Volvo V40 2.0 Sports Edition (2003)

autoreview

2 november 2013 om 15:13

Uitvoering	V40 2.0 Sports Edition
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2003
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	164.891 km
KM-stand laatst	220.000 km

Introductie

172.000 km
2 november 2013

Het was eigenlijk de bedoeling dat ik samen met mijn vriendin binnen een jaar een huis zouden gaan kopen. Maar na een avondje Excellen, rekenen, kijken en overleggen toch besloten om de grootste aankoop van het leven uit te stellen. Excel liet ons overtuigend zien dat een huis best duur is. Dat zou betekenen dat we dubbeltjes en kwartjes om moeten gaan draaien of wel erg veel concessies moeten doen in het huis wat wij zouden willen.

Best vervelend maar dat betekend dat ik ook het gespaarde geld ergens anders in kan gaan zetten en dan full speed gaan sparen voor het huis. Mijn eigen S40 werd minder. De airco maakt vreemde geluiden en kwam maar met moeite op temperatuur. Maar dan omgekeerd. Daarnaast was de Volvo tergend traag. Zelfs mijn vriendin vond hem traag terwijl ze al remt voor groen. “Ik rem alvast want hij spring toch wel op rood”. Het is de waarheid al een koe maar niet bevorderlijk voor de verkeer doorstroming.

Het budget was € 5000,- en met € 500,- voor onverwachte kosten. Met dat budget maar eens zoeken. Dat het een Volvo moest worden was wel duidelijk. Het is gewoon mijn merk maar welk type? S60, V70, S40/V40 of toch een V50? Het werd afstrepen! S60 en V70 zijn zwaarder dus duurder qua wegenbelasting en vaak hoge kilometerstanden. Mijn S40 had 200.000 km gereden dus een auto met dezelfde kilometerstand was een no go. Exit S60 en V70. De V50 was net iets de duur of diesels met 300.000 km+. Bey bey zwaai zwaai. Bleef over de S en V40. Omdat ik al een S40 had en ik een sedan een beetje te burgerlijk vind toch gekozen voor de iets sportiever uitziende V40.

Ik rij ongeveer 15.000 per jaar. Het is om het even om te kiezen tussen benzine of diesel. Diesels van 10 jaar oud met minder dan 2 ton op de teller is zeldzaam dus werd het automatisch benzine.
De 1.8 vind ik te licht dus minimaal de 2 liter. Met of zonder turbo. Ook wilde ik graag cruise controle en automatische airco.

Via deze ‘zoek criteria’ ben ik mijn V40 Sports Edition op het spoor gekomen. Ik liep in 2003 stage bij een Volvo dealer en ik vond dit by far de mooiste uitvoering. Mooie velgen, verlaagd en exclusief.
De prijs van de V40 was goed, kilometerstand meer dan oké alleen de aanbieder was twijfelachtig. Ik ga ze nog niet met naam en toenaam noemen want ik wacht nog steeds op mijn geld van een prijzige reparatie die ik heb uit heb moeten laten voeren 250 km na aanschaf.

Toch wezen kijken en de auto stond er mooi bij, geen rare schade, dealer onderhouden en de distributieriem was net vervangen! Helaas bleek tijdens de proefrit dat het motormanagement lampje brandde. Je kan rechtsomkeert maken of een zin op het koopcontract te laten zetten wat de lading dekt dat de motor gewoon oké moet zijn. Immers verteld zo’n lampje dat er iets mis is. Dat laatste is wel een gok maar daar ben ik ook weer niet vies van. Dus krabbel onder het contract en een week later opgehaald.

Al snel bleek er inderdaad iets mis te zijn met de Volvo. Hij maakte bij stationair toerental een schrapend geluid. De Volvo dealer bracht de oplossing. Of de nokkenassensor is kapot of het nokkenas tandwiel was kapot. De sensor bleek recent vervangen te zijn dus moet het wel de nokkenastandwiel zijn. Contact opgenomen met de verkopende partij maar tot op heden geen inhoudelijke reactie gehad. Ik heb uiteraard wel de auto laten repareren. Ik ga hem natuurlijk niet over de autobahn sturen met in het achterhoofd dat de nokkenastandwiel kapot is.

Helaas een slecht begin en het vertrouwen in de auto was nog niet torenhoog. Na een noodstop in Zwitserland bleek ook nog de remlichten een eigen leven te gaan leiden. Soms bleven ze branden zonder het rempedaal te beroeren en dat is en gevaarlijk en hondsirritant omdat ook de cruise controle het dan niet doet. Ik heb pogingen gedaan om hem te laten repareren maar helaas, een Italiaanse dealer was niet te vinden en de Franse garagist moest onderdelen bestellen wat 4 dagen ging duren. Dan maar doorrijden met kromme teentjes. Tijdens de vakantie ook nog een aantal mankementjes tegen gekomen. Verlichting middenconsole deed het niet, koplampen te laag afgesteld en wat andere kleine puntjes.

Terug in Nederland heeft Harrie Arendsen alles weer netjes in orde gemaakt, los van de eerste reparatie, ben ik binnen de € 500,- onvoorziene koste gebleven. Op langere termijn moeten de achterbanden vervangen worden, deze maken herrie en het leer van het stuur bladdert af, moet ook vervangen worden. Als de V40 geen verdere verassingen in petto heeft ben ik meer dan tevreden met mijn aankoop, ondanks de opstart perikelen.

Algemene ervaring

172.000 km
2 november 2013

Het exterieur vind ik echt super. Erg mooie velgen en ook de onderrand is in lichtgrijs gespoten in plaats van zwart. Andere koplampen en witte sidemarkers maken de V40 net anders dan alle andere. Ook dat de auto verlaagd is geeft de auto net dat beetje extra. Dit is duidelijk geen 50+ Volvo.

Aan de binnenkant heeft Volvo zich minder uitgeleefd. Het enige herkenningspunt van de Sport Edition zijn de chromen teller randen, sportstuur, lederen versnellingspook en handrem. Is dat erg? Nee zeker niet want het ziet er allemaal keurig uit! De V40 is lekker compleet uitgerust met automatische airco, cruise controle stoelverwarming en boordcomputer. Het enige wat ik nu nog mis is bediening aan het stuur voor de cruise controle en audio. Hieraan merk je dat het model al wat ouder is. Ook had ik graag een schuif/kanteldak gewild maar dat is volgens mij een zeldzaamheid.

Volvo staat bekend om zijn erg goede stoelen. De stoelen in deze V40 zijn van een wat sportievere snit. Hogere wangen aan de zijkant en wat harder qua zit. Vooral dat laatste is op langere stukken minder. Stoelen zijn zeker niet slecht maar ik ben beter van ze gewend. Ik ben nog steeds zoekende naar een fijne rijpositie, komt mede doordat het stuur niet in diepte instelbaar is en dat beperkt wel de mogelijkheden. De ruimte achterin is voldoende, niet bijzonder ruim maar ruim genoeg. De kofferbak daarentegen is goed toegankelijk en tijdens de vakantie hebben we gemerkt dat alle kampeerspullen met het grootste gemak mee konden. In de S40 was het zeker meer proppen.
De auto is stil genoeg op de snelweg. Wel maken de achterbanden een bak herrie maar dat ligt meer aan de banden dan aan de auto. Andere banden lost dit probleem op. Echt hinderlijk is het ook weer niet.

Onder de kap ligt een 2.0 met 136 pk. Ik wilde na mijn 1.8 een vlottere auto. Die heb ik nu maar echt overtuigend is het ook weer niet. Hij is soepeler, pakt makkelijker op, vermogensopbouw gaat geleidelijker maar echt snel is hij niet. Snel in de zin van, “daar schieten we even langs”. Dan had ik maar een 2.0 turbo met 163 pk moeten kopen maar gevoelsmatig had ik meer verwacht van de ongeblazen versie. Misschien helpen verse bougies en een schoner luchtfilter wel maar dat zie ik wel bij de volgende beurt. Ook het geluid wat hij produceert is erg mechanisch. Zeker zo rond de 3000 toeren en bij 30+ bij het idee gehad dat er echt iet mis is. Ik heb zelfs de dealer een ritje laten maken. Niks mis mee, hooguit iets te dunne olie in het carter. Wat ook het olieverbruik zou kunnen verklaren tijdens de vakantie. De S40 had tijdens de vorige vakantie minder olie tot zich genomen. In Nederland heb ik verder geen daling van het oliepijl waargenomen. Ik heb nu 7000 km gereden en er is nog geen liter verdwenen. Niks om zorgen over te maken.
De auto heeft volgens de boardcomputer 8.7 liter per 100 km verstookt. In praktijk is dit 9.1 op 100 km. Dit is volgens verwachting en bij de S40 is de auto aanmerkelijk zuiniger gaan rijden toen ook bij die auto de achterbanden waren vervangen. Ook een beurt zou wonderen kunnen doen. Kortom, ik ben over het brandstof verbruik niet ontevreden en het zou alleen maar beter kunnen worden. Tot nu toe scoort de motor een nette 7.

Het gevoel dat het allemaal niet zo hard gaat kan ook komen door de wegligging. Zoals ik had gezegd is de V40 voorzien van een sportchassis en in combinatie met de 17” velgen gaat de auto erg makkelijk de bocht om. Echt een verschil van dag en nacht met mijn vorige S40. Op rotondes is hij erg vlot, ik heb niet het idee met 1275 kg onderweg te zijn, maar met een kleine stadsrakker. De lange doordraaiers op de snelweg kunnen echt heel erg vlot genomen worden. Erg stabiel en hij helt amper over. Ook op hoge snelheid voelt hij erg goed aan Kortom, de wegligging is echt een toppertje.

Een nadeel van de 17” velgen en het sportcassis is het mindere comfort. Oncomfortabel is hij zeer zeker niet maar je voelt wel heel veel van wat onder de auto doorgaat. Dat je alles voelt daagt je wel uit en dat mag ik wel maar op langere stukken of met meerdere personen in de auto zou ik wel meer comfort willen. Gewoon, lekker comfortabel en relax van A naar B cruisen.
De V40 is voorzien van nivomat. Dat houdt in dat de auto bij belading niet door zijn veren zakt, maar het systeem zet de auto weer recht. Je merkt wel degelijk dat bij belading de auto niet veel minder goed rijdt dan bij een onbeladen auto. Bij de S40 voelde ik heel sterk aan de auto als hij wat zwaarder beladen was. Dat reed een stuk onprettiger. Kortom, het systeem heeft mij positief verrast!

Over de remmen geen klachten. Wat ik boven heb geschreven, heb ik een noodstop moeten maken vanaf 90km/h. ABS kwam erin en ik moest uitwijken en dat heeft de auto echt voortreffelijk gedaan. Gaf erg veel vertrouwen. Ook onder normale omstandigheden doen de remmen het prima.

De koppeling pakt wel erg bruusk op. Soepel wegrijden zonder horten en stoten of zonder afslaan is lastiger dan bij de S40. Iets meer de aandacht erbij houden. Ook schakelt hij niet als het spreekwoordelijk mes door de boter. Erg is het niet maar het maakt de V40 wel iets moeilijker te temmen. Ik hou er wel van maar mijn vriendin heeft er nog wel eens ruzie mee.

Wat mij wel een klein beetje tegenvalt zijn de elektrische foutmeldingen. Zo af en toe brand het lampje van de immobilizer. Ook is het lampje van het DSA systeem eens blijven banden en gaf de boardcomputer 40 graden aan terwijl het toch maar 15 graden was en bleef de tankmeter na het tanken hangen. Opnieuw starten lost het allemaal op maar ik had het niet verwacht. Het model is immers uitgerijpt en de basis van de BC komt uit de 480. Die kwam in 1986 op de markt. Je zou verwachten dat het geen storingen mag geven! De oorzaak zou kunnen liggen aan het feit dat de auto soms bij warme/half warme motor niet lekker start. Tweede poging doet wonderen maar het systeem kan dat niet handelen ofzo. Daarna treden meestal die storingen op. Dat slechte starten deed de S40 ook maar de V40 iets meer. Wat ik boven al geschreven had, de V40 heeft een erg grote onderhoudsbeurt nodig.

Miep versus lekker ding!

185.000 km
11 november 2014

Ik heb alweer een jaar geleden wat getypt over Miep. De Volvo heeft een bijnaam! Mijn vriendin en ik noemen haar Miep. De bijnaam heeft ze gekregen omdat ze toch niet altijd even betrouwbaar is dan de vorige Volvo, al is onbetrouwbaar zwaar overschat. Ze miept af en toe een beetje!
We waren gebleven dit ik nog in conclaaf was met de verkopende partij over het leveren van een ondeugdelijk product. Na een heel getouwtrek, het PDF’en van facturen en hoge telefoon rekeningen zijn de vrienden van ACC Overveen eindelijk deels overstag gegaan voor het vergoeden van de door mij gemaakte herstelkosten. Geheel tevreden ben ik niet maar beter iets dan niets. Dat was uit de wereld.

Ook kwam ik erachter dat de achterbanden langzaam leegliepen en dat ze toch wel behoorlijk wat herrie maakten. Op naar de banden boer voor 2 nieuwe achtersloffen en meteen de boel lekker uitgelijnd. Die achtersloffen monteren ging ze nog goed af, de Dunlop Sport Maxx lagen er zo onder, maar dat uitlijnen. Brak er een stelschroef af. De dealer had ze niet op voorraad en noodgedwongen mocht Miep een nachtje uit logeren. Verdomd irritant voor mij want ik mocht naar huis lopen en 5 kilometer fietsen om de training ´s avonds niet te missen. Wat een gemiep… Na de nieuwe sloffen en uitlijning reed de Volvo weer een stuk beter.

Zoals ik ook heb geschreven zouden wij de aankoop van een huis uitstellen… niet helemaal gelukt. Ergens in februari dit jaar hebben we een huis gekocht. Betekend wel dat Miep niet te moeilijk moest gaan doen, kosten technisch dan. Gna gna, deed ze dus wel! Het verbruik begon op te lopen, en ze lust al een behoorlijke slok, en zo af en toe rook ik de achterremmen. Niet altijd maar toch even langs de dealer gereden. Zij konden in eerste instantie niks vinden dus maar lekker door hobbelen. Op de dag van de sleuteloverdracht bleef ook het airbag lampje fanatiek branden en dus weer de dealer met een bezoekje vereerd. Gelukkig bleef de schade beperkt tot € 75, -. Rond de verhuizing was het verbruikt op gelopen tot een 1 op 8. Gelukkig kwam de APK eraan en ook het lampje van de service interval brandde. Meteen maar een afspraak gemaakt. Miep had dringend behoefte aan wat liefde en aandacht. Beide heeft ze gekregen maar dat kostte mij een fortuin. De Volvo had een hele grote beurt nodig en de achterremmen moest worden gereviseerd. Remklauw links achter, remblokken en schijven. De boel is toch te warm geworden. Ook bleek de vrijloopnaaf van de dynamo kapot te zijn, moest ook vervangen worden. Al met al een factuur gezien van 3 kantjes en een totaal € 1.300, - en een beetje. Maar, het moet worden gezegd, Miep rijdt werkelijk als een dolle!

Ook op vakantie naar het Zwarte Woud heeft de Volvo het voortreffelijk gedaan. Het is echt een fijne bak! Van de juli tot nu doet de Volvo het uitstekend en hij bevalt erg goed. Fijne wegligging, lekker direct allemaal en het hebben van een station is erg fijn. Ook de cruise control en ECC is erg fijn. De motor maakt de Volvo vlot zat alleen het geluid wat ie daarbij produceert is niet je van het. Niks mis mee ofzo, maar het klinkt niet. Het enig nadeel is het verbruik. Dat varieert tussen de 1 op 10 en 1 op 11. Ik rij tegenwoordig met de airco uit en daardoor verbeterd het verbruik wel iets maar een zuinigheidswonder zal het nooit worden. De looks zijn en blijven ook meer dan oké, naast de bijnaam Miep, noemen we hier ook wel eens een lekker ding.

Stank voor dank!

204.000 km
28 december 2015

Ik heb al ongeveer een jaar niets meer van mij laten horen over het wel en wee van mijn V40 2.0 sports edition. Hij is nog steeds in mijn bezit en hij bevalt nog steeds goed. Wat is er het afgelopen jaar allemaal gebeurd.

In mei heeft iemand waarschijnlijk een stoeprandje of iets dergelijks geraakt. Ik kan het mij niet herinneren, mijn vriendin ook niet en de broer van mijn vriendin zwijgt in alle talen. Kortom, ik had geen idee wie de schuldige was maar dat de Volvo wel erg slecht spoorde wist ik wel. Ik had meteen afspraak gemaakt bij de dichtbij zijnde uitlijner. Ik dacht een klusje van niks en zo gepiept. Niet dus. Bleek als eerste een stelschroef kapot te zijn en die most worden nabesteld. Kan gebeuren. Daarna kreeg ik hem wel terug maar hij reed vreemd. Toevallig zag ik op het uitlijnrapport staan “standaard onderstel”. Ik terug met het verhaal dit ik een Sport Edition heb met sportonderstel. Afijn, weer opnieuw uitgelijnd maar weer niet naar mijn tevredenheid. De derde afspraak was gepland. Nu iets met een banden wissel of iets degelijks. Beter maar nog steeds niet wat het zijn moest. Mijn vertrouwen was naar het vriespunt gedaald en de Volvo moest binnenkort toch een beurt. Laat Harrie Arendsen het maar oplossen.

Het verhaal bij mijn dealer neergelegd en daar blijkt de Profile Tyrecenter er echt een puinzooi ervan gemaakt te hebben. Ze wisten het zelfs te presteren om de banden tegen de rijrichting in te monteren… Afijn, de dealer heeft zich ermee bemoeid en voor 90% ben ik tevreden. De beurt bracht verder niks spannends aan het licht. Ik ga tegenwoordig alleen nog meer naar de dealer, ook al zijn zij niet de goedkoopste.

De vakantie naar Zuid-Frankrijk verliep zonder grote problemen. Het enigste wat zich heeft gemanifesteerd is dat de V40 soms via de luchtroosters kortstondig een benzine lucht naar binnen blaast waar je acuut high van word. Maar ja, het benzine verbruik was normaal, geen olieverbruik en ook geen koelvloeistofverbruik. En de auto reed verder meer dan oké. Ik kan wel alle alarmdiensten inschakelen maar zolang ie het doet, doet ie het. En dat deed ie. Zelfs na een monsterterugreis van 23 uur gaf ie geen krimp. We hadden een paar fikse vertragingen waardoor we zelfs in de auto moesten slapen. Het noodweer en fikse regen hielp ons ook niet. Gelukkig heelhuids thuisgekomen en na die reis weer iets meer waardering gekregen voor de V40. Het kortstondig uitbraken van de benzinelucht doet is nog steeds maar echt, ik kan geen aanwijzing vinden. We melden het wel bij de beurt in juni 2016.

Tja, verder weinig te melden, hij doet wat ie moet doen en dat doet hij op een sportieve manier!

Aan sommige zaken merk je wel dat het geen moderne (meer) auto is. De ECC is toch meer van het handmatige soort om het comfortabel te hebben, zeker wanneer uit kouder is. Het blaast iets te weinig en het lijkt net of de temperatuur ongemerkt iets terug loopt. Ik krijg het tijdens en langere rit steeds iets kouder. De cruise control is ook met het instellen niet echt soepeltjes. Het zijn kleine zaken, ook dat ik bij de achterklep iets lekt bij een hoosbui. Maar verder, geen klachten. Wel zijn de achterbanden weer aan het herrie maken en die staan op de nominatie om vervangen te worden. Dat komt wel, ze kunnen nog net.

Normaal rij ik 2,5 jaar met een auto maar deze gaat het langer volhouden bij mij. Los van het feit dat we nu even niet voldoende geld hebben voor een andere auto maar er valt ook weinig te wensen met onze V40. Een nieuwere rijd vast beter maar qua opties en dergelijke hebben we echt geen klagen. Het verbruik lig rond de 1 op 10 met voornamelijk stadsritten. Echt veel lange stukken rijden we niet. Mochten we dat doen dan zit hij op de 1 op 12. Alles volgens boekje en is normaal voor dit type. Het is dat de benzine op dit moment niet zo duur is…

Het einde...

220.000 km
18 oktober 2017

De laatste update dateert alweer van december 2015. Misschien is het wel zo netjes om toch te vertellen hoe het de V40 de afgelopen tijd vergaan is, en hoe het eindigde.

Eigenlijk hebben we geen hele gekken zaken gehad. Wat gewoon wel tegenviel waren de onderhoudskosten. Natuurlijk is de Volvo dealer niet de goedkoopste maar er waren ook gewoon veel zaken met de beurt die vervangen moesten worden. Dat was in 2015 zo, 2016 idem en dan hoop je dat 2017 een lekkere goedkope zou worden. Nee, dat ook niet. Als ik alles zou willen doen, wat gedaan had moeten worden dan keek ik weer naar een factuur van € 1.300,00. Gelukkig heb ik die wel iets naar beneden kunnen drukken om een aantal dingen te laten voor wat het is (airco die soms het niet lekker deed bijvoorbeeld) en meer revisie dan vervangen. € 800,00 was toch een stuk acceptabeler, maar nog steeds een hoop geld. Daarnaast was de Volvo echt geen zuinigheid wonder, en reed hij toch niet zo lekker wat hij vroeger wel deed. Kortom, het gevoel was weg dus hadden mij vrouw en ik besloten om het voorjaar van 2018 een andere auto te kopen. Echter...

Op een zaterdag, eind augustus ging mijn vrouw samen met mijn dochtertje naar een vriendin. Heenreis ging goed, terugreis iets minder. Wat er precies gebeurd is weet ik niet maar het verhaal is dat ze vlot snelheid wilde maken en dat toen opeens, de motor "plof" zei. Veel rook, geen herrie. ANWB erbij en die beste man mompelde iets van "... die is dood..." Dat beloofd wat dacht ik toen ik het verhaal zo via de telefoon vernam.

De auto is bij de dealer gezet en de dag erna ben ik zelf eerst wezen kijken. De beurt was immers 6 weken geleden dus ik wilde zeker weten dat daar geen zichtbare, of verklaarbare fouten zijn gemaakt.
Ik kon niks vreemds vinden. Distributie lag er nog omheen, olie was echt keurig op pijl en het zelfde gold voor de koelvloeistof. Dat gaf de burger moed!

De maandag heeft de dealer dezelfde diagnose gesteld als de ANWB man. "... die is dood..." Wel nog gevaagd wat zij denken maar ook de dealer had dit niet eerder gezien. Wat ik wel kon zien, toen de boel een beetje open lag was heel veel brokstukken ijzer op de zuiger. Dat blok was echt dood.

Kort en goed. De Volvo uiteindelijk nog weten te verkopen voor € 400,00. Ik ben zelden zo blij geweest want na wat rondvragen was € 150,00 ook vrij realistisch. Naar het schijnt wordt er weer een ander blok ingelegd. Ik had het ook nog overwogen maar nee, ik ben klaar met de V40.

Balen dat het zo is geeindigt. Ik blijf het model echt mooi vinden. Zeker in deze uitvoering. Daarnaast was de wegligging echt heerlijk. Een station die het sporten zeker niet uit de weg ging! De motor was vlot zat en er zat voor mij alles op wat erop moest zitten. Het grootste nadeel waren toch echt de gebruikskosten.

En nu? Kijkend naar de bankrekening was een mooie V50 te duur. Een V70 te duur om te rijden en we hebben echt een station nodig. Binnen twee weken reden wij alweer rond in onze andere auto. Een brave Ford Focus Wagen van 2007. 1.6 16V... Ja, er is echt niks spannends aan... En ja, ik mis de V40 Sports Edition nog steeds. Behalve bij het tanken.

7,0