Uitvoering

S60 T5

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

2002

Jaar van aanschaf

2021

KM-stand bij aanschaf

305.000 km

KM-stand laatst

315.000 km

Einde van een era

315.000 km

10 oktober 2022

Mijn eerste auto. Tsja, wat voor context heb ik dan eigenlijk? Kan ik dan wel een review schrijven? Juist dat perspectief van de eerste auto is misschien wel leuk om te delen. Vooral omdat ik van plan was om de auto niet standaard te laten. Is het platform geschikt voor stevige modificaties? En is het eigenlijk nog wel modern genoeg om als dagelijkse auto te gebruiken? Is het onderhoud van zo'n oude bak een beetje te betalen? Dat zijn de vragen die ik had voordat ik met de auto begon, en waarop ik antwoord probeer te geven. In de avonduurtjes zal ik zo af en toe wat typen verwacht ik.

Na bijna tien jaar een rijbewijs gehad te hebben, maar nooit een goede reden om ook echt eentje te kopen, kon ik het echt niet meer laten. Een auto moest er komen. Omdat mijn vader al jaren een V70 rijdt, mijn schoonvader al decennia een 940 en mijn zwager alles van een afgetrapte S40 tot en met een toffe 850 T5 had, moest dat toch echt een Volvo worden. Stationwagens vind ik zelf niet de mooiste en kinderen hebben we niet, dus de keuze voor de P2 generatie S60 was snel gemaakt. Oud, simpel en betaalbaar, maar nog fris genoeg om mee naar klanten te kunnen rijden. Ook het feit dat de Ford Focus uit die tijd veel deelt met de S60 hielp mee met de keuze. Er zijn ontzettend veel aftermarket bolt-on onderdelen te krijgen, van simpele short throw kits en intercoolers tot compleet herbouwde sequentiële paddleshift AWD versnellingsbakken en hybride turbos. Het doel is uiteindelijk een daily driver voor op het circuit.

Uiteindelijk de keuze gemaakt voor een 2.3L T5 in Maya Gold. Hier zaten al Bilstein B6 dempers en Eibach veren onder, redelijk vers ook nog. Dat was een van de eerste dingen die ik wilde gaan doen, dus dat kon alvast van de lijst.

WEGLIGGING/RIJGEDRAG
Hoe rijdt dat dan? Standaard is het een boot. Tsja. Zware vijfcilinder voorin, redelijk hoog op z'n pootjes en afgesteld op Zweeds comfort. Het chassis van de V70 waar ik veel in gereden heb is exact gelijk, dus ik weet wat dat is. Met een setje sportieve schokbrekers en 2cm verlaging? Strak! Had ik niet verwacht, met zo'n vijfcilinder voorin. Hij ligt als een baksteen op de weg en voelt zowel op de autobahn als op de dijk voorspelbaar en zeker aan. Onderstuur blijft er natuurlijk altijd, maar het verrast me hoe hard je de auto kan pushen. Ook het remmen is altijd voorspelbaar, oversturen doettie alleen als je er echt je best voor doet.

Het gebrek van een LSD is niet echt een probleem. Torque steer doet hij nauwelijks aan, al wil hij zelfs in de derde versnelling nog wel eens de binnenband los trekken in een vlugge bocht. Een nieuw setje dikke swaybars is onderweg om de auto iets platter op de weg te krijgen.

Want man, rollen en torderen doet hij graag! Dat maakt 'm voorspelbaar, maar als het asfalt niet perfect vlak is zie je je kofferbak bewegen in de binnenspiegel! Piepen en kraken doet het dashboard dan ook altijd, ook bij rustig rijden. Gelukkig zijn er veerpootbruggen voor en achter op komst, zowel in als onder de auto komen braces. Dat is gewoon nog steeds nieuw te krijgen! Waarschijnlijk wordt hij dan al een stuk stijver.

De remmen zijn wat klein voor een auto van 1450kg. Standaard zitten er 270mm(?) geventileerde schijven onder, en die houden het maar een paar minuutjes vol bij sportief rijden. Gelukkig heeft Volvo ooit de S60R met Brembos geleverd, die kunnen gewoon uitgewisseld worden en dat heb ik dan ook gedaan. Dan kunnen er rondom 330mm schijven gemonteerd worden en zijn er ook wat meer remblokken beschikbaar. Optioneel kun je ook de remmen van de XC90 plaatsen als budgetoptie, of nog groter gaan met een StopTech big brake kit.

De draaicirkel is beroerd. In het pittoreske Groningen kom ik soms gewoon niet in een keer de bocht door. Nee, zo'n stumperd achter het stuur ben ik nou ook weer niet. Omdat de auto origineel op 18x7,5J velgen geleverd is, is de stuuruitslag zo ver beperkt dat vooruit inparkeren gewoon nooit in een keer kan. Wil gewoon niet. Even keren of een krappe 90 graden bocht wil ook gewoon niet. Het is echt geen stadsauto.

COMFORT
Voor zo'n twintig jaar oude bak? Dik in orde! Goed, zoals beschreven is hij verlaagd. Dan lever je gewoon wat comfort in. Je merkt verder dat alles wat ouder is en dat de auto nog echt een beetje uit de pre-digitale periode stamt. De stuurbekrachtiging is niet zoals moderne autos, inparkeren met één vinger gaat niet. Maar er mist eigenlijk niets wat een moderne auto wel heeft. Verwarmde spiegels, electrisch verstelbaar, evenals de stoel. Beide met geheugen gekoppeld aan de sleutel ID. Altijd instappen en rijden, ongeacht wie er daarvoor in de auto gezeten heeft. De stoelen zijn uiteraard verwarmd, climate control, navigatie, parkeersensoren, serieus goede stereo en speakers, met optionele subwoofer af-fabriek! Rijdgeluid zowel bij hoge als lage snelheid is goed, maar bij nat weer komt er vanuit de motorruimte relatief veel geluid naar binnen. Motorgeluid is sterk gedempt en heel beleefd. Heel erg Volvo. Maar als je m doortrapt komt de karakteristieke roffel naar boven, gevolgd door het fluiten van de turbo en het afblazen bij schakelen. Echt lekker analoog, met een turbo die pas bij 2500 toeren echt begint te werken.

Wordt vervolgd!

8,5