heb er geen sport van gemaakt als bij eerdere auto's. Van de zomer denk ik dat dat wel zuiniger kan, want de zuinigste tankbeurt tot op heden gaf een 1:10,98 aan, dus ook dat kon beroerder.

Qua kraakjes en piepjes geen enkele klacht, ondanks de leeftijd en km-stand van de Zweed. Wel blijkt de bagagerol niet helemaal fijn meer terug te rollen. Ook is de rolhouder blijkbaar in het verleden gesloopt, want hij zit nu vastgeschroefd (erg jammer ivm het gebruik van de ruimte). Fijn sturen, olieverbruik valt ook mee. In totaal 1,5 liter nu, ruim binnen fabrieksgrenzen.

Op naar de 5 ton. In het kort: alle mankementjes zijn haar tot op heden vergeven, want geen van allen zijn echt de schuld van de Zweed. Eerder van de vorige baasjes. Ik zal proberen dat weer goed te maken en geniet ondertussen van het heerlijke vermogen en de rust in het rijden.

Onderhoud en cijfertjes

354.886 km
8 juli 2010

De kilometers tellen inmiddels aardig op, bijna een kwart ton in een half jaartje tijd. De Volvo rijdt heerlijk en heeft vandaag de laatste verzorging gehad voor reguliere kosten. Inmiddels is er een koelslangreparatie geweest, zijn alle vloeistoffen en filters (lucht, olie etc) en zelfs de remvloeistof etc. ververst en vervangen, bougies, een wisserblaadje, afijn: grote beurt. 320,- Euro op de kop af. Niet slecht voor een vijfcilinder van formaat, al zeg ik t zelf.

Tel daarbij de 220,- van twee nieuwe voorbanden deze week, en in totaal (inclusief afschrijving, brandstofkosten, vaste lasten en alle onderhoud) rij ik nu voor € 0,187 per kilometer. Dat doet geen NS me na. Bovendien gaat dat bedrag, nu er geen grote kosten meer aan zitten en alleen tanken en rijden (voorlopig) met iedere tankbeurt weer verder omlaag.

Slechts één extra nadeel is me inmiddels toch wel gaan opvallen: Wanneer de zon schijnt, weerspiegelt het lichtkleurige dash vaak wat hinderlijk in de voorruit. Tot slot: 4 sterren voor kosten, maar dat werkt waarschijnlijk hoofdzakelijk als je er eentje op gas rijdt.

UPDATE: De nieuwe voorbanden betreffen -op aanraden van een recente bandentest in AW- Vredestein Sportrac 3. Deze vervingen de oude Michelin Energysavers. Toch een slechte keus gebleken: Het enige voordeel is de licht kortere remweg. Uitrollen gaat minder soepel en de rolweerstand is enorm, wat zich (nu 1400 km verder na montage) vertaalt in een 'astonishing' meerverbruik van maar liefst 13%!!! Erg ongewenst, en dus bij deze sterk afgeraden. De twee tientjes die deze banden goedkoper leken, ben ik in de eerste zeven tankbeurten alweer kwijtgeraakt.

UPDATE 2: Vanmiddag telefoon van de garagist gekregen met de tekst: "Dit is eigenlijk helemaal geen goede auto." Waarna hij uitlegde dat er geen centen meer op te verdienen waren; Bij km stand 358.104 is de auto vandaag -vanzelfsprekend in lijn der verwachting- wederom glansrijk door de APK-keuring gekomen. Joepie!

update op onderhoud

388.630 km
9 april 2011

Inmiddels zijn we bijna 60.000 km verder sinds de aanschaf. De Sportrac banden aan de voorzijde bevallen nog altijd redelijk, maar slijten nauwelijks. Ook de achterbanden heb ik nog nimmer hoeven vervangen. Onlangs las ik in AW dat van dit type (zelfs de types minder krachtig dan de T/5) de voorbanden doorgaans slechts 20dkm meegaan. Da's dus dikke onzin. Over 10-15 dkm leg ik de voorbanden achter en komen er weer nieuwe voor, maar dat is dus ongeveer halverwege de levensduur...

Benzineverbruik is prima op orde (1 ltr op 4.500 km met BP Ultimate), en op gas doet ze gemiddeld nog altijd 1:8,6. Nette waarden voor mijn rijstijl, al zeg ik het zelf. Bij 371 dkm zijn de remblokken achter vervangen en -helaas zitten de fuseekogels vast aan een bijzondere draagarmconstructie- ook de integrale draagarmen zijn vervangen door nieuwe exemplaren. Dure grap, maar dan heb je ook wat.

Na een lelijke tik (zonder briefje, het zou verboden moeten wo...!) is het clignoteurhuis linksvoor vervangen en de bumper + wielkast opnieuw gemonteerd. Helaas nog wel wat krasjes, maar dat deert niet. Na drie uitvoerige controles blijkt dat de 'zaak van de verdwenen koelvloeistof' toch echt onder de noemer 'normaal verbruik' valt en ook het olieverbruik is nog altijd zeer acceptabel. Tot slot zijn bij km stand 383.000 de schijven en blokken aan de voorzijde vervangen. Alles bij elkaar wel weer een lieve som van ruim 1.400,- in een jaar tijd, maar alles bij elkaar genomen (inclusief afschrijving) rij ik nog altijd voor 19,1 cent per kilometer.

En dat zie ik met een Bluemotion/Greenline/hybrid of wat voor 'goedkope en goed-voor-het-milieu' auto nog niet gebeuren! Bovendien is LPG een zeer schone brandstof. Nee, ik blijf lustig doorkachelen. Tot het half miljoen, of tot er een leasebak wordt verplicht op de zaak.

Laatste update

395.742 km
17 juni 2011

Hier volgt een korte update, daar er toch weer het nodige gepasseerd is. Met de kilometers die ik normaliter maak, valt het de laatste tijd flink tegen. Na een tijdje goed ziek te zijn geweest loopt het nu weer aardig op, maar ook de Zweedse heeft zo haar kwaaltjes gekend. Niets ongewoons, zeker gezien het gebruik dat ik ervan maak, en de ervaring die zij inmiddels rijk is. Een aantal malen heeft een onverlaat de carrosserie goed behandeld (lees: weer een deukje, een krasje en nog een krasje. Nou vooruit, nóg maar eentje dan. Het uiterlijk laten we voor wat het is, zo heb ik enige tijd geleden besloten. Ik heb er eenvoudigweg de energie en de financiële middelen niet voor om haar in catwalkstaat terug te brengen. De techniek daarentegen gaat mij aan het hart, en moet perfect zijn. Vandaar dus:

Nieuwe remschijven voorzijde (had ik die al genoemd?) met gesinterde blokken: € 349,87 (inclusief leenauto). De binnenpanelen van bestuurdersstoel en kofferklep lieten enigszins los. Nieuw setje klemmen en reparatie, wielen balanceren en wederom leenauto: € 142,-. Daar de T-5 ook nog altijd een licht koelvloeistofverbruik kent heb ik voor de zekerheid het integrale systeem wederom (4e keer! je kunt niet zeker genoeg zijn) laten testen, maar zonder resultaat. Er is wel een verouderd slangetje vervangen, maar die begon pas te druppelen bij pushen van de test. Hij verbruikt dus gewoon een tot anderhalve liter per 10.000 kilometer, niets aan te doen, maar ook niets aan de hand. Ik laat het er voortaan maar bij. Kwestie van beetje alert blijven. (Kosten test: 62,50). Olieverbruik blijft overigens met < 2 liter/10.000 km uitstekend binnen de grenzen van het toelaatbare.

Afgelopen week, 5,5 jaar en ruim 175.000 km na inbouw en trouwe dienst, heeft de gaspomp van het LPi systeem het begeven (zit in de gastank). Geheel vervangen voor 534,70 en het kan weer bijna twee ton mee.

Inclusief deze laatste onkosten, zo'n 65 1/2 dkm erin gereden tegen een absoluut acceptabele kilometerprijs van 19,4 centjes! En ja, dat is inclusief benzine en LPG, wegenbelasting, verzekering, onderhoudskosten EN afschrijving!

NB: Ik realiseer mij dat het met diverse losstaande stukjes een licht onoverzichtelijk, onsamenhangend geheel lijkt te worden. Het spijt me, maar heb geen trek in een 'review-van-de-review'. Ooit -wellicht als ik haar inruil voor een jonger exemplaar en een hoofdstuk afsluit- zal ik er een totaalplaatje van maken.

Einde verhaal

448.508 km
6 juni 2013

Vandaag nemen we afscheid. De verzekeringskwestie van een schade is afgerond. Die mevrouw kijkt voortaan wel zes keer uit voor ze achteruit rijdt. Maar ik rij 'te veel'. Kan dat? Jawel, dat wordt namelijk voor de baas zo duur. Dus die leasebak komt eraan. En er staat nog geen 5 ton op het klokje. Nouja, aan al het goede komt een eind.

Zwager, Zus en Zoontje (van hun natuurlijk) hadden ook een ongelukje met hun Japannertje. Even schrikken, dus nu wensen ze een 'tank'. Veiligheid bij junior is een groot ding. En terecht. Er zit nog zeker twee ton leven in de Volvo. Dus die blijft in de familie.

Vlak voor het afscheid nog wel een traantje gelaten, een stuurstang vervangen en wat lampjes. Met verse APK. Kan er weer lustig tegenaan. De dikke dame kan er wat van.

Inmiddels rij ik nu een half jaartje lease. De Volvo houdt zich uitstekend, al schijnt het handremkabeltje een paar steekjes los te laten. Verder geen bijzonderheden. Bergruimte, kinderzitje erin, spiegeltjes en speelgoed en m'n neefje zegt met anderhalf levensjaar al trots FoFo, wijzend op de T-5. Het blok loopt als een onwaarschijnlijk zonnetje en, al is de body wat minder naarmate de jaren kwamen, die gaat echt niet stuk. Geloof ik niet.

Ik heb erover gedacht, maar herstructureren van dit epistel wordt me iets teveel van het goede. Alles impulsief en waarheidsgetrouw geschreven, dus daar laten we het bij. Als u zich door deze tekst heeft geworsteld, met bijvoorbeeld de interesse naar staat, techniek, betrouwbaarheid en ervaringen omdat u toevallig misschien op het punt staat tot aanschaf over te gaan: Ik zeg, doen. Echt. Krijgt u geen spijt van. Hooguit bij het afscheid nadien. Want dat komt ooit.

9,0