Volvo 480 Turbo (1989) #3
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 480 Turbo |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1989 |
| Jaar van aanschaf | 1994 |
| KM-stand bij aanschaf | 107.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Na 14 jaar als mijn dagelijkse vervoermiddel te hebben gediend is het nu tijd voor mijn Volvo 480 Turbo om als hobbyauto verder te gaan. Een mooi moment om over mijn ervaringen met de Volvo 480 een review te schrijven.
Na 6 jaar een eenvoudige Peugeot 205 te hebben gehad wilde ik graag een sportieve auto met een uitgebreide standaard uitrusting. Het liefst een bijzondere auto, die ook na lange tijd nog steeds leuk zou zijn om mee te rijden. Tot mijn verrassing bleek een gebruikte Volvo 480 binnen mijn mogelijkheden te liggen. Een nieuwe 480 was toendertijd relatief duur (55.000 gulden). Januari 1994 werd een zwarte 480 Turbo te koop aangeboden. Het ging hierbij om een 480 van oktober 1989 (modeljaar 1990), een voormalige lease-auto met 107.000 km op de teller. Na een proefrit was ik verkocht. De auto bleek ook nog een airco te hebben, toen een dure optie (5.000 gulden).
Op het moment van schrijven van deze review, april 2008, heb ik er ruim 190.000 km bij gereden.
Een Volvo 480 is met recht een sportieve auto. Hij is niet bedoeld als gezinsauto alhoewel er 4 personen in kunnen. De achterinzittenden hebben elk een eigen stoel, er is dus geen achterbank. De daklijn is laag, met als gevolg dat je ook laag zit, en als je lang bent zit je achterin met het hoofd al snel tegen het dak. Toch is een 480 een praktische auto gebleken. Door de achterklep en de neerklapbare stoelen kunnen zelfs lange voorwerpen worden meegenomen. Ik heb zelfs een keer een badkuip vervoerd met de achterklep dicht.
Mijn gemiddelde verbruik ligt is 1 op 11,5. Hier zijn maar weinig snelwegkilometers bij. Met 120 pk bij een gewicht van 1010 kg is een Volvo 480 Turbo best snel. Binnen 10 seconden naar de 100, en een topsnelheid van bijna 200 km/h maakt hem ook geschikt voor reizen door Duitsland.
Volvo staat voor kwaliteit en veiligheid. In de basis geldt dit ook voor de 480. De gebruikte materialen zijn duurzaam, alhoewel aan sommige componenten is te merken dat het om een model gaat waar er maar weinig van geproduceerd worden. Voor zijn tijd was de 480 een vooruitstrevende auto. Als één van de eersten werden de 480 Turbo’s uitgerust met een katalysator. Standaard was er een mooie boardcomputer. ABS en een airbag waren nog dure opties.
Na al die jaren kan ik zeggen dat de auto aan mijn verwachtingen heeft voldaan. Wat ik belangrijk vind is dat hij mij nooit in de steek heeft gelaten. Wel denk ik dat je een liefhebber moet zijn om hem al zijn kleine mankementen te kunnen vergeven. Ook is het een voordeel als je kleine reparaties zelf kunt uitvoeren. Wanneer je alles door een garage laat uitvoeren kunnen de kosten snel oplopen.
PROBLEMEN
Specifieke problemen van een Volvo 480
Meteen in het begin constateerde ik dat de digitale klok/stopwatch defect was. Via de sloop ben ik aan een vervangende klok met wijzers gekomen. Dit was niet de laatste keer dat ik op de sloop ben geweest. Volvo heeft de onderdelenmarkt afgeschermd waardoor je alleen orginele onderdelen bij de Volvo-dealer kan krijgen, en die waren/zijn meestal duur.
De 480 is bekend om zijn elektrische storingen. Ik kan er ook een aantal noemen. Een lichtsignaal geven met de verstralers werkt niet meer. De interval van de ruitenwissers voor is uitgevallen, de verstralers waren niet meer in te schakelen, de stoelverwarming werkt niet. De boardcomputer valt soms uit. Ook heb ik een koplampmotor vervangen.
Berucht is het rechterzijruitmechanisme. Deze is te zwak geconstrueerd. Een kunststof onderdeel breekt af, waardoor de ruit niet meer dicht wil. Zelf heb ik deze gerepareerd m.b.v. een metalen plaatje.
Een 480 heeft wat last van roest. De metalen binnenbumpers roesten weg. Zelf heb ik de achterbinnenbumper vervangen. Ook in de achterspatbordranden vormt zich roest. Ik heb geprobeerd om dit zo goed mogelijk tegen te gaan door de spatbordranden schoon te houden maar toch heb ik het niet helemaal kunnen voorkomen. Op de achteras is de bevestiging van de rubber bumpstop doorgeroest.
Lekkage via de achterlichten heb ik ook meegemaakt. In de fabriek wordt voor de bevestiging van de achterlichten een poreus materiaal gebruikt. De afwatering aan de achterzijde loopt via de achterlichten. Door de achterlichten af te kitten is dit te verhelpen.
De achterremklauwen heb ik een keer moeten vervangen omdat de handrem niet meer werkte.
De achterlichten verkleuren. Het kunststof slaat helemaal dof uit. Nieuwe achterlichten zijn duur.
- Betrouwbaarheid4
- Prestaties5
- Comfort4
- Kosten4
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
