Uitvoering

Forester 2.0 S-Turbo AWD

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1999

Jaar van aanschaf

2000

KM-stand bij aanschaf

200.000 km

KM-stand laatst

204.000 km

Blij verrast

204.000 km

14 augustus 2013

Nadat ik mijn Opel Frontera Sport uit 2001 van de hand had gedaan wegens te hoge gebruikskosten, wilde ik graag een betrouwbare, niet al te dure auto met vierwielaandrijving. De geneugten van dit laatste had ik de laatste jaren in mijn Vitara en daarna Frontera in de wintermaanden mogen ervaren. Daar wilde ik niet meer zonder. Eén auto voldeed aan het profiel en dat was de Subaru Forester. Er was alleen één probleem; ik vond het altijd een rare, lelijke auto en had ooit gezworen er zeker nooit in te zullen rijden. Maar ja, iets met bloed, kruipen en waar het niet gaan kan… Veel alternatief was er niet binnen mijn zoekveld dus toen toch maar eens wat info ingewonnen op het subaruforum. Beetje bij beetje stond ik er steeds meer voor open. Vervolgens een proefrit gaan maken met een scherp geprijsde turboversie uit ’99 met iets meer dan 2 ton op de klok. Het was in het begin wat vreemd, maar wel meteen lekker. Lang verhaal kort: ik was gelijk verkocht en de auto daarna ook.

We zijn inmiddels zo’n 3 maanden verder en de Forester en ik hebben zo’n 3500 km afgelegd. Ook zijn we een (kleine) beurt verder, waarbij geen problemen zijn vastgesteld. Er zijn niet veel auto’s die ik nog zou aanraden bij 2 ton of meer, behalve Subaru’s of Volvo’s. Ook deze Subaru wekt motorisch de indruk pas net ingereden te zijn. Geen rare geluiden, oliesporen of olieverbruik, het draait allemaal als een tierelier. Bekende zwakheden heeft een Forester ook niet. Waar je op moet letten zijn de niveauregelende achterschokbrekers, die er voor zorgen dat de auto ook met zware belading of caravan nooit doorzakt. Als de auto achter doorhangt, zijn de prijzige schokbrekers rijp voor vervanging. Gelukkig is dat bij mijn Forester niet lang geleden gebeurd. Het in het dak verwerkte klokje, een ander zwak punt, werkt ook nog steeds. Afkloppen dus.

Aan de buitenzijde is er weinig slijtage. Roest is deze Subaru’s vreemd en het aantal krassen en deuken was zeer beperkt bij aanschaf. Ik moet echter af en toe de auto in de binnenstad parkeren en dan lijkt het wel of er bij terugkomst iedere keer weer een krasje of deukje bij zit. Echt treurig en frustrerend vind ik dat. Het is dan wel een bijna 15-jarige auto, maar zoiets blijft zonde.

Aan de binnenzijde is ook niet te zien dat de auto al een leven achter zich heeft; de bekleding bijvoorbeeld lijkt wel nieuw. De handige rubberen Subaru vloermatten zijn slijtvast en makkelijk schoon te maken. Het interieur is overigens niet al te spannend, het dashboard zou zo uit een Suzuki Swift kunnen komen. Maar het is wel functioneel, met overal opbergvakken en bekerhouders. De zithouding is ook prettig, al zijn de armsteunen duidelijk gecreëerd voor (te) kleine Japanners. De ruimte achterin is acceptabel maar ook niet meer dan dat. De kofferbak is dan juist weer wel best ruim. Afdekzeil, 12V-aansluiting, diverse opbergvakken en zonnescherm maken het feest daar compleet.

De auto ben ik steeds meer gaan waarderen. Rijden is een feest. De motor meet officieel 170 pk en is erg sterk. Je hebt altijd meer dan voldoende power achter de hand, al moet je regelmatig wel even een versnelling terug om dat ook eruit te halen. Rijden met aanhanger of trailer is ook geen probleem. Bij lage toerentallen (

7,5