Volkswagen Polo 1.2 TDI BlueMotion Comfortline (2010)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Polo 1.2 TDI BlueMotion Comfortline
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2010
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand laatst	11.000 km

Alweer zo'n zuinigheidsmonster erbij op de weg

3 november 2010

Op 2 november jl. was het zo ver; na een wachttijd van ruim vijf maanden werd mijn Polo BlueMotion afgeleverd.

De pret begon al bij de aflevering. Ik weet niet of het gebruikelijk is bij VW (deze Polo is mijn eerste Volkswagen), maar de sleuteloverdracht en tenaamstelling gingen gepaard met een ware onthulling van de auto vanonder een groot laken. Op zich ben ik een beetje te nuchter voor zulks theatraal sentiment, maar ik moet Heron in Purmerend nageven dat het de klantbeleving wel naar een hoger niveau brengt. Alles was ook tot in de puntjes verzorgd met een volle tank, luxe kentekenplaten etc.

Na het afwerken van alle formaliteiten kon ik dan eindelijk de showroom uitrijden, en omdat ik een vrije dag van het werk had genomen kon ik gelijk een flink stuk met mijn nieuwe aanwinst gaan toeren.

Leuk om te zien was dat, ondanks dat de Polo naar mijn mening geen sexy auto is, ik toch links en rechts nagekeken werd. Mijn exemplaar ziet er dan ook in het wit met zijn drie deuren, getinte achterruiten en grotere (niet-BlueMotion) 16" MAK-velgen net iets flitsender uit dan de gemiddelde nieuwe Polo op de weg.

Wat ervaringen betreft kan ik na een dag natuurlijk nog niet zo heel veel zeggen, behalve dat ik kan bevestigen wat vele anderen ook al hebben aangegeven. Onderin het toerenbereik gebeurt er qua vermogen niet zo veel, koppelen bij ca. 1700 rpm tijdens het wegrijden uit stilstand is dus het devies. Dan kun je prima met het overige verkeer meekomen. Waar ik wel even aan moet wennen is het wat rauwe en bokkige karakter van de motor. Diesels zijn sowieso meestal al iets trillingsgevoeliger dan benzinevarianten en met een driecylinder wordt dit natuurlijk nog eens versterkt. Daar komt bij dat mijn eerste diesel is, en ik dus eigenlijk enkel zwaardere benzinemotoren als referentiekader heb. Maar ik geloof ook dat het een kwestie van wennen is, en het is logisch dat je bij zo'n zuinigheidswonder als de Polo BlueMotion iets aan comfort moet inleveren. Daar kan ik prima mee leven.

Waar ik minder goed mee kan leven zijn de vele kraakjes in het interieur van mijn Polo. Volkswagen heeft een reputatie hoog te houden wanneer het gaat om afwerking en kwaliteitsbeleving. En ik weet niet of het aan mijn specifieke exemplaar ligt, maar op minstens drie plaatsen in het interieur zijn, vooral in het toerenbereik van 1200-1800 rpm waar de motorresonantie het sterktst is, irritante aanhoudende snerpjes en kraakjes te horen, bijvoorbeeld in de binnenbekleding van het portier aan de bestuurderskant en aan de rechterkant van het dashboard waar dit aansluit op de voorruit.

Ik schaam me er eigenlijk voor om met zoiets futiels als een krakend dashboard terug te gaan naar de dealer, maar als het niet vanzelf weggaat, denk ik dat ik het toch doe. Het haalt mijn kwaliteitsbeleving van het verder smetteloos afgewerkte interieur best naar beneden.

Verder is de Polo gewoon erg fijne auto. De zitpositie is uitstekend (lekker hoog ook, zeker voor zo'n kleine wagen) en het zicht romdom is goed met de grote zij- en achterruiten en een kleine dode hoek.

De komende weken zal ik mijn ervaringen verder aanvullen, zeker ook met verbruikscijfers, wat bij dit soort auto's toch één van de belangrijkste redenen is waarom men een review leest.

Wordt dus zeker vervolgd!

Eerste update: de kraakjes weg!

1.000 km
4 november 2010

Vandaag, na verschillende reacties mijn review (bedankt daarvoor overigens), meteen maar de stoute schoenen aangetrokken en teruggegaan naar de dealer om naar het krakende interieur te laten kijken.

De chef van de werkplaats ging met me mee, maar we hoefden niet eens te gaan rijden want gewoon in z'n vrij wat gas geven was al genoeg om het kraken op te wekken.

Gelukkig wist de monteur precies waar hij het euvel moest zoeken: de motorkap ging open en na wat wrikken waren alle bijgeluiden verdwenen. Een filterbehuizing bleek onder een wat hoge spanning aan een leiding te zijn bevestigd, waardoor het geheel resoneerde tegen het brandschot achter het dashboard.

Prima opgelost, het is nu een stuk stiller in mijn Polo!

Wat een drama!!

10.270 km
10 april 2011

Inmiddels zijn we ruim 10.000 kilometer verder met de Polo, geen problemen gehad tot pakweg twee weken geleden.

Op 28 maart jl. reed ik naar huis vanaf mijn werk. Een paar kilometer voor het bereiken van mijn huis begon de auto ineens heel onregelmatig en luidruchtig te lopen. Thuisgekomen zette ik de auto stil, maar het vebreken en weer aanzetten van het contact wilde de auto niet meer starten. Ik belde de VW mobiliteitsservice, deze was snel ter plekke maar kon het probleem niet verhelpen. De monteur vermoedde een defect aan de brandstofpomp maar kon de computer van de auto niet uitlezen, daarom de auto de volgende dag naar de dealer gesleept.

Twee dagen later een telefoontje met een dramatische mededeling: ik zou benzine in plaats van diesel hebben getankt. Resultaat: metaaldeeltjes in het brandstofsysteem met enorme schade tot gevolg. Omdat het "mijn eigen fout" was werd deze schade niet door de garantie gedekt, kosten reparatie: bijna 5000 euro!
Ik was met stomheid geslagen. Ik houd via Autoweek.nl mijn verbruik bij en kon aan de gegevens van de tankbeurten zien dat ik echt alleen maar diesel had getankt.

Nu wil het toeval dat ik op mijn werk de beschikking heb over een laboratorium. Ik heb daarom de dealer gevraagd of ik wat brandstof voor een analyse mocht meenemen. Dit was gelukkig geen probleem. De analyse (gaschromatografische bepaling, voor wie dat iets zegt) wees uit dat er geen druppel benzine door de diesel zat, dus de volgende dag ging ik terug naar de dealer om ze met mijn resultaten te confronteren. Daar was men op z'n zachtst gezegd nogal verbaasd over mijn bevindingen, maar na overleg met importeur Pon was de conclusie toch dat de schade enkel veroorzaakt kon zijn door het tanken van de verkeerde brandstof, ik had dus pech en moest gewoon betalen.

Ik wilde het hier niet bij laten zitten en heb mijn rechtsbijstandsverzekering op de zaak gezet. Na een hoop discussie heeft mijn advocaat een onafhankelijke brandstofanalyse weten af te dwingen. Hier werd in eerste instantie erg moeilijk over gedaan omdat de dealer en importeur vonden dat ik de kosten van de expertise zou moeten betalen wanneer de analyse zou uitwijzen dat er inderdaad benzine in de tank zat, ondanks dat bij een bijna nieuwe auto de bewijslast volledig bij de verkopende partij ligt.

Na een aantal telefoontjes van mijn advocaat (leve DAS!!) is de onafhankelijke analyse er toch gekomen. En wat bleek, de tank bevatte diesel. Wat een verrassing... De importeur gaat nu voorlopig akkoord met het repareren van de auto, maar wel onder de voorwaarde dat men de schade alsnog op mij zal verhalen wanneer een onderzoek van de kapotte onderdelen door de importeur zou uitwijzen dat er toch een aan mij verwijtbare reden is dat de auto is stukgegaan. Met deze voorwaarde ben ik niet akkoord gegaan, dus ligt de zaak nu opnieuw bij de advocaat en inmiddels heb ik al ruim twee weken geen auto...

Ik ben verbijsterd door de hele gang van zaken! Van een bedrijf als Volkswagen dat kwaliteit en klantvriendelijkheid volgens eigen zeggen zo hoog in het vaandel heeft staan had ik deze mate van arrogantie en onwil absoluut niet verwacht! Ik moet eerlijk zeggen dat ik al twee weken slapeloze nachten van het hele voorval heb en ben inmiddels zo ver dat ik bij mezelf denk "Als het zo moet, dan nooit van mijn leven meer een Volkswagen!"

Laatste update

11.000 km
18 januari 2012

Ik kwam vandaag even op mijn persoonlijke pagina op Autoweek.nl, en besefte dat ik nooit de afwikkeling van het hele schadeverhaal heb vermeld. Ondanks dat het alweer even geleden is hierbij toch een laatste aanvulling, voor wie er nog op zit te wachten.

Pon is uiteindelijk onder druk van mijn zaakbehandelaar bij DAS akkoord gegaan met de reparatie van de auto onder garantie. Een week later kon ik de auto weer bij Heron ophalen. Men was daar op zich correct in de afwikkeling, maar ik heb verder op weinig sympathie hoeven rekenen. Ondanks dat de reparatie onder garantie was uitgevoerd kreeg ik toch een rekening gepresenteerd voor huur van de vervangende auto, die volgens Heron in mijn geval niet onder de mobiliteitsgarantie viel. En daarnaast moest ik ruim 90 (!) liter brandstof aftikken ondanks dat de tank maar een capaciteit van 40 liter had. Blijkbaar had men die hoeveelheid nodig om het brandstofsysteem te ontdoen van de laatste restjes metaalschilfers.

De auto reed weer zoals ik gewend was, met de aantekening dat er een penetrante dieselgeur in het interieur was blijven hangen, omdat men (hoe bedenk je het) gedurende de hele periode dat de auto ter reparatie in de garage had gestaan de zitting van de achterbank naar voren geklapt had gelaten en de extra dop van de brandstoftank die daar zit open had laten staan.

Ik was echter door het hele voorval totaal het vertouwen in de auto, de dealer en de importeur kwijt en heb de Polo zo snel mogelijk verkocht.

Ik ben gaan shoppen voor een ander wegenbelastingvrij model, en ben na een hoop wikken en wegen uiteindelijk uitgekomen bij een Alfa Romeo MiTo. Aangezien ik zo veel ellende had gehad met een auto die een naam heeft hoog te houden als het gaat om kwaliteit en degelijkheid, dacht ik het noodlot maar te tarten en in te zetten op een exemplaar dat volgens tegenstanders van het merk "al roest in de folder."

Tot nu toe kan ik echter niet anders zeggen dan dat de MiTo op alle fronten een fantastische auto is, die in ieder geval meer beleving biedt dat de Polo ooit heeft gedaan.

6,0