Volkswagen Golf 1.6 16V FSI Sportline (2004)

autoreview

Gebruikersreview

22 januari 2010 om 00:49

Uitvoering	Golf 1.6 16V FSI Sportline
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2004
Jaar van aanschaf	2006
KM-stand bij aanschaf	28.300 km
KM-stand laatst	71.500 km

Mijn ervaringen met mijn eerste Golf

71.500 km
22 januari 2010

Algemeen
Nadat mijn vriendin en ik al een paar jaar rond reden in een Volkswagen Polo 1.4 16V Comfortline, die ons uitermate goed beviel, zijn we begin 2006 toch op zoek gegaan naar een andere auto. Door de bouwkwaliteit, de betrouwbaarheid en het veilige gevoel dat we daardoor allebei hadden in onze Polo, waren we het er al snel over eens dat de volgende auto er weer in moest zijn van de VAG groep. Daarbij hebben we uitvoerig gekeken naar een nieuwe Polo, een goedgebruikte Audi A4 of een goedgebruikte jonge Golf V. Na lang zoeken naar een waardig opvolger van onze guitige Polo zijn we gevallen voor een Golf V Sportline. Uiteindelijk gekozen voor een Sportline boven een Comfortline (of Trendline/Optive) omdat een Sportline meer bij ons karakter van jonge dertigers past en omdat het Sportline-pakket gewoon een mooiere auto oplevert met strakke 16" lichtmetalen Imola velgen, volledig in kleur meegespoten bumpers, deurgrepen en stootstrips, sportstoelen, sportstuur, een klein lederpakket en uiteraard een sportonderstel.
Tijdens de zoektocht heb ik bij het zoeken naar een geschikte Golf V expliciet gekeken naar een Golf V met climatronic (volautomatische en gescheiden airco) vanwege de afwerking van de bovenkant van het dashboard. Bij een Golf V met climatic (halfautomatische airco) bevindt zich aan de bovenzijde van het dashboard een lelijk opbergvak en de bedieningsunit met de draaiknoppen van de climatic oogt daarbij ook erg alledaags en niet chique. Bij een Golf V met climatronic daarentegen is de bovenzijde van het dashboard in het midden keurig afgewerkt met een luchtuitstroomrooster en oogt de bedieningsunit met chroom omrande en afgewerkte draaiknoppen van de climatronic erg chique waarbij de temperatuur links en rechts digitaal afleesbaar is. Tevens hebben we, naast de climatronic, gezocht naar een Golf V met een originele ingbouwde VW-radio RCD300 (dubbel din) en mistlampen. Maar al snel bleek een dergelijke combi van een climatronic, RCD300 en mistlampen een lastige te zijn omdat begin begin 2006 de Golf V slechts 1,5 jaar op de markt was en het aanbod in Sportline-uitvoeringen niet groot was binnen ons budget. Uiteindelijke hadden we 'm dan gevonden (bij een dealer in Utrecht): een reflex-zilvere Golf V Sportline 1.6 16V FSI 5-drs. met climatronic. Direct na aanschaf hebben we bij de plaatselijke VW-dealer er toch een RCD300 radio laten inbouwen.

Exterieur
Gedurende de tijd dat we deze Golf in ons bezit hebben gehad, hebben we veel complimenten gekregen van mensen. Het Sportline-pakket is voor ons nou net het pakket dat de Golf V voor het exterieur juist dat beetje extra cachet geeft met mooie strakke 16" Imola LM-velgen, volledig in kleur meegespoten bumpers, deurgrepen, stootstrips en niet te vergeten het sportonderstel. In Trendline- of Optive-trim is de Golf V (zeker in reflex-zilver) toch wel een beetje een grijze muis.
Door het sportonderstel komt de auto 15mm dichter bij het aardoppervlak te staan. Dit lijkt weinig maar heeft toch veel invloed op het exterieur. De auto oogt hierdoor sportiever omdat de wielkuipen mooier en strakker om de wielen aansluiten. Ik heb dit persoonlijk altijd erg mooi gevonden.
Tijdens onze zoektocht naar de Golf hebben we gezocht naar de kleuren zwart (metallic), antraciet, laserblue (niet te verwarren met donkerblauw=shadowblue, die vonden we niet mooi) en Reflex-zilver. Uiteindelijk kwamen we deze Golf V Sportline tegen waarbij het totaalpakket klopte (prijs, boekjes, uitvoering, kleur, staat van de auto, km-stand, etc.) in de kleur Reflex-zilver. De keus was dus snel gemaakt. Tot op de dag van vandaag nog geen spijt van gehad, wat een fijne kleur was dat Reflex-zilver voor de Golf V! Als ik de auto net gewassen had en hij (of zij) in de zon stond te glimmen dacht ik: Wat een beauty! Ook na verloop van tijd als ik de auto al een tijdje niet gewassen had was het vuil (haast) niet zichtbaar! Sommigen kunnen het gewoon grijs noemen (en ja vooruit, er zijn inderdaad spannender kleuren voor auto's te bedenken) maar ik ben van mening dat dit meer zilver is. Ik ben er altijd erg blij mee geweest omdat het de Golf gewoon goed stond. Reflex-zilver is een lichte kleur grijs-metallic die de auto "ophaalt" en laat stralen. Sommige automerken hebben een iets donkerder kleur grijsmetallic en dan valt op dat die kleur de auto gelijk somberder maakt.
Een ding wat ik van het exterieur van de Golf V niet begrijp is de achterbumper! Daar hadden ze bij VW bij het ontwerp van de Golf destijds meer aandacht aan mogen besteden. De grote zwarte en lelijke kunststof onderzijde van de achterbumper is voor mij altijd een smet op het blazoen van het exterieur van de Golf V geweest. We hebben juist na de aanschaf nog even overwogen om deze kunststof onderzijde van de achterbumper te vervangen door een achterbumperspoiler uit de originele accessoirelijst van de Golf V. Betreft een bumperspoiler met een subtiele diffuser-achtige uitsparing à la GTI (alleen dan zonder uitsparing voor de uitlaat). Maar omdat dat ca. 750 euro kostte, hebben we er toch maar vanaf gezien. Dat hadden we er gewoon niet voor over.
Pech hebben we gehad met de banden onder de auto bij de aanschaf. Binnen 10000km na de aanschaf werden we gek van het afrolgeluid van de banden die op dat moment onder de auto lagen, Goodyear Eagle NCT5. Die banden verpestten toen ons hele rijgenot omdat deze aan het 'cubben' waren gegaan. Uiteindelijk besloten om alle 4 de banden te vervangen door Bridgestone's Potenza RE050A, die in 2006 het best uit de ANWB zomerbandentests kwamen. Dat bleek een hele goede keus te zijn geweest. De Bridgestone's waren fluisterstil, hadden veel grip (bij nat en droog weer), waren comfortabeler en brachten het rijgenot naar een nog hoger niveau. Enkele Imola velgen begonnen in 2008 tekenen te vertonen van oxidatie op de velgrand. Dit terwijl ik de velgen altijd goed bijgehouden heb, ze regelmatig heb schoongehouden met velgenspray en hoge druk waardoor vuil en pekel geen invloed hadden op de velgen. Er waren ook geen tekenen van zwarte ingebeten puntjes zichtbaar (putcorrosie). Alleen op de velgrand ontstonden er plekken met oxidatieschade alsof er onder een transparate toplaag het materiaal uitgelopen was of dat er water onder was gekomen. Vreemde plekken en alleen op de velgrand. Jammer!

Interieur
Wat het Sportline-pakket met het exterieur doet, geldt ook voor het interieur. De fijne sportstoelen, het leren driespaaks sportstuur, de leren schakelpook en handrem en de mooie kwalitatief goede stoffen geven het interieur meer body. De sportstoelen geven een perfecte zit. In 2007 heb ik nog een originele (leren) middenarmsteun ingebouwd welke ik voor een mooie prijs op vwwinkel.nl had gevonden. In de zomer van 2008 hebben we 4500km afgelegd tijdens onze autovakantie naar Toscane met veel lange afstanden door Duitsland, Zwitserland en Italie. Geen centje pijn gehad! Zo ook mijn vriendin niet. De vrij harde sportstoelen met lendesteun bieden een perfect zit voor iedereen, vooral op lange afstanden blijkt dit een genot te zijn. De sportstoelen zijn vrij hard maar dit blijkt nogal prettig te zijn. Alleen bij instappen valt dat eigenlijk op. Als je eenmaal zit en je wordt opgesloten door de wangen van de sportstoelen, lijkt het wel of de auto als een maatpak om je heen zit. Echt, perfect! Dat geeft een heel veilig gevoel waardoor je kunt 'lezen en schrijven' met deze auto. Je wordt a.h.w. een met de auto. Het dikke driespaaks sportstuur pakt ook lekker vast. Alle knoppen zitten daar waar ze horen te zitten en roepen weinig vragen op. Sommige mensen klagen bij VW over de werking en de bediening van de cruisecontrole op de linker hendel. Sommigen vinden de werking hiervan niet handig. Ik heb hier geen enkel probleem mee ondervonden, werkt uitstekend! Ik rij voor mijn werk regelmatig in een Peugeot 307, 207 of Citroen C3 (poolauto) en als ik er twee zaken zijn aan die auto's die ik uitermate hekel zijn het de vreselijke stoelen (te zacht, weet na een uur of op lange afstand van ellende niet meer hoe ik moet gaan zitten) en de bediening van de cruisecontrole. De cruisecontrole roept bij deze franse auto’s veel vragen op (onveilig als je op de weg zit te experimenteren), zit op een aparte lompe hendel die te laag zit waardoor je geen zicht hebt op deze hendel en hapert regelmatig of springt zonder reden van de cruisecontrole tijdens snelwegritten. Nou, da's pas handig! Doe mij die van VW dan maar. De cruisecontrole heb ik in mijn Golf veelvuldig gebruikt, is goed afleesbaar, goed instelbaar, ergonomische zeer verantwoord en is er tijdens mijn gebruik gedurende ruim 45000km op lange ritten nog nooit zonder reden afgesprongen.
Valt er dan helemaal niets te klagen over het interieur? Jawel, twee zaken of eigenlijk drie, te weten: het materiaal/kunststof, het reservewiel (of liever gezegd de afwezigheid daarvan) en de kleur van het interieur. Het kunststof materiaal dat in het interieur is gebruikt is zeer kras gevoelig. Dit is vooral hinderlijk op plaatsen waar dit goed zichtbaar is zoals op deurpanelen/handvatten en in de bagageruimte. De afwerk-/bouwkwaliteit van het midden van het dashboard (panelen en frames rondom de radio, luchtroosters en airco-unit) had ook beter kunnen zijn. Dit zou van een hogere kwaliteit moeten zijn en is niet geheel van wat je van VW zou mogen verwachten. Echter, slecht is het ook niet (en het kraakt ook niet). Verbeterpuntje dus! Verder vind ik het toch wel slecht dat er bij een dergelijke auto en een zichzelf respecterend merk als Volkswagen standaard geen reservewiel aanwezig is in een Golf V, maar enkel slechts een spuitbus die elke twee jaar vervangen dient te worden. Foei! Bij de volgende Golf (VI) toch maar weer gewoon een reservewiel, al is het een thuisbrengertje, meeleveren. Als je de spuitbus moet gebruiken nadat je een lekke band hebt gereden kun je vervolgens een compleet nieuwe band kopen (terwijl het repareren van een band met slechts een spijker erin kan volstaan met een prop of plakker aan de binnenzijde) en een nieuwe spuitbus. Dit leidt dus altijd tot hoge kosten voor de klant. Verkeerde zuinigheid van VW dus! Omdat het interieur volledig antraciet/donkergrijs is, maar wel van mooie materialen is gemaakt, is het als geheel binnenin wel erg saai en grijs. Er zou iets meer kleur of nuances in het interieur/stof van de bekleding aangebracht mogen worden waardoor het geheel wat speelser wordt.
Verder weinig te klagen over het interieur. Ziet er, welliswaar een beetje saai, maar keurig uit, is van (redelijk) goede bouwkwaliteit, zit ergonomische erg goed in elkaar en heb gedurende mijn gebruik van 2006 t/m 2009 geen rammeltjes of kraakjes ondervonden. Enige wat ik wel eens al hinderlijk heb ervaren is een klokkend geluid uit de airco-unit dat alleen waarneembaar is bij stationair draaien van de motor.

Motor
Liefst wilden we een 2.0FSI in 2006 kopen vanwege het vermogen (150pk), maar deze waren helemaal onvindbaar binnen de door ons zelf gestelde voorwaarden. Via Autoweek (reviews) hadden we inmiddels vernomen dat er enig nadeel aan deze 2.0FSI zat: een behoorlijk verbruik van meer dan 1:10. Eenmaal een proefrit gemaakt in deze 1.6 16V FSI (115pk) waren we eigenlijk blij verrast door het soepele karakter van deze 1.6 16V FSI. En traag is deze 1.6FSI ook niet. Vooruit, het is geen snelheidsmonster, maar je kunt met deze 1.6 16V FSI met 115pk meer dan voldoende meekomen met het moderne dagelijkse verkeer. Ook lange vakantieritten met kruissnelheden van 130-160 km/u waren geen enkel probleem. De motor is redelijk stil maar laat zich stevig horen als hij nog koud is. Eenmaal goed op temperatuur is het een fijne soepele en stille motor die z'n werk gewoon goed doet, ook in de stad. Onderin mist de motor wat scherpte en om goed te kunnen inhalen moet je goed in de toeren klimmen voordat je werkelijk gaat inhalen. Het vermogen (en dus ook de snelheid) komt pas goed los hoger in de toeren (vanaf ca. 3500rpm). In Zwitserland enkele hoge bergpassen gereden (Furkapass, Simplonpass naar Italie, Gotthardpass van Italie naar Zwitserland en Grimselpass) en ben overal goed overheen getokkeld. Oké, je moet ook niet als eerste boven willen zijn en geen caravan over de Alpen willen slepen, maar het motortje in het vooronder heeft geen moment echt vermogen tekort gehad en kan prima met het verkeer mee met een redelijke snelheid boven komen. Ik heb ruim 45000km met deze motor gereden en heeft me nooit echt teleurgesteld buiten het feit dat het jammer is dat de motor op bepaalde momenten gewoon wat scherpte en vermogen mist, vooral onderin en bij inhaalmanoeuvres. De 1.6 16V FSI-motor blijft me bij als een fijne en vooral soepele motor die z'n werk gewoon goed doet. Hierdoor mist hij alleen een beetje karakter.

Verbuik
Het brandstofverbruik van de auto viel mij in eerste instantie wat tegen. Ik had persoonlijk van deze 1.6 16V FSI een beter resultaat verwacht. Het gemiddelde verbruik varieerde tussen zomer en winter maar lag gemiddeld op 1:13 waarbij we ca. 50% van de tank in en om de stad reden en ca. 50% snelwegkilometers maakten. Maar waarschijnlijk lag het verbruik in en rond de stad ook aan het gewicht van m’n rechtervoet. Ik ben een stevige doorrijder. Echter, op lange afstanden waarbij (bijna) de gehele tank op ging aan snelwegkilometers (een rit naar vrienden in Groningen vanuit Brabant) was er wel degelijk zuinig te rijden. Een verbruik van 1:15 was daarbij zeker haalbaar. Tijdens een lange vakantierit terug naar huis vanuit Grindelwald, Zwitserland, waar ik de auto volledig had volgetankt met V-power, heb ik een afstand kunnen afleggen van ruim 830km waarna het reservelampje ging branden vlak mij m’n huis in Brabant. Er ging toen krap 51 liter benzine in. Dit houdt een verbruik in van ca. 1:16,3 waarbij ik me in Zwitserland keurig aan de snelheid heb gehouden (want ze zijn daar streng!) maar in Duitsland toch snelheden op de cruisecontrole heb aangehouden tussen de 130 en 140 km/u met uitschieters naar 150-160km/u. Erg netjes te noemen lijkt me. Ik heb wel altijd Shell V-power of Superplus getankt omdat de motor daar merkbaar iets zuiniger en mooier op loopt. Enkele keren achter elkaar gewoon Euro95 getankt en toen weer terug naar V-power. Dan merk je wel een verschil (qua motorloop en verbruik), voldoende om in het vervolg gewoon V-power of Superplus te tanken. Wel viel op dat de boardcomputer nooit het exacte gemiddelde brandstofverbruik aangaf in menu 2, die ik altijd consequent resette bij iedere tankbeurt. Als je het aantal getankte liters na iedere tankbeurt deelde door het aantal gereden kilometer op die tank en vervolgens vermenigvuldigd met 100, zat er altijd een afwijking in van enkele tienden met het gemiddelde verbruik dat de boardcomputer (l./100km.) aangaf. Nu ja, dat lees ik meer in verschillende reviews.
Het olieverbruik is niet erg hoog, maar t.o.v. mijn Polo, wel hoger. Per 10.000km moest ik ca. 500ml olie bijvullen. Niet ernstig te noemen dus, eigenlijk gewoon netjes. Dit hogere olieverbruik is te verklaren doordat er waterdunne Castrol Longlife-olie 0W-30 in moest. Doordat deze olie zo dun is, wordt deze olie ook iets gemakkelijker verbrand. Althans zo is mij dat vertelt bij de VW-dealer. Bij mijn Polo hoefde ik nooit een druppel olie bij te vullen, maar dat was ook geen Longlife-olie met zeer lage viscositeit, maar gewone half-synthetische olie 10W40.

Rijgedrag: Comfort en onderstel
De keuze gemaakt om in 2006 een Sportline te kopen, bleek ook qua onderstel en rijgedrag geen verkeerde keuze. Men schrijft bij Autoweek en andere automagazines wel eens dat de Golf V scherpte en directheid in de besturing en het onderstel mist. Dat gevoel kan ik ook wel enigszins plaatsen. Echter, dit moet je wel in het juiste daglicht plaatsten. Hierbij wil ik dan ook een kanttekening plaatsen! Het is niet zo dat de Golf V een gezapige auto is, zeker niet met een sportondertsel. De auto stuurt en reageert gewoon heel goed op reacties van de bestuurder. Laat ik dat voorop stellen. Maar lees het zo: het zou nog iets scherper kunnen! Maar dat heeft ook een keerzijde. Een hele scherpe auto die gelijk reageert op de lichtste reactie van de bestuurder vertoont ook al snel een zenuwachtig weggedrag wat het comfort niet ten goede komt. Akkoord, het is wel sportief. Laatst heb ik ook in een Ford Focus (laatste model anno 2009), in een BMW 118i Executive en een VW Scirocco 1.4TSI/2.0TSI gereden. Fijne auto´s, zonder meer! Al deze auto’s waren directer in de besturing (en dus ook sportiever) maar waren daardoor ook zenuwachtiger in de reacties op de besturing en het onderstel wat ten koste ging van het comfort. Het is net als bij perfectionisme: in de basis goed maar het kan ook je valkuil zijn! Mijn inziens is bij de Golf V een juiste compromis gesloten tussen comfort en sportiviteit, zeker met een sportonderstel. Mijn vader heeft in 2007 een Golf V Comfortline 1.6 16V FSI aangeschaft. Hij kan ook “lezen en schrijven” met deze auto. De Comfortline heeft een gewoon onderstel. Vandaar dat ik het gemis aan scherpte in de besturing en het onderstel dat door Autoweek wordt omschreven wel kan plaatsen omdat het bij deze auto nog net wat langer duurt voordat de auto zich zet na een reactie van de bestuurder. Maar de auto reageert wel goed, én veilig! Bij de Sportline is dat al stukken scherper (maar niet te scherp) vanwege het sportonderstel. Eigenlijk perfect zonder afbreuk te doen aan het comfort, vooral bij de rechtuitstabiliteit bij hogere snelheden is dat erg comfortabel.
De Sportline neemt bochten en beweegt zich voort over bochtige wegen als een haai zwemt door het water. De auto helt nauwelijks over en de comfortabele sportstoelen vangen je lekker op. Heerlijk! De auto heeft een heel veilig weggedrag en waarschuwt tijdig als er grenzen worden overschreden. Dan grijpen de diverse veiligheidvoorzieningen (ABS, ASR en ESP) tijdig in, maar dan liggen de snelheden ook al aardig hoog. Kan niet anders zeggen dat in de Golf V Sportline een perfecte combinatie aanwezig is tussen comfort, sportiviteit en veiligheid. Enige nadeel van het sportonderstel is dat de Sportline in de stad op klinkerwegen wat rumoeriger en minder comfortabel is vanwege het straffere sportonderstel, maar oncomfortabel is het niet en het weegt niet op tegen de toegevoegde waarde die het sportonderstel heeft op het rijgedrag op asfaltwegen binnen en buiten de stad.

Problemen
We hebben met deze auto geen noemenswaardige grote problemen gekend, er zijn geen zaken of onderdelen echt kapot gegaan en technisch heeft hij ons bij het dagelijks gebruik niet in de steek gelaten. De technische kwaliteit en de betrouwbaarheid zijn over het algemeen dik in orde. Ik heb gedurende de ruim 3 jaar en 45000km dat we de auto in ons bezit hadden echt op deze auto kunnen vertrouwen. We kunnen eigenlijk wel concluderen dat we met deze Golf een probleemloze auto hebben gehad, met uitzondering van het volgende: We hebben echter 1 probleem gekend in de bergen van Zwitserland. Helaas heeft de auto daar meerdere malen (slechts even) in de steek gelaten. Op de Simplonpass, op ruim 2000m hoogte, hadden we juist na het passeren van het hoogste punt onderweg naar Italië vanuit Zwitserland een kop koffie gedronken. Nadat we de auto weer hadden gestart en we de weg juist hadden vervolgd sprong de motor in de noodloop tijdens de afdaling en het afremmen op de motor. De boardcomputer gaf EPC-storing aan. Dat was dus even zweten. Auto naast de kant, weer gestart en 500m teruggereden naar het restaurant. Na telefonisch contact met de dealer in Nederland hebben we de auto (motormanagement) en de boardcomputer kunnen resetten. Dat gebeurt blijkbaar automatisch als je de auto meer dan 5 minuten met de sleutel uit het contact af zet en vervolgens weer rustig start.
Toen liep de auto weer als een zonnetje (heel vreemd). Dealer verklaarde dat dit waarschijnlijk kwam door een storing in het motormanagement nadat wij op grote hoogte de auto opnieuw hadden gestart. Het motormanagement kan dan een onjuist brandstof/zuurstof-mengsel meten waardoor hij in de noodloop kan overgaan uit veiligheid. Nu ja, vervolgens ruim twee weken zonder enig probleem en zonder ook maar één bezoek aan een locale VW-dealer door Toscane gereden over prachtige wegen. Maar ik bleef het een vreemd verhaal vinden van de dealer. Echt, zo mooi als de zon scheen in Toscane, zo reed de auto als een zonnetje. Tot we weer terug kwamen in Zwitserland! Bij Airolo voor de Gotthardtunnel de snelweg af en de Gotthardpass op! En maar stijgen, stijgen en nog eens stijgen. Geen enkel probleem! Totdat we een broodje gingen eten op het hoogtse punt. En ja hoor, het zelfde probleem. Juist na wegrijden op 2100m hoogte sprong de motor weer in de noodloop, alle vermogen weg! Ik begon de dealer langzaam toch te geloven. Onderweg naar beneden 6 keer EPC-storing gehad tot aan het begin van de Furkapass bij Andermatt. Toen was ik het wel even zat! We waren onderweg naar Grindelwald en voordat we daar zouden aankomen moesten we nog 2 hoge passen over, de Furkapass en de Grimselpass. Omdat we de Furkapass al hadden gereden aan het begin van onze vakantie besloten we de autotrein te nemen. Ik maar denken waar die storing nou aan kan liggen. Kennelijk doet het probleem zich voor bij het starten van de auto op grote hoogte. Nadat we van de autotrein in Oberwald kwamen moesten we beginnen aan de Grimselpass. Ik heb toen besloten de gehele pass te rijden zonder de auto uit te schakelen. En wat denk je: Geen centje pijn! De auto gaf geen krimp op de hoogste Zwitserse bergpas. Onderweg op verschillende plaatsen gestopt en genoten van het uitzicht, maar ondertussen de motor gewoon laten draaien. Vreemd, heel vreemd! De dealer en Pon kunnen ook geen exacte verklaring geven waarom de storing zich alleen voordoet bij een start van de auto op grote hoogte. Het enige dat Pon aangaf is dat auto’s in de Alpenlanden andere afstellingen in het motormanagement hebben dan auto’s uit niet Alpenlanden. Daar geloof ik werkelijk niets van! Wat een onzin, er reden genoeg andere, ook Nederlandse Volkswagens op die bergpassen. Die hadden nergens last van! Als tegemoetkoming vanuit mijn dealer heb ik een gratis update van het motormanagement gehad. Dat was sinds dat de auto de fabriek heeft verlaten in 2004 bij deze auto niet meer gebeurt. De motor liep daarna (nog) soepeler en was iets feller onderin het toerenbereik.
Als iemand nog zo’n soortgelijk verhaal heeft meegemaakt of weet waar het daadwerkelijk aan heeft gelegen hoor ik dat graag! Let me know! Ik ben nog steeds benieuwd.

Conclusie
We hebben aan de reflex-zilvere Volkswagen Golf V Sportline 1.6 16V FSI ruim 3 jaar en 45000km lang (juni 2006-aug. 2009) een hele mooie en goede auto gehad waaraan we goede herinneringen hebben. Uiteindelijk deed het probleem op de Zwitserse autopassen daar niets aan af. Deze Golf heeft ons in alle verwachtingen overtroffen en heeft ons ‘besmet’ met het ‘Golf-virus’. De auto blonk weliswaar nergens echt in uit maar deed z’n werk gewoon heel goed. En het was een beauty!

Vaarwel Sportline
Eind 2008 en in 2009 hebben we op verschillende manieren kennis gemaakt met de Golf VI. We hebben diverse proefritten gemaakt met o.a. de Trendline 1.4TSI (122pk) en de Highline 1.4TSI DSG (160pk.). Vooral de proefrit in deze laatste Highline met 160pk deed ons watertanden, maar de 1.4TSI motor met z’n 122pk heeft ons het meest overtuigd. We zijn toen gaan nadenken, gaan rekenen en praten met de dealer. Nog even een Scirocco overwogen maar deze viel vanwege praktische redenen af. Uiteindelijk lag er een mooie offerte voor een handgeschakelde Golf VI Highline 1.4TSI 122pk en Dynamic-pakket “Vancouver”. Maar we twijfelden nog. Omdat we de auto privé rijden en het dus ook een privé-aanschaf is, werd ons een Highline 1.4TSI DSG met 160pk ons te duur. Totdat Autoweek in mei met het volgende nieuws kwam: “VW Golf tijdelijk ook met 1.8TSI” (zie http://www.autoweek.nl/autonieuws/11845/VW-Golf-tijdelijk-ook-met-18-TSI). Dat maakte het plaatje totaal anders voor ons. Een Golf VI Highline met 1.8TSI 160pk bleek nu akelig dicht in de buurt te komen bij de offerte die er lag, vooral door de bij het Limted Edition-pakket inbegrepen meerprijsopties als metallic lak en 4 deuren met elektrische ramen voor en achter. En niet te vergeten de fantastische 1.8TSI motor! Toen begon het toch wel echt te kriebelen. Nog eens praten en nadenken. De dealer deed nog water bij de wijn en gaf een superprijs voor onze Sportline terug. Ook daarin (inruilwaarde) heeft de Golf ons tot op het laatste moment niet teleurgesteld. Toen konden we het bod niet meer laten liggen: een bestelling voor een nieuwe Golf VI Highline Limited Edition 18T was een feit. Dus vertel mij nooit meer dat Autoweek elk onzinnig VW-nieuws op de site plaatst! Autoweek ga zo door, vooral blijven doen! In augustus 2009 hebben onze nieuwe bolide opgehaald in Autostadt, Wolfsburg. Echt een geweldige ervaring! Binnenkort meer daarover in de review van de Golf VI Highline Limited Edition 18T. De dag na terugkomst met de nieuwe Golf VI hebben we onze Golf V Sportline bij de dealer ingeleverd. Vaarwel Sportline! Dank voor alle mooie, fijne en veilige kilometers!