Uitvoering

Golf 2.0 16V FSI Turbo GTI

Versnellingen

6, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2007

Jaar van aanschaf

2007

KM-stand laatst

33.000 km

Ervaringen met een hothatch (33000 km)

33.000 km

27 januari 2010

In maart 2007 ging mijn jongensdroom in vervulling: de aflevering van een nieuwe VW Golf GTI V 2.0 TFSI DSG 3-deurs. Ik heb met deze auto gedurende 2 jaar ongeveer 33.000 km afgelegd: op de Duitse Autobahn, in de bergen, op binnenwegen en in de stad. Dus ik kan er wel wat zinnigs over vertellen.

Beschrijving van de uitvoering:
DSG 3-deurs, Kleur: Uni zwart, Xenon, reservewiel, LM velgen Detroit 18 inch, Licht en Zicht 2 pakket, Asbak en aansteker, Multifunctioneel stuurwiel, Xenon verlichting, Radio RDC 300plus, Alarm Plus, Park Distance Control achter, afneembare trekhaak, Nokia bluetooth carkit, kofferbakmat.
Gezien de kosten heb ik geen ingebouwd navigatiesysteem genomen (achteraf wel wat spijt van). Met afleveringskosten kwam deze uitvoering op bijna € 43.000, d.w.z. € 6200 aan opties kwam nog op de prijs van de basisuitvoering.

Interieur:
Het interieur is keurig afgewerkt met hoogwaardige materialen. Gedurende de 2 jaar dat ik met deze auto heb gereden, deed zich geen enkel kraakje of rammeltje voor. De met stof beklede stoelen geven een uitstekende steun zonder te knellen. Wel was ik verbaasd dat na het optimaal afstellen van stuurhoogte en stoel, het stuur een deel van de snelheidsmeter maskeerde, met name het belangrijke deel van 100 tot 120 km/uur. Na wat gestoei met de instellingen, kon ik een optimale afstelling verkrijgen waarbij de snelheidsmeter net volledig zichtbaar was onder de dikke rand van het stuurwiel. De GTI bleek net als iedere Golf een zeer praktische auto: dankzij de neerklape achterbank ontstaat een grote en hoge laadruimte. De 3-deurs uitvoering was ons voldoende omdat we bijna altijd met 2 personen de auto gebruiken.

Exterieur:
Over smaak valt natuurlijk niet te twisten, maak ik vind de GTI V een fraaie en stoere auto om te zien: niet te opzichtig maar wel duidelijk geen standaard Golf. De zwarte uni lak was zeer gevoelig voor krassen. Gewassen en goed gepoetst is de zwarte uni lak een plaatje om te zien, maar voor mij nooit meer een zwarte auto. Om netjes te rijden, blijf je wassen en poetsen.

Motor:
Uiteindelijk is dit voor mij waar het allemaal om gaat. Om kort te zijn: de combinatie van DSG met de 2.0 TFSI motor is subliem. De TFSI motor is altijd bij de les en pakt zeer snel op wat gepaard gaat met een heerlijk geluid. Iets te fors het gas ingedrukt en de DSG bak schakelt een paar stappen terug en de GTI schiet als raket vooruit. En dit met de DSG slechts in de D(rive)-stand. Het acceleratiegedrag is karakteristiek voor een turbo motor: tot 4000 tpm lineair, daarboven komt de turbo erin en krijgt men een enorme duw in de rug. Voor de bestuurder echt een sensatie maar voor menig bijrijder een onprettig gevoel in de maag. Heel anders dan het lineaire acceleratiegedrag van een atmosferische motor.

De D stand is ook geschikt om ontspannen in de stad te rijden. Bij rustig gasgeven schakelt de DSG bak al snel op naar een volgende versnelling zodat men zelfs met 50 km/uur al in de 6e versnelling rijdt. De S(port) stand is in de stad onbruikbaar; de GTI is dan te hitsig. Eerlijk gezegd gebruikte ik uitsluitend de D stand die voor mij voldoende acceleratie gaf. De flippers aan het stuur werden door mij zelden gebruikt. Ook met de DSG pook kan worden geschakeld maar ik vergistte me regelmatig met de richting waarin de pook bewogen moest worden (aangegeven met + voor opschakelen en ï€ voor terugschakelen). De DSG bak schakelt zeer soepel en het overschakelen is niet te bespeuren. Je moet echt op de display in het dashboard kijken om te zien in welke versnelling je rijdt.

Het benzineverbuik was 1:11 tot 1:12. Dit verbruik geldt voor de autosnelweg in Nederland bij een normale rijstijl. De auto werd nauwelijks in de stad gebruikt (daarvoor gebruiken we de 'gewone' Golf van mijn vrouw). De TFSI motor gebruikte olie (Longlife). Dit verbruik heb ik nauwkeurig bijgehouden: de laatste bijvulling was op 28064 km waarmee totaal 2.65 L olie is bijgevuld vanaf het begin, dus gemiddeld ongeveer 1 L per 10.000 km. Geen verontrustend gebruik maar wel iets om in de gaten te houden. Ik heb nooit doorgereden tot het olielampje ging branden.

Rijden:
De motor en het rijden zijn natuurlijk nauw met elkaar verbonden. Voorwielaandrijvers hebben naast een groot aantal voordelen ook een aantal nadelen zoals 1) invloed van aandrijfkrachten op de besturing en 2) moeite om grote vermogens op de weg te krijgen. Wat 1) betreft vond ik de GTI uitstekend sturen, d.w.z. scherp en zonder merkbare invloed van aandrijfkrachten op de voorwielen. Het stuurgedrag haalt echter niet het niveau van mijn vorige auto, een BMW 318i uit 2005 (de best sturende auto die ik ooit heb gereden). Wat 2) betreft was dit een probleem bij vlot optrekken vanuit stilstand op een nat wegdek. De voorwielen beginnen dan hevig door te slippen wat het ESP tracht te compenseren. Dit heb ik toch wel als hinderlijk ervaren in de dagelijkse praktijk omdat de GTI uitnodigt tot fel optrekken.

De wegligging is fenominaal. Je kunt onkend hard door een bocht en de rechtuit stabiliteit bij hoge snelheid (200 km/u of meer) is voortreffelijk: de wagen plakt aan het asfalt. De grenzen van deze auto liggen zo ver weg dat ik met mijn rijstijl op Nederlandse wegen maar een fractie van het potentieel heb benut.

Comfort:
Een hekel punt. In veel autotijdschriften wordt het comfort (lees: vering/demping) als uitstekend beoordeeld (behalve in het Duitste autotijdschrijft Auto, Motor und Sport). Ik vond de GTI ronduit oncomfortabel; ieder hobbeltje voel je. Dit werd ook gemeld in een AutoWeek review (Nr. 12, 2007). Mijn meeste kilometers maak ik op de autosnelweg die met de GTI minder vlak blijken te zijn dan je denkt. Korte oneffenheden worden slecht gefilterd doorgegeven wat op de lange afstand gaat vermoeien. Voor mij is de GTI niet geschikt voor de lange afstand.

Misschien dat in zijn klasse (de hot hatch) de GTI comfortabel genoemd mag worden. Het oncomfortabele veergedrag is te wijten aan de harde afstelling van het onderstel en deels aan de 18 inch wielen (het verschil in comfort met 17 inch schijnt niet zo groot te zijn). De stugge afstelling is natuurlijk vereist voor het fenominale weggedrag van de GTI: de bekende spagaat tussen comfort en wegligging. Bij de GTI is duidelijk gekozen voor optimaal weggedrag ten koste van het comfort. De balans tussen weggedrag en comfort vind ik bij BMW aanzienlijk beter. Dit is uiteraard persoonlijk. Om reden van comfort heb ik na 2 jaar afstand van mijn GTI gedaan en in maart 2009 een BMW 525i uit 2007 aangeschaft. Met deze wagen heb ik inmiddels 20.000 km afgelegd waarover ik binnenkort een review zal schrijven.

Problemen:
Geen

Samenvatting:
De GTI is een dijk van een auto in de hot hatch klasse. Echter na 2 jaar ervaring met de GTI heb ik geconstateerd dat de hot hatch voor mij niet de geschikte auto is. Aanbevolen voor de sportieve rijder die de stugge vering geen probleem vindt of zelfs als aangenaam ervaart. De rijdynamiek heeft dan eerste prioriteit. Niet aanbevolen voor rijders die hun meeste kilometers op de snelweg maken, gesteld zijn op enig veercomfort en minder zwaar tillen aan rijdynamiek.

UPDATE 28/01/10: foto's bijgeplaatst.

8,0