Volkswagen Golf V
Een Golf is een Golf is een Golf...
- Maurice de Boevère
- Eerste rijtest
Wie Volkswagen zegt, zegt Golf. En andersom. Bij geen ander model van het Wolfsburgse concern zijn merk- en typenaam zo uitwisselbaar als bij de populaire hatchback. Geen wonder dat VW zo omzichtig omgaat met haar stijlicoon en, althans voor het oog, geen radicale veranderingen aanbrengt in het concept, want ook de vijfde generatie van VW's 'vaandeldrager' is in hart en nieren een Golf.
Natuurlijk lijkt de nieuwe Golf in vrijwel niets meer op de compacte hatch van de hand van de Italiaanse ontwerper Giorgetto Giugiaro, die de successtory van de aloude Kever voor VW mocht continueren. Maar zet alle vijf de Golfs naast elkaar, en zie hoe VW slechts in relatief kleine stapjes is gekomen tot het huidige model. De presentatie van een nieuwe Golf is dan ook nooit een schokkende gebeurtenis; VW heeft het ontwerp van een nieuwe editie van het model nimmer compleet over een andere boeg gegooid, zoals Opel dat bijvoorbeeld wel heeft gedaan met de Astra.
De nieuwe Golf heeft het stoere, onverzettelijke dat z'n voorganger kenmerkte van zich afgeworpen. Het ontwerp is gewoonweg een stukje liever en eleganter. Vooral aan de achterkant manifesteert zich het hogere aaibaarheidsgehalte. De hoekige achterlichtunits hebben plaatsgemaakt voor ronde exemplaren, die doorlopen in de achterklep. Het immense VW-embleem is eigenlijk een handgreep waarmee je door 'm te kantelen de achterklep ontgrendelt. Gepikt van neefje Seat, maar waarom het wiel opnieuw uitvinden? Leuke gadget. De voor de Golf zo kenmerkende C-stijl is er nog steeds, maar de brede heupen behoren tot het verleden. De nieuwe Golf is een slanke verschijning, die aan de achterzijde sterk doet denken aan broertje Polo. Ook de neus maakt dat de VW een rank voorkomen heeft. De welvingen van de motorkap lopen fraai over de koplampunits achter helder glas, die de Golf enigszins geagiteerd de wereld doen in kijken. Zo herbergt de vijfde generatie zowaar aardige stylingdetails; het ontwerp van de koets lijkt niet langer door louter functie gedicteerd.
Stylingtrucs
Het design laat de Golf compacter lijken dan hij in feite is. Zoals gebruikelijk is het model ten opzichte van z'n voorganger weer in alle richtingen gegroeid, maar het afgeronde ontwerp weet dat keurig te verbloemen. Eenmaal naast de ruwer vormgegeven Golf IV geparkeerd, toont z'n opvolger pas werkelijk dat 'ie groter is. De riantere afmetingen komen vooral ten goede aan de achterpassagiers, die maar liefst 6 centimeter meer beenruimte hebben. Ook hoofdruimte is op de achterbank geen probleem, dankzij de daklijn die pas ver aan de achterkant afbuigt. Voorin is de ruimte vrijwel hetzelfde als in de vorige Golf, maar daarover hadden we al geen klachten. Vermelding verdienen de nieuwe, geprofileerde voorstoelen, waarvan zowel de zittingen als de leuningen veel zijdelingse steun bieden. Iedere bestuurder kan bovendien een perfecte zitpositie instellen; de stoel staat op een opmerkelijk lange rails en kan behoorlijk diep zakken. Het stuurwiel is niet alleen in verticale richting te verstellen, maar ook in axiale, over een tamelijk grote afstand.
VW heeft zich bij het ontwerp van het dashboard voor de nieuwe Golf niet laten verleiden tot modernistische stylingtrucs. Het dash, dat overeenkomsten vertoont met dat van de Touran, is vooral functioneel. Zo kennen we de Wolfsburgers weer. Het enige voor het esthetische oog aardige ontwerpkenmerk is hooguit de ogenschijnlijk over het dashboard gedrapeerde middenconsole. Hierin zijn de knoppen ter bediening van het verwarmings- en ventilatiesysteem en van het optionele routenavigatiesysteem fijn hoog gepositioneerd, zodat ze gemakkelijk en veilig te bedienen zijn. In het onderste gedeelte van de middenconsole figureren twee Audi TT-achtige 'balken' die de korte versnellingspook flankeren. Hebben we toch nog een aardig ontwerpdetail gevonden.
Oud, vertrouwd, maar evenzeer doeltreffend is de opzet van het instrumentarium, met twee grote meters die respectievelijk motortoerental en rijsnelheid aangeven en twee kleinere instrumenten die informatie verschaffen over brandstofverbruik en motortemperatuur. In het donker – en ook dat is vertrouwd – licht de klokkenwinkel blauw op. Het display recht voor je neus is echter hel rood verlicht waardoor de vergelijking met een kerstboom zich opdringt.
Het dashboard is overtrokken met zacht, maar glad materiaal, waardoor het goedkoper oogt dan het in feite is. De verschillende delen steken wel prachtig in elkaar; de naden zijn mooi smal en de boel geeft geen krimp, ook niet op slecht wegdek.
Communiceren
Volkswagen heeft ruime aandacht geschonken aan het onderstel. De semi-onafhankelijke achterwielophanging is naar het land der vergetelheid gedirigeerd. Net als veel concurrenten is de Golf V nu gezegend met een volledig onafhankelijke (multi-link) wielophanging achter. In combinatie met zowel een grote spoorbreedte en een langere wielbasis zorgt de nieuwe achterwielophanging voor een strakker, dynamischer, maar ook veiliger weggedrag. De Golf is stugger geworden, maar niet oncomfortabeler. Hij doet de kritiek die we hadden op de ietwat sompige rijeigenschappen van de Golf IV verstommen. Het onderstel geeft de VW een neutraal weggedrag. Zoals het een voorwielaandrijver betaamt, is 'ie onderstuurd, maar de grenzen van dramátisch onderstuur liggen ver weg. Dat geldt ook voor die van overstuur; gas los in de bocht resulteert veel minder snel in een wegdribbelende achterkant dan het geval was bij eerdere edities van de Duitse hatch. Een uitschakelbaar stabiliteitscontrolesysteem treedt trouwens corrigerend op, lang voordat de situatie echt penibel wordt.
Volkswagen heeft de Golf uitgerust met een elektromechanische stuurbekrachtiging, die voldoende assistentie verleent bij manoeuvres met lage snelheid, maar niet te veel meehelpt als het tempo hoger ligt. Het systeem werkt prettig, maar mist net dat beetje directheid om je het gevoel te geven optimaal te communiceren met de voorwielen.
Rekenmeesters
In november staat de nieuwe Golf bij de dealer met een keuze uit een viertal motoren: twee benzinemotoren (1,4-liter (75 pk), 1,6-liter FSI (115 pk)) en twee dieselaggregaten 1,9-liter TDI (105 pk), 2,0-liter (140 pk)). Een 1,4- en een 2,0-liter FSI alsmede een 1,6-liter zonder directe benzine-injectie zullen niet lang op zich laten wachten. In een later stadium komen nog een direct ingespoten 2,0-liter benzinemotor en een 2,0-liter SDI diesel beschikbaar voor de Golf. De niet te versmaden 3,2-liter V6 staat voor 2005 op de rol.
VW-importeur Pon verwacht dat iets meer dan de helft van alle verkochte Golfs een dieselmotor onder de kap zullen hebben. Deze voorspelling lijkt niet uit de lucht gegrepen. In dit land van rekenmeesters mag een auto met een relatief lage kilometerkostprijs zich altijd in een warme belangstelling verheugen. En de diesel-Golfjes winnen het op dit punt gemakkelijk van hun benzinebroertjes. Een Golf met een zelfontbrander in de machinekamer is natuurlijk geen straf. Piece de resistance is de 2,0 TDI, een 140 pk sterke krachtbron, die – belangrijker nog – 320 Nm koppel genereert tussen de 1.700 en 2.500 toeren per minuut. Het aggregaat is gekoppeld aan een zesversnellingsbak, maar die hoef je met zoveel trekkracht (dat al paraat is bij zulke lage toerentallen) nauwelijks te beroeren. In welk verzet je ook gas geeft, de Golf versnelt schijnbaar moeiteloos. Een 0 naar 100 km/h-sprint klaart de 2,0 TDI in slechts 9,7 tellen! Dat de tweeliter diesel de 1,9 TDI aftroeft in kracht en vermogen en dus van de Golf alleen daardoor al een fijnere metgezel maakt, behoeft geen betoog. Wel dat de 2,0 aanmerkelijk stiller is dan de 1,9. Goed, de laatste moet natuurlijk iets harder werken, en klinkt daardoor ook gewoon rauwer. De grootste van de twee diesels loopt veel mooier rond en blijft ook bij hogere toerentallen netjes op de achtergrond, terwijl de 1,9 dan ratelt dat het een lieve lust is.
Modieuze uitstraling
Een Golf is traditioneel geen goedkope auto. De nieuwkomer is op die regel geen uitzondering. Kopers susten altijd hun geweten met de gedachte dat een Golf weliswaar een wat kale, maar ook waardevaste auto is. Dat laatste zal gezien het onverwoestbare imago dat de Golf heeft ongetwijfeld ook voor de jongste generatie opgaan. Maar kaal kunnen we een Golf ook niet langer noemen. Een batterij airbags, centrale portiervergrendeling met afstandsbediening, anti whiplash hoofdsteunen voor en drie hoofdsteunen achter zijn bijvoorbeeld standaard. Dat mag ook wel voor de 18.275 euro die de instap-Golf moet opbrengen. VW spreekt dan ook niet meer van Basis; de instapper heet voortaan Trendline. Wie een trapje hoger wil op de ladder der automobiele lekkernijen, kan kiezen voor de Comfort- of Sportline. De laatste maakt volgens de importeur vanwege de omvangrijke uitrusting een Highline-versie overbodig en die is dus komen te vervallen voor de Golf V.
Een nieuwe Golf is altijd groter dan z'n voorganger, rijdt beter en is rijker uitgerust. Ook voor de vijfde generatie gaat dit op. Niets nieuws onder de zon, dus? Jawel. Voor het eerst kunnen we de Golf ook betrappen op een enigszins modieuze uitstraling. Zal dat z'n populariteit in de weg staan? Wij denken van niet, want onder de inmiddels slanke huid van de nieuwkomer gaat nog steeds een onvervalste Golf schuil. Dat zie je en dat voel je.