Rover 620 Si (1995) #3
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 620 Si |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1995 |
| Jaar van aanschaf | 1995 |
| KM-stand laatst | 160.500 km |
16 jaar lang genoten van een geweldig fijne auto
De Rover 620 Si kreeg ik 3 jan 1995 nieuw geleverd in de prachtige metallic groene kleur met als opties airco, middenarmsteun, topklasse autoradio-cassetterecorder en extra notenhout rond middenconsole. Daarvoor reed ik een BMW 316. Anders dan BMW in die tijd was de Rover énorm compleet uitgerust en overtuigde met name door de rust tijdens het rijden. Het enige dat wennen was, waren de forsere afmetingen waardoor het een stuk lastiger parkeren was.
De keuze werd mede bepaald door de eenvoud van de folder, waarin juist de goedkoopste versie was afgebeeld. De luxere versie die ik kocht gaf bij aflevering in plaats van teleurstelling eerder extra vreugde.
Een conflict met de dealer zorgde ervoor dat de Rover al na 1 of 2 jaar niet meer in de dealergarage kwam. Onderhoudsbeurten heb ik sowieso al decennia eerder als onnodige onzin beschouwd, zodat ik alleen bij mankementen aan de auto liet sleutelen. De totale onkosten over die 16 jaren waren slechts € 3.195 oftewel gemiddeld € 330 per jaar. Anders dan ik verwachtte waren de kosten in de laatste 10 jaren niet toegenomen.
Zwak punten waren de elektrische ramen, waarvan eentje (rechts achter) al binnen een half jaar niet meer behoorlijk werkte. De dealer meende ten onrechte dat alles in orde zou zijn en heeft verder niets meer onderzocht: dat raam bleef - vooral bij erg warm weer - regelmatig haperen.
Het raam aan de bestuurderskant ging in de laatste jaren vaker buiten de rubber met dichtmaken.
Verder is er (ongeveer) om de 40.000 km olie ververst, soms met nieuwe filter en bij 55.000 en 140.000 is de distributieriem vervangen. Verder 3 keer een nieuwe uitlaat, en banden. De auto is géén bijgeluiden gaan maken en de motor had naar mijn overtuiging zeker nog eens probleemloos anderhalve ton mee gekund.
De eerste 12 jaren was geen roest aan de auto gekomen. Die ontstond later wel aan de bovenkant van de achterschermen, maar met af en toe een lik verf bleef de auto een behoorlijk nette indruk maken.
Hoewel de auto vrijwel dagelijks gebruikt werd, is de stoffen bekleding van de stoelen nagenoeg nieuw gebleven. Geen enkele slijtplek zoals ik die bij de BMW wèl had.
Eenmaal de af fabriek gemonteerde Pirelli's door Michelin Energy vervangen, en de auto was ongekend stil. De laatste set hadden liefst 88.000 km achter de kiezen, maar waren nog steeds ruim voldoende voor de APK.
De Rover stuurde licht en precies; voor een auto van die forse omvang had ie een voorbeeldige wegligging.
Waar 'scoren' met zo kort mogelijke reistijden door de verkeersdrukte onmogelijk was geworden, ben ik mij gaan trainen op een zo laag mogelijk benzineverbruik. Gaandeweg bleek na tankbeurten het verbruik van 1:10 met 50% te zakken en was met een vakantie zélfs 1:16,1 gehaald.
Auto's vanaf 1987 kunnen helaas geen oldtimer-status meer krijgen. Was dat anders geweest, dan was deze prachtige en zeer comfortabele auto terug naar nieuwstaat gerestaureerd en had een plaatsje gekregen naast mijn trouwe MG's die ik beide al langer dan 25 jaren met heel veel plezier rij.
Helaas waren de geluiden over de Rover 75 - wat ik echt de allermooiste auto van die tijd vond - eerder zorgwekkend dan lovend en was de 75 ook nét iets te groot om gemakkelijk in mijn garage geparkeerd te worden. Laten we niet vergeten dat Rover tot het verleden is gaan behoren.
Tot nu toe is de Rover 620 Si de fijnste auto die ik jarenlang heb gereden (eh, de MG's zijn een categorie apart).
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
