Volvo V70 2.5 T Exclusive-Line (1997)
autoreview

Signalement
Uitvoering | V70 2.5 T Exclusive-Line |
---|---|
Versnellingen | 4, Automaat |
Bouwjaar | 1997 |
Jaar van aanschaf | 2011 |
KM-stand bij aanschaf | 204.671 km |
KM-stand laatst | 363.528 km |
Rudolf, het rondgeneusde rendier
- 328.600 km
Beter laat dan nooit!
Inmiddels staat de auto al bijna vier jaar voor de deur. Het wordt dus hoog tijd om er eens een review tegenaan te gooien.
De auto is gekocht in 2011 met een kilometerstand van 204500. Voor een Volvo betekent dat, dat hij amper is ingereden. Deze vijfcilinders gaan met gemak het dubbele halen, en waarschijnlijk nog veel meer. Als je maar niet bezuinigend op het onderhoud.
Dit is mijn tweede V70. De vorige was een handgeschakelde 10-klepper met 144 pk. Een donkerblauwe met een licht interieur. Op zich ook een fijne auto waar ik nog jaren in had kunnen rijden. Maar toen deze voorbij kwam kon ik het niet laten. Een 2.5T automaat met 193 pk in de kleur Classic Red. Veel roder dan dit worden ze niet!
Bij de kilometerstand 228000 heb ik er een jaar later een Vialle LPi-installatie in laten bouwen. Even een dure grap, maar met ruim 35000 km per jaar heb je dat er zo uit. Momenteel heb ik dus precies 100000 km op lpg gereden. Probleemloos! En het heeft me in die drie jaar een kleine €5000 bespaard. Tel uit je winst!
Verder heb ik nog wat kleine opleukertjes gedaan: een programmeerbare interval op de ruitenwisser, een comfortschakeling op de richtingaanwijzer (beide Audi onderdelen) voor- en achter een veerpootbrug, een radio met bluetooth en nog wat kleinigheidjes.
Rijgenot
De auto is een echte kilometervreter. De stoelen zijn onovertroffen. Met mijn 1,91m zit ik als een vorst. Je rijdt in één klap naar Barcelona en stapt daar fit uit. Alles zit er op en er aan. Automatische airco, stoelverwarming, noem maar op. Zomer en winter is het een genot om in te rijden.
Wat ook ideaal is, is zijn enorme ruimte. Je kunt er werkelijk alles achterin schuiven. De laadvloer is vlak en de wielkasten redelijk klein door de multilink ophanging.
Qua vermogen kom je niets tekort. Oké, hij is niet zo rap als de moderne turbomonsters, maar je hoeft je nergens voor te schamen. Hij trekt met gemak een 1350 kg zware caravan door de bergen. En een tussensprint van 80 naar 120 vind ie heerlijk. Die lekkere vijfcilinderroffel laat zich dan even goed horen! Door de montage van de veerpootbruggen is hij ook veel strakker in de bochten dan voorheen. Door zijn gewicht had hij de neiging om een beetje naar buiten te duiken, maar dat is nu vrijwel verdwenen. Je knalt met 70 een rotonde over...
De kosten
Je zou zeggen dat je op zo'n oude bak uit 1997 helemaal leegloopt, maar dat valt eigenlijk best mee. Afschrijven doen ze nauwelijks meer op deze leeftijd. En als je een klein beetje handig bent, kun je veel kleine reparaties en het normale onderhoud gewoon zelf doen.
Ik heb eigenlijk geen echte dure reparaties gehad. Vrijwel alle kosten zijn gewoon onderhoud.
Direct na de aanschaf heb ik een grote beurt met distributie laten doen (€600). En vanaf dat moment heb ik gedurende 120000 km naast het beurtengebeuren maar een paar reparaties gehad: de carterventilatie zat verstopt (olieverbruik en -lekkage) die is bij 299000 vervangen (€375), de achterschokbrekers zijn bij 310000 vervangen (€185, waren nog de originele!) en de voorste draagarmen bij 265000 (€260). Verder nog wat kleinigheidjes zoals de bovenste motorsteun, de onderste motorsteun aan de bijrijderskant en een koplampruitenwissermotortje (allemaal zelf gedaan). Via het Volvo 850 forum kun je makkelijk aan gebruikte onderdelen komen, en bovendien word je daar prima geholpen met eventuele vragen. Aanrader!
Overige kosten waren gewoon slijtagedelen zoals remmen en banden. Dat heb je nu eenmaal.
Deze maand is de distributie weer vervangen. Inclusief de waterpomp en de multiriem. Een klusje dat ik niet zelf heb gedaan en wat €450 kostte.
Al met al zijn de exploitatiekosten erg laag. Eigenlijk is dit de goedkoopste auto sinds mijn Ford Fiesta uit 1983. Dat heeft vooral te maken met de enorme afschrijving die je hebt op een nieuwere auto. Je verdampt zomaar €400 per maand zonder dat je het merkt. Ik heb de afgelopen vier jaar ongeveer €2000 afgeschreven. Dat komt neer op €40 per maand.
Door zijn behoorlijke gewicht van ruim 1500 kg, is de MRB wel behoorlijk: €330 per kwartaal.
Het verbruik ligt op benzine rond de 1 op 9 à 10 en op lpg rond de 1 op 8. Op de snelweg haalt hij overigens wel makkelijk de 1 op 10 op lpg. En dat voor €0,55 per liter. Ga maar rekenen! Dat is goedkoper dan een Prius die in de praktijk op benzine, voor een euro per liter meer, de 1 op 20 niet haalt...
Nadelen
Natuurlijk zijn er ook wel wat nadelen te bedenken. Zo is hij door zijn afmetingen niet echt heel handig in de stad. Het lijkt wel alsof alle parkeerplaatsen in Nederland zijn gemaakt voor Lupo's en Smarts. En dan hebben we het nog niet gehad over het verbruik in de stad. In de spits wil dat nog wel eens richting de 1 op 5 gaan. Ook een nadeel is het gerammel en geknars. Vooral als het koud is, wil hij nog wel eens wat gekreun laten horen uit de wielophanging en op een klinkerweg lijkt het wel alsof ie uit elkaar valt, zoveel kabaal maken alle rammeltjes in het interieur dan. Typisch voor dit model. Je leert ermee leven.
Ik denk dat ik nog wel een paar jaar in deze auto rondrijd. Zo'n Volvo wordt een soort extra gezinslid!
Still goinig strong
- 3.478 km
Even een update.
Afgelopen zomer heeft de auto vier maanden geschorst in de garage gestaan en heb ik in mijn andere auto, een Peugeot 306 cabrio, gereden. Natuurlijk stond ik met dat ding wél stil...
De Volvo was eind oktober zo blij om me weer te zien dat ie meteen aansloeg en reed alsof hij gisteren nog wat Audi's van de snelweg had gejaagd. Ik blijf me over die auto verbazen!
Er zijn wel wat 'dingetjes' momenteel die wat aandacht vragen: de airco schakelt soms uit doordat de magneetkoppeling het niet meer houdt, er zit een rammeltje in de voorwielophanging (er staat een compleet setje voorpoten klaar) en de velours bekleding begint op de naden te scheuren. Daar moet misschien maar eens een leren setje in...
Ondertussen heb ik de auto te koop gezet. Gewoon eens kijken wat er gebeurt. Ik kan er zelf nog jaren in rijden maar ik heb ook wel weer eens zin in een nieuw 'projectje'. Een Volvo S80 misschien? Als het niet lukt om hem te verkopen aan iemand die er blij van wordt, houd ik hem zelf en gaan we gewoon voor de 500000 km. Moet lukken!
Dag Rudolf... :-(
- 363.528 km
Aan alles komt een einde. Vandaag is de V70 naar zijn nieuwe baasje gegaan. Hij blijft wel in de familie want dochter en schoonzoon gaan vanaf nu de zorgen overnemen.
Ik heb lang getwijfeld of ik hem weg zou doen. Er waren wel wat dingetjes zoals een versleten interieur, een beetje olieverbruik door de turbo en een kapotte rolhoes. Maar uiteindelijk was de belangrijkste reden dat ik nog maar weinig rijdt en dat dan een lpg-auto wel veel geld kost als ie voor de deur staat.
Voordat hij een generatie is doorgeschoven heb ik nog wel het gescheurde velours interieur vervangen voor een zwart leren setje en heb ik ook nog een werkende rolhoes op de kop getikt.
Al met al heb ik deze auto met heel veel plezier gereden. In ruim vijf jaar en dik 160000 km heb ik eigenlijk niks bijzonders gehad naast het reguliere onderhoud, dat ik grotendeels zelf heb uitgevoerd. Van alle auto's die ik heb gereden was de V70 met afstand de goedkoopste, betrouwbaarste en meest comfortabele en praktische van allemaal. Ik zal hem zeker gaan missen!
Inmiddels zijn we de zomer bijna voorbij en ben ik tegen een hele mooie Volvo S80 aangelopen. Het Zweedse virus raak je gewoon niet meer kwijt. Ik zal daar binnenkort een andere review over gaan schrijven.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.