Suzuki SX4 (2007)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | SX4 |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2007 |
| Jaar van aanschaf | 2016 |
| KM-stand bij aanschaf | 93.000 km |
| KM-stand laatst | 111.201 km |
Suzuki SX 4 1.6 Shogun 2007
Na bijna anderhalf jaar rijden in deze Suzuki (mijn eerste auto van dit merk) vond ik het tijd om wat ervaringen te delen.
En ja, de dikke, dubbele A-stijlen zijn wat hinderlijk, en ja, het motortje is wat brommerig en okee, het is geen strepentrekker, en ja, de demping is wat stug, maar toch: de auto bevalt mij & mijn partner prima.
Ik heb in de afgelopen 30 jaar nogal wat Citroëns versleten: BX'en, DS'en en een paar Visa's en ik moet zeggen: het is nogal een verschil of je met zo'n Citroën over een hobbel of een verkeersdrempel rijdt, of met een Suzuki SX 4. Het is het verschil tussen rijden op een wolk en rijden op een plank.
Inderdaad, de demping van de SX 4 is stug. Daar staat tegenover dat de vering redelijk comfortabel is en op lange ritten is de auto qua comfort best vriendelijk te noemen. Het wat bonkige gedrag bij het rijden over hobbels & drempels is een kwestie van wennen; het schijnt bij meer Japanse merken het geval te zijn.
Boven alles is het enorm ruimtelijke gevoel in de auto een groot pluspunt, evenals het zicht rondom, met als enige beperking de dikke, dubbele A-stijl, waarachter van alles schuil kan gaan. Je moet écht leren er 'omheen' te kijken, vooral bij bochten naar links.
Die dubbele A-stijl omvat een derde zij-ruitje aan de voorkant, hetgeen wat mij betreft volstrekt overbodig is, en wat geen enkele bijdrage levert aan de zichtbaarheid naar buiten. Maar goed. Het went.
De betrouwbaarheid van de SX 4 is een ander sterk punt; na bijna anderhalf jaar rijden in deze (gebruikte en al negen jaar oude) Suzuki is de vervanging van de wat streperig geworden ruitenwissers het enige geweest waar we een paar tientjes aan hebben moeten uitgeven.
In- en uitstappen is een waar genot voor mensen bij wie de gewrichten niet meer zo soepel lopen. De bagageruimte is beperkt, maar voldoende, zo lang je niet met vier volwassenen op een camping-reis gaat. Maar aangezien wij qua vakantie nooit opteren voor een vrijwillig verblijf in een vluchtelingenkamp, is dat geen probleem. Overigens is die bagageruimte met (dubbel) opgeklapte achterbank zonder meer ineens zomaar geschikt voor een kleine verhuizing.
Wat ook gewenning vergt, is de wat laat aangrijpende koppeling, waardoor de motor van de 'Suus' af & toe ongewild wat loeit. Dat viel me zelfs op bij andere SX 4's die ik al accelererend zag (en hoorde) passeren.
Qua verbruik is de SX 4, na vijf jaar rijden in een Mazda Xedos met zes cilinders, een verademing: met de Mazda moesten we gemiddeld elke week wel een keer tanken, en met de SX 4 gemiddeld één keer per maand. Wij rijden ongeveer 1 op 15, waarbij gezegd moet worden dat we veel relatief korte (stads)ritten maken en weinig kilometers afleggen op snelwegen.
Al met al: een prima auto, met een heerlijke instap, een riant ruimtelijk gevoel (ondanks zijn compactheid) en een door de bank genomen vriendelijk weggedrag. Zuinig, betrouwbaar en qua uiterlijk zelfs nog een beetje stoer ook (vooral met dakrails).
Inmiddels rijden we ruim drieënhalf jaar in onze SX4. Afgezien van 2 nieuwe banden, een nieuwe accu en een keer of drie nieuwe ruitenwisserbladen, hebben we nooit problemen gehad met deze auto, die inmiddels bijna 13 jaar oud is en er nog steeds uitziet alsof ie hooguit een jaar heeft rondgereden.
Eerste grote uitgave!
Onlangs onze trouwe SX4 aan een grote beurt laten onderwerpen en apk laten keuren, door de Fiat-dealer in Badhoevedorp waar we de auto vier jaar geleden kochten en waar ie nog steeds tot grote tevredenheid in onderhoud is - voor zover dat nodig is bij deze betrouwbare en slijtvaste Japanner!
Er was (wederom) niks aan de hand. Maar:
- We stoorden ons aan een klein deukje op de achterklep en een lak-beschadiging op het portier links voor. Die hebben we beide laten wegwerken.
- Vanaf de koop van deze auto, nu 4 jaar geleden, zaten er wat vlekken in de bekleding van de voorstoelen. Dus hebben we het interieur gelijk maar laten reinigen. En omdat ze dan tóch bezig waren, gelijk de buitenkant óók maar laten doen; reinigen & polijsten.
Al dat cosmetische gedoe dreef de prijs natuurlijk verder op.
Kortom: Grote beurt, (gratis) apk, twee kleine beschadigingen herstellen, interieur & exterieur reinigen en de lak polijsten kostte ons 814 euri inclusief.
De eerste grote uitgave in vier jaar tijd. En dan ging het niet eens om technische mankementen, maar om regulier onderhoud en cosmetische zaken.
Het resultaat is een auto die er mooier uitziet dan toen we hem kochten...
Het is na zoiets een kunst om een parkeerplek te vinden waar je glimmende auto vervolgens niet na één dag alweer door vogels wordt ondergescheten; geen idee wat voor een vogel het is geweest, maar de laatste keer dat dat gebeurde, zag de auto er uit alsof er een volwassen vent met diarree op het dak had zitten schijten...
Na een week geen vogelpoepje te vinden, maar nu zit onze mooie zwarte bolide onder een dikke laag gelig stuifmeel. Afkomstig van een enorme berk die 50 meter verderop staat. Het is ook altijd wát.
We kunnen, kortom, weer een jaartje er tegenaan met onze onze trouwe SX 4. En ik kan nu, na vier jaar ervaring met mijn eerste Suzuki, oprecht zeggen dat ik nog nooit zó tevreden ben geweest over een auto als over deze.
Nog even voor de volledigheid
Ik heb het nauwelijks gehad over het verbruik van deze Suzuki SX4 'Shogun'; Dat is, na vier jaar af & toe turven, tussen de 14 en 15 km per liter. Daarbij moet ik vermelden dat we hoofdzakelijk stads-kilometers maken. Slechts heel af & toe gaan we op familiebezoek 200 kilometer verderop, in Zuid-Limburg. Een verre vakantiereis naar onze lievelings-bestemmingen in Noordoost-Spanje en Zuid-Duitsland hebben we om allerlei redenen (nog) niet kunnen maken in deze auto. En nu we dat eindelijk weer eens zouden kunnen, zitten we ineens met die corona-ellende....
7 April 2021, 106.000 km
De afgelopen weken hebben mijn partner & ik wat zitten brainstormen over de aanschaf van een andere - nieuwere - auto. De SX4 is nu bijna 14 jaar oud, en we rijden er nu zelf 5 jaar in. Dus, nu de APK-datum zich aandiende, maakten we ons een beetje zorgen over deze bejaarde en we gingen ervan uit dat onze 'Shogun' nu toch wel in een fase zou zijn gekomen dat de eerste belangrijke kosten zich zouden gaan aandienen. Vooral nu de wagen het hele afgelopen corona-jaar vrijwel uitsluitend heeft stilgestaan.
Kandidaten voor de opvolging waren vier eigenwijze auto's die mooi van lelijkheid zijn: de Daihatsu Materia, de Kia Soul, de Nissan Juke en de Jeep Renegade. Stuk voor stuk design-statements. Stuk voor stuk auto's waarin je graag wil rijden als je niet van grijze muizen houdt en als je graag duidelijk wil maken dat het je geen ene moer kan schelen wat anderen van het design vinden.
Kortom: mentaal voorbereid op problemen, heb ik bij de APK ook gelijk maar een 'corona-check' plus beurt aangevraagd. Wánt terminale accu, vierkante banden, vastzittende remklauwen, verroeste remschijven en wie weet wat voor meer ellende de monteurs ongetwijfeld zouden aantreffen. Bovendien zou het geen kwaad kunnen om, met het oog op de komende verkoop of inruil, de vergeelde en dof geworden koplampglazen te laten polijsten, zodat onze Suzuki er weer bijna als nieuw uitzag.
Maar groot was mijn verbazing toen de chef-monteur met een brede glimlach kwam melden dat er niets, helemaal niets bijzonders gevonden was, dat er ook niets was gevonden dat "er zat aan te komen", en dat de auto "in perfecte staat" verkeerde, waarop een lofzang volgde op de superieure technische - en bouwkwaliteit van de Suzuki SX4, en van alle Suzuki-producten in het algemeen. Nota bene: de man is chef bij een Fiat-dealer in Badhoevedorp en in plaats van mij een mooie Fiat 500 X - occasion of een Cross-Panda aan te smeren drukte hij me op het hart vooral dóór te rijden in de SX4, en het idee om een nieuwe(re) auto aan te schaffen te laten varen, alsmede de overweging te kiezen voor een Nissan Juke, want "probleem-auto".
De rekening: 217 euro, voor een APK, een beurt, een lampje dat vervangen moest worden, een 'corona-check', en het polijsten van de koplampglazen.
En dat voor een SX4 uit 2007, voor mijn gevoel nog nét niet van voor de Tweede Wereldoorlog. Een tijd dat ik nog moest wennen aan het wonder van mijn eerste iPhone en toen niemand nog ooit van Tesla had gehoord.
Onze SX4 óógt en rijdt nog als nieuw. En op mijn rit van de garage terug naar huis, verklaarde ik, zacht meezingend op de klanken van het beroemdste nummer van 'Foreigner' dat uit de autoradio klonk, mijn hernieuwde liefde voor onze Suzuki SX4:
".... I wanna feel what love is
I know you can show me (Ooh)". ♫
Twijfels slaan toe
Mijn partner & ik hadden een 'definitief' besluit genomen: nog dit jaar zouden we onze trouwe Suzuki SX4 inruilen voor een Jeep Renegade-occasion. We wilden weer eens iets anders, en vooral: iets comfortabelers. En: de Renegade is naar onze smaak met afstand de leukste compacte SUV die er momenteel rondrijdt.
Maar toen besloot ineens een narcistisch macho-baasje in het Kremlin een oorlog te beginnen. Gevolg: onzekerheid over de toekomst, over dreigende schaarste, dreigende prijsstijgingen, inflatie. Afgezien van de gore ellende die de Oekraïense bevolking wordt aangedaan door een gefrustreerde egotripper.
Onze SX4 is weliswaar wat 'bumpy', en ook wat rumoerig, maar wél nog steeds betrouwbaar, niet kapot te krijgen én zuinig. En de Renegade zuipt. Zeggen de ervaringsdeskundigen.
Dus heeft ons voornemen een Renegade aan te schaffen, de status van 'definitief' verloren. Voorlopig houden we de SX4. die is nu aan zijn 15e jaargang bezig, en ziet er nog steeds uit alsof ie vorig jaar van de productielijn is gerold.
We wachten de ontwikkelingen af. En kijken voorzichtig naar een mogelijke mobiele toekomst in een Hyundai i20 1.0 uit 2016 of 2017; mooi uiterlijk, vooral in het wit, pittig, heel comfortabel, zeer betrouwbaar én: nog veul zuiniger dan onze Suzuki SX4.
Hoe het gaat aflopen, hoort u - hopelijk - later. Als Poetin tenminste niet op de rode knop heeft gedrukt.
Toch maar doorrijden!
Vandaag onze Suzuki SX4 na de APK-keuring weer opgehaald bij de Fiat-dealer in Badhoevedorp, waar we dit 'broertje' van de Fiat Sedici in 2016 kochten.
Deze keer was een - wat kosten betreft - serieuze reparatie nodig om de keuring rond te krijgen; teveel speling in een draagarm vóór. Slijtage. Advies was om dan gelijk maar beide draagarmen te vervangen. Dus dat hebben we dan ook maar laten doen.
Verder:
- Servicebeurt;
- Nieuwe nummerplaathouder vóór (was gebroken);
- Nieuwe ruitenwisserbladen vóór;
- Diverse nieuwe filters & vloeistofjes, waaronder remvloeistof.
Al met al een dikke 600 euri kwijt. Maar de inmiddels 15 jaar oude SX4 kan weer een jaar probleemloos mee. Daar hebben we bewust voor gekozen, want een nieuwe, veel jongere occasion aanschaffen (onze gedroomde Jeep Renegade) lijkt ons in deze onzekere tijden & gierende inflatie, niet echt verstandig; een jaar geleden bijvoorbeeld, deed een Jeep Renegade in de Limited-uitvoering uit 2015/2016 met minder dan 100 K op de teller, nog tussen de € 14.500 en € 15.500. Nu is ie onder de 17 mille nauwelijks meer te vinden.
Een verstandig alternatief zou een Suzuki SX4 van pakweg 6 jaar jonger kunnen zijn: eentje uit 2013 of 2014: de laatste jaren dat ie nog gemaakt is. Die heb je al vanaf zo'n 9 mille, met weinig kilometers (van pakweg 40 K tot 90 K). Voordelen: meer luxe aan boord, meer veiligheidssystemen en een iets sterkere motor (120 in plaats van 107 pk).
Want waarom zou je een auto waarover je zo tevreden bent, vervangen door een totaal andere, een Italiaan nog wel? Waarom niet gewoon de zelfde, betrouwbare Jap, maar dan jonger & meer up-to-date?
Welnu: 'n mens wil wel weer eens wat anders na 6 jaar. En een mens moet iets te dromen hebben bovendien. Want 'verstandig' is in dit geval ook wel een beetje een synoniem voor 'saai', hoezeer we onze SX4 ook waarderen.
Kortom: er gaan rare tijden komen, met die gemankeerde idioot in het Kremlin, die zo nodig met zijn erectie moet staan zwaaien. (Ik zie hem nog voorbij rijden, in november 2005, vanuit het raam van mijn werk in de Amsterdamse Wibautstraat, in zijn dikke patser-Maybach, gevolgd door drie andere, en zo'n 20 even dikke zwarte SUV's. Meneer was op staatsbezoek in Nederland en achteraf bezien heeft ie toen veel te veel eer ontvangen hier).
En in de rare tijden die geheid gaan komen, kun je maar beter op je moeizaam bij elkaar gespaarde centen blijven zitten, wie weet in wat voor urgente situatie je ze nog nodig hebt.... En het mag dan geen Maybach zijn, onze SX4, maar je kan er nét zo snel mee door de Wibautstraat als Poetin.
Wordt dus vervolgd...
kogel is door de kerk
Meer dan een jaar zijn we al aan het dubben óf, wannéér en door welke auto we onze SX4 gaan laten opvolgen; Wordt het een Jeep Renegade (die zuipt), een Suzuki Vitara (beetje een saai-Hans) of een Suzuki S-cross met een éénliter turbootje in het vooronder? Of wellicht zelfs een BMW 2 serie Active Tourer? Want deze laatste kwam bij toeval op het internet voorbij en bleek ongeveer net zoveel te kosten als die andere drie, uit de jaargangen 2014-2017. Zo'n "Bimmer" was wel de aller-allerlaatste auto waar we aan dachten, totdat we via reviews en test-filmpjes van AutoWeek, AutoZine, CarBuyer en de ANWB, gewezen werden op de heerlijke rij-kwaliteiten van de 2-serie Active Tourer, benevens de voordelen van de hoge instap én de zuinigheid. Kortom, twijfels, twijfels. Op een gegeven moment weet je het even niet meer.
Maar er kwam 'verlossing' uit de besluiteloosheid: de crisissen-crisis waarin we ons nu toch echt bevinden en die de prijzen van gas, olie, benzine, alsook van alles dat het leven de moeite waard maakt (zoals eten, drinken, vakantiereizen en een nieuwe auto) omhoog jaagt en de waarde van ons spaargeld omlaag.
We besloten dus niet langer onze harten & onderbuik te volgen, maar ons verstand; waarom zou je een auto die weliswaar al 15 jaar oud is, maar die nog steeds rijdt als een tierelier en er bovendien nog steeds uitziet alsof ie krap een jaartje geleden de fabriek uitrolde, wegdoen?
Wij vinden dat trouw beloond moet worden. En bovendien voelen we het branden achter onze oogbollen, als we ook maar dénken aan het afscheid van onze trouwe, probleemloze SX4.
Want hij is leuk.
En hij is best mooi, ook.
En nog steeds niet gedateerd qua design.
En hij is niet alleen trouw, maar ook liev, onze SX4.
Dus we houwen 'm. Tot na de crisis. Of die nou één, twee, of vijf jaar duurt.
Want ons spaargeld, voor zover dat niet al langzaam verdampt, hebben we strax hard nodig voor briketten, eierkolen, brandhout, petroleum voor onze lampen en ons kookstel, fleece-dekens en diesel voor ons (nog aan te schaffen) aggregaat.
En die SX4? die gaat nog zeker een volgende 15 jaar mee.
Stom, eigenlijk, dat je ze maar zo weinig ziet, die SX-viertjes.
Update: Wederom probleemloos door de APK
Gisteren onze SX4 naar de garage gebracht voor een APK-keuring. Wederom geen enkel probleem. Wél een advies van de garagist: "uw accu loopt zo'n beetje op z'n laatste benen". Dus die laten vervangen. De rekening: Kleine beurt, APK-keuring, nieuwe accu, totaal 362 Euri. En karren maar weer, die Suzuki is niet kapot te krijgen. Zestien jaar oud nu, en hij gaat waarschijnlijk met gemak nog een aantal jaren mee. Zij het waarschijnlijk bij een andere eigenaar (m/v/whatever). Want: Mijn partner & ik zitten nu toch wel héél dicht tegen de koop van een andere auto aan, temeer omdat we binnenkort voor het eerst sinds jaren weer eens op 'verkansie' willen. Waarschijnlijk naar Spanje. Of naar de Alpen. Of naar het noorden: Denemarken, Noorwegen. Of naar Zuid-Frankrijk. We zien wel.
Dus willen we iets nieuwers, en iets comfortabelers. Onze shortlist van kandidaten bestaat nu uit de Jeep Renegade, de Suzuki S-Cross, en de Toyota C-HR. Met een lichte voorkeur voor die laatste twee, want de Jeep is een zuipertje. En het is geen Japanner en het merk heeft volgens sommige kenners en sommige statistieken een twijfelachtige reputatie qua betrouwbaarheid. Wél vinden wij de Renegade met afstand de leukste compacte SUV die er momenteel rondrijdt.
Hoe dan ook: volgende week afspraak voor een eerste proefrit met een Toyota Coupé High Rider. En eens kijken of het zicht schuin naar achteren nou net zo beroerd is als veel mensen beweren.
Wij zijn benieuwd en ik hou u allen op de hoogte!
Het afscheid
in de vorige update kondigde ik het al aan: we zaten héél dicht tegen de koop van een andere auto aan. We hadden een short-list van drie kandidaten: Een Suzuki S-Cross 1.0 Boosterjet, een Toyota C-HR-T of een Jeep Renegade 1.0 T Limited.
En de winnaar is geworden:...... De Jeep Renegade.
En waarom de Jeep Renegade?
Dat komt zo: We hebben proefgezeten en -gereden in de twee andere kandidaten van onze short-list; de Suzuki S-Cross vonden we, hoewel de meest voor de hand liggende opvolger van onze 16 jaar oude SX4, te braaf en te laag. En de Toyota vonden we, hoewel van buiten prachtig & spannend qua 'diezain', een ietwat claustrofobisch, donker hol van binnen, met een uitermate beroerd zicht rondom bovendien.
Zowel de Toyo als de Suzuki hadden voor ons het grote voordeel van hun afkomst: Japans. Dus spreekwoordelijk betrouwbaar, zoals we bovendien mochten ervaren na jaren te hebben gereden in diverse Mazda's en in onze SX4.
En op de Toyota C-HR waren we beiden écht verliefd, qua vormgeving. Maar het belabberd slechte zicht schuin naar achteren & opzij in de C-HR vonden we té bedreigend voor een gelukkig huwelijk tussen ons en het merk.
We hebben nog gedacht aan een Suzuki Vitara, maar eigenlijk vonden we de Vitara een beetje een lompe auto, met een wat goedkoop aandoend interieur.
Ergo: de Jeep Renegade bleef over.
Geen japanner, maar een Italiaan van Amerikaanse afkomst. Want ontworpen door Amerikanen in Amerika, maar gebouwd door Italianen in Melfi, Italië, op een Fiat-platform met Fiat-techniek. De jeep Renegade is eigenlijk gewoon een Fiat 500X in een Amerikaans jasje.
Een Spaghetti-Amerikaan, zeg maar.
Op de route van onze woning naar de dichtstbijzijnde super, stond sinds enige tijd een knalgele Jeep Renegade Limited geparkeerd. En elke keer als we, óf samen, óf apart er langs liepen, kregen we ogen op steeltjes en konden we het steeds niet laten er talloze foto's en filmpjes van te maken. Vanaf dat moment wisten we het zeker: we wilden een Renegade. Liefst 'Solar-Yellow', en als die niet te vinden was, 'Polar White'.
Maanden hebben we gezocht, elke dag, op alle bekende auto-websites die je maar kunt bedenken. Maar elke zeldzame keer als we een match hadden die het dichtst in de buurt van onze criteria kwam (Renegade, wit, max. 80.000 km, handgeschakeld, bouwjaar 2019-2020) bleek die match het verst uit onze buurt te staan, en nooit eens ín of in de buurt van Amsterdam, nee, altijd weer zo ver mogelijk er vandaan: Leeuwarden, Drachten, Heerenveen, Ommen, Middelburg, Goes, Venlo, Sittard, Beek, Budel, Ulestraten. Elsloo.
Om gék van te worden.
Uiteindelijk hebben we de knoop doorgehakt: een witte 'Limited' uit 2020, met een zeer acceptabele halve ton op de teller, én handgeschakeld, stond al weken op internet te shinen tegen een goed gekozen donkergrijze achtergrond in Ulestraten, een ga... eh... plaatsje vlakbij Vliegveld Zuid-Limburg, tegenwoordig beter bekend als "Maastricht Aachen Airport", want we zijn immers échte kosmopolieten nietwaar.
We besloten er een uitje van te maken. Eerst uitgebreid getelefoneerd of ie er nog stond (ja), of de vraagprijs van beton was of niet (nee), of we onze Suzuki SX4 konden inruilen (ja), of we garantie kregen (ja) en vervolgens een hotelletje gereserveerd in Valkenburg, want daar staat een vestiging van Holland Casino, zodat we gelijk een poging konden wagen om (een deel van) de koopprijs van onze gedroomde Renegade terug te winnen.
En nu, een dag later, staat de witte Belg (want vanuit België geïmporteerd, zoals bijna alle occasions momenteel geïmporteerd zijn) bij ons voor de deur in Amsterdam. En ik moet zeggen: na een rit van 200 km is ie ons niet tegengevallen! En wat zijn we er blij mee! En wat een mooie auto vinden we die Renegade toch! Met afstand de leukste compacte SUV die er rondrijdt... Een lekker eigenwijs tegenwicht tegen al die eenvormige SUV'tjes van tegenwoordig, die er allemaal uitzien als een opgeblazen hatchback.
Eén ding moet me nog van 't harret: Nooit eerder hebben we zó lang - zeven jaren - zónder problemen in een tweedehands gekochte auto gereden als in onze Suzuki SX4, die bij aanschaf reeds 9 jaar oud was. Ik had steeds het voornemen om dit oerdegelijke, super-betrouwbare merk voor zijn trouw te belonen met de aankoop van wéér een auto van het merk Suzuki. Het feit dat we afscheid namen van onze trouwe vierwieler door de aankoop van een geheel ander merk auto, voelde toch een beetje als verraad; zo'n hondstrouw autootje wordt toch door de jaren heen zoiets als een maatje.
En nu staat ie daar, ergens in het verre Zuid-Limburg, op een naargeestig parkeerterrein aan de rafelrand van een durpke onder de kerosine-dampen van een regionale luchthaven.
Noem het sentimenteel, maar je bent auto-liefhebber of niet, nietwaar. Met de nadruk op 'liefhebber'. Het voelt toch een beetje als vreemd gaan...
Mocht u nog niet in slaap gevallen zijn door mijn breedsprakige verslag over het simpele verwisselen van vervoermiddel, dan verwijs ik u nog even naar onze eerste ervaringen met onze 'nieuwe' Jeep Renegade, uiteraard bij de review-afdeling met de zelfde naam. Binnen enkele dagen te lezen.
Tot weerziens daar!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
