Volkswagen Polo 1.2 70pk BlueMotion Technology Comfortline (2011)

autoreview

Volkswagen Polo 1.2 70pk BMT Comfortline (2011)

16 mei 2011 om 09:38

Uitvoering	Polo 1.2 70pk BMT Comfortline
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2011
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand bij aanschaf	6 km
KM-stand laatst	125.000 km

De eerste ervaringen

3.200 km
16 mei 2011

De huurauto tijdens je vakantie in het buitenland is altijd weer een verrassing. Op Sicilië kreeg ik een 107 diesel waarvan ik mij nog herinner dat ik er door de extreem lange versnellingen maar matig de Etna mee op kwam. In de VS moest ik het doen met een Pontiac Vibe waarvan het interieur gemaakt was van hetzelfde plastic als mijn Brabantia afvalbak en die op de snelweg - zelfs bij Amerikaanse snelheden - zoveel toeren maakte dat ik ervan overtuigd was dat de automatische bak kapot was.

Soms word je ook positief verrast. Zoals de witte Corolla die ons twee weken lang door Zuid-Afrika en Swaziland geloodst heeft. Een saaie 'dertien in een dozijn' sedan in de kaalste uitvoering die mij ondanks dat met overtuiging heeft doen beseffen waarom mensen een Japanse auto kopen.

Een soortgelijke ervaring had ik in december 2010. Mijn vrouw had mij getrakteerd op een paar daagjes Zuid-Engeland en op London City Airport stond een Volkswagen Polo voor ons klaar. Mijn eerste ervaring met de Polo was dat ik de kofferbak niet openkreeg om onze koffer in te doen. We hebben 10 minuten gezocht naar een knop of hendel totdat de vriendelijke man van Europcar ons desgevraagd uit de nood hielp door simpelweg het volkswagen logo op de achterklep in te drukken. Mijn smoes dat het logo vastgevroren zat maakte niet veel indruk.

De eerste kilometers in een vreemde auto in een vreemd land zijn altijd een beetje gek, zeker als je als Nederlander gewend bent om aan 'the wrong side of the road' te rijden. Met de motorisering van onze nieuwe reisgenoot had ik mij dus nog niet beziggehouden, totdat mij opeens opviel dat gas geven steevast werd gevolgd door een vreemdsoortig tromgeroffel uit het vooronder. Het geluid deed mij enigszins denken aan een diesel, maar was toch niet helemaal hetzelfde. Langzaam maar zeker begon het mij te dagen dat het wel eens een driecilinder kon zijn. Het soort geluid leek in de verte namelijk op het grappige brommetje dat de Daihatsu Cuore van mijn schoonouders produceert.

Bij de eerste gelegenheid heb ik de motorkap opengetrokken en ja…daar lag een piepklein 1.2 driecilindertje van 60 pk. Er was zoveel motorruimte over dat ik mijn koffer bij nader inzien ook daar had kwijt gekund. Om een lang verhaal kort te maken: in de paar dagen dat ik de beschikking had over de Polo ben ik de Polo en met name het kleine driepittertje enorm gaan waarderen. De Polo om zijn volwassen rijeigenschappen en kwaliteitsgevoel, het motortje om zijn formaat-prestatie verhouding. Hoewel ik moet toegeven geen snelle rijder te zijn, had ik met deze motorisering nooit het gevoel vermogen tekort te komen. Bovendien geeft het motortje de Polo een karakter dat ik nog nooit eerder had meegemaakt bij Volkswagen. Eerdere Polo's en Golfs waarin ik wel eens reed maakten op mij een emotieloze indruk. De Polo met het kleine driecilindertje zou ik willen omschrijven als levendig en fris. Bij optrekken wat lawaaiig, maar niet op een vervelende manier.

Weer thuis aangekomen bleef de Polo maar door mijn hoofd spoken. Ik ben op de website van Volkswagen gaan kijken en eens gaan rekenen. Was mijn Saab 9-5 niet erg duur om 25.000 km per jaar mee te rijden? Was het niet verstandiger om die te bewaren voor de lange vakantieritten en overige kilometers voortaan te doen met zo'n zuinig driecilindertje? U raad het al: het antwoord was twee keer bevestigend en op 4 februari 2011 heb ik mijn eigen Polo besteld.

Daarbij heb ik gekozen voor de 1.2 70 PK bluemotion technologie in comfortline uitvoering. De easyline 60 pk versie was voor mij op zich voldoende, maar als je daar een airco in wilt, wordt het prijsverschil met de comfortline opeens zo klein dat het eigenlijk niet te verantwoorden is om niet voor de comfortline te gaan. Deze heeft ten opzichte van de easyline namelijk een aantal nuttige zaken aan boord, zoals betere koplampen, 10 pk meer, cruise control, uitgebreide boordcomputer, elektrische spiegels, in delen neerklapbare achterbank, start stop systeem en een afstandsbediening voor de centrale vergrendeling. Daarnaast een groot aantal zaken waar ik niet per se behoefte aan had, zoals een zacht dashboard, elektrische ramen achter en wat sierstripjes. De trendline was overigens helemaal geen optie omdat die met airco net zo duur is als een comfortline en bijna net zo kaal is als een easyline.

Volledigheidshalve heb ik nog proef gereden met de 1.4. Om eerlijk te zijn begrijp ik niet zo goed waarom deze motor zo populair is. Met deze motor wordt de Polo in mijn optiek opeens weer zo'n emotieloze, gezapige auto. Op papier is hij op sommige vlakken maar net iets sneller dan de 1.2. In de praktijk voelt de laatste echter veel levendiger aan! Bovendien is de driecilinder zuiniger en heeft hij minder onderhoud nodig (distributieketting).

Opmerkingen van Autoweek redacteuren als 'de 1.2 is alleen een showroomtrekkertje' of 'is nauwelijks het overwegen waard', begrijp ik dan ook volstrekt niet. Ik vraag mij serieus af of de betreffende redacteuren wel eens met de 1.2 gereden hebben. Het is namelijk een zeer capabele motor die in bijvoorbeeld Engeland en Duitsland veel populairder is dan in Nederland. In Duitsland is meer dan de helft van alle verkochte Polo's van deze motor voorzien (bron: Autobild 2009, nr. 32, p. 44-46). Het enige nadeel t.o.v. de 1.4 is de wat rauwere loop en de geluidsproductie bij optrekken. Dit wordt echter nooit storend en geeft de Polo juist een bijzonder karakter.

Op 8 april 2011 is de Polo afgeleverd. Van de keuze voor een comfortline heb ik geen spijt. Met name de multifunctionele boordcomputer is nuttig omdat deze veel informatie geeft over het verbruik: huidig verbruik, gemiddeld gebruik lange termijn, en gemiddeld gebruik tijdens de rit. De verbruiksmeter is daarnaast erg nauwkeurig, mits je deze na elke tankbeurt reset.

Verder kan ik mijn vakantie ervaringen alleen maar bevestigen. Als ik de Polo in één woord zou moeten omschrijven dat zou ik kiezen voor 'volwassen'. De Polo is een zeer degelijk gebouwde auto. Het afwerkingsniveau en materiaalgebruik is echt heel erg goed en misstaat niet in een hogere klasse. De ventilatieroosters bijvoorbeeld voelen aan alsof ze gemaakt zijn om 50 jaar mee te gaan. Het dashboardkastje valt met een vertraging naar beneden. De volumeknop van de ingebouwde radio geeft een gevoel van degelijkheid dat lastig onder woorden te brengen is. Voel het en je begrijpt wat ik bedoel. De deuren vallen als de spreekwoordelijke kluis dicht. De auto is zo goed als rammelvrij. Zo goed als, want bij de linker deurstijl zit een kraakje dat volgens mij wordt veroorzaakt door de deur die beweegt in de deurrubbers.

Ook de stoelen zijn prettig en geven veel steun. Misschien is het zitvlak wat aan de korte kant, maar daar heb ik met mijn bescheiden lengte van 1,73 geen last van. De stoelen zijn wel tamelijk hard, maar het is niet vervelend hard. Samen met de kwaliteit van de stof schat ik in dat de stoelen er over 200.000 km nog precies hetzelfde uit zien.

Qua audio kan ik zeggen dat ik bewust heb gekozen voor de RCD-210 radio: het 'goedkoopste' modelletje. Niet omdat ik zo graag een slechtere ontvangst en minder speakers wilde hebben, maar omdat deze radio een opbergvak herbergt. De radio is DIN 1 formaat en heeft daaronder een zeer praktisch vak voor bijvoorbeeld een zonnebril of mobiele telefoon. Bovendien heb ik de iPod/USB aansluiting van mijn Parrot in dit vak laten uitkomen.

Dat brengt mij tot de opbergruimte. De auto is voorzien van twee royale portiervakken met daarin een bekerhouder waar eventueel een éénliter fles in kan staan. Daarnaast zijn er in de middenconsole nog twee bekerhouders en een opbergvak. Ook de achterpassagiers hebben een bekerhouder. De bagageruimte is - zo vermoed ik - gemiddeld voor deze klasse en is voorzien van een dubbele bodem waar ik het nut niet heel erg van in zie. De plank ligt bij mij meestal beneden direct op het reservewiel, waardoor ik meer bagageruimte heb. Als je de plank in de bovenste positie zet, dan is de bagageruimte eigenlijk te ondiep om bijvoorbeeld een gevulde boodschappentas te kunnen vervoeren.

Ook het dashboardkastje is voorzien van een dubbele bodem, maar hier zie ik het nut wel van in: 'ie-dee-aal' zeggen vrouwen dan. Daar kan ik me bij aansluiten: je stopt al je autopapieren in dit vak, dekseltje dicht en je hebt weer een leeg dashboardkastje tot je beschikking: gekoeld en wel, maar vreemd genoeg zonder verlichting. Verkeerde zuinigheid. Daarvoor had ik best een tientje extra willen betalen beste meneer Volkswagen.

Hoe rijdt dat dan? Goed hoor! De volwassen indruk die de auto geeft, heeft ook betrekking op de rij-eigenschappen. Je hebt niet het gevoel met een klein koekblikje op weg te zijn, maar eerder met een middenklasser. De wegligging geeft mij veel vertrouwen, ik durf er harder mee door de bocht dan met mijn andere auto, een Saab 9-5. Het comfort staat op een hoog niveau voor een auto uit dit segment. Alle oneffenheden worden goed en stil weggewerkt. Daarbij moet ik wel opmerken dat mijn Polo de standaard 15 inch wielen heeft. De auto waarin ik had proef gereden had enorme (16 of 17 inch) wielen met lage banden. Het comfort was in die auto beduidend minder goed. Bovendien ziet dat er niet uit, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak.

De binnenruimte voorin is royaal. Achterin kunnen twee volwassenen prima zitten, maar het blijft natuurlijk een B-segment auto, dus verwacht geen enorme beenruimte. De hoofdsteunen achterin moeten wel altijd omhoog worden geklapt als je achterin mensen vervoerd, want de hoofdsteunen zitten anders in de nek.

De auto is uitgerust met het Bluemotion Technology pakket, hetgeen inhoudt dat je er een start-stop systeem bij krijgt, inclusief de accu van een vrachtauto. Ook heeft de auto een schakelindicator in het dashboard en is het de bedoeling dat de dynamo alleen tijdens het afremmen ingeschakeld wordt, wat benzine bespaart. Of dit alles een enorme invloed heeft op het verbruik valt natuurlijk te bezien, maar ach, van een paar tientjes per jaar kun je weer een keer uit eten.

Los van de mogelijke benzinebesparing werkt de technologie overigens prima. De schakelindicator is handig en herinnert mij er vooral vaak aan dat ik te laat naar de vijfde versnelling schakel. Ik was gewend om dat pas bij 80 km/h of zo te doen, maar eigenlijk moet het al bij 50 km/h als je niet langer versnelt.

Het start-stop systeem werkt prima en geeft bij een stoplicht heel veel rust in het interieur. Daar had ik van te voren niet zo over nagedacht, maar dat is toch wel een groot voordeel van zo'n systeem. Omdat de motor al wordt gestart zodra je de koppeling intrapt, heb je nauwelijks vertraging bij het wegrijden.

Het verbruik houd ik bij op spritmonitor.de (http://www.spritmonitor.de/de/detailansicht/450678.html). Tot nu toe scoor ik een gemiddeld verbruik van ongeveer 5,6 liter per 100 km, hetgeen keurig is voor een benzine auto met het formaat en gewicht van de Polo. Wel moet worden opgemerkt dat ik een rustige rijder ben en gebruik maak van de zuinig rijden-gadgets die de Polo nu eenmaal aan boord heeft. Het verbruik bij 100 km/h is volgens de (nauwkeurige) boordcomputer ongeveer 5 liter per 100 km. Bij 120 km/h is dit ongeveer 6 liter per 100 km. Daarbij ga ik uit van een warme motor, een vlakke weg en geen tegenwind. De motor maakt bij deze snelheden 2600 respectievelijk 3100 toeren in de vijfde versnelling.

In negatieve zin kan ik opmerken dat het stuur van de auto bij aflevering niet helemaal recht stond. Dit is - na enig aandringen - opgelost door de dealer. Ook is de deelbare achterbank wat gek ingedeeld (grote stuk aan de verkeerde kant) en zijn er geen ogen op de rails van de voorstoelen (die zijn handig voor achterwaarts gerichte kinderzitjes). De ruitenwissers en sproeiers werken zeer goed, maar de ruitenwissermotor maakt een geluid alsof we terug zijn in de jaren '80.

Tot slot kan ik opmerken dat je nooit een parkeerbonnetje tegen de voorruit moet aanleggen in de Polo. De Polo eet ze op: ze verdwijnen spoorloos tussen de ruit en het dashboard. Ook als je net 16 euro hebt betaald voor dat bonnetje….

eerste update

15.000 km
13 februari 2012

Na 15.000 km is het tijd voor een korte update. De Polo is tot nu toe een betrouwbare auto en nog steeds heb ik veel waardering voor de volwassen rij-eigenschappen.

Wel heb ik tijdens de afgelopen koude periode gemerkt dat de auto erg langzaam warm wordt. Het duurt tot wel 5 minuten rijden op de snelweg voordat er enigszins lauwe lucht uit de roosters komt. Achteraf gezien heb ik toch spijt dat ik het winterpakket met daarin stoelverwarming niet heb besteld.

Ook het ontwasemen van de auto gaat niet al te best. Soms moet ik zelfs de airco aanzetten om de mist van mijn ramen te krijgen. Dat hebben andere auto's toch beter voor elkaar.

Als positief punt kan ik opmerken dat de ruitensproeiers- en wissers echt heel erg goed zijn. Zelden een auto meegemaakt die de wintermeuk (strooizout etc.) zo goed en snel wegspoelt.

Er zijn in deze periode een aantal kleine probleempjes geweest. De kraak in de linkervoordeur, bleek (surprise) de linkervoordeur te zijn die wat speling had in de deurrubbers. De dealer heeft de deur wat strakker afgesteld, maar het heeft eigenlijk niet geholpen. Bij de eerste beurt zal ik vragen of ze nog een poging willen doen.

Daarnaast kreeg de pookknop veel zijwaartse speling. Dit is goed verholpen, maar het doet toch een beetje afbreuk aan de algemene kwaliteitsindruk, die overigens nog steeds goed is.

Tot slot heeft de auto last van knipperende verlichting bij stationair lopen. Hier heeft VW een dealerbericht over doen uitgaat. Het blijkt dat dit een eigenschap is van de dynamo die op de bluemotion (technology) modellen wordt geleverd. Er is niets aan te doen en het moet worden gezien als een eigenschap van de auto.

Tweede update:

125.000 km
21 augustus 2016

Om eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat ik in augustus 2016 nog een update zou schrijven over de Polo, maar ik heb de auto nog steeds.

In de tussentijd zijn er eigenlijk niet veel bijzonderheden te melden. Ik had het niet verwacht van een Europese auto, maar de Polo is bijna Japans betrouwbaar. Hij heeft mij nog nooit in de steek gelaten. Er is nog nooit (onterecht) een waarschuwingslampje gaan branden. De enige problemen zijn een rammelende schokbreker, ik denk de rechter, want de linker is al een keer vervangen. Ook kraakt het portierrubber van het linker portier, maar dat kan ik verhelpen door het rubber elke twee maanden in te smeren met een speciaal vetje dat ik van de dealer heb gekregen. Het zou niet moeten, maar ik heb mijzelf er inmiddels bij neergelegd.

Hoe langer ik er in rijd, hoe meer spijt ik ervan heb dat ik destijds niet het winterpakket en de beige stoelbekleding besteld heb. Bij het bestellen ben ik iets te rationeel geweest ben ik bang.

Vorige week heb ik een proefrit gemaakt in een Renault Twingo (derde generatie). Dan valt pas op hoe enorm goed de Polo gebouwd is. De Twingo is vanzelfsprekend van een lagere klasse, maar het verschil is wel erg groot. Het driecilindertje van de Polo is ook veel soepeler dan, en bijna net zo zuinig (misschien wel zuiniger) als het driepittertje van de Twingo.

Ondanks zijn poepsaaie dertien in een dozijn uiterlijk en deprimerende interieur blijf ik toch maar even doorrijden in de Polo. Het is gewoon een erg goede auto.

8,5