Volvo S40 2.4i Kinetic (2005)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	S40 2.4i Kinetic
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2005
Jaar van aanschaf	2019
KM-stand bij aanschaf	249.570 km
KM-stand laatst	252.480 km

Mijn eerste Volvo

251.595 km
10 oktober 2019

Na bijna twee maanden in het bezit te zijn van deze auto leek het mij leuk om te beginnen met het bijhouden van mijn ervaringen over deze auto.

Om maar met de deur in huis te vallen, ik ben een 21-jarige student die het voorrecht heeft om deze auto te rijden. Veel mensen zullen zich ten zeerste afvragen wat iemand met mijn leeftijd beweegt om in een Volvo te gaan rijden (ook nog eentje met een houten stuur en houtinleg voor zover het echt hout is). Doordat ik al vanaf kinds af aan erg snel verslingerd raakte aan het heerlijke gebrom van de 5-cilinder, was een Volvo met 5 cilinder al snel iets waar ik even een kijkje bij ging nemen.

Even voor de beeldvorming, mijn vorige (en eerste) auto die ik zo'n goeie twee jaar in bezit heb gehad was een bordeauxrode Opel Astra 1.4 GLS uit 1993. Een auto die ik van een oude kennis had overgenomen met nog geen 80.000 km op de teller. Na twee jaar, en ongeveer 30.000 km verder ging het toch kriebelen om naar iets anders te kijken. De redenen: Het gebrek aan enige vorm van comfort zoals stuurbekrachtiging, airco, cruise-control en dergelijken. Ook het veiligheidsgevoel lag bij die wagen ietwat aan de lage kant, voornamelijk in de sneeuw of regen. Geen airbags, ABS of andere moderne veiligheidsmiddelen.

Zoals ik al noemde, ging ik een kijkje nemen bij het merk van de 5-cilinders (toen tenminste nog wel). Aangezien ik de ruimte niet nodig heb, en ook de prijzen ietwat hoger liggen, liet ik de stationwagens (V50) links liggen. Zo kwam ik al snel uit bij de Volvo S40. De eerlijkheid gebied me te zeggen, dat ik dit zoals vele anderen ook vaak zeggen toch altijd een beetje een 'net niet-Volvo heb gevonden. Vroeger vond ik het ook niet per se een mooie auto, maar ben het model gedurende de jaren steeds meer gaan waarderen. En ja, onderhuids is het een Ford, ja het is een krappe auto, maar dit heb ik maar even gelaten voor wat het is. Een Ford met 5 cilinder, daar is toch weinig mis mee? :)

Uitgekomen bij een exemplaar, staande bij de Volvo-dealer en ingeruild door de eerste eigenaar met net geen 250.000 km op de teller. Zeker, een hoge km-stand, zeker in vergelijking met de Opel die ik net over de ton had gereden. Toch trok de auto me, gezien de onderhoudsboekjes volledig gestempeld waren, en de van de eerste (particuliere) eigenaar afkwam. Na een kijkje genomen hebben, en een uurtje gereden te hebben was het al snel duidelijk. Dit moest em worden!

De aangeschafte auto betreft een Volvo S40 2.4i uit het bouwjaar 2005. Het is in de basis geen luxe uitgevoerde wagen, namelijk de kinetic uitvoering. Wel heeft de vorige eigenaar de Xenon-koplampen aangevinkt, en een houten stuurwiel gecombineerd met houinleg in het interieur. Op het eerste gezicht, een enorme 'ouwelullenbak', maar naarmate ik er langer naar keek charmeerde het mij te meer. Het houten stuurwiel blijkt in de praktijk erg fijn in de hand te liggen, iets wat ik niet had verwacht. Verder is de Xenon verlichting ook een verademing in het donker, en ziet het er ook mooi uit. Het interieur is nog in goede conditie, en oogt nog fris. Best een prestatie voor een dusdanig lichte stof, en een leeftijd van 14 jaar.

De buitenkant van de auto had wel wat kleine zoals krasjes en een minuscuul deukje in het portier. Gezien ik erg precies ben viel me dat op, en kan ik me er aan storen. Aan de andere kant, het is een goed gebruikte auto, dus niet zeuren :).

Hoe bevalt deze auto tot nu toe? Elke keer als ik instap en erin rijdt, voelt als een feestje. De 5-cilinder klinkt altijd heerlijk, pakt mooi op, en is ook nog aardig vlot als het moet. Het betreft de 170 pk variant van de 2.4 Volvo motor. Het is een atmosferisch blok, en levert 230 nm koppel. Om deze paarden daadwerkelijk te gebruiken, moet je flink toeren maken maar als het dan zover is gaat het vlotjes vooruit. Met name even snel invoegen (mits in de juiste versnelling), is geen enkel probleem. Vergelijkend met mijn vorige Opel met 60 heuse paardenkrachten is het verschil enorm. Daar was de gemiddelde invoegstrook nauwelijks lang genoeg om tussen de vrachtwagens in te voegen. Ik was niet specifiek op zoek naar de 170 pk variant tov de 140 pk versie, maar toch is het mooi meegenomen dat deze net iets meer vermogen heeft.

Verder is deze Volvo niet per se een sportieveling wat wegligging betreft. Met name comfortabel zijn is wat deze auto goed doet. De erg goed zittende stoelen dragen hier ook zeker aan bij. Verder schakelt en koppelt de handgeschakelde versnellingsbak ook na tweeënhalve ton nog erg goed. Ik was van tevoren niet zeker of ik de automaat of de handbak wilde. Ik besloot er blanco in te blijven en daar een auto niet op te laten staan. Toch ben ik uiteindelijk blij dat het een handgeschakelde is. De automaten van Volvo waren toen ook niet de allersnelste.

Problemen tot nu toe? Ik heb de auto nog maar kort dus noemenswaardige problemen zijn niet voorgevallen. Frustrerend was wel de schroef in de wang van de band na twee weken, ook de band was nog maar twee weken oud en er door de dealer opgelegd. Zonde natuurlijk, maar daar doe je niks aan.

Het verbruik is iets waar je je op instelt bij een dergelijke auto. Even speuren op internet, en je weet ongeveer waar je rekening mee moet houden aan de pomp. Gemiddeld kom ik nu rond de 1 op 11.5 uit. En dan geef ik af en toe wel even stevig gas. De lange afstanden rijd ik wel rustig en dat drukt het verbruik ook weer enigszins. Ik rijd gemiddeld ongeveer 1000 km per maand, waarvan ongeveer de helft snelwegkilometers zijn.

Ik hoop in de toekomst meer te schrijven over mijn auto, en mijn bevindingen er over.

Lekkage?!

252.480 km
1 november 2019

Ik ontdekte bij een schoonmaakbeurt nattigheid onder de mat van de rechter achterpassagier. De mat zelf was droog, de onderkant was wel nat. Nadat alles netjes drooggemaakt was (erg veel water was het niet) ben ik op zoek gegaan naar de oorzaak. Zoals vaak voorkomt, kan een deur/raamrubber de oorzaak zijn. Al snel merkte ik op dat het deurrubber niet helemaal meer netjes op zijn plaats zat, deze heb ik gedemonteerd en vervolgens weer netjes teruggeplaatst. Nu maar hopen dat er geen water meer naar binnen komt. Voor de zekerheid de mat eruit gelaten, en regelmatig voel ik even de bodem na of het allemaal nog netjes droog is. Hopen dat het zo blijft!

Verder heb ben ik op zoek gegaan naar een set winterwielen. De temperaturen mogen nog wel even wat zakken, en het is misschien nog wat vroeg voor winterwielen. Toch besloten ze alvast te laten monteren bij aankoop, zodat ik dat zelf niet meer hoefde te doen. De zomerwielen netjes schoongemaakt en opgeslagen zodat die volgend seizoen weer netjes meekunnen. Ik was voor het winterset op zoek naar originele Volvo wielen, in mijn ogen wel zo mooi. Uitgekomen bij een 16 inch set 'Cursa' en dat staat de auto in mijn ogen prima (zie foto 3). Er zitten goede Continental Wintercontact TS 860 banden op, die zo goed als nieuw zijn. Kortom, klaar voor de winter, en hopen op niet al te veel hoge temperaturen zodat ze hun dienst ook daadwerkelijk kunnen gaan bewijzen.

4,3