Uitvoering

Kever 1200

Bouwjaar

1970

Jaar van aanschaf

2006

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

6 juni 2007

Na anderhalf jaar als motard te hebben rondgecruised op een Honda Shadow VT600C, werd me dat toch te gevaarlijk voor woon-werk-verkeer en ging ik zoeken voor een mooie klassieker die het alledaagse werk aankon. Dan kom je al snel uit op een VW Type 1, zoals de Kever officieel heet..
Al heel vroeg in mijn leven vond ik die gekke ronde autootjes helemaal geweldig. De looks, het herkenbare, het unieke, de sound, de geur; het klopte allemaal. Toen mijn zwager de ene na de andere versleet en ik meer en meer van die prachtige poor-man’s-Porsches begon te zien, werd ik langzamerhand besmet met het Kever-virus. Niet wetende dat het pas echt veel later zou toeslaan..
Toen ik mijn chopper besloot te verkopen, wilde ik iets gelijkwaardigs ervoor terug. Ik was niet zo’n scheurder op twee wielen, had geen leren pak met kniestukken en (dus?) ook geen abonnement bij de eerste hulp. Neen, ik was meer van het type 50 in zijn 4 rondtoeren, een beetje stoer-nonchalant zitten kijken en vooral genieten van al het moois dat onze directe omgeving (Viva Limburgia!) te bieden heeft.
Ondanks dat het een geheel ander soort vehikel is, vind ik datzelfde relaxe, coole gevoel terug als ik in mijn Vdub rij. Het is onze tweede wagen, naast onze redelijk moderne en o zo comfortabele Lancia, maar als je toch liever die oude lowrider pakt, dan is dat toch een teken aan de wand..
De meesten zullen ermee lachen, maar deze 1192cc poept net geen 40 paardekrachten uit en heeft ook nog eens vier hele lange versnellingen, waarmee de acceleratie echt bijna niet dat predikaat verdient; 0-100 (bijna topsnelheid overigens!) in 33 seconde..
Kortom, hij mocht wel wat sneller zijn eigenlijk. Daarentegen is het wel een uitermate betrouwbaar blokje met een heerlijke sound en zijn er genoeg ruilmotoren voorhanden voor dit type auto. Misschien dat ik ooit nog eens voor een 1600 of 2 liter Porsche blok ga.
Superlang heb ik hem nog niet, en onlangs heeft ’ie bijna 3 maanden in de garage voor modificatie en laswerkzaamheden gestaan, maar wat me echt ontzettend opvalt, is de manier waarop je op weg behandelt wordt. Werd ik met de chopper steeds boosaardig, wantrouwend en soms met een middelvinger erbij aangekeken. Nu zwaaien, lachen en begroeten de mensen mij spontaan. Je wordt constant een vrolijker en blij mens in de Kever.
De vorige eigenaar heeft qua modificaties al het een en ander gedaan. Het meest in het oog springende is de kleur. Origineel zou hij wit moeten zijn, maar deze is ooit eens een keer body-off gerestaureerd en toen heeft de toenmalige eigenaar besloten er een originele jaren ’50 VW kleur overheen te spuiten, dat het midden houdt tussen Roodbruin en roestoranje. Toen ik noodgedwongen wat laswerk voor de APK had, heb ik besloten de look ook maar desastreus aan te pakken. Laat ik maar beginnen met de verlaging van 65mm aan de voor en achterkant. Door nieuwe banden aan de voorkant zal daar overigens straks nog 25mm bijkomen. Verder heb ik Callook embleemloze, bolle doppen gecombineerd met whitwalls en een chromen bandenring set op de verder standaard wielen. Voor wat meer geluid heb ik twee open uitlaatpijpjes gemonteerd en tenslotte zitten er chromen eyebrows op de koplampen en chromen windvangers op de zijramen.
Ik hoop deze nog lang te kunnen blijven rijden, maar als ik deze zou moeten vervangen, dan graag door een mooie zwarte Kever cabriolet of een Karmann Ghia Coupé. Beiden dan graag meteen met een korte 5 versnellingsbak en een 1600 cc motor. Maar: ooit, ooit, ooit.. Hoop ik een mooie Porsche 911 uit mijn geboortejaar te kunnen bezitten..

PROBLEMEN

6 juni 2007

Iedere ziel die mijn plannen over de aankoop van een kevertje hoorde, begon er al over: de beruchte APK. Afgelopen maart was het zover en jawel, meteen afgekeurd..
De specialist verwachtte veel werk en dat werd het ook. Beide kokerbalken, een aantal bodemplaten en een complete vooras moesten worden herlast en ook de uitlaat en nog een aantal onderdelen waren snuifrot. Bijna drie maanden ben ik hem kwijt geweest en dat is echt zonde tijd. Ondertussen heb ik hem wel wat kunnen modificeren, zoals hierboven te lezen was, dus dat kwam meteen mooi uit.
Motorisch heeft hij me tot nu toe nog slechts een enkele maal in de steek gelaten (tandwiel startmotor stond op een dood punt); voor de rest is het starten-lopen-lachen-genieten..
Anyway, als je dus van plan bent om ook zo’n Vdub te gaan kopen. Check dan goed de bodem en met name de kokerbalken en de assen.

7,0