Skoda Octavia (2019) #2

autoreview

Skoda Octavia (2019)

Signalement

Versnellingen6, Handgeschakeld
Bouwjaar2019
Jaar van aanschaf2022
KM-stand bij aanschaf80.000 km
KM-stand laatst159.008 km
Lezerswaardering: 82%
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Fijne reiswagen

  • 107.000 km

Voor de puristen: het betreft hier een COMBI 1.0 TSI 115PK GREENTECH BUSINESS EDITION. Om de een of andere vage reden herkent de database van Autoweek het kenteken van mijn auto niet en wordt er dus geen type-aanduiding in de titel van de review opgenomen.

Nadat een collega eind 2021 te kennen gaf te vertrekken naar een andere werkgever heb ik per direct laten weten dat ik, indien mogelijk, zijn auto zou willen overnemen. Dat verzoek werd gehonoreerd aangezien het leasecontract van mijn Peugeot 308 op z'n einde liep.
Het voordeel van de overname van deze Skoda is dat het een zeer complete auto is met een relatief lage cataloguswaarde, namelijk circa 27.000 euro. Gelijkwaardige auto's kwamen al snel boven de 30.000 euro. Omdat de door mijn collega aangevinkte opties niet in mijn bijtelling worden meegenomen kon ik voor een maandbedrag van circa 250 euro aan bijtelling tot september 2023 in deze auto gaan rijden.

Voor een dubbeltje op de eerste rang dus, zo lijkt het. En ik heb nog geen moment spijt van deze overstap, ondanks dat ik ook een nieuwe auto had mogen uitzoeken. Maar waarom een nieuwe laten bestellen als deze auto vrijkomt? Misschien omdat, weet ik sinds kort, mijn volgende leaseauto een EV moet zijn? En dat ik de Skoda over ruim acht maanden weer moet inleveren? Niemand binnen ons bedrijf ontkomt aan het EV-spook, ik dus ook niet, dus kan ik beter blijven genieten van de tijd die ik nog heb met deze Octavia. En dat lukt aardig.

Lichtmetalen velgen, sensoren in de achterbumper, automatisch dimmende binnenspiegel, stoelverwarming, temperatuurinstelling van de airco met fysieke knoppen in het dashboard, automatisch inklappende buitenspiegels, overzichtelijke navigatie, dakrails. Dat zijn zomaar een paar zaken die mijn vorige auto niet had en die ik zeer op prijs stel. Het komt het comfort ten goede en met de twee uur reistijd die ik per werkdag heb wordt een beetje luxe zeer gewaardeerd. Mijn lijf wordt ook ouder en vraagt wat meer zorg en aandacht. Zie het als volgt: toen ik 35 was vierde ik vakantie in een kleine tent en reed ik in een Kever. Nu ben ik 55, vier ik vakanties in een B&B en rij ik in een Octavia. Noem het evolutie.

Voor mij is zuinig rijden een sport. Niet dat ik sloom rij, ik rij vlot genoeg, maar niet onnodig hard. Er duiken weinig verhitte bumperklevers op in mijn achteruitkijkspiegels. Anticiperen is mijn sterkste wapen. Tijdig van het gas afgaan als een verkeerslicht op rood springt, uitrollen voor een rotonde, veelvuldig gebruiken van de cruisecontrol, het draagt allemaal bij aan een verbruik van circa 1 op 20. En dat voor zo'n grote auto met benzinemotor. Daarmee is een actieradius van bijna 1.000 km mogelijk. Korte ritjes drukken de gunstige cijfers trouwens wel behoorlijk. Het zijn met name de lange afstanden die leiden tot het mooie gemiddelde.

De kofferbak is heel praktisch. Zo ruim als een balzaal, met lage tildrempel en ruimte onder de vloer vanwege het ontbreken van een reserveband. In plaats daarvan heb ik een plakset die ik natuurlijk nooit ga gebruiken. En bij een klapband heb je wel heel veel plaksetjes nodig.... Mocht mijn band lek gaan dan bel ik de servicelijn van de leasemaatschappij, zo lui ben ik dan ook wel weer.
De stoelen zitten prima, met voldoende zijdelingse steun. Met mij als bestuurder (1,78 m) hebben de achterpassagiers ruim voldoende beenruimte.

Ondanks dat er een 1,0 liter motor in het vooronder zit trekt de Skoda vlot op, zowel vanuit stilstand als bij tussenacceleraties. De driepitter ('Haha, maar drie cilinders', roepen de echte petrolheads nu) klinkt dan als een boze naaimachine. Niet echt stoer, maar wat kan mij dat schelen. Ik rij voor een grijpstuiver in een grote, ruime gezinsauto met een representatief voorkomen en voldoende vlotte prestaties om goed mee te komen in het moderne verkeer, al hou ik de onnozele acceleraties van de nieuwe strijkbouten op wielen niet bij. Maar dat hoeft ook niet. Ik kan prima met 60 km per uur over een klaverblad rijden, een rotonde sportief nemen en met 180 km/uur hard rechtuit rijden, mocht het nodig zijn op wegen waar het mag. En de Skoda geeft dan geen krimp ondanks dat de besturing niet heel scherp is. Maar dat went snel.

Een puntje van kritiek na 10 maanden gebruik: het start-stop systeem kreeg na 107.000 km een storing. Dat probleem is inmiddels verholpen. Er werd een defect geconstateerd aan een klem van de accupool.

Ik ben dus een tevreden bestuurder. Zijn er betere auto's dan een Octavia uit 2019? Vast wel, maar deze Skoda voldoet aan wat ik van een auto verwacht.

Nog steeds zuinig

  • 135.000 km

De boordcomputer geeft het zelf aan. Ik rij zuinig. Eigenlijk is het niet alleen mijn verdienste. Het is een samenspel tussen mij en de Octavia. Ik rij anticiperend, de Skoda beloont mij daarvoor met een gemiddelde score van 4,9 liter per 100 kilometer. Dat is 1:20,4. Het is een gemiddelde over bijna 50.000 kilometer. Daar zitten natuurlijk ook uitschieters bij in, zowel positief als negatief. De positieve zijn het leukst, zoals een ritje van Zwolle naar Arnhem, cruisecontrol op 104, het zonnetje schijnt, de airco op 21 graden, radio aan en genieten van de rit over de A50. Gemiddeld verbruik: 4,0 liter per 100 km, dus 1 op 25. De app van mijn leasemaatschappij geeft het ook aan: ik rij zuinig. Vanaf begin april, sinds mijn nieuwe tankpas in gebruik is genomen, bij een kilometerstand van circa 116.000 km, heb ik 23% zuiniger gereden ten opzichte van het normgebruik. Ik heb daarmee 249 liter benzine bespaard en 565 kg CO2 minder uitgestoten ten opzichte van de norm, aldus de app. Kijk, zo spaar je het milieu, door veel en zuinig te rijden..... Hoe meer ik rij, hoe minder ik uitstoot t.o.v. de norm. Geintje, minder rijden is natuurlijk altijd beter, maar als je rijdt heb je als bestuurder grote invloed op het verbruik, ongeacht in welke auto je rijdt. Zeker voor een particulier kan het veel schelen in de portemonnee want 249 liter vermenigvuldigd met 2 euro is een serieus bedrag. In mijn geval leuk voor de baas, maar of het nu voor de baas of voor mijzelf is maakt mij niet uit.

Andere ervaringen? Jazeker heb ik andere ervaringen. Ik was bijna dood! Jawel, magere Hein zat al naast me op de passagiersstoel. Terwijl ik met een legale snelheid over de A15 reed en iets wilde bijremmen wegens een inhalende vrachtwagen merkte ik dat mijn remmen een sponzig gevoel gaven. Vrijwel gelijktijdig sprong er een waarschuwing in mijn display in beeld met de mededeling dat ik remvloeistof moest bijvullen. Hoezo bijvullen, de auto had vlak daarvoor een beurt gehad! De waarschuwing verdween weer uit beeld maar ik voelde mij niet meer prettig. Rijdend achter een vrachtwagen die een andere vrachtwagen aan het inhalen was, met achter mij een rijtje auto's, kon ik geen kant op. Ik kon alleen maar doorrijden in de hoop dat de melding geen acute melding was maar meer een mededeling waar ik op termijn gehoor aan moest geven. De vrachtwagen schoof naar rechts en ik schoof mee met een gangetje van circa 95 km/uur. Ik drukte weer even voorzichtig op mijn rempedaal en voelde helemaal geen weerstand meer en de waarschuwing popte weer op. Ik was compleet remloos! Gelukkig vermeldde een bord langs de weg dat er een P aan zat te komen, waar ik dankbaar gebruik van maakte. Ik liet mij uitrollen op de afrit, probeerde tevergeefs te remmen, minderde vaart door terug te schakelen en wist aan het eind van de parkeerplaats volledig tot stilstand te komen door de handrem aan te trekken. Dat ging eigenlijk best wel soepel, alsof het een examenopdracht was die ik goed had volbracht. Ik stapte met verhoogde hartslag uit en liep rond de auto waarbij ik opmerkte dat het linker voorwiel was besmeurd met olie. Remolie welteverstaan. Het remvloeistofreservoir was helemaal leeggelopen.

Reden om de hulpdiensten op te roepen. De ANWB constateerde dat de ontluchtingsnippel niet goed was aangedraaid waardoor de remolie er uit was geperst. Het euvel werd snel en vakkundig verholpen maar ik kreeg wel de goede raad om dit voorval terug te melden aan de garage en de remmen nog even goed te laten nakijken.

Nu verwachten jullie natuurlijk dat ik van de garage nederige excuses aangeboden heb gekregen, dat mijn bankrekening is gespekt met een flinke som geld als vergoeding voor mijn bijna-dood-ervaring en dat men het gehele inspectieprotocol bij de garage in mijn aanwezigheid onder de loep heeft genomen, maar helaas, men blikte of bloosde niet. Ik kreeg alleen de mededeling dat er nog een beetje extra remvloeistof was bijgevuld.
Nu ben ik nuchter genoeg om na deze ervaring zonder PTSS verder te kunnen met mijn leven, maar een volgende keer check ik na een beurt toch even of er geen oliespetters of druppels waarneembaar zijn bij de remmen. Vertrouwen hebben is mooi, maar niet meer blindelings.
De Skoda heeft trouwens geen enkele schuld in deze gebeurtenis, die rijdt gewoon heel prettig. Ik zou als waardering wat vaker de wasstraat mogen bezoeken.

Einde leasecontract

  • 135.500 km

Zoals verwacht heb ik de aankondiging gekregen dat ik de Skoda moet gaan inleveren. Omdat de opvolger de komende maanden nog niet beschikbaar is mag ik de Skoda waarschijnlijk door blijven rijden tot aan een kilometerstand van 160.000. Dus ik heb nog circa 24.000 km te gaan. Hopelijk is dat voldoende.

De opvolger heb ik inmiddels besteld. Het is een (tromgeroffel...............) 'Kia Niro (5-deurs) 64.8kWh ev edition 3-fase 150kW aut.' met een consumentenprijs van € 44.995. Absurd natuurlijk, zo'n geldbedrag, vooral als je weet dat de Octavia circa € 27.000 kostte en voor dat bedrag meer ruimte en actieradius biedt. Kia's zijn duur tegenwoordig. Voor minder koop je een Renault Megane EV, maar die doet pijn aan mijn netvlies. Ook MG had gekund, maar omdat ik nog maar erg weinig principes heb wilde ik er in ieder geval één houden en dat is dat ik geen Chinese auto wil.

Afijn, ergens volgend jaar ga ik dus elektrisch rijden, voorgeschreven door de baas omdat we 'groen doen'. Ik wilde wel mee doen met 'groen doen', maar dan wel met een EV met een (WLTP-) actieradius van meer dan 450 km. De Kia kan zogenaamd 460 km ver komen op één volle lading dus die voldoet aan mijn eis. In de praktijk zal dat veel lager zijn natuurlijk, maar dat geldt voor elke EV.
Een proefrit is reeds gemaakt maar geeft nog geen aanleiding om een review te schrijven. De gekozen kleur is Cityscape Green. Het wordt mijn eerste echt nieuwe auto, na twee keer een leaseauto te hebben overgenomen van oud-collega's. Spannend hoor.

Pakezel

  • 143.500 km

Aanhangers of verhuisbusjes huren? Dat is meestal niet nodig als je iets wilt transporteren. Tenminste, als je een Skoda Octavia station hebt.
Afgelopen weken is de Skoda regelmatig ingezet voor transportklusjes als er weer een marktplaats-aankoop moest worden opgehaald of het tuincentrum met een bezoek was verblijd. Een hardhouten tafelblad van 2 bij 1 m? Die past erin, met de achterbank naar beneden en de voorstoelen naar voren geschoven. Eerlijkheid gebied te zeggen dat mijn vriendin moest rijden, ik paste niet meer verantwoord achter het stuur. Maar als je niet groter bent dan 1,55 m dan kan je een tafelblad vervoeren van 2 bij 1 m met de achterklep dicht.
Een regenton gekocht van 95 cm hoog en een diameter van 73 cm? Die past keurig in de Skoda. Genoeg breedte, genoeg hoogte. Wel ervoor zorgen dat de ton niet gaat rollen.
Een teakhouten tuinbank van 60 cm hoog, 40 cm breed en 190 cm lang? Die past er in en ik kon zelf achter het stuur blijven zitten.
De halve inventaris van een plantenkweker opgekocht? Zeiltje op de vloer en inladen. Grote kans dat het past.
Kortom, of het nu bouwpakketten van Ikea-kasten zijn, complete kasten, stoelen, fietsen (zonder voorwiel), tafels, zakken cement of wat dan ook, grote kans dat de Skoda deze slikt. Met de achterklep dicht. Wat een genot.

Het afscheid nadert

  • 155.500 km

Wat gebruikt wordt slijt. Het ene wat sneller dan het andere. In het geval van mijn Octavia vond het klepje van het opbergvakje in het plafond het welletjes. Het klepje weigerde om langer dan 5 minuten dicht te blijven. Bij elke hobbel, bobbel, kuil of schommeling ging het klepje open. Op een gegeven moment deed ik geen moeite meer om het klepje dicht te doen en liet het dus open staan. Maar ja, dan zul je dus zien dat mensen die instappen en zich in de stoel proberen te nestelen hun hoofd tegen dat klepje stoten met een brandende pijn tot gevolg. Dan kan je als bestuurder van de auto wel zeggen dat de passagier uit zijn doppen moet kijken, maar helemaal eerlijk is dat niet, al is het wel de waarheid.
Om het euvel te verhelpen, krap een maand voordat ik de auto moet inleveren, heb ik een werkplaatsafspraak gemaakt bij de Skoda dealer. Het is de eerste keer dat ik de Skoda bij de dealer breng. Het wordt dus ook mijn eerste ervaring met de Skoda dealer.
Ik had eerst een afspraak gemaakt om het probleem te laten bekijken. Inschatting van kosten en tijd. Dat ging heel vlot. Circa 100 euro en een half uurtje werk. De kosten worden gedragen door de leasemaatschappij. Niets stond mij dus meer in de weg om het mankement te laten verhelpen.
Een week later mocht ik al langskomen. Het onderdeel was binnen, de monteur had er zin in en ik mocht een bak koffie pakken uit de automaat. Gelukkig kreeg ik de vrijheid om voor thee te kiezen, want van koffie word ik stuiterig.
Als je een half uur moet wachten moet je toch de tijd een beetje doden dus ik slenterde rond in de showroom. Ik concludeerde al snel dat een nieuwe Skoda al lang geen koopje meer is. Je bent tienduizenden euro's armer voordat je met een nieuwe Skoda de showroom uit mag rijden. Dertigduizend, veertigduizend, vijftigduizend, het kan niet op. Een nieuwe Octavia is al helemaal geen koopje meer, in ieder geval niet in verhouding tot de nieuwprijs van mijn Octavia uit 2019.
De reparatie was binnen een half uur gereed. Heel mooi, ik lag dus nog op schema.
Maar hoe beviel het bezoek aan de dealer? Nette ontvangst, nette wachtruimte, lawaaiige airco, volle prullenbak om 8:15 uur 's ochtends en een urinoir die ergens in de vorige eeuw voor het laatst was schoongemaakt, althans, zo leek het. Dat hadden ze bij de Kia dealer beter op orde ten tijde van mijn proefrit met de Kia. Er is dus nog wat ruimte voor verbetering om als klant een 'premium' gevoel te krijgen. Maar aan de Octavia ligt het niet. Ik ben er nog steeds mee blij. Ik kijk daarom nog steeds met tegenzin uit naar het inlevermoment.

Ingeleverd

  • 159.008 km

Dinsdag 23 april was het moment waar ik al een tijd tegenop zag: de Skoda moest worden ingeleverd. Het weekend ervoor ben ik druk bezig geweest met het poetsen van de binnen- en buitenkant en dat maakte het afscheid nog lastiger want de auto oogde daarna weer als nieuw. Maar dan wel van een afstand gezien want de lak en de lichtmetalen velgen vertoonden wel een paar krasjes. Maar wat zou het heerlijk zijn geweest als de auto in de afgelopen 2,5 jaar altijd zo mooi schoon was geweest. Eigenlijk heb ik mijzelf tekort gedaan door met een soort van stal rond te rijden. De Skoda werd wel beschaafd gereden, maar het was geen luxepaardje. Er moest gewerkt worden. Er is van alles mee vervoerd waarmee o.a. mijn huis en tuin zijn verfraaid. Rotzooi is ermee afgevoerd naar de stort of kringloop. Tijdens vakanties slokte hij alle bagage met gemak op. Maar nu is het voorbij, na iets meer dan 159.000 km. Wat zal zijn lot zijn? Export, verkoop aan een jong gezin in Nederland? Wie de volgende berijder ook moge zijn, ik hoop dat hij of zij er net zoveel plezier aan mag beleven als ik heb gehad. Het aantal storingen of mankementen was minimaal. Een keer een nieuwe accu, nieuwe lampjes in de koplampen, een simpele reparatie aan de zonnebrilhouder in het plafond. Dat was het wel. En natuurlijk mijn bijna dood ervaring op de snelweg toen mijn remmen niet meer bleken te werken. Maar dat kan ik de Skoda niet aanrekenen, dat was een slordigheid van de garage.
Al met al ben ik een tevreden berijder van de Skoda Octavia Combi.

9,5
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Gerelateerde forum topics

Lezersreacties (13)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.