Volvo 240 GLE 2.3 Estate (1992)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 240 GLE 2.3 Estate |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1992 |
| Jaar van aanschaf | 2007 |
| KM-stand bij aanschaf | 280.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Een van de leuke dingen aan het ’hebben’ van een 240 is dat bijna iedereen positief reageert op deze auto. Veel 30-ers hebben ooit als kind achterin een 240 gezeten of als een eerste auto een 240 gehad. Een handelaar die ik tegenkwam op mijn zoektocht naar een nette 240 waarschuwde mij nog wel dat ik niet teveel moest verwachten van de rij-eigenschappen. Het model is in basis tenslotte toch 30 jaar oud. En daar heeft hij gelijk in. Het is een slagschip dat deint, hobbelt, niet van bochten houdt, en stuitert over iedere verkeersdrempel. Remmen gaat goed, maar je moet harder doortrappen dan dat je bij modernere auto’s gewend bent. Een auto met een vermogen van 115pk en een leeggewicht van 1300kg is niet echt kwiek te noemen. Het is daarbij nog de vraag hoeveel van die 115 paardjes er nog over zijn, ik denk hooguit nog 100, dus het duurt en tijdje voordat je 120km/h rijdt en stoplichtsprintjes behoren tot het verleden. Die verlies je geheid. Zelfs van een Mini-jumbo. Bovendien maakt de motor boven de 120 km/h zoveel lawaai dat je vanzelf wat minder hard rijdt. En dat is allemaal niet erg. Rustig zoef je het verkeer door, zittend op héérlijke stoelen (toen al!), kun je alles meeslepen in de ruime kofferbak, en geniet je van die heerlijke en herkenbare Volvo-brul bij het optrekken. Overigens is mijn 240 uitgerust met een achteraf ingebouwde Airco. (overigens wel origineel Volvo), en een afstandsbediening (aftermarket).
PROBLEMEN
De auto was nagenoeg roestvrij toen ik ’m kocht en de paar plekjes werk ik altijd zo snel mogelijk weg. De distributieriem heb ik meteen laten vervangen (dat doe ik standaard bij een nieuwe tweedehands auto) en de koppelingsplaten en drukgroep zijn inmiddels ook nieuw. Bij de beurt/apk zijn de voorste remblokjes vervangen en het vóórste deel van de uitlaat. Tja, bij auto’s ouder dan 15 jaar kun je dit soort dingen verwachten. Al met al heb ik helaas meer kosten moeten maken dan dat ik van plan was, maar hij rijdt inmiddels als een trein. Toen het schakelen erg hakerig werd is er een plastic busje vervangen die ergens tussen de pook en de bak zit. Dat heeft het probleem verholpen hoewel hij nog steeds niet boterzacht is. Er komt dus mogelijk dus nog een bakrevisie aan. Dat maakt mij niet uit, zolang ik de roest weet te beperken kan ik nog járen vooruit met mijn Volvo!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
