Seat Leon 1.6 16V Sport (2001)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Leon 1.6 16V Sport |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2001 |
Jaar van aanschaf | 2011 |
KM-stand bij aanschaf | 133.670 km |
KM-stand laatst | 158.900 km |
De eerste ervaringen
- 136.500 km
Nadat ik in de review van mijn vorige auto (VW Polo 1.2 TSI Highline) schreef dat ik door de switch naar een voltijdstudie waarschijnlijk de komende jaren geen auto meer zou hebben, heb ik welgeteld drie maanden geen eigen auto gehad. Het toeval wilde namelijk dat ik een erg leuke bijbaan heb gevonden, waardoor het hebben van een eigen auto toch binnen bereik kwam te liggen.
Uiteraard moest ik dit keer met een wat beperkter budget gaan winkelen dan de keer toen ik een leaseauto mocht uitzoeken. Ik heb in mijn zoektocht naar een geschikte auto onder andere de Ford Focus, Ford Fiesta, Seat Ibiza en de VW Golf de revue laten passeren. Een Seat Leon was in eerste instantie niet in beeld, omdat voor het budget wat ik in gedachten had alleen exemplaren met een flinke vracht kilometers op de teller binnen bereik.
Uiteindelijk toch bij een Seat Leon uitgekomen en wel bij dit exemplaar uit 2001. Hij sprong eruit om de volgende redenen: relatief lage kilometerstand, garage zeer dicht in de buurt, leuke kleur en een goede uitrusting. Na wat onderhandelen overgegaan tot de koop en sinds eind oktober 2011 mag ik mij eigenaar noemen van deze Leon.
Inmiddels rijd ik alweer vierenhalve maand met de Leon en kan ik er na bijna 3000 gereden kilometers wel het een en ander over vertellen.
Het rijden
Ik ben prima te spreken over de rijeigenschappen van de Leon. De 1.6 16V motor maakt uiteraard geen echte strepentrekker van de Leon, maar in het dagelijkse verkeer kun je zeker goed meekomen. Daarnaast vind ik de wat rauwe, sportieve sound die hij produceert persoonlijk wel leuk te noemen. Het motorgeluid blijft overigens op contstante snelheid prima op de achtergrond en ook al draait de motor bij 120 km/h al 3500 toeren per minuut in de vijfde versnelling, zelfs dan is het nog relatief rustig aan boord te noemen. De versnellingsbak laat zich op een fijne manier bedienen met een typische wat zwaardere ‘VAG-slag’, hetzelfde geldt voor de koppeling. Bak en koppeling voelen overigens nog gezond in deze inmiddels 11 jaar oude auto. Het sturen in de Leon ervaar is als een plezier; voldoende direct en hij laat zich lekker door de bochten jagen. Ook het onderstel van deze Sport uitvoering is lekker stug, wat bijdraagt aan een fijn bochtgedrag.
Exterieur
Ondanks z’n leeftijd vind ik de Leon nog altijd bijzonder geslaagd qua model. De voorkant met z’n smalle koplampen en de hoge wat gedrongen achterkant vind ik persoonlijk stoer ogen. Ik vind ook dat de kleur rood het design van de auto goed doet. Daarnaast staat de auto op 15inch lichtmetalen velgen, wat ook bijdraagt aan de stoere en sportieve uitstraling. Het rood is op het plaatwerk nog in zeer goede conditie. De enige plek waar van verkleuring sprake was, was de voorbumper, maar dit heb ik opgelost door het verkleurde en beschadigde exemplaar te vervangen door een nieuwe. Voor de rest heeft de auto geen enkele schade en verkeert hij in een prima uiterlijke conditie.
Interieur
Het interieur zit prima in elkaar en oogt netjes. Persoonlijk vind ik het beter aandoen dan het interieur van de tweede generatie Leon. De gebruikte kunststoffen zijn hier en daar van de wat hardere soort, maar het dashboard daarentegen is bekleed met een meer rubberachtig aanvoelend materiaal. Daarnaast is de auto voorzien van heerlijk stevige stoelen met hoge wangen voorin, waardoor je prima zit, zeker in combinatie met het feit dat beide stoelen in hoogte verstelbaar zijn kun je lekker zitten in de Leon. Het ruimteaanbod in de auto is redelijk te noemen. Ook achterin is goed te zitten voor twee niet al te grote personen. De kofferbak is redelijk ruim te noemen, maar laat zich door de hoge tildrempel wel wat lastig beladen.
Qua sporen van ouderdom valt er vrij weinig te zien in het interieur. De stoelbekleding bijvoorbeeld vertoont nog nergens sporen van slijtage. Het leer op het stuur oogt daarentegen een klein beetje versleten en de deurgrepen voor bladderen af, dit is een bekende VAG kwaal uit deze bouwjaren, want bijvoorbeeld de twee VW Sharans die mijn ouders in het verleden hebben gereden (van bouwjaar 2000 en 2004) vertoonden op den duur dezelfde kwaal.
Uitrusting
Zoals al gemeld is één van de redenen om voor dit exemplaar te kiezen z´n goeie uitrusting geweest. De auto is o.a. voorzien van climate controle, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening, elektrische ramen voor, leren stuur, boordcomputer en licht metalen velgen. Een prima pakketje dus voor een auto van 11 jaar oud.
Ook de veiligheidsuitrusting is voor een auto uit 2001 prima te noemen met vier airbags, ABS en schijfremmen voor en achter. Al met al prima voor elkaar dus. De enige items die ik momenteel mis zijn cruise controle en een middenarmsteun voor.
Gebruikerskosten
Vooropgesteld is het slikken als je voor het eerst zelf alle kosten moet dragen voor een auto in plaats van dat je baas dat voor je doet. Daarnaast helpt het niet echt als je twintig jaar bent en één jaar schadevrij hebt gereden zoals ik, waardoor een auto verzekeren ook een bijzonder prijzige aangelegenheid is, maar dit is de auto niet aan te rekenen natuurlijk. De wegenbelasting is volgens mij redelijk gemiddeld voor deze klasse (auto weegt iets meer dan 1100 kg).
Voor de rest scheelt het natuurlijk enorm dat ik eigenlijk maar erg weinig kilometers afleg, hierdoor blijven de brandstofkosten nog enigszins binnen de perken.
Het verbruik is volgens mij heel redelijk. Mijn overall gemiddelde is nu ongeveer 1 op 11, waarbij ik veel korte stukken rijd. De fabrieksopgave van 1 op 14,5 is zeker haalbaar, maar alleen op langere stukken snelweg en 80 km weg.
Problemen
Dit kopje blijft tot op heden niet bepaald onbeschreven. Bij aanschaf was een aantal mankementen geconstateerd: bedieningsunit climate controle stuk, scheur in rechterachterlicht en de sigarettenaansteker was kapot. Dit is op de bedieningsunit voor climate controle na prima verholpen voor aflevering. De auto werd afgeleverd met een onderhoudsbeurt en nog 3 maanden garantie. Na aflevering is er een gereviseerde bedieningsunit ingekomen. Ze schijnen vaker stuk te gaan, dus is er een hele handel in gereviseerde units ontstaan werd mij toen verteld.
Vervolgens kwam er nog een bekend Leon probleem de kop op steken; de lekkage aan de portieren. Hiervoor heeft de auto nog een keer of vijf bij de garage gestaan, maar uiteindelijk is het weer droog in de auto. Al die keren, zelfs na het verlopen van de garantie werden mij hiervoor geen kosten in rekening gebracht. Al met al hulde aan Autobedrijf Jeroen Postma in Alkmaar.
Momenteel is de auto dus in orde. Het enige wat er aan zit te komen is vervanging van de V-Snaar en nieuwe achterbanden.
Voor de rest is het gewoon starten en lopen met deze auto (zelfs bij -12 graden geen krimp!) en rijden we lekker verder. Eind juli zal de Leon ingezet worden als vakantieauto naar Italïe en ik heb er alle vertrouwen in dat het een fijne rit zal worden.
Klaar voor de vakantie
- 139.600 km
Omdat ik morgen met de Leon naar Italië vertrek, leek het mij nu een mooi moment om de review te updaten met de ervaringen vanaf maart tot op heden.
Over het algemeen heeft de Leon de afgelopen tijd prima gefunctioneerd. Helaas heb ik echter ook een paar keer de garage moeten bezoeken de afgelopen maanden.
Allereerst had ik half april last van op de vloermat rechtsvoor in de auto. Mijn eerste gedachte was dat de lekkage aan het portier weer teruggekeerd was. Toen ik vervolgens bij wijze van proef de auto door de wasstraat had gereden bleek dit gelukkig echter niet het geval. Daarop heb ik eind april de auto maar eens naar de garage gebracht. Bij de garage hebben ze toen eerst de afvoer van het condenswater van de airco onderzocht op een eventuele verstopping, omdat dit vaker voor schijnt te komen. Nader onderzoek bleek echter dat het interieurfilter verkeerd gemonteerd was en er een rubberenrandje ‘open’ bleef staan. Gevolg was dat het interieurfilter doornat was geworden en het water zo het interieur binnenliep. Kosten van het zoeken en montage van het interieurfilter bedroegen 35 Euro.
Het volgende garagebezoek was half juni. Zoals opgemerkt in het eerste deel van de review had ik last van een piep in de motor bij stationair draaien, waardoor ik dacht dat de V-Snaar moest worden vervangen. De garage bracht mij halverwege de dag echter het slechte nieuws dat het gepiep werd veroorzaakt door een defecte lager in de dynamo en er werd mij geadviseerd de gehele dynamo te vervangen. Daarnaast werd er toen geconstateerd dat ook de spanrol en de multiriem aan vervanging toe waren. De schade dit keer bedroeg iets meer dan 500 Euro in totaal.
Tot zover de ‘grotere’ gebreken die mij de afgelopen tijd hebben verrast. Daarnaast heb ik de Leon inmiddels voorzien van twee nagenoeg nieuwe achterbanden van Continental. Dit keer gelukkig via een mazzeltje aan de banden gekomen en voor slechts 70 Euro incl. montage kan ik weer aardig wat kilometers vooruit voor wat betreft de banden.
Verder heb ik vorige week nog de Seat dealer bezocht. Normaliter ga ik naar een universele garage voor reparaties, maar dit keer moest de Leon even aan de computer worden gehangen volgens mijn garage en kon ik dit het beste rechtstreeks bij de Seat dealer doen. De reden dat de auto aan de computer moest was het feit dat in de centrale vergrendeling was gecodeerd dat de auto automatisch vergrendeld als je voor het eerst harder dan 20 km/h rijdt. Nu is dit op zich geen probleem natuurlijk, echter bij mij functioneerde het systeem niet goed meer, doordat elke keer als ik weer optrok bij het stoplicht en harder dan 20 km/h reed de centrale vergrendeling dacht dat het portier linksvoor op slot moest springen. Derhalve heb ik dit uit laten coderen. Kosten hiervoor een kleine 28 Euro.
De laatste kleinigheid betrof de ruitensproeier linksvoor. Deze spoot niet goed meer op het raam en nadat het niet hielp om de sproeikogeltjes even door te prikken met een naaldje vermoedde ik een lekkage in het slangetje van de toevoer. Bij de garage constateerden ze dit ook en hebben het gefixt door een rubbertje te plaatsen. De ruitensproeier functioneert nu weer als vanouds en de garage vond de reparatie te klein om iets aan mij in rekening te brengen. Top!
Verder rijd ik nog altijd met groot plezier met de Leon en vallen mij de kosten verder wel redelijk mee. Het verbruik de afgelopen maanden schommelde tussen de 1 op 11 en 1 op 12 met veel korte ritten. Een tankbeurt na alleen maar lange stukken provinciale weg en snelweg te hebben gereden resulteerde in een verbruik van bijna 1 op 14. Lijkt mij een keurige waarde.
Volgende update zal na het retourtje Italië zijn.
Na de vakantie
- 143.800 km
Vier weken en 4.000 km verder ten opzichte van de laatste update is het een mooi moment om de belevenissen met de Leon in de vakantie te beschrijven.
Vroeg in de morgen van 25 juli vertrokken we met drie man in de auto richting Italië. Eerste uitdaging voor de Leon betrof het slikken van de vakantiebagage van drie mensen voor twee weken. Met 1/3 deel van de achterbank plat paste het allemaal prima, op dit onderdeel is de Leon dus geslaagd voor mij als vakantieauto.
Eenmaal in Duitsland op de Autobahn een redelijk relaxe kruissnelheid van 140 a 150 km/h aangehouden. De Leon trekt dit soort snelheden prima en versnellen gaat nog in een voldoende hoog tempo bij deze kruissnelheden. Het enige wat minder bevalt op deze snelheid is het toch wat hoge geluidsniveau van de 1.6. Bij 140 km/h draait de motor al ruim 4000 toeren en dat hoor je nu eenmaal. Omdat ik toch wilde weten wat er nog meer in het vat zat, heb ik ook een paar keer wat meer gas gegeven. Tot ongeveer 170 km/h versnelt de Leon nog redelijk, daarboven is de meeste fut er toch echt wel uit. Na enig aandringen de snelheidsmeter echter wel gewoon op 200 km/h gekregen en dit terwijl de weg niet eens heuvel af ging, dit viel mij dan zeker weer niet tegen.
Ook het reiscomfort is ons zeker niet tegengevallen. De stoelen zitten ook na 2 uur rijden nog prima en de airco was met de hoge temperaturen nog goed op zijn taak berekend. Qua ruimte aanbod ook geen klachten van mij en van mijn passagiers. Degene die achterin zat is net als ik met bijna 1,90 meter zeker niet klein, maar was ook tevreden met de beenruimte. Al met al prima dus!
Na inclusief stops ongeveer 10 uur te hebben gereisd kwamen wij aan bij ons overnachtingadres in de buurt van Bern. Dit week weliswaar af van de snelste route richting Italië, maar we konden bij de oom van een van mijn reisgenoten overnachten daar, dus vandaar de omweg.
De volgende ochtend zijn we weer vroeg uit de veren gegaan en zijn we via Wallis en de Simplonpas richting Italië gereden. De pas op had de Leon vaak toch wel moeite met de flinke stijgingspercentages en moest er veelal worden teruggeschakeld. Echter de motortemperatuur bleef ondanks het harde werken keurig op 90 graden staan en ook het verbruik verbaasde in positieve zin (1:15!)
Het verbruik op de gehele heenreis bleef hangen rond de 1 op 12,5. Ook een keurige waarde lijkt mij met de veelal wat hogere kruissnelheden.
Een keer in Italië aangekomen langs Milaan richting de Adriatische kust bij Venetië gereden en daar twee weken heerlijk vertoefd.
Voor de terugreis hadden we besloten om in één keer terug te rijden naar huis via Oostenrijk. Ook nu weer heeft de Leon geen krimp gegeven en heeft hij ons weer veilig thuisgebracht.
In Duitsland waar mogelijk lekker gas gegeven (de snelheidsmeter zelfs heuvel af nog op 210 km/h zien staan) en veelal een kruissnelheid van tussen de 170 en 190 km/h gehanteerd. Het verbruik over de gehele terugreis viel echter nog steeds niet tegen met ongeveer 1 op 11.
Al met al heeft de Leon de reis dus prima doorstaan en heeft hij ons prettig en zonder mankementen vervoerd. Eenmaal thuisgekomen nog even het oliepeil gecontroleerd en na 6000 km lustte hij wel een half litertje olie. Lijkt mij ook keurig.
Eind september staat de volgende grote klus voor de Leon te wachten, want dan mag hij mij en drie vrienden naar München vervoeren voor een weekendje Oktoberfest. Na het zorgeloos verlopen retourtje Italië heb ik er alle vertrouwen in dat dit geen probleem moet zijn.
Drie maanden later
- 148.500 km
Drie maanden, bijna 5000 km en een APK-keuring verder, leek het mij een goed moment om weer een nieuw hoofdstuk aan de belevenissen met de Leon toe te voegen. Er is namelijk genoeg te vertellen.
Het retourtje eind september naar München, waarvoor ik schreef in de vorige update, is helaas uiteindelijk niet doorgegaan. Toch heeft de Leon in drie maanden wel 5000 km voor z’n kiezen gekregen. De reden hiervoor is dat ik door (leuke) omstandigheden tegenwoordig vaak op en neer naar onze Oosterburen ga. De Leon wordt dus tegenwoordig meer voor langere (snelweg)ritten ingezet, wat het gevolg heeft dat mijn gemiddelde benzineverbruik inmiddels tussen de 1:12 en 1:13 ligt. Enerzijds misschien geen al te indrukwekkende waarde, maar anderzijds doet een nieuwe Golf of Focus het in de praktijk niet heel veel beter. Bijkomend voordeel van het verblijven in Duitsland is het feit dat tanken toch met iets minder pijn in de portemonnee kan dan in Nederland.
Het feit dat ik vaak op en neer ga naar Duitsland heeft ook in de aankoop van een set winterbanden geresulteerd. Half oktober heb ik voor slechts 250 euro vier stalen velgen met z.g.a.n. Michelin Alpin winterbanden op de kop getikt en deze liggen er nu sinds drie weken onder. Over de rijeigenschappen met de winterbanden ben ik zeker te spreken. Alleen op droog wegdek vind ik ze wat meer geluid maken dan de zomerbanden doen, maar voor de rest bevallen ze prima. Het brandstofverbruik lijkt er tot op heden niet heel erg onder te lijden.
Een spannend moment met een auto op leeftijd is toch wel de jaarlijkse APK-keuring. De Leon heeft er begin oktober aan moeten geloven en heeft hem gelukkkig zonder al te veel pijn doorstaan. Het enige wat eraan mankeerde was het feit dat het schijnsel van de knipperlichten voor niet meer oranje genoeg was en dat er een nieuwe klemband om de stuurhoes moest. De totale rekening bedroeg een redelijk aangename 145 euro.
Het jaarlijkse onderhoud heb ik vervolgens zelf met een vriend opgepakt. Via internet een nieuw oliefilter en verse olie besteld en vervolgens met behulp van nog iemand het filter vervangen en de auto op de brug gezet om de olie te verversen. Nu kunnen we er voorlopig weer eventjes tegenaan dacht ik nog…
Helaas ben ik slechts een paar dagen later voor het eerst echt gestrand met de Leon. Het lampje van de accu begon te branden en vervolgens ben ik langs de weg stilgevallen. Gelukkig ben ik sinds afgelopen zomer lid van de Wegenwacht en ik kon dan ook gelukkig een beroep op hulp doen. De wegenwachter was snel ter plaatse en constateerde vervolgens tot mijn grote verbazing dat de dynamo kapot was, wat ik raar vond omdat deze er net drie maanden inzat. Met behulp van een door de wegenwacht opgeladen accu heb ik vervolgens mijn eigen garage weten te bereiken. Na een uurtje werd ik gebeld en kwam het goede nieuws dat er slechts een zekering was doorgebrand. Na vervanging van de zekering kon ik de auto daarna weer ophalen. Hiervoor werden mij geen kosten in rekening gebracht door mijn garage en daarbij hadden ze ook nog eens mijn ruitensproeierreservoir bijgevuld, omdat het lampje brandde. Wederom goede service dus!
Voor nu rijd ik weer tevreden verder met de Leon en komt de anderhalve ton alweer in zicht. Aan de ene kant bevalt hij me nog prima, doordat hij zich keer op keer weer bewijst als een prettige reisgenoot op mijn retourtjes Duitsland, maar aan de andere kant begin ik toch ook langzaam te kijken naar een auto die wat spaarzamer omgaat met benzine en voorzien is van een cruise controle en middenarmsteun. Op korte termijn zien ik en mijn portemonnee dit echter nog niet gebeuren en mag de Leon vooralsnog dus gewoon blijven.
De winter door
- 157.400 km
Na ruim 4 maanden en alweer bijna 9.000 kilometer extra op de teller is het weer hoog tijd voor een update over het reilen en zeilen van de Leon. De afgelopen maanden hebben namelijk weer genoeg stof voor deze review opgeleverd.
Tijdens deze lange winterperiode heeft de Leon in basis prima zijn mannetje gestaan. Ondanks de kou was het namelijk altijd starten en lopen. De winterbanden, die pas afgelopen week weer plaats hebben gemaakt voor de zomersloffen, zijn een hele goede investering geweest en hebben ervoor gezorgd dat ik mij ondanks de vele sneeuw gewoon goed heb kunnen verplaatsen. Nu de zomerbanden er weer onder liggen moet ik toch zeggen dat het bandengeruis en het stuurgedrag wat beter zijn dan met de winterbanden, maar toch ben ik zeer te spreken over de prestaties van de winterset
Begin maart heeft de Leon mij en drie vrienden mogen vervoeren naar Geneve voor een weekendje Autosalon en ook deze test heeft hij weer met verve doorstaan. In drie dagen en 2200 km met vaak hoge snelheden heeft hij weer geen krimp gegeven en mijn reisgenoten waren ook prima te spreken over het reiscomfort in het algemeen. Enige mindere dingen die opvielen waren het geluidsniveau van de motor en het feit dat hij weliswaar goed meekomt op de Autobahn, maar het ook niet overhoudt. Maar de algemene indruk was wederom goed te noemen.
Helaas is het niet alleen maar hosanna. Begin februari heeft namelijk de remlichtschakelaar besloten er de brui aan te geven, een geintje wat toch zomaar weer een dikke 70 euro moest kosten. De tweede verrassing half maart was echter heel wat onaangenamer te noemen. Daags na de geslaagde trip naar Zwitserland wilde ik met de Leon op pad en begon plotseling het lichtje van de dynamo te branden. Dit keer was ik minder eigenwijs en ben ik geen meter gaan rijden en ben ik gelijk onder de kap gaan kijken. Het probleem was met mijn lekenoog eenvoudig vast te stellen vervolgens; de multiriem was namelijk geheel verdwenen. Vervolgens ben ik zonder stuurbekrachtiging en op eieren naar de garage gereden. Die constateerde een defecte spanrol waardoor de multiriem was ingescheurd en vervolgens zelfs geknapt. Blijkbaar was vorig jaar niet de gehele spanrol vervangen waardoor dit had kunnen gebeuren. Kosten hiervan bedroegen in totaal circa 150 euro.
Hoewel de Leon zo nu en dan toch een probleempje heeft, kan ik toch niet anders zeggen dat hij me nog prima bevalt. Natuurlijk heeft ‘ie zo z’n nukken, maar dat hoort bij een auto die toch inmiddels alweer 12 jaar oud is. Het feit dat de deurrubbers oud beginnen te worden en de instapverlichting soms dienst weigert is hem dan ook vergeven. Het feit dat hij me alweer bijna 25.000 km prettig heeft vervoerd weegt namelijk veel zwaarder. Natuurlijk zijn er auto’s te bedenken die qua kosten voordeliger zijn bij mijn kilometrage (een verbruik van tussen de 1 op 11 en 1 op 13 is nou eenmaal niet echt economisch), maar het feit dat ik nog altijd met plezier mijn kilometers wegtik compenseert een hoop. Voorlopig zal er dan dus ook nog geen eind komen aan mijn relatie met de Leon, ondanks dat het er niet bepaald naar uitziet dat ik minder zal gaan rijden de komende tijd.
Afscheid
- 158.900 km
Eerder dan ik had vermoed heb ik eind mei dan toch de knoop doorgehakt en de Leon ingeruild voor wat nieuws. Vanwege verwachte onderhoudskosten ben ik namelijk eens aan het rekenen geslagen en tot de conclusie gekomen dat het beter was om naar wat nieuws uit te gaan kijken. De opvolger van de Leon is een Ford Fiesta van 2011 die ik morgenochtend mag gaan ophalen. Uiteraard zal hiervan t.z.t. ook een review verschijnen.
Na 25.000 km met de Leon kan ik concluderen dat het een fijne reisgenoot voor mij is geweest die mij prettig door heel Europa heeft vervoerd. Mindere zaken waren toch wel de vele reparaties en het feit dat het verbruik toch wel aan de hoge kant was.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.